Rodzaju 30
30
Rodzaju 30
1Rachela natomiast, świadoma, że nie urodziła Jakubowi dziecka, zazdrościła swojej siostrze. Daj mi synów#30:1 Lub: dzieci. — naciskała na Jakuba — bo jeśli nie, wolę umrzeć! 2W końcu Jakub rozgniewał się na Rachelę: Czy to ja jestem Bogiem — wybuchnął — który odmówił ci dzieci?#30:2 Idiom (?): owoców łona. 3A ona na to: Dam ci moją niewolnicę, Bilhę — współżyj z nią. Niech urodzi na moje kolana, bym także ja, dzięki niej, mogła stworzyć rodzinę.#30:3 Idiom: była z niej zbudowana.
4Wkrótce potem dała mu swoją służącą, Bilhę, za żonę i Jakub zbliżył się do niej. 5Bilha poczęła — i urodziła Jakubowi syna. 6Rachela odetchnęła: Bóg dokonał sądu — powiedziała. —Wysłuchał mojego głosu i dał mi syna. Dlatego nadała mu imię Dan.#30:6 Dan, hbr. דָּן (dan), czyli: rozsądził.
7Potem Bilha, służąca Racheli, znów zaszła w ciążę. Urodziła Jakubowi drugiego syna. 8Rachela tryumfowała: Nadludzkie boje#30:8 Idiom: Boje na miarę Boga. stoczyłam z moją siostrą, ale się nie poddałam — i nadała mu imię Naftali.#30:8 Naftali, hbr. נַפְתָּלִי (naftali), czyli: moje boje.
9Gdy Lea spostrzegła, że przestała rodzić, wzięła swoją służącą, Zilpę, i też dała ją Jakubowi za żonę. 10I Zilpa, służąca Lei, urodziła Jakubowi syna. 11Lea poczuła się pewniej: Wróciła pomyślność! — powiedziała. I nadała mu imię Gad.#30:11 Gad, hbr. גָּד (gad), czyli: pomyślność(w rodzaju: Fortunat).
12Następnie Zilpa, służąca Lei, urodziła Jakubowi drugiego syna. 13Lea stwierdziła: To na moje szczęście! Kobiety#30:13 Lub: Córki. uznają mnie teraz za szczęśliwą — i nadała mu imię Aszer.#30:13 Aszer, hbr. אָשֵׁר (’aszer), czyli: szczęśliwy(w rodzaju: Feliks).
14Pewnego razu, w czasie zbiorów pszenicy, Ruben wyszedł na pole. Znalazł tam mandragory i przyniósł je swojej matce Lei. Wówczas Rachela poprosiła siostrę: Podziel się ze mną, proszę, mandragorami swojego syna. 15Lea odpowiedziała: Czy to mało, że zabrałaś mi męża? Chciałabyś też zabrać mi mandragory mego syna? Dobrze — zgodziła się Rachela — niech w zamian za mandragory twego syna Jakub spędzi z tobą tę noc.
16Gdy Jakub wieczorem wracał z pola, Lea wyszła mu na spotkanie: Dzisiaj spędzisz noc u mnie — powiedziała. — Wynajęłam cię dużym kosztem, za mandragory mojego syna. I Jakub pozostał u niej na noc.
17Bóg wysłuchał Lei. Zaszła w ciążę i urodziła Jakubowi piątego syna. 18Bóg mi odpłacił — podsumowała — za to, że dałam mojemu mężowi służącą. Stąd nadała mu imię Issachar.#30:18 Issachar, hbr. יִשָּׂשכָר (iszszachar), czyli: (1) jest zapłata(יֵשׁ שָׂכָר); (2) mężczyzna na wynajem.
19Potem Lea poczęła raz jeszcze i urodziła Jakubowi szóstego syna. 20Tym razem wyznała: Ozdobił mnie Bóg pięknym darem. Teraz mój mąż mnie doceni.#30:20 zatrzyma mnie, hbr. יִזְבְּלֵנִי, lub: uszanuje, uczci. Urodziłam mu przecież sześciu synów — i nadała mu imię Zebulon.#30:20 Zebulon, hbr. זְבוּלוּן (zewulun), czyli: docenienie. 21Urodziła jeszcze córkę. Tej dała na imię Dina.#30:21 Dina, hbr. דִּינָה (dinaʰ), czyli: rozstrzygnięcie.
