ലൂകഃ 11

1അനന്തരം സ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ പ്രാർഥയത തത്സമാപ്തൗ സത്യാം തസ്യൈകഃ ശിഷ്യസ്തം ജഗാദ ഹേ പ്രഭോ യോഹൻ യഥാ സ്വശിഷ്യാൻ പ്രാർഥയിതുമ് ഉപദിഷ്ടവാൻ തഥാ ഭവാനപ്യസ്മാൻ ഉപദിശതു|

2തസ്മാത് സ കഥയാമാസ, പ്രാർഥനകാലേ യൂയമ് ഇത്ഥം കഥയധ്വം, ഹേ അസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതസ്തവ നാമ പൂജ്യം ഭവതു; തവ രാജത്വം ഭവതു; സ്വർഗേ യഥാ തഥാ പൃഥിവ്യാമപി തവേച്ഛയാ സർവ്വം ഭവതു|

3പ്രത്യഹമ് അസ്മാകം പ്രയോജനീയം ഭോജ്യം ദേഹി|

4യഥാ വയം സർവ്വാൻ അപരാധിനഃ ക്ഷമാമഹേ തഥാ ത്വമപി പാപാന്യസ്മാകം ക്ഷമസ്വ| അസ്മാൻ പരീക്ഷാം മാനയ കിന്തു പാപാത്മനോ രക്ഷ|

5പശ്ചാത് സോപരമപി കഥിതവാൻ യദി യുഷ്മാകം കസ്യചിദ് ബന്ധുസ്തിഷ്ഠതി നിശീഥേ ച തസ്യ സമീപം സ ഗത്വാ വദതി,

6ഹേ ബന്ധോ പഥിക ഏകോ ബന്ധു ർമമ നിവേശനമ് ആയാതഃ കിന്തു തസ്യാതിഥ്യം കർത്തും മമാന്തികേ കിമപി നാസ്തി, അതഏവ പൂപത്രയം മഹ്യമ് ഋണം ദേഹി;

7തദാ സ യദി ഗൃഹമധ്യാത് പ്രതിവദതി മാം മാ ക്ലിശാന, ഇദാനീം ദ്വാരം രുദ്ധം ശയനേ മയാ സഹ ബാലകാശ്ച തിഷ്ഠന്തി തുഭ്യം ദാതുമ് ഉത്ഥാതും ന ശക്നോമി,

8തർഹി യുഷ്മാനഹം വദാമി, സ യദി മിത്രതയാ തസ്മൈ കിമപി ദാതും നോത്തിഷ്ഠതി തഥാപി വാരം വാരം പ്രാർഥനാത ഉത്ഥാപിതഃ സൻ യസ്മിൻ തസ്യ പ്രയോജനം തദേവ ദാസ്യതി|

9അതഃ കാരണാത് കഥയാമി, യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതേ, മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം പ്രാപ്സ്യഥ, ദ്വാരമ് ആഹത തതോ യുഷ്മഭ്യം ദ്വാരം മോക്ഷ്യതേ|

10യോ യാചതേ സ പ്രാപ്നോതി, യോ മൃഗയതേ സ ഏവോദ്ദേശം പ്രാപ്നോതി, യോ ദ്വാരമ് ആഹന്തി തദർഥം ദ്വാരം മോച്യതേ|

11പുത്രേണ പൂപേ യാചിതേ തസ്മൈ പാഷാണം ദദാതി വാ മത്സ്യേ യാചിതേ തസ്മൈ സർപം ദദാതി

12വാ അണ്ഡേ യാചിതേ തസ്മൈ വൃശ്ചികം ദദാതി യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ഏതാദൃശഃ പിതാസ്തേ?

13തസ്മാദേവ യൂയമഭദ്രാ അപി യദി സ്വസ്വബാലകേഭ്യ ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ദാതും ജാനീഥ തർഹ്യസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ നിജയാചകേഭ്യഃ കിം പവിത്രമ് ആത്മാനം ന ദാസ്യതി?

