PURWANING DUMADI 23
23
Ibu Sara seda lan kasarekake
23:1-20
1Bareng yuswane Ibu Sara wus satus pitu likur taun, – iya samono iku yuswane Ibu Sara – 2Ibu Sara banjur seda ana ing Kiryat-Arba, yaiku Hebron ing tanah Kanaan. Rama Abraham tumuli lumebet lan ngadhuh-adhuh sarta muwuni Ibu Sara. 3Sawuse mangkono Rama Abraham tumuli jumeneng lan nilar garwane kang seda iku, sarta rembagan karo bani Het, pangandikane: 4#PR 7:16; Ib 11:9, 13“Kula punika tiyang ngamanca saha neneka wonten ing antawis panjenengan, keparenga kula nggadhahi pakuburan pamijen wonten ing tanah panjenengan punika, supados kula saged ngeteraken lan ngubur semah kula, ingkang tilar donya punika.” 5Wangsulane bani Het marang Rama Abraham: 6“Panjenengan mugi miyarsakaken atur kula, dhuh bendara! Panjenengan punika wonten ing tengah-tengah kula ngriki kados dene raja agung; milanipun sumangga ingkang seda kula aturi nyarekaken wonten pakuburan kula ingkang pilihan, mesthi boten wonten panunggilan kula ingkang kawratan, pakuburanipun panjenengan agem nyarekaken ingkang seda.” 7Rama Abraham banjur tumelung ana ngarepe bani Het, pendhudhuke tanah kono, 8sarta padha dipangandikani mangkene: “Manawi panjenengan sadaya sami sarujuk, kula ngubur tiyang kula ingkang tilar donya, sumangga kula aturi mirengaken rembag kula: kula mugi panjenengan tembungaken dhateng sadherek Efron bin Zohar, 9supados kula dipun paringana kagunganipun guwa ing Makhpela, ingkang kaprenah wonten in pungkasaning pasitenipun; guwa punika kaparingna dhateng kula sapintena reginipun, supados kenginga kula damel pakuburan pamijen wonten ing tengah panjenengan ngriki.” 10Ing nalika iku Efron mbeneri linggih ana ing satengahe bani Het. Efron wong Het mangsuli marang Rama Abraham keprungu dening wong-wong bani Het, dening kabeh wong kang padha nekani ing gapurane kutha, 11“Ature: Sampun ta, dhuh bendara kula, panjenengan piyarsakaken atur kula punika: Pasitenipun dalah guwanipun ingkang wonten ngriku kula aturaken dhateng panjenengan, kula aturi ngagem; wonten ing sangajenging para tiyang bangsa kula, punika kula caosaken dhateng panjenengan; kula aturi nyarekaken ingkang seda.” 12Rama Abraham tumuli tumelung ana ing ngarepe pendhudhuk ing tanah kono, 13sarta ngandika marang Efron karungu dening wong-wong mau: “Manawi sami dhangan, mugi atur kula punika kapiyarsakna! Kula badhe ngaturaken arta pangaosipun pasiten, mugi karsaa nampeni, ingkang tilar donya lajeng badhe kula patak wonten ing ngriku.” 14Efron banjur mangsuli marang Rama Abraham, ature: 15“Ah, bendara! Kula aturi miyarsakaken atur kula: pasiten ingkang namung pangaos sekawan atus sekel selaka punika, rak sanes punapa-punapa tumrap kita. Bok ingkang seda tumunten panjenengan sarekaken kemawon.” 16Rama Abraham banjur ndhahar ature Efron, sarta Efron dibobotake dhuwit pangajine lemah kaya kang dipratelakake lan dirungu dening wong-wong bani Het mau, patang atus sekel selaka kang laku tumrape dagang. 17Mangkono palemahane Efron kang ana ing Makhpela, ing sawetane Mamre, palemahan dalah guwane kang ana ing kono, dalah sakehe wit-witan kang ana ing palemahan mau ing sawewengkone kabeh, 18iku kapasrahake dadi kagungane Rama Abraham sineksenan dening bani Het, dening wong-wong kang padha nekani ing gapurane kutha. 19Sawuse mangkono Rama Abraham banjur nyarekake Ibu Sara ana ing guwane palemahan ing Makhpela, ing sawetane Mamre, yaiku ing Hebron tanah Kanaan. 20Mangkono palemahan dalah guwane kang ana ing kono kapasrahake dadi kagungane Rama Abraham dening bani Het, kadadekake pakuburan pamijen.
Currently Selected:
PURWANING DUMADI 23: JAV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Javanese Bible © Indonesian Bible Society, 1981.