22Bóg zatroszczył się też o Rachelę. Wysłuchał jej i uczynił ją płodną. 23Zaszła ona w ciążę i urodziła syna. Bóg zdjął ze mnie moją hańbę — powiedziała. 24Nadała mu zaś imię Józef,#30:24 Józef, hbr. יֹסֵף (josef), czyli: dodaje, l. niech doda. życząc sobie: Oby PAN dał mi jeszcze jednego syna.
Myśl Jakuba o powrocie
25Gdy Rachela urodziła Józefa, Jakub poprosił Labana: Zwolnij mnie. Chciałbym wrócić w moje strony, do mojej ziemi. 26Daj mi moje żony i moje dzieci, za które ci służyłem, bo chciałbym odejść. Sam przecież wiesz, jak ci służyłem.
27Laban odpowiedział: Jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, zostań u mnie, proszę. Wiem z wróżby, że PAN błogosławił mi ze względu na ciebie. 28Ustal zapłatę — zaproponował — a ja ci ją uiszczę.
29Jakub odparł: Ty wiesz, jak ci służyłem i jakim stał się twój dobytek dzięki mnie. 30Niewiele miałeś tego przedtem, a rozrosło się potężnie. PAN błogosławił cię dzięki moim przedsięwzięciom. Zacząłem się jednak zastanawiać, kiedy wreszcie zrobię coś także dla mojej rodziny? 31Więc ile mam ci zapłacić? — nie ustępował Laban.
Nie będziesz musiał mi płacić — oznajmił Jakub. — Jeśli przystaniesz na to, co ci powiem, nadal będę doglądał twoich stad. 32Otóż obejdę dzisiaj wszystkie twoje stada i wydzielę z nich wszystkie jagnięta cętkowane i łaciate oraz wszystkie owce czarne. Podobnie wydzielę kozy cętkowane i łaciate — to będzie moja zapłata. 33Po pewnym czasie będziesz mógł przyjść, przejrzeć stada i przekonać się o mojej uczciwości. Wszystko, co nie będzie cętkowane i łaciate między kozami, a czarne między owcami, możesz uznać za ukradzione przeze mnie. 34Laban przystał na to: Niech będzie tak, jak powiedziałeś!
35Tego dnia Laban oddzielił kozły pręgowane i łaciate oraz wszystkie kozy cętkowane i łaciate, wszystkie, które miały na sobie coś białego, a także wszystkie owce czarne — i oddał je pod nadzór swoim synom. 36Wyznaczył też między sobą a Jakubem odległość trzech dni drogi,#30:36 odległość trzech dni drogi: (1) idiom: większą odległość; (2) 84 km (?). podczas gdy Jakub pasł pozostałą część stad Labana.
37Wtedy Jakub naciął sobie świeżych gałęzi topoli, migdałowca i platanów, usunął z nich część kory, tak że pojawiły się na nich białe paski, 38i umieścił tak przygotowane gałęzie przed owcami w żłobach i poidłach. Gdy owce przychodziły się napić, to również parzyły się ze sobą. 39A gdy parzyły się przy ponacinanych gałązkach, rodziły owce pręgowate, cętkowane i łaciate. 40Jakub te jagnięta oddzielał, ustawiając ciągle owce przodem do gałęzi. Wydzielał też ze stad Labana owce czarne. W ten sposób przygotował sobie stada osobne, których nie umieszczał przy owcach Labana. 41Za każdym też razem, gdy parzyły się owce mocne, Jakub umieszczał przed nimi gałęzie w poidłach, aby parzyły się właśnie przy nich. 42Nie robił tego w przypadku owiec słabszych, dlatego słabsze trafiały do Labana, a mocniejsze pozostawały przy Jakubie.
43W ten sposób człowiek ten wielce się wzbogacił. Miał ogromne stada owiec, niewolnice i niewolników, wielbłądy oraz osły.