14അനന്തരം യീശുനാ കസ്മാച്ചിദ് ഏകസ്മിൻ മൂകഭൂതേ ത്യാജിതേ സതി സ ഭൂതത്യക്തോ മാനുഷോ വാക്യം വക്തുമ് ആരേഭേ; തതോ ലോകാഃ സകലാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|

15കിന്തു തേഷാം കേചിദൂചു ർജനോയം ബാലസിബൂബാ അർഥാദ് ഭൂതരാജേന ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|

16തം പരീക്ഷിതും കേചിദ് ആകാശീയമ് ഏകം ചിഹ്നം ദർശയിതും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|

17തദാ സ തേഷാം മനഃകൽപനാം ജ്ഞാത്വാ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് രാജ്യസ്യ ലോകാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തദ് രാജ്യമ് നശ്യതി; കേചിദ് ഗൃഹസ്ഥാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തേപി നശ്യന്തി|

18തഥൈവ ശൈതാനപി സ്വലോകാൻ യദി വിരുണദ്ധി തദാ തസ്യ രാജ്യം കഥം സ്ഥാസ്യതി? ബാലസിബൂബാഹം ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി യൂയമിതി വദഥ|

19യദ്യഹം ബാലസിബൂബാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം സന്താനാഃ കേന ത്യാജയന്തി? തസ്മാത് തഏവ കഥായാ ഏതസ്യാ വിചാരയിതാരോ ഭവിഷ്യന്തി|

20കിന്തു യദ്യഹമ് ഈശ്വരസ്യ പരാക്രമേണ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം നികടമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യമവശ്യമ് ഉപതിഷ്ഠതി|

21ബലവാൻ പുമാൻ സുസജ്ജമാനോ യതികാലം നിജാട്ടാലികാം രക്ഷതി തതികാലം തസ്യ ദ്രവ്യം നിരുപദ്രവം തിഷ്ഠതി|

22കിന്തു തസ്മാദ് അധികബലഃ കശ്ചിദാഗത്യ യദി തം ജയതി തർഹി യേഷു ശസ്ത്രാസ്ത്രേഷു തസ്യ വിശ്വാസ ആസീത് താനി സർവ്വാണി ഹൃത്വാ തസ്യ ദ്രവ്യാണി ഗൃഹ്ലാതി|

23അതഃ കാരണാദ് യോ മമ സപക്ഷോ ന സ വിപക്ഷഃ, യോ മയാ സഹ ന സംഗൃഹ്ലാതി സ വികിരതി|

24അപരഞ്ച അമേധ്യഭൂതോ മാനുഷസ്യാന്തർനിർഗത്യ ശുഷ്കസ്ഥാനേ ഭ്രാന്ത്വാ വിശ്രാമം മൃഗയതേ കിന്തു ന പ്രാപ്യ വദതി മമ യസ്മാദ് ഗൃഹാദ് ആഗതോഹം പുനസ്തദ് ഗൃഹം പരാവൃത്യ യാമി|

25തതോ ഗത്വാ തദ് ഗൃഹം മാർജിതം ശോഭിതഞ്ച ദൃഷ്ട്വാ

26തത്ക്ഷണമ് അപഗത്യ സ്വസ്മാദപി ദുർമ്മതീൻ അപരാൻ സപ്തഭൂതാൻ സഹാനയതി തേ ച തദ്ഗൃഹം പവിശ്യ നിവസന്തി| തസ്മാത് തസ്യ മനുഷ്യസ്യ പ്രഥമദശാതഃ ശേഷദശാ ദുഃഖതരാ ഭവതി|

27അസ്യാഃ കഥായാഃ കഥനകാലേ ജനതാമധ്യസ്ഥാ കാചിന്നാരീ തമുച്ചൈഃസ്വരം പ്രോവാച, യാ യോഷിത് ത്വാം ഗർബ്ഭേഽധാരയത് സ്തന്യമപായയച്ച സൈവ ധന്യാ|

28കിന്തു സോകഥയത് യേ പരമേശ്വരസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുരൂപമ് ആചരന്തി തഏവ ധന്യാഃ|

