Sant Matiéu 8
8
CHAPITRE VUECHEN
Jèsu garis un ladre. — Fe amirablo dóu Centurioun. — La sogro de Sant Pèire e lis endemounia. — Destacamen necite pèr segui Jèsu-Crist. — Tempèsto sus lou lau de Genesarèt. — Li demòni embandi dins un troupèu de porc.
1Jèsu aguènt davala de la mountagno, de moulounado de gènt lou seguiguèron.
2E veici qu'un ladre, d'éu s'avançant, l'adouravo en disènt: Segnour, se voulès, poudès me rèndre net.
3Em' acò Jèsu, aloungant la man, lou touqué#8.3 La lèi defendié de touca li ladre, cregnènço d'aganta soun mau. Mai Jèsu, en toucant lou ladre, se moustravo au-dessus de la lèi; bèn miés, noun i'agissié contro, se counfourmavo pulèu à soun esperit. (S. Jan Bouco d'Or e Tertulian cita pèr Corn. Op. cit.) e ié diguè: Lou vole, siegues net. E quatecant fuguè neteja de soun ladrige.
4E ié diguè Jèsu: Ve, lou digues en degun; mai vai-t'en, fai-te vèire au prèire, e porge-ié la douno qu'es marcado pèr Mouïse, en testimòni d'acò.#8.4 Levit., xiii, 2: xix, 21, 22.
5Jèsu estènt pièi intra dins Cafarnaoun, un centurioun#8.5 Ouficié rouman que coumandavo uno coumpagnié de cènt ome. s'avancè d'éu, lou pregant,
6E ié disènt: Segnour, moun varlet tèn lou lié à l'oustau, em' uno paralisìo que malamen lou fai soufri.
7Jèsu ié diguè: Iéu ié vau ana e lou garirai.
8E ié respoundeguè lou centurioun: Segnour, siéu pas digne qu'intrés dins moun oustau; mai digas rèn qu'un mot, e sara gari moun varlet.
9Vès, iéu que siéu un ome servènt mèstre, aguènt souto iéu de sóudard, n'ai qu'à dire à-n-aquest: Vai-t'en! em' acò vèn; e à moun varlet: Fai acò, e lou fai.
10De l'entèndre parla 'nsin, fuguè Jèsu dins l'amiracioun, e diguè i gènt que lou seguissien: Veramen vous lou dise, ai pas trouva tant de fe dins Israèl.
11Tambèn vous n'en responde, que-noun-sai vendran dóu Levant, dóu Pounènt#8.11 Valènt-à-dire li Gentiéu, li pagan. Noste-Segne fai alusioun eici à la predicioun d'Isaìo, xliii., e taulejaran em' Abram, Isa e Jacob dins lou reiaume celestiau;
12Mai lis enfant dóu reiaume#8.12 Li Judiéu. Jèsu anóuncio la reprouvacioun d'aquéu pople, après avé predi la voucacioun di Gentiéu. saran pourrejita dins la sournuro esteriouro#8.12 Dins aquésti verset, lou reiaume celestiau se coumparo à-n-uno grando soupado, à-n-un festin que se fai, lou sero, à la clarta di lume. Aquéli, dounc, que taulejon soun dins la lumiero; aquéli qu' an mes deforo, dins la sournuro. Li legèire an aqui l'esplicacioun di mot sournuro esteriouro que revènon proun souvènt dins l'Evangèli. (Vèire Corn. e Knab. Op. cit.): aqui i' aura lou plourun e lou crenihamen di dènt.
13E diguè Jèsu au centurioun: Vai, e coume as creigu, ansin te siegue fa. E fuguè gari lou varlet sus l'ouro memo.
14Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau de Pèire, veguè sa sogro qu' èro au lié emé la fèbre.
15Éu ié touquè la man, em' acò la fèbre la quitè: subran elo se levè, e li servié.
16Sus lou sero, ié presentèron forço endemounia e d'un mot foro-bandiguè lis esperit; tóuti aquéli qu'èron malaut, éu pièi li gariguè
17Pèr que se coumpliguèsse la paraulo dóu proufèto Isaìo: A pres sus éu nòstis infiermita e s'es carga de nòsti malautié.
18Pamens Jèsu, vesènt tout un mouloun de pople à soun entour, coumandè de passa de l'autro man dóu lau.
19Alor un escribo s'avancè e ié diguè: Mèstre, vous seguirai ounte qu' anés.