Currently Selected:
Rodzaju 30: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Rodzaju 30
30
Rodzaju 30
1Rachela natomiast, świadoma, że nie urodziła Jakubowi dziecka, zazdrościła swojej siostrze. Daj mi synów#30:1 Lub: dzieci. — naciskała na Jakuba — bo jeśli nie, wolę umrzeć! 2W końcu Jakub rozgniewał się na Rachelę: Czy to ja jestem Bogiem — wybuchnął — który odmówił ci dzieci?#30:2 Idiom (?): owoców łona. 3A ona na to: Dam ci moją niewolnicę, Bilhę — współżyj z nią. Niech urodzi na moje kolana, bym także ja, dzięki niej, mogła stworzyć rodzinę.#30:3 Idiom: była z niej zbudowana.
4Wkrótce potem dała mu swoją służącą, Bilhę, za żonę i Jakub zbliżył się do niej. 5Bilha poczęła — i urodziła Jakubowi syna. 6Rachela odetchnęła: Bóg dokonał sądu — powiedziała. —Wysłuchał mojego głosu i dał mi syna. Dlatego nadała mu imię Dan.#30:6 Dan, hbr. דָּן (dan), czyli: rozsądził.
7Potem Bilha, służąca Racheli, znów zaszła w ciążę. Urodziła Jakubowi drugiego syna. 8Rachela tryumfowała: Nadludzkie boje#30:8 Idiom: Boje na miarę Boga. stoczyłam z moją siostrą, ale się nie poddałam — i nadała mu imię Naftali.#30:8 Naftali, hbr. נַפְתָּלִי (naftali), czyli: moje boje.
9Gdy Lea spostrzegła, że przestała rodzić, wzięła swoją służącą, Zilpę, i też dała ją Jakubowi za żonę. 10I Zilpa, służąca Lei, urodziła Jakubowi syna. 11Lea poczuła się pewniej: Wróciła pomyślność! — powiedziała. I nadała mu imię Gad.#30:11 Gad, hbr. גָּד (gad), czyli: pomyślność(w rodzaju: Fortunat).
12Następnie Zilpa, służąca Lei, urodziła Jakubowi drugiego syna. 13Lea stwierdziła: To na moje szczęście! Kobiety#30:13 Lub: Córki. uznają mnie teraz za szczęśliwą — i nadała mu imię Aszer.#30:13 Aszer, hbr. אָשֵׁר (’aszer), czyli: szczęśliwy(w rodzaju: Feliks).
14Pewnego razu, w czasie zbiorów pszenicy, Ruben wyszedł na pole. Znalazł tam mandragory i przyniósł je swojej matce Lei. Wówczas Rachela poprosiła siostrę: Podziel się ze mną, proszę, mandragorami swojego syna. 15Lea odpowiedziała: Czy to mało, że zabrałaś mi męża? Chciałabyś też zabrać mi mandragory mego syna? Dobrze — zgodziła się Rachela — niech w zamian za mandragory twego syna Jakub spędzi z tobą tę noc.
16Gdy Jakub wieczorem wracał z pola, Lea wyszła mu na spotkanie: Dzisiaj spędzisz noc u mnie — powiedziała. — Wynajęłam cię dużym kosztem, za mandragory mojego syna. I Jakub pozostał u niej na noc.
17Bóg wysłuchał Lei. Zaszła w ciążę i urodziła Jakubowi piątego syna. 18Bóg mi odpłacił — podsumowała — za to, że dałam mojemu mężowi służącą. Stąd nadała mu imię Issachar.#30:18 Issachar, hbr. יִשָּׂשכָר (iszszachar), czyli: (1) jest zapłata(יֵשׁ שָׂכָר); (2) mężczyzna na wynajem.
19Potem Lea poczęła raz jeszcze i urodziła Jakubowi szóstego syna. 20Tym razem wyznała: Ozdobił mnie Bóg pięknym darem. Teraz mój mąż mnie doceni.#30:20 zatrzyma mnie, hbr. יִזְבְּלֵנִי, lub: uszanuje, uczci. Urodziłam mu przecież sześciu synów — i nadała mu imię Zebulon.#30:20 Zebulon, hbr. זְבוּלוּן (zewulun), czyli: docenienie. 21Urodziła jeszcze córkę. Tej dała na imię Dina.#30:21 Dina, hbr. דִּינָה (dinaʰ), czyli: rozstrzygnięcie.