29തതഃ പരം തസ്യാന്തികേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ വക്തുമാരേഭേ, ആധുനികാ ദുഷ്ടലോകാശ്ചിഹ്നം ദ്രഷ്ടുമിച്ഛന്തി കിന്തു യൂനസ്ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ചിഹ്നം വിനാന്യത് കിഞ്ചിച്ചിഹ്നം താൻ ന ദർശയിഷ്യതേ|

30യൂനസ് തു യഥാ നീനിവീയലോകാനാം സമീപേ ചിഹ്നരൂപോഭവത് തഥാ വിദ്യമാനലോകാനാമ് ഏഷാം സമീപേ മനുഷ്യപുത്രോപി ചിഹ്നരൂപോ ഭവിഷ്യതി|

31വിചാരസമയേ ഇദാനീന്തനലോകാനാം പ്രാതികൂല്യേന ദക്ഷിണദേശീയാ രാജ്ഞീ പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യതി, യതഃ സാ രാജ്ഞീ സുലേമാന ഉപദേശകഥാം ശ്രോതും പൃഥിവ്യാഃ സീമാത ആഗച്ഛത് കിന്തു പശ്യത സുലേമാനോപി ഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|

32അപരഞ്ച വിചാരസമയേ നീനിവീയലോകാ അപി വർത്തമാനകാലികാനാം ലോകാനാം വൈപരീത്യേന പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യന്തി, യതോ ഹേതോസ്തേ യൂനസോ വാക്യാത് ചിത്താനി പരിവർത്തയാമാസുഃ കിന്തു പശ്യത യൂനസോതിഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|

33പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണസ്യാധഃ കുത്രാപി ഗുപ്തസ്ഥാനേ വാ കോപി ന സ്ഥാപയതി കിന്തു ഗൃഹപ്രവേശിഭ്യോ ദീപ്തിം ദാതം ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയതി|

34ദേഹസ്യ പ്രദീപശ്ചക്ഷുസ്തസ്മാദേവ ചക്ഷു ര്യദി പ്രസന്നം ഭവതി തർഹി തവ സർവ്വശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി കിന്തു ചക്ഷു ര്യദി മലീമസം തിഷ്ഠതി തർഹി സർവ്വശരീരം സാന്ധകാരം സ്ഥാസ്യതി|

35അസ്മാത് കാരണാത് തവാന്തഃസ്ഥം ജ്യോതി ര്യഥാന്ധകാരമയം ന ഭവതി തദർഥേ സാവധാനോ ഭവ|

36യതഃ ശരീരസ്യ കുത്രാപ്യംശേ സാന്ധകാരേ ന ജാതേ സർവ്വം യദി ദീപ്തിമത് തിഷ്ഠതി തർഹി തുഭ്യം ദീപ്തിദായിപ്രോജ്ജ്വലൻ പ്രദീപ ഇവ തവ സവർവശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി|

37ഏതത്കഥായാഃ കഥനകാലേ ഫിരുശ്യേകോ ഭേജനായ തം നിമന്ത്രയാമാസ, തതഃ സ ഗത്വാ ഭോക്തുമ് ഉപവിവേശ|

38കിന്തു ഭോജനാത് പൂർവ്വം നാമാങ്ക്ഷീത് ഏതദ് ദൃഷ്ട്വാ സ ഫിരുശ്യാശ്ചര്യ്യം മേനേ|

39തദാ പ്രഭുസ്തം പ്രോവാച യൂയം ഫിരൂശിലോകാഃ പാനപാത്രാണാം ഭോജനപാത്രാണാഞ്ച ബഹിഃ പരിഷ്കുരുഥ കിന്തു യുഷ്മാകമന്ത ർദൗരാത്മ്യൈ ർദുഷ്ക്രിയാഭിശ്ച പരിപൂർണം തിഷ്ഠതി|

40ഹേ സർവ്വേ നിർബോധാ യോ ബഹിഃ സസർജ സ ഏവ കിമന്ത ർന സസർജ?

