Fyrsta Mósebók 20
20
Abraham og Abímelek
1Nú flutti Abraham sig þaðan til Suðurlandsins og settist að milli Kades og Súr og dvaldist um hríð í Gerar. 2Og Abraham sagði um Söru konu sína: “Hún er systir mín.” Þá sendi Abímelek konungur í Gerar menn og lét sækja Söru. 3En Guð kom til Abímeleks í draumi um nóttina og sagði við hann: “Sjá, þú skalt deyja vegna konu þeirrar, sem þú hefir tekið, því að hún er gift kona.” 4En Abímelek hafði ekki komið nærri henni. Og hann sagði: “Drottinn, munt þú einnig vilja deyða saklaust fólk? 5Hefir hann ekki sagt við mig: ‘Hún er systir mín’? og hún sjálf hefir einnig sagt: ‘Hann er bróðir minn?’ Í einlægni hjarta míns og með hreinum höndum hefi ég gjört þetta.” 6Og Guð sagði við hann í draumnum: “Víst veit ég, að þú gjörðir þetta í einlægni hjarta þíns, og ég hefi einnig varðveitt þig frá að syndga gegn mér. Fyrir því leyfði ég þér ekki að snerta hana. 7Fá því nú manninum konu hans aftur, því að hann er spámaður, og mun hann biðja fyrir þér, að þú megir lífi halda. En ef þú skilar henni ekki aftur, þá skalt þú vita, að þú munt vissulega deyja, þú og allir, sem þér tilheyra.”
8Abímelek reis árla um morguninn og kallaði til sín alla þjóna sína og greindi þeim frá öllu þessu. Og mennirnir urðu mjög óttaslegnir. 9Og Abímelek lét kalla Abraham til sín og sagði við hann: “Hvað hefir þú gjört oss? Og hvað hefi ég misgjört við þig, að þú skyldir leiða svo stóra synd yfir mig og ríki mitt? Verk, sem enginn skyldi fremja, hefir þú framið gegn mér.” 10Og Abímelek sagði við Abraham: “Hvað gekk þér til að gjöra þetta?” 11Þá mælti Abraham: “Ég hugsaði: ‘Vart mun nokkur guðsótti vera á þessum stað, og þeir munu drepa mig vegna konu minnar.’ 12Og þar að auki er hún sannlega systir mín, samfeðra, þótt eigi séum við sammæðra, og hún varð kona mín. 13Og þegar Guð lét mig fara úr húsi föður míns, sagði ég við hana: ‘Þessa góðsemi verður þú að sýna mér: Hvar sem við komum, þá segðu um mig: Hann er bróðir minn.’”
14Þá tók Abímelek sauði, naut, þræla og ambáttir og gaf Abraham og fékk honum aftur Söru konu hans. 15Og Abímelek sagði: “Sjá, land mitt stendur þér til boða. Bú þú þar sem þér best líkar.” 16Og við Söru sagði hann: “Sjá, ég gef bróður þínum þúsund sikla silfurs. Sjá, það sé þér uppreist í augum allra þeirra, sem með þér eru, og ert þú þannig réttlætt fyrir öllum.” 17Og Abraham bað til Guðs fyrir honum, og Guð læknaði Abímelek og konu hans og ambáttir, svo að þær ólu börn. 18Því að Drottinn hafði lokað sérhverjum móðurkviði í húsi Abímeleks sakir Söru, konu Abrahams.
Currently Selected:
Fyrsta Mósebók 20: BIBLIAN81
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Icelandic Bible © Icelandic Bible Society, 1981.
Fyrsta Mósebók 20
20
Abraham og Abímelek
1Nú flutti Abraham sig þaðan til Suðurlandsins og settist að milli Kades og Súr og dvaldist um hríð í Gerar. 2Og Abraham sagði um Söru konu sína: “Hún er systir mín.” Þá sendi Abímelek konungur í Gerar menn og lét sækja Söru. 3En Guð kom til Abímeleks í draumi um nóttina og sagði við hann: “Sjá, þú skalt deyja vegna konu þeirrar, sem þú hefir tekið, því að hún er gift kona.” 4En Abímelek hafði ekki komið nærri henni. Og hann sagði: “Drottinn, munt þú einnig vilja deyða saklaust fólk? 5Hefir hann ekki sagt við mig: ‘Hún er systir mín’? og hún sjálf hefir einnig sagt: ‘Hann er bróðir minn?’ Í einlægni hjarta míns og með hreinum höndum hefi ég gjört þetta.” 6Og Guð sagði við hann í draumnum: “Víst veit ég, að þú gjörðir þetta í einlægni hjarta þíns, og ég hefi einnig varðveitt þig frá að syndga gegn mér. Fyrir því leyfði ég þér ekki að snerta hana. 7Fá því nú manninum konu hans aftur, því að hann er spámaður, og mun hann biðja fyrir þér, að þú megir lífi halda. En ef þú skilar henni ekki aftur, þá skalt þú vita, að þú munt vissulega deyja, þú og allir, sem þér tilheyra.”
8Abímelek reis árla um morguninn og kallaði til sín alla þjóna sína og greindi þeim frá öllu þessu. Og mennirnir urðu mjög óttaslegnir. 9Og Abímelek lét kalla Abraham til sín og sagði við hann: “Hvað hefir þú gjört oss? Og hvað hefi ég misgjört við þig, að þú skyldir leiða svo stóra synd yfir mig og ríki mitt? Verk, sem enginn skyldi fremja, hefir þú framið gegn mér.” 10Og Abímelek sagði við Abraham: “Hvað gekk þér til að gjöra þetta?” 11Þá mælti Abraham: “Ég hugsaði: ‘Vart mun nokkur guðsótti vera á þessum stað, og þeir munu drepa mig vegna konu minnar.’ 12Og þar að auki er hún sannlega systir mín, samfeðra, þótt eigi séum við sammæðra, og hún varð kona mín. 13Og þegar Guð lét mig fara úr húsi föður míns, sagði ég við hana: ‘Þessa góðsemi verður þú að sýna mér: Hvar sem við komum, þá segðu um mig: Hann er bróðir minn.’”
14Þá tók Abímelek sauði, naut, þræla og ambáttir og gaf Abraham og fékk honum aftur Söru konu hans. 15Og Abímelek sagði: “Sjá, land mitt stendur þér til boða. Bú þú þar sem þér best líkar.” 16Og við Söru sagði hann: “Sjá, ég gef bróður þínum þúsund sikla silfurs. Sjá, það sé þér uppreist í augum allra þeirra, sem með þér eru, og ert þú þannig réttlætt fyrir öllum.” 17Og Abraham bað til Guðs fyrir honum, og Guð læknaði Abímelek og konu hans og ambáttir, svo að þær ólu börn. 18Því að Drottinn hafði lokað sérhverjum móðurkviði í húsi Abímeleks sakir Söru, konu Abrahams.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Icelandic Bible © Icelandic Bible Society, 1981.