YouVersion Logo
Search Icon

Rodzaju 25

25
Rodzaju 25
Potomkowie Abrahama i Ketury
1Abraham po raz kolejny pojął żonę. Miała na imię Ketura.#25:1 Ketura, hbr. קְטוּרָה (qeturaʰ), czyli: wypachniona. 2Urodziła mu ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha.
3Synami Jokszana byli Saba i Dedan.
Synami Dedana byli: Aszurim, Letuszim i Leumim.
4Synami Midiana byli natomiast: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa — ci wszyscy byli synami Ketury.
5Abraham przekazał Izaakowi wszystko, co posiadał.
6Natomiast synom swoich nałożnic Abraham rozdzielił dary i jeszcze za życia wyprawił ich na wschód, tak aby byli daleko od jego syna Izaaka.
Śmierć i pogrzeb Abrahama
7Życie Abrahama trwało sto siedemdziesiąt pięć lat. 8Zakończył je w pięknej starości, sędziwy i syty dni, i dołączył do swoich przodków.#25:8 Lub: do swego ludu.
9Pochowali go jego synowie, Izaak i Ismael, w jaskini Makpela, na polu Chetyty Efrona, syna Sochara, naprzeciw Mamre, 10na polu, które Abraham nabył od synów Cheta. Tam właśnie został pochowany Abraham i Sara, jego żona.
11Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego syna Izaaka. Zamieszkał on przy studni zwanej Studnią Żyjącego, który mnie widzi.
Potomkowie Ismaela
12Oto dzieje rodów Ismaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Egipcjanka Hagar, służąca Sary.
13To są imiona synów Ismaela, według nazw ich pokoleń. Pierworodnym Ismaela był Nebajot. Następnymi synami byli Kedar, Adbeel, Mibsam, 14Miszma, Duma, Masa, 15Chadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. 16To są imiona synów Ismaela i od nich pochodzą nazwy ich zagród i obozowisk, zarządzanych przez dwunastu książąt ich plemion.
17Ismael dożył stu trzydziestu siedmiu lat. Po śmierci dołączył do grona swoich przodków.
18Zamieszkiwali oni obszar od Chawili po Szur, które leży na wschód od Egiptu, idąc w kierunku Asyrii. Rozmieszczali oni swoje siedziby na przekór swoim braciom.
Potomkowie Izaaka
19To natomiast są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama:
Otóż Abraham był ojcem Izaaka. 20Gdy Izaak miał czterdzieści lat, pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, a siostrę Aramejczyka Labana. 21Rebeka była niepłodna, lecz Izaak wstawiał się za swą żoną do PANA i PAN dał się ubłagać — jego żona, Rebeka, poczęła.
22W czasie ciąży dzieci walczyły w jej wnętrzu. To ją zastanawiało: Skoro już jestem w ciąży, to dlaczego mnie to spotyka? I poszła zapytać PANA. 23PAN jej odpowiedział:
Dwa narody nosisz w swoim łonie,
ludy już w twoim wnętrzu
podzielone.
Jeden nad drugim będzie miał przewagę —
starszy będzie służył młodszemu.
24Gdy nadszedł czas rozwiązania, Rebeka rzeczywiście urodziła bliźnięta. 25Pierwszy wyszedł cały rudy, włochaty niczym płaszcz — i nadano mu imię Ezaw.#25:25 Ezaw, hbr. עֵשָׂו (‘esaw): czyli: włochaty(od arab.?). 26Za nim pojawił się brat. Ponieważ rączką trzymał Ezawa za piętę, nazwano go Jakub.#25:26 Jakub, hbr. יַעֲקֹב (ja‘aqow), czyli: trzymajpięta, idiom. depczący po piętach, oszust(?), spryciarz(?). Izaak miał sześćdziesiąt lat, kiedy został ich ojcem.
Jakub i pierworództwo
27Gdy chłopcy wyrośli, Ezaw okazał się wspaniałym łowczym, był człowiekiem otwartych przestrzeni. Jakub był spokojnego usposobienia. Trzymał się namiotów. 28Izaak wolał Ezawa, ponieważ lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.
29Pewnego razu Jakub przyrządził posiłek. Ezaw akurat przyszedł z pola zmęczony. 30Poprosił Jakuba: Daj mi się najeść#25:30 Lub: daj mi się nażreć. tej twojej czerwonej zupy, bo padam ze zmęczenia. Dlatego nazwano go Edom.#25:30 Edom, hbr. אֱדוֹם (’edom), czyli: czerwony. 31Najpierw sprzedaj mi pierworództwo — odpowiedział Jakub. 32Posłuchaj — wyrzucił z siebie Ezaw — ja umieram! Co mi po pierworództwie?! 33Jakub nie ustępował: Więc najpierw mi przysięgnij. I Ezaw przysiągł. Sprzedał swe pierworództwo Jakubowi! 34Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb oraz potrawę z soczewicy — ten zaś jadł i pił, i wstał, i poszedł. I tak pogardził Ezaw pierworództwem.

Currently Selected:

Rodzaju 25: SNP

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in