1. Mose 2
2
De Erschaufunk: Rudach
1Soo worden vollbrocht de Himmel un de Ieed un aul äa Häa. 2Un Gott haud aum säwenden Dach sien Woakj vollbrocht, daut hee jemoakt haud; un hee rud aum säwenden Dach von aul siene Woakjen, dee hee jemoakt haud. 3Un Gott säajend däm säwenden Dach un heilijd am; dan aun däm seljen rud hee von sienem Woakj, daut Gott jeschaufen haud, endäm hee daut muak.
4Dit es de Entstonung vom Himmel un de Ieed, aus see jeschaufen worden,
Adam em Goaden Eden
aun däm Dach, doa de Har, Gott de Ieed un Himmel muak, 5un äa aulet Struck vom Flekj oppe Ieed wia, un äa aulet Krut vom Flekj utleet; dan Gott, de Har haud noch nich oppe Ieed räajnen loten, un kjeen Mensch wia doa, om däm Ieedboddem too bebuen.
6Oba een Donst stieech vonne Ieed opp un de gaunze Bowaschicht vom Ieedboddem wia feicht. 7Un de Har Gott bild [muak] däm Mensch, vom Ieedboddem Stoff, un pust en siene Näs däm Läwensodem; un de Mensch wort eene läwendje Seel. 8Un Gott, de Har, plaunt eenen Goaden en Eden jäajen Oosten, un hee sad däm Mensch doa han, däm hee jemoakt haud. 9Un Gott, de Har leet ut däm Ieedboddem aulalei Beem waussen, aunjenäm toom aunseenen un goot toom Äten; un däm Läwensboom enne Medd vom Goaden, un däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen.
10Un een Stroom jinkj ut vom Eden, däm Goaden to bewotren; un von doa ut deeld hee sikj un wort too vea Flusse (Riefasch). 11De Nomen vom ieeschten es Pison; disa es daut, dee daut gaunze Launt Hawila omrant, wua daut Golt es; 12un daut Golt ut disem Launt es goot; doa es daut Bdellion un de Onniks Steen. 13Un de Nomen vom tweeden Fluss: Gihon; disa es daut, dee daut gaunze Launt Kusch omrant. 14Un de Nomen vom dredden Fluss: Tigris; disa es daut, dee ver Assur rant. Un de vieeda Fluss, daut es de Eufrat.
15Un Gott, de Har naum däm Mensch un sad am en däm Goaden Eden, am to bebuen un am to bewoaren. 16Un Gott de Har, befool däm Mensch un säd: Von jiedrem Boom em Goaden doafst du äten; 17oba von däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen, doavon saust du nich äten; dan aun däm Dach doa du doavon äten woascht, woascht du jewess stoawen.
De Erschaufunk: eene Frau [Eva]
18Un Gott de Har, säd: Daut es nich goot, daut de Mensch auleen es; ekj well am eene Help moaken, siensjlikjen [dee om am es]. 19Un Gott, de Har muak ut däm Ieedboddem aule Tieren oppem Flekj un aule Väajel unjrem Himmel, un hee brocht an nom Mensch, om to seenen, woo hee an nanen wudd; un soo aus de Mensch een läwendjet Wäsent nanen wudd, soo sull sien Nomen sennen. 20Un de Mensch jeef aulem Vee un de Väajel unjrem Himmel un aule Tieren oppem Flekj sien Nomen. Oba fa Adam funk hee kjeene Help, dee too am paust.
21Un Gott de Har leet eenen deepen Schlop oppem Mensch faulen, un hee schleep en. Un hee neem eene von siene Rebbe un veschloot äare Städ met Fleesch; 22un Gott, de Har bud ut de Rebb, dee hee von däm Mensch jenomen haud, eene Fru [Männin], un hee brocht ar nodäm Mensch. 23Un de Mensch säd: Dise es eenmol Been von mienem Jebeen un Fleesch von mienem Fleesch; dise saul Männin heeten, dan vom Maun es dise jenomen. 24Doarom woat een Maun sienen Voda un siene Mutta veloten un siene Fru aunhenjen, un see woaren een Fleesch sennen. 25Un see wieren beid noaktich, de Mensch un siene Fru, un see schämden sikj nich.
Currently Selected:
1. Mose 2: PBJHF
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.
