Wa̍lta̍ Wānāa̍ Chi̍i̍sūa̍a̍ 2:2-4

Mɛ̄ɛ̍ nda̍ bɔ̄ɔ̄ŋi̍āŋ, ma̍ tūɛ̄ī bɔ̄ɔ̄lūū bɛ̄ndōo̍ o̍ lē pīlɛ̍ ni᷄ŋ kpe̍, chɔ̄nɔ᷄ŋndo̍ o̍ ha̍la̍a̍ ni᷄ŋ mɛ̄ɛ̍ hūēīyīī bɛ̄ndūe̍i̍ wā hɔ᷅ŋndo̍ nu̍a̍ā yɛ̍. Mi̍ bɔ̄ɔ̄lūū bɛ̄ndū kōŋ tīū si̍lɔ̍ nāa̍ nda̍ wa̍ īchāli̍ chi̍ɛ̍ī ni̍ŋ nda̍. Ma̍ chā nyɔ̄ɔ̍ŋ māā dīɔ̄ɔ̄mūīī lēyīŋ pīɔ̄ūvi̍āŋndo̍ mi̍ ŋ̄ chāl nda̍ chōo̍ a̍ pi̍lɛ̍ŋ pi̍lɛ̍ŋ nda̍ kpe̍de̍. Nda̍ kpo̍u̍ mi̍ Nyi̍nā Kāsīo̍o̍ tūāl nda̍ kɔ̄ɔ̄lī. Ma̍ kāndū sūɛ̍i̍ o̍ sɔ̄ɔ̍ŋ ma̍ŋgālāŋ chēle̍ŋndo̍ŋ ni᷄ŋ, mɛ̄ɛ̍ Nyi̍nā Kāsīo̍o̍ ō ke̍ nda̍ kpāāyāa̍ le̍ mu̍ŋ dīmīo̍o̍ yɛ̍.