ലൂകഃ 7:7-9

കിഞ്ചാഹം ഭവത്സമീപം യാതുമപി നാത്മാനം യോഗ്യം ബുദ്ധവാൻ, തതോ ഭവാൻ വാക്യമാത്രം വദതു തേനൈവ മമ ദാസഃ സ്വസ്ഥോ ഭവിഷ്യതി| യസ്മാദ് അഹം പരാധീനോപി മമാധീനാ യാഃ സേനാഃ സന്തി താസാമ് ഏകജനം പ്രതി യാഹീതി മയാ പ്രോക്തേ സ യാതി; തദന്യം പ്രതി ആയാഹീതി പ്രോക്തേ സ ആയാതി; തഥാ നിജദാസം പ്രതി ഏതത് കുർവ്വിതി പ്രോക്തേ സ തദേവ കരോതി| യീശുരിദം വാക്യം ശ്രുത്വാ വിസ്മയം യയൗ, മുഖം പരാവർത്യ പശ്ചാദ്വർത്തിനോ ലോകാൻ ബഭാഷേ ച, യുഷ്മാനഹം വദാമി ഇസ്രായേലോ വംശമധ്യേപി വിശ്വാസമീദൃശം ന പ്രാപ്നവം|