1. Mose 2
2
De Erschaufunk: Rudach
1Soo worden vollbrocht de Himmel un de Ieed un aul äa Häa. 2Un Gott haud aum säwenden Dach sien Woakj vollbrocht, daut hee jemoakt haud; un hee rud aum säwenden Dach von aul siene Woakjen, dee hee jemoakt haud. 3Un Gott säajend däm säwenden Dach un heilijd am; dan aun däm seljen rud hee von sienem Woakj, daut Gott jeschaufen haud, endäm hee daut muak.
4Dit es de Entstonung vom Himmel un de Ieed, aus see jeschaufen worden,
Adam em Goaden Eden
aun däm Dach, doa de Har, Gott de Ieed un Himmel muak, 5un äa aulet Struck vom Flekj oppe Ieed wia, un äa aulet Krut vom Flekj utleet; dan Gott, de Har haud noch nich oppe Ieed räajnen loten, un kjeen Mensch wia doa, om däm Ieedboddem too bebuen.
6Oba een Donst stieech vonne Ieed opp un de gaunze Bowaschicht vom Ieedboddem wia feicht. 7Un de Har Gott bild [muak] däm Mensch, vom Ieedboddem Stoff, un pust en siene Näs däm Läwensodem; un de Mensch wort eene läwendje Seel. 8Un Gott, de Har, plaunt eenen Goaden en Eden jäajen Oosten, un hee sad däm Mensch doa han, däm hee jemoakt haud. 9Un Gott, de Har leet ut däm Ieedboddem aulalei Beem waussen, aunjenäm toom aunseenen un goot toom Äten; un däm Läwensboom enne Medd vom Goaden, un däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen.
10Un een Stroom jinkj ut vom Eden, däm Goaden to bewotren; un von doa ut deeld hee sikj un wort too vea Flusse (Riefasch). 11De Nomen vom ieeschten es Pison; disa es daut, dee daut gaunze Launt Hawila omrant, wua daut Golt es; 12un daut Golt ut disem Launt es goot; doa es daut Bdellion un de Onniks Steen. 13Un de Nomen vom tweeden Fluss: Gihon; disa es daut, dee daut gaunze Launt Kusch omrant. 14Un de Nomen vom dredden Fluss: Tigris; disa es daut, dee ver Assur rant. Un de vieeda Fluss, daut es de Eufrat.
15Un Gott, de Har naum däm Mensch un sad am en däm Goaden Eden, am to bebuen un am to bewoaren. 16Un Gott de Har, befool däm Mensch un säd: Von jiedrem Boom em Goaden doafst du äten; 17oba von däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen, doavon saust du nich äten; dan aun däm Dach doa du doavon äten woascht, woascht du jewess stoawen.
De Erschaufunk: eene Frau [Eva]
18Un Gott de Har, säd: Daut es nich goot, daut de Mensch auleen es; ekj well am eene Help moaken, siensjlikjen [dee om am es]. 19Un Gott, de Har muak ut däm Ieedboddem aule Tieren oppem Flekj un aule Väajel unjrem Himmel, un hee brocht an nom Mensch, om to seenen, woo hee an nanen wudd; un soo aus de Mensch een läwendjet Wäsent nanen wudd, soo sull sien Nomen sennen. 20Un de Mensch jeef aulem Vee un de Väajel unjrem Himmel un aule Tieren oppem Flekj sien Nomen. Oba fa Adam funk hee kjeene Help, dee too am paust.
21Un Gott de Har leet eenen deepen Schlop oppem Mensch faulen, un hee schleep en. Un hee neem eene von siene Rebbe un veschloot äare Städ met Fleesch; 22un Gott, de Har bud ut de Rebb, dee hee von däm Mensch jenomen haud, eene Fru [Männin], un hee brocht ar nodäm Mensch. 23Un de Mensch säd: Dise es eenmol Been von mienem Jebeen un Fleesch von mienem Fleesch; dise saul Männin heeten, dan vom Maun es dise jenomen. 24Doarom woat een Maun sienen Voda un siene Mutta veloten un siene Fru aunhenjen, un see woaren een Fleesch sennen. 25Un see wieren beid noaktich, de Mensch un siene Fru, un see schämden sikj nich.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.