YouVersion Logo
Search Icon

अय्यूबको पुस्तक 39

39
1“अय्यूब, के तिमी जान्दछौ घोरलहरू कहिले जन्मन्छन्?
के तिमीले नियालेको छौ कहिले मृगले आफ्नो बच्चा ब्याउँछ?
2के तिमी जान्दछौ कति महिनासम्म घोरलले र मृगले आफ्ना पेटमा बच्चाहरू बोकी हिँड्नु पर्छ?
के तिमी जान्दछौ कति महिनामा तिनीहरूले ब्याउँछन्?
3जब तिनीहरूलाई प्रसव वेदना हुन्छ
तिनीहरू निहुरिन्छ र बच्चा ब्याउँछन्।
4ती पाठाहरू खुल्ला मैदानमा खेल्दै हुर्किन्छन्।
त्यसपछि तिनीहरूले आफ्ना आमाहरू छाड्दछन अनि कहिले फर्केर आउँदैनन्।
5“अय्यूब, कसले जङ्गली गधाहरूलाई छाडी दियो?
कसले तिनीहरूका डोरीहरू खोली दियो अनि कसले तिनीहरूलाई स्वतन्त्र गरे?
6मैले ती जङ्गली गधाहरूलाई मरुभूमिमा घर भए झैं छोडिदिएँ।
मैले तिनीहरूलाई बस्नको लागि नुन भएको ठाउँमा छोडिदिएँ।
7जङ्गली गधाहरू होहल्लालाई घीन गर्छ
अनि कसैले पनि तिनीहरूलाई नियन्त्रण गर्न सक्तैन।
8जङ्गली गधाहरू पहाड पर्वत तिर बस्छन्
त्यो तिनीहरूको चौउर नै हो
जहाँ तिनीहरूले हरियो घाँस खोज्दछ।
9“अय्यूब, के जङ्गली साँढेले तिम्रो सेवा गर्न राजी हुन्छ?
के त्यो तिम्रो अन्न भण्डार हेरचाह गर्न राती बस्छ?
10के एउटा जङ्गली साँढेले तिमीलाई गलामा डोरी बाँध्न दिन्छ
ताकि तिमीले खेत जोत्न सक्छौ?
11एउटा जङ्गली साँढे अति बलियो हुन्छ।
तर तिम्रो काम गराउँनलाई त्यसमाथि विश्वास गर्न सक्छौ?
12के खलाबाट धन उठाई ढुकुटीमा लान
त्यो आउँछ भन्ने भरोसा गर्न सक्छौ?
13“शतुरमुर्गा उत्तेजित भई आफ्ना पखेंटाहरू फरफराउँछ तर शतुरमुर्गा उड्न सक्तैन।
यसको पखेंटाहरू र प्वाँखहरू साँरसको जस्तो हुँदैन।
14शतुरमुर्गाले भूइँमा अण्डाहरू पार्दछ
अनि बालुवामा न्यानो होस् भनि तिनीहरूलाई छोडिराख्छ।
15शतुरमूर्गले कोही त्यसको फुलहरूमाथि हिँड्छ
अथवा कुनै पशु त्यसमाथि हिडेर फुटाई देला भनि कुनै पर्वाह नै गर्दैन।
16शतुरमूर्गले आफ्ना चल्लाहरूलाई
आफ्नो होइन भने झैं त्याग्छे।
त्यसले आफ्नो महत्वपूर्ण परिश्रमको कुनै पर्वाह नै गर्दिन।
17किनभने मैले शतुरमूर्गलाई बुद्धि दिइनँ।
शतुरमुर्गा लठेप्रो हुन्छ अनि त्यसलाई त्यस्तै लाटो बनाइदिएँ।
18तर जब शतुरमूर्ग दगुर्नलाई उठ्छे, ऊ घोडा र घोड सवारलाई तुच्छ ठान्छ,
किनभने ऊ कुनै पनि घोडा भन्दा छिटो दर्गुछ।
19“अय्यूब के तिमीले घोडालाई बल दियौ?
के तिमीले त्यसको घाँटीमाथि रौंहरू राख्यौ?
20के तिमीले घोडालाई सलह जस्तो उफ्रेर टाढा जाने योग्य बनायौ?
घोडा जोडले हिन्‌हिनाउँछ अनि मानिसहरूलाई त्रसित पार्दछन्।
21घोडा खुशी हुन्छ किनभने त्यो बलियो छ।
त्यसले आफ्नो खुट्टाले मैदानमा खोर्सिन्छ र युद्धभूमि तर्फ चाँडो दर्गुछ।
22घोडाले डरको हाँसो उडाउँछ, त्यो डराउँदैन्।
त्यो युद्धभूमिबाट चम्पट लाउँदैन।
23काँडको तरकस त्यसको छेउमा धर्रर आवाज गर्छ
र त्यहाँ भाला र हतियारहरू घाममा टल्किन्छन्।
24घोडा एकदम उत्तेजित हुन्छ त्यो मैदानमा चाँडो दर्गुछ।
जब त्यसले बिगुल बजेको सुन्दछ त्यो रोकिन सक्तैन।
25जब बिगुलको आवाज गुन्जिन्छ घोडा कराउँछ,
छिटो-छिटो उसले टाडैबाट युद्ध सुँध्ने गर्छ।
उसको कप्तानहरूले कराउँदै दिएको आदेशहरू अनि युद्धभूमिका अन्य सबै आवाजहरू सुन्दछ।
26“अय्यूब, के तिमीले बाजलाई पखेंटा फिंजाएर दक्षिणतर्फ उड्न सिकायौ?
27के तिमीले गिद्धलाई आकाश माथि उड्न सिकायौ।
के तिमीले त्यसलाई उच्च पर्वतहरूमा त्यसको गुँड बनाउन सिकायौ?
28गिद्ध पर्वत र शिखरमा बस्दछ।
चट्टान नै गिद्धको किल्ला हो।
29गिद्धले आफ्नो शिकार उच्च किल्लाबाट नियाल्दछ।
गिद्धले एकदम टाढामा भएको शिकार देख्न सक्छ।
30जहाँ मरेका सिनुहरू हुन्छन त्यहाँ गिद्धहरू एकत्रित हुने गर्छन।
अनि बच्चाहरूले रगत चुस्दछ।”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in