41തത ഏവ യുഷ്മാഭിരന്തഃകരണം (ഈശ്വരായ) നിവേദ്യതാം തസ്മിൻ കൃതേ യുഷ്മാകം സർവ്വാണി ശുചിതാം യാസ്യന്തി|

42കിന്തു ഹന്ത ഫിരൂശിഗണാ യൂയം ന്യായമ് ഈശ്വരേ പ്രേമ ച പരിത്യജ്യ പോദിനായാ അരുദാദീനാം സർവ്വേഷാം ശാകാനാഞ്ച ദശമാംശാൻ ദത്ഥ കിന്തു പ്രഥമം പാലയിത്വാ ശേഷസ്യാലങ്ഘനം യുഷ്മാകമ് ഉചിതമാസീത്|

43ഹാ ഹാ ഫിരൂശിനോ യൂയം ഭജനഗേഹേ പ്രോച്ചാസനേ ആപണേഷു ച നമസ്കാരേഷു പ്രീയധ്വേ|

44വത കപടിനോഽധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച ലോകായത് ശ്മശാനമ് അനുപലഭ്യ തദുപരി ഗച്ഛന്തി യൂയമ് താദൃഗപ്രകാശിതശ്മശാനവാദ് ഭവഥ|

45തദാനീം വ്യവസ്ഥാപകാനാമ് ഏകാ യീശുമവദത്, ഹേ ഉപദേശക വാക്യേനേദൃശേനാസ്മാസ്വപി ദോഷമ് ആരോപയസി|

46തതഃ സ ഉവാച, ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥാപകാ യൂയമ് മാനുഷാണാമ് ഉപരി ദുഃസഹ്യാൻ ഭാരാൻ ന്യസ്യഥ കിന്തു സ്വയമ് ഏകാങ്ഗുुല്യാപി താൻ ഭാരാൻ ന സ്പൃശഥ|

47ഹന്ത യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽവധിഷുസ്തേഷാം ശ്മശാനാനി യൂയം നിർമ്മാഥ|

48തേനൈവ യൂയം സ്വപൂർവ്വപുരുഷാണാം കർമ്മാണി സംമന്യധ്വേ തദേവ സപ്രമാണം കുരുഥ ച, യതസ്തേ താനവധിഷുഃ യൂയം തേഷാം ശ്മശാനാനി നിർമ്മാഥ|

49അതഏവ ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രേ പ്രോക്തമസ്തി തേഷാമന്തികേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രേരിതാംശ്ച പ്രേഷയിഷ്യാമി തതസ്തേ തേഷാം കാംശ്ചന ഹനിഷ്യന്തി കാംശ്ചന താഡശ്ഷ്യിന്തി|

50ഏതസ്മാത് കാരണാത് ഹാബിലഃ ശോണിതപാതമാരഭ്യ മന്ദിരയജ്ഞവേദ്യോ ർമധ്യേ ഹതസ്യ സിഖരിയസ്യ രക്തപാതപര്യ്യന്തം

51ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ പൃഥിവ്യാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം യതിരക്തപാതാ ജാതാസ്തതീനാമ് അപരാധദണ്ഡാ ഏഷാം വർത്തമാനലോകാനാം ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാനഹം നിശ്ചിതം വദാമി സർവ്വേ ദണ്ഡാ വംശസ്യാസ്യ ഭവിഷ്യന്തി|

52ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥപകാ യൂയം ജ്ഞാനസ്യ കുഞ്ചികാം ഹൃത്വാ സ്വയം ന പ്രവിഷ്ടാ യേ പ്രവേഷ്ടുഞ്ച പ്രയാസിനസ്താനപി പ്രവേഷ്ടും വാരിതവന്തഃ|

53ഇത്ഥം കഥാകഥനാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച സതർകാഃ

54സന്തസ്തമപവദിതും തസ്യ കഥായാ ദോഷം ധർത്തമിച്ഛന്തോ നാനാഖ്യാനകഥനായ തം പ്രവർത്തയിതും കോപയിതുഞ്ച പ്രാരേഭിരേ|

Currently Selected:

ലൂകഃ 11: SANML

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

Learn More About സത്യവേദഃ। Sanskrit Bible (NT) in Malayalam Script