20E ié respoundeguè Jèsu: Li reinard an de cauno, e lis aucèu de l'èr an de nis; mai lou Fiéu de l'ome#8.20 Aquéu titre de Fiéu de l'ome se trovo setanto-vue fes dins l'Evangèli; es tira dóu proufèto Daniè, VII. Jèsu, en lou prenènt, se declaro lou Messìo. (S. Epifani e Teoudouret, cita pèr Knab. Op. cit.) a pas ounte pausa sa tèsto.
21Un autre de si disciple ié faguè: Segnour, leissas-me proumié que vague enterra moun paire.
22Mai Jèsu ié diguè: Seguisse-me, e laisso li mort enterra si mort.#8.22 Faire soun devé à si parènt, acò 's pas defendu, es meme coumanda; mai aquelo óubligacioun, dis S. Jan Bouco d'Or, (homil 18) noun es au-dessus d'aquelo de respondre à sa voucacioun, autramen di, à l'apelamen divin.
23Estènt pièi mounta dins uno barco, l'acoumpagnèron si disciple.
24E vous trouvarés que faguè 'no grosso brefounié sus mar, bèn tant que la barco n'èro cuberto pèr lis oundado; em'acò éu dourmié.
25Alor s'avancèron d'éu si disciple e lou derevihèron, disènt: Segnour, sauvas-nous, sian perdu!
26Mai Jèsu ié venguè: Perqué vous esfraias, o gènt de pau de fe? E tant-lèu s'aubourant, coumandè i vènt emai à la mar, e i'aguè 'no grand calamo,
27Tóuti alor n'en fuguèron dins l'amiracioun, e disien: Quau es aquéu que li vènt e la mar i' óubeïsson?
28Quand fuguè arriba de l'autro man dóu lau, dins lou terraire di Gerasen, dous endemounia ié courreguèron à l'endavans, que sourtien di toumbèu; èron bèn tant enrabia que res ausavo passa pèr aquéu camin.
29E se boutèron à ié crida, disènt: Que i'a entre nautre e tu, o Jèsu, Fiéu de Diéu? Es que siés vengu eici nous faire carcina avans l'ouro?
30Or, pas liuen d'éli, aperaqui i'avié 'n grand troupèu de porc que pasturavon.
31E li demòni lou pregavon, disènt: Se nous couches d'eici, mando-nous dins aquelo toucado de porc.
32Éu ié diguè: Anas. Tant-lèu sourtiguèron e intrèron dins li porc. Mai vaqui que touto la pourcado bourro-bourro courreguè se debaussa dins la mar, e mouriguèron tóuti dins lis aigo.
33Alor li pourcatié s'encourreguèron; e, estènt vengu à là vilo, countèron tout acò emai ço qu'èro arriba is endemounia.
34Quatecant touto la vilo s'enanè au-res-contre de Jèsu; e l'aguènt vist, lou supliquèron de quita lou terraire.
Currently Selected:
Sant Matiéu 8: PROV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
Sant Matiéu 8
8
CHAPITRE VUECHEN
Jèsu garis un ladre. — Fe amirablo dóu Centurioun. — La sogro de Sant Pèire e lis endemounia. — Destacamen necite pèr segui Jèsu-Crist. — Tempèsto sus lou lau de Genesarèt. — Li demòni embandi dins un troupèu de porc.
1Jèsu aguènt davala de la mountagno, de moulounado de gènt lou seguiguèron.
2E veici qu'un ladre, d'éu s'avançant, l'adouravo en disènt: Segnour, se voulès, poudès me rèndre net.
3Em' acò Jèsu, aloungant la man, lou touqué#8.3 La lèi defendié de touca li ladre, cregnènço d'aganta soun mau. Mai Jèsu, en toucant lou ladre, se moustravo au-dessus de la lèi; bèn miés, noun i'agissié contro, se counfourmavo pulèu à soun esperit. (S. Jan Bouco d'Or e Tertulian cita pèr Corn. Op. cit.) e ié diguè: Lou vole, siegues net. E quatecant fuguè neteja de soun ladrige.
4E ié diguè Jèsu: Ve, lou digues en degun; mai vai-t'en, fai-te vèire au prèire, e porge-ié la douno qu'es marcado pèr Mouïse, en testimòni d'acò.#8.4 Levit., xiii, 2: xix, 21, 22.
5Jèsu estènt pièi intra dins Cafarnaoun, un centurioun#8.5 Ouficié rouman que coumandavo uno coumpagnié de cènt ome. s'avancè d'éu, lou pregant,
6E ié disènt: Segnour, moun varlet tèn lou lié à l'oustau, em' uno paralisìo que malamen lou fai soufri.