PURWANING DUMADI 23
23
Ibu Sara seda lan kasarekake
23:1-20
1Bareng yuswane Ibu Sara wus satus pitu likur taun, – iya samono iku yuswane Ibu Sara – 2Ibu Sara banjur seda ana ing Kiryat-Arba, yaiku Hebron ing tanah Kanaan. Rama Abraham tumuli lumebet lan ngadhuh-adhuh sarta muwuni Ibu Sara. 3Sawuse mangkono Rama Abraham tumuli jumeneng lan nilar garwane kang seda iku, sarta rembagan karo bani Het, pangandikane: 4#PR 7:16; Ib 11:9, 13“Kula punika tiyang ngamanca saha neneka wonten ing antawis panjenengan, keparenga kula nggadhahi pakuburan pamijen wonten ing tanah panjenengan punika, supados kula saged ngeteraken lan ngubur semah kula, ingkang tilar donya punika.” 5Wangsulane bani Het marang Rama Abraham: 6“Panjenengan mugi miyarsakaken atur kula, dhuh bendara! Panjenengan punika wonten ing tengah-tengah kula ngriki kados dene raja agung; milanipun sumangga ingkang seda kula aturi nyarekaken wonten pakuburan kula ingkang pilihan, mesthi boten wonten panunggilan kula ingkang kawratan, pakuburanipun panjenengan agem nyarekaken ingkang seda.” 7Rama Abraham banjur tumelung ana ngarepe bani Het, pendhudhuke tanah kono, 8sarta padha dipangandikani mangkene: “Manawi panjenengan sadaya sami sarujuk, kula ngubur tiyang kula ingkang tilar donya, sumangga kula aturi mirengaken rembag kula: kula mugi panjenengan tembungaken dhateng sadherek Efron bin Zohar, 9supados kula dipun paringana kagunganipun guwa ing Makhpela, ingkang kaprenah wonten in pungkasaning pasitenipun; guwa punika kaparingna dhateng kula sapintena reginipun, supados kenginga kula damel pakuburan pamijen wonten ing tengah panjenengan ngriki.” 10Ing nalika iku Efron mbeneri linggih ana ing satengahe bani Het. Efron wong Het mangsuli marang Rama Abraham keprungu dening wong-wong bani Het, dening kabeh wong kang padha nekani ing gapurane kutha, 11“Ature: Sampun ta, dhuh bendara kula, panjenengan piyarsakaken atur kula punika: Pasitenipun dalah guwanipun ingkang wonten ngriku kula aturaken dhateng panjenengan, kula aturi ngagem; wonten ing sangajenging para tiyang bangsa kula, punika kula caosaken dhateng panjenengan; kula aturi nyarekaken ingkang seda.” 12Rama Abraham tumuli tumelung ana ing ngarepe pendhudhuk ing tanah kono, 13sarta ngandika marang Efron karungu dening wong-wong mau: “Manawi sami dhangan, mugi atur kula punika kapiyarsakna! Kula badhe ngaturaken arta pangaosipun pasiten, mugi karsaa nampeni, ingkang tilar donya lajeng badhe kula patak wonten ing ngriku.” 14Efron banjur mangsuli marang Rama Abraham, ature: 15“Ah, bendara! Kula aturi miyarsakaken atur kula: pasiten ingkang namung pangaos sekawan atus sekel selaka punika, rak sanes punapa-punapa tumrap kita. Bok ingkang seda tumunten panjenengan sarekaken kemawon.” 16Rama Abraham banjur ndhahar ature Efron, sarta Efron dibobotake dhuwit pangajine lemah kaya kang dipratelakake lan dirungu dening wong-wong bani Het mau, patang atus sekel selaka kang laku tumrape dagang. 17Mangkono palemahane Efron kang ana ing Makhpela, ing sawetane Mamre, palemahan dalah guwane kang ana ing kono, dalah sakehe wit-witan kang ana ing palemahan mau ing sawewengkone kabeh, 18iku kapasrahake dadi kagungane Rama Abraham sineksenan dening bani Het, dening wong-wong kang padha nekani ing gapurane kutha. 19Sawuse mangkono Rama Abraham banjur nyarekake Ibu Sara ana ing guwane palemahan ing Makhpela, ing sawetane Mamre, yaiku ing Hebron tanah Kanaan. 20Mangkono palemahan dalah guwane kang ana ing kono kapasrahake dadi kagungane Rama Abraham dening bani Het, kadadekake pakuburan pamijen.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Javanese Bible © Indonesian Bible Society, 1981.