22Bóg zatroszczył się też o Rachelę. Wysłuchał jej i uczynił ją płodną. 23Zaszła ona w ciążę i urodziła syna. Bóg zdjął ze mnie moją hańbę — powiedziała. 24Nadała mu zaś imię Józef,#30:24 Józef, hbr. יֹסֵף (josef), czyli: dodaje, l. niech doda. życząc sobie: Oby PAN dał mi jeszcze jednego syna.
Myśl Jakuba o powrocie
25Gdy Rachela urodziła Józefa, Jakub poprosił Labana: Zwolnij mnie. Chciałbym wrócić w moje strony, do mojej ziemi. 26Daj mi moje żony i moje dzieci, za które ci służyłem, bo chciałbym odejść. Sam przecież wiesz, jak ci służyłem.
27Laban odpowiedział: Jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, zostań u mnie, proszę. Wiem z wróżby, że PAN błogosławił mi ze względu na ciebie. 28Ustal zapłatę — zaproponował — a ja ci ją uiszczę.
29Jakub odparł: Ty wiesz, jak ci służyłem i jakim stał się twój dobytek dzięki mnie. 30Niewiele miałeś tego przedtem, a rozrosło się potężnie. PAN błogosławił cię dzięki moim przedsięwzięciom. Zacząłem się jednak zastanawiać, kiedy wreszcie zrobię coś także dla mojej rodziny? 31Więc ile mam ci zapłacić? — nie ustępował Laban.
Nie będziesz musiał mi płacić — oznajmił Jakub. — Jeśli przystaniesz na to, co ci powiem, nadal będę doglądał twoich stad. 32Otóż obejdę dzisiaj wszystkie twoje stada i wydzielę z nich wszystkie jagnięta cętkowane i łaciate oraz wszystkie owce czarne. Podobnie wydzielę kozy cętkowane i łaciate — to będzie moja zapłata. 33Po pewnym czasie będziesz mógł przyjść, przejrzeć stada i przekonać się o mojej uczciwości. Wszystko, co nie będzie cętkowane i łaciate między kozami, a czarne między owcami, możesz uznać za ukradzione przeze mnie. 34Laban przystał na to: Niech będzie tak, jak powiedziałeś!
35Tego dnia Laban oddzielił kozły pręgowane i łaciate oraz wszystkie kozy cętkowane i łaciate, wszystkie, które miały na sobie coś białego, a także wszystkie owce czarne — i oddał je pod nadzór swoim synom. 36Wyznaczył też między sobą a Jakubem odległość trzech dni drogi,#30:36 odległość trzech dni drogi: (1) idiom: większą odległość; (2) 84 km (?). podczas gdy Jakub pasł pozostałą część stad Labana.
37Wtedy Jakub naciął sobie świeżych gałęzi topoli, migdałowca i platanów, usunął z nich część kory, tak że pojawiły się na nich białe paski, 38i umieścił tak przygotowane gałęzie przed owcami w żłobach i poidłach. Gdy owce przychodziły się napić, to również parzyły się ze sobą. 39A gdy parzyły się przy ponacinanych gałązkach, rodziły owce pręgowate, cętkowane i łaciate. 40Jakub te jagnięta oddzielał, ustawiając ciągle owce przodem do gałęzi. Wydzielał też ze stad Labana owce czarne. W ten sposób przygotował sobie stada osobne, których nie umieszczał przy owcach Labana. 41Za każdym też razem, gdy parzyły się owce mocne, Jakub umieszczał przed nimi gałęzie w poidłach, aby parzyły się właśnie przy nich. 42Nie robił tego w przypadku owiec słabszych, dlatego słabsze trafiały do Labana, a mocniejsze pozostawały przy Jakubie.
43W ten sposób człowiek ten wielce się wzbogacił. Miał ogromne stada owiec, niewolnice i niewolników, wielbłądy oraz osły.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej