Эхин 18
18
Эзэн Абраһаамда айлшан бууна
1Үдын наранай халуунда, Мамрегэй сарса мододой дэргэдэ, майханайнгаа үүдэндэ Абраһаамай һуужа һуухада тэрээндэ Эзэн дахин үэгдэбэ. 2Абраһаам гурбан эрэ хүнэй зогсожо байхые хараба. Тэрэ гүйжэ ошоод, тэдээндэ газар хүрэтэр доро дохёод:
3— Мэндэ амар, эрхим хүндэтэ айлшад! Алад бү үнгэрыт, манайда тогтожо хайрлыт! 4Таанадта хүлөө угааха уһа асарха. Модоной һүүдэртэ амархат. 5Тэрэ үедэтнай эдеэ хоол асархаб. Таанад холын замда үлэсхэлэн ябахагүйт. Манайда ерэһэндэтнай ехэ баяртайб, — гэбэ.
— Зай, һайн, — гэжэ тэдэ харюусаба. — Тиигэел даа.
6Абраһаам майхандаа гүйжэ ороод, Саррада хэлэбэ:
— Дары түргэн нэгэ тулам һайн талхаар хилээмэ бари.
7Хотондоо яаран тэрэ гүйжэ ошоод, эгээл һайн тарган тугал шэлээд, тэрэнээ үүсэлжэ, түргөөр мяхан табаг бэлдэхэ даабари зарасадаа үгэбэ.
8Бэлэн болоходонь, Абраһаам шара тоһо, һү, мяха айлшадтаа бариба. Тэдэнэй эдеэ хоол бариха үедэ өөрөө модоной һүүдэртэ зогсобо.
9— Сарра һамганшни хаанаб? — гэжэ тэдэнэр Абраһаамһаа асуубад.
— Эндэ, майхан соо һууна, — гэжэ тэрэ харюусаба. 10Тэдэ гурбанай нэгэн иигэжэ айладхаба:
— Би нүгөөдэ жэл энэл сагта шамда дахинаа бусахаб, тиихэдэмни Сарра хүбүүтэй болоод байха.
Сарра тэдэнэй арада, майханай үүдэнэй дэргэдэ байхадаа, эдэ үгэнүүдые дуулаба. 11Абраһаам Сарра хоёр тиихэдэ үтэлһэн, Саррын эхэнэрэй һарынхиншье гарахаяа болинхой һэн. 12Тиимэһээ Сарра энеэн алдаад, досоогоо бодобо: «Бидэ хоёр үтэли амитад юундэ залуу мэтэ хамта унтажа байхабибди даа».
13Зүгөөр Эзэн Абраһаамһаа асууба:
— Энэ Сарраш «үтэлһэн хүгшэн би хайшан гэжэ үхибүү түрэхэбиб» гэжэ юундэ энеэнэб? 14Эзэн Бурханай шадахагүй юумэн бии юм аал? Би хэлсэһэн болзортоо ерэхэб, юһэн һарын үнгэрхэдэ, Сарра хүбүүтэй болоод байха.
15— Би энеэгээгүйлби, — гэжэ сошоһон, айһан Сарра хэлэбэ.
— Үгы, — гэжэ Тэрэ Саррада харюусаба. — Ши досоогоо энеэгээш.
16Айлшад һууриһаа бодожо, Содом хото шэглэбэ. Абраһаам тэдэниие үдэшэн ябалсаба.
17Содом хотын харагдахада, тэдэ гурбанай нэгэн болохо Эзэн иигэжэ үгэлбэ:
— Юу хэхээ байһанаа Абраһаамһаа нюуха хэрэг бии юм гү? 18Уг удамыень бодото дээрээ агууехэ, хүсэтэй арад болгожо, тэдэнээр дамжуулан, орон нютаг бүхэнэй улад зондо һайн һайханиие хүртөөн, баяр жаргал үреэхэб. 19Үгы, Би нюухагүйб. Абраһаамые Би шэлэн һунгахадаа, тэрэниие өөрынгөө үхибүүдтэ мүн хамаг үри һадаһадтаа Минии зааһан замаар ябаха, хододоо үнэн шударга сэдьхэл түхөөхэ тухай захижа, һургажа байхынь тула шэлээ һэм. Тиимэ ябаа һаань, Би тэрээндэ найдуулһан хамагые бэелүүлхэб.
20Тиигээд Эзэн иигэжэ айладхаба:
— Содом болон Гоморра хотонуудай зоной муухай үйлэ хэрэгүүд хэмһээ хэтэрээ: нүгэл шэбэлынь тэсэшэгүй хүндэ болобо. 21Доошоо буужа, бултадаа тэдэ иимэ зэмэтэй гү, али магад, булта бэшэ аалам гэжэ шалгахам.
22Тиигээд Эзэнтэй суг ябаһан хоёр хүн Эзэниие болон Абраһаамые орхижо, Содом руу шэглэбэ. 23Абраһаам Эзэндэ дүтэлөөд:
— Зэмэтэй зонтой хамта Та гэмгүй зониие үгы хэхэ аалта? Энэ зүб гээшэ гү? 24Хэрбээ тэрэ муу зоной дунда ядахадаа табин гэмгүй хүнэй байбал, тэдэнэй түлөө хотые усадхангүй үнгэржэ болохогүй юм гү? 25Би үнэншэхэгүйб — тиимэ байхагүй! Та иимэ юумэ хэхэгүйт! Үнэн сэхэ, нүгэлгүй зониие дорой ябадалтай золигуудтай хамта хосороохогүйт. Үнэн сэхэ ябаһан хүнүүд муу муухай хэрэг үүсхэгшэдтэй хамта хэһээлтэдэ хүртэхэ ёһогүй. Тиимэ байхагүй! Хамаг дэлхэйн үйлэ шиидхэгшэ алдуута шиидхэбэри абаха ёһогүйл! — гэбэ.
26Тиихэдэнь Эзэн:
— Хэрбэеэ Би Содом хотодо табиншье гэмгүй хүниие олоо һаа, энэ хотые дүмэхэб, — гэжэ харюусаба.
27Абраһаам саашань үргэлжэлүүлбэ:
— Эзэн Бурхамни! Би болбол Танай урда үнэһэн, шандаруу гээшэлби, гэбэшье зүрхэлжэ, Танаа иигэжэ гуйнаб. 28Хэрбээ тэрэ хотодо таби арай хүрэхэгүй гэмгүй зоной байгаа һаань, табан хүнөөр үсөөн һаань, Та хотые бүхыдэнь усадхаха юм гүт?
Эзэн Бурхан:
— Зай, хэрбэеэ тэндэ дүшэн табан гэмгүй хүниие олоо һаа, хотые үгы хэхэгүйб, — гэжэ үгүүлбэ.
29Абраһаам:
— Теэд тэндэ гэнтэ гэмгүй дүшэн хүн олдобо гэлэй? — гэжэ үргэлжэлүүлбэ.
Тиихэдэнь Эзэн Бурхан:
— Дүшэшье байгаа һаань, Би хотые дайрахагүйб, — гэжэ харюусаба.
30Абраһаам дахин:
— Хэлэһэндэм минии Эзэн бү уурлаг. Гэнтэ тэндэ гэмгүй гушан хүн олдобо гэе? — гэжэ гуйба.
Эзэн Бурхан:
— Хэрбэеэ тэндэ гэмгүй гушан хүниие олоо һаа, энэ хото балгааһа хайрлахаб, — гэбэ.
31Абраһаам:
— Эзэмни! Танһаа дахин асуухыем зүбшөөгыт. Гэнтэ тэндэ оройдоол хорин гэмгүй хүнэй байгаа һаань яахабта? — гэжэ асууба.
Тиихэдэнь Эзэн Бурхан:
— Хорин хүнэй түлөө хотые хайрлахаб, — гэһэн харюу үгэбэ.
32Абраһаам дахин:
— Эзэмни намда бү уурлаг, дахин Танһаа зүрхэлжэ асууя. Гэнтэ тэндэ арбахан лэ гэмгүй хүнэй байбал, Та хотые усадхангүй үлөөхэ гүт? — гэбэ ха.
Эзэн:
— Зай, тэрэ арбан хүнэй түлөө хотые дүмэхэб, — гээ һэн.
33Энээнэй һүүлээр Эзэн Абраһаамые орхин ошожо, Абраһаам гэртээ бусаба.
Currently Selected:
Эхин 18: BurOTp
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bible Society in Russia, 2002-2007, 2011, 2013, 2018.
Эхин 18
18
Эзэн Абраһаамда айлшан бууна
1Үдын наранай халуунда, Мамрегэй сарса мододой дэргэдэ, майханайнгаа үүдэндэ Абраһаамай һуужа һуухада тэрээндэ Эзэн дахин үэгдэбэ. 2Абраһаам гурбан эрэ хүнэй зогсожо байхые хараба. Тэрэ гүйжэ ошоод, тэдээндэ газар хүрэтэр доро дохёод:
3— Мэндэ амар, эрхим хүндэтэ айлшад! Алад бү үнгэрыт, манайда тогтожо хайрлыт! 4Таанадта хүлөө угааха уһа асарха. Модоной һүүдэртэ амархат. 5Тэрэ үедэтнай эдеэ хоол асархаб. Таанад холын замда үлэсхэлэн ябахагүйт. Манайда ерэһэндэтнай ехэ баяртайб, — гэбэ.
— Зай, һайн, — гэжэ тэдэ харюусаба. — Тиигэел даа.
6Абраһаам майхандаа гүйжэ ороод, Саррада хэлэбэ:
— Дары түргэн нэгэ тулам һайн талхаар хилээмэ бари.
7Хотондоо яаран тэрэ гүйжэ ошоод, эгээл һайн тарган тугал шэлээд, тэрэнээ үүсэлжэ, түргөөр мяхан табаг бэлдэхэ даабари зарасадаа үгэбэ.
8Бэлэн болоходонь, Абраһаам шара тоһо, һү, мяха айлшадтаа бариба. Тэдэнэй эдеэ хоол бариха үедэ өөрөө модоной һүүдэртэ зогсобо.
9— Сарра һамганшни хаанаб? — гэжэ тэдэнэр Абраһаамһаа асуубад.
— Эндэ, майхан соо һууна, — гэжэ тэрэ харюусаба. 10Тэдэ гурбанай нэгэн иигэжэ айладхаба:
— Би нүгөөдэ жэл энэл сагта шамда дахинаа бусахаб, тиихэдэмни Сарра хүбүүтэй болоод байха.
Сарра тэдэнэй арада, майханай үүдэнэй дэргэдэ байхадаа, эдэ үгэнүүдые дуулаба. 11Абраһаам Сарра хоёр тиихэдэ үтэлһэн, Саррын эхэнэрэй һарынхиншье гарахаяа болинхой һэн. 12Тиимэһээ Сарра энеэн алдаад, досоогоо бодобо: «Бидэ хоёр үтэли амитад юундэ залуу мэтэ хамта унтажа байхабибди даа».
13Зүгөөр Эзэн Абраһаамһаа асууба:
— Энэ Сарраш «үтэлһэн хүгшэн би хайшан гэжэ үхибүү түрэхэбиб» гэжэ юундэ энеэнэб? 14Эзэн Бурханай шадахагүй юумэн бии юм аал? Би хэлсэһэн болзортоо ерэхэб, юһэн һарын үнгэрхэдэ, Сарра хүбүүтэй болоод байха.
15— Би энеэгээгүйлби, — гэжэ сошоһон, айһан Сарра хэлэбэ.
— Үгы, — гэжэ Тэрэ Саррада харюусаба. — Ши досоогоо энеэгээш.
16Айлшад һууриһаа бодожо, Содом хото шэглэбэ. Абраһаам тэдэниие үдэшэн ябалсаба.
17Содом хотын харагдахада, тэдэ гурбанай нэгэн болохо Эзэн иигэжэ үгэлбэ:
— Юу хэхээ байһанаа Абраһаамһаа нюуха хэрэг бии юм гү? 18Уг удамыень бодото дээрээ агууехэ, хүсэтэй арад болгожо, тэдэнээр дамжуулан, орон нютаг бүхэнэй улад зондо һайн һайханиие хүртөөн, баяр жаргал үреэхэб. 19Үгы, Би нюухагүйб. Абраһаамые Би шэлэн һунгахадаа, тэрэниие өөрынгөө үхибүүдтэ мүн хамаг үри һадаһадтаа Минии зааһан замаар ябаха, хододоо үнэн шударга сэдьхэл түхөөхэ тухай захижа, һургажа байхынь тула шэлээ һэм. Тиимэ ябаа һаань, Би тэрээндэ найдуулһан хамагые бэелүүлхэб.
20Тиигээд Эзэн иигэжэ айладхаба:
— Содом болон Гоморра хотонуудай зоной муухай үйлэ хэрэгүүд хэмһээ хэтэрээ: нүгэл шэбэлынь тэсэшэгүй хүндэ болобо. 21Доошоо буужа, бултадаа тэдэ иимэ зэмэтэй гү, али магад, булта бэшэ аалам гэжэ шалгахам.
22Тиигээд Эзэнтэй суг ябаһан хоёр хүн Эзэниие болон Абраһаамые орхижо, Содом руу шэглэбэ. 23Абраһаам Эзэндэ дүтэлөөд:
— Зэмэтэй зонтой хамта Та гэмгүй зониие үгы хэхэ аалта? Энэ зүб гээшэ гү? 24Хэрбээ тэрэ муу зоной дунда ядахадаа табин гэмгүй хүнэй байбал, тэдэнэй түлөө хотые усадхангүй үнгэржэ болохогүй юм гү? 25Би үнэншэхэгүйб — тиимэ байхагүй! Та иимэ юумэ хэхэгүйт! Үнэн сэхэ, нүгэлгүй зониие дорой ябадалтай золигуудтай хамта хосороохогүйт. Үнэн сэхэ ябаһан хүнүүд муу муухай хэрэг үүсхэгшэдтэй хамта хэһээлтэдэ хүртэхэ ёһогүй. Тиимэ байхагүй! Хамаг дэлхэйн үйлэ шиидхэгшэ алдуута шиидхэбэри абаха ёһогүйл! — гэбэ.
26Тиихэдэнь Эзэн:
— Хэрбэеэ Би Содом хотодо табиншье гэмгүй хүниие олоо һаа, энэ хотые дүмэхэб, — гэжэ харюусаба.
27Абраһаам саашань үргэлжэлүүлбэ:
— Эзэн Бурхамни! Би болбол Танай урда үнэһэн, шандаруу гээшэлби, гэбэшье зүрхэлжэ, Танаа иигэжэ гуйнаб. 28Хэрбээ тэрэ хотодо таби арай хүрэхэгүй гэмгүй зоной байгаа һаань, табан хүнөөр үсөөн һаань, Та хотые бүхыдэнь усадхаха юм гүт?
Эзэн Бурхан:
— Зай, хэрбэеэ тэндэ дүшэн табан гэмгүй хүниие олоо һаа, хотые үгы хэхэгүйб, — гэжэ үгүүлбэ.
29Абраһаам:
— Теэд тэндэ гэнтэ гэмгүй дүшэн хүн олдобо гэлэй? — гэжэ үргэлжэлүүлбэ.
Тиихэдэнь Эзэн Бурхан:
— Дүшэшье байгаа һаань, Би хотые дайрахагүйб, — гэжэ харюусаба.
30Абраһаам дахин:
— Хэлэһэндэм минии Эзэн бү уурлаг. Гэнтэ тэндэ гэмгүй гушан хүн олдобо гэе? — гэжэ гуйба.
Эзэн Бурхан:
— Хэрбэеэ тэндэ гэмгүй гушан хүниие олоо һаа, энэ хото балгааһа хайрлахаб, — гэбэ.
31Абраһаам:
— Эзэмни! Танһаа дахин асуухыем зүбшөөгыт. Гэнтэ тэндэ оройдоол хорин гэмгүй хүнэй байгаа һаань яахабта? — гэжэ асууба.
Тиихэдэнь Эзэн Бурхан:
— Хорин хүнэй түлөө хотые хайрлахаб, — гэһэн харюу үгэбэ.
32Абраһаам дахин:
— Эзэмни намда бү уурлаг, дахин Танһаа зүрхэлжэ асууя. Гэнтэ тэндэ арбахан лэ гэмгүй хүнэй байбал, Та хотые усадхангүй үлөөхэ гүт? — гэбэ ха.
Эзэн:
— Зай, тэрэ арбан хүнэй түлөө хотые дүмэхэб, — гээ һэн.
33Энээнэй һүүлээр Эзэн Абраһаамые орхин ошожо, Абраһаам гэртээ бусаба.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bible Society in Russia, 2002-2007, 2011, 2013, 2018.