7Jèsu ié diguè: Iéu ié vau ana e lou garirai.
8E ié respoundeguè lou centurioun: Segnour, siéu pas digne qu'intrés dins moun oustau; mai digas rèn qu'un mot, e sara gari moun varlet.
9Vès, iéu que siéu un ome servènt mèstre, aguènt souto iéu de sóudard, n'ai qu'à dire à-n-aquest: Vai-t'en! em' acò vèn; e à moun varlet: Fai acò, e lou fai.
10De l'entèndre parla 'nsin, fuguè Jèsu dins l'amiracioun, e diguè i gènt que lou seguissien: Veramen vous lou dise, ai pas trouva tant de fe dins Israèl.
11Tambèn vous n'en responde, que-noun-sai vendran dóu Levant, dóu Pounènt#8.11 Valènt-à-dire li Gentiéu, li pagan. Noste-Segne fai alusioun eici à la predicioun d'Isaìo, xliii., e taulejaran em' Abram, Isa e Jacob dins lou reiaume celestiau;
12Mai lis enfant dóu reiaume#8.12 Li Judiéu. Jèsu anóuncio la reprouvacioun d'aquéu pople, après avé predi la voucacioun di Gentiéu. saran pourrejita dins la sournuro esteriouro#8.12 Dins aquésti verset, lou reiaume celestiau se coumparo à-n-uno grando soupado, à-n-un festin que se fai, lou sero, à la clarta di lume. Aquéli, dounc, que taulejon soun dins la lumiero; aquéli qu' an mes deforo, dins la sournuro. Li legèire an aqui l'esplicacioun di mot sournuro esteriouro que revènon proun souvènt dins l'Evangèli. (Vèire Corn. e Knab. Op. cit.): aqui i' aura lou plourun e lou crenihamen di dènt.
13E diguè Jèsu au centurioun: Vai, e coume as creigu, ansin te siegue fa. E fuguè gari lou varlet sus l'ouro memo.
14Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau de Pèire, veguè sa sogro qu' èro au lié emé la fèbre.
15Éu ié touquè la man, em' acò la fèbre la quitè: subran elo se levè, e li servié.
16Sus lou sero, ié presentèron forço endemounia e d'un mot foro-bandiguè lis esperit; tóuti aquéli qu'èron malaut, éu pièi li gariguè
17Pèr que se coumpliguèsse la paraulo dóu proufèto Isaìo: A pres sus éu nòstis infiermita e s'es carga de nòsti malautié.
18Pamens Jèsu, vesènt tout un mouloun de pople à soun entour, coumandè de passa de l'autro man dóu lau.
19Alor un escribo s'avancè e ié diguè: Mèstre, vous seguirai ounte qu' anés.
20E ié respoundeguè Jèsu: Li reinard an de cauno, e lis aucèu de l'èr an de nis; mai lou Fiéu de l'ome#8.20 Aquéu titre de Fiéu de l'ome se trovo setanto-vue fes dins l'Evangèli; es tira dóu proufèto Daniè, VII. Jèsu, en lou prenènt, se declaro lou Messìo. (S. Epifani e Teoudouret, cita pèr Knab. Op. cit.) a pas ounte pausa sa tèsto.
21Un autre de si disciple ié faguè: Segnour, leissas-me proumié que vague enterra moun paire.
22Mai Jèsu ié diguè: Seguisse-me, e laisso li mort enterra si mort.#8.22 Faire soun devé à si parènt, acò 's pas defendu, es meme coumanda; mai aquelo óubligacioun, dis S. Jan Bouco d'Or, (homil 18) noun es au-dessus d'aquelo de respondre à sa voucacioun, autramen di, à l'apelamen divin.
23Estènt pièi mounta dins uno barco, l'acoumpagnèron si disciple.
24E vous trouvarés que faguè 'no grosso brefounié sus mar, bèn tant que la barco n'èro cuberto pèr lis oundado; em'acò éu dourmié.
25Alor s'avancèron d'éu si disciple e lou derevihèron, disènt: Segnour, sauvas-nous, sian perdu!
26Mai Jèsu ié venguè: Perqué vous esfraias, o gènt de pau de fe? E tant-lèu s'aubourant, coumandè i vènt emai à la mar, e i'aguè 'no grand calamo,
27Tóuti alor n'en fuguèron dins l'amiracioun, e disien: Quau es aquéu que li vènt e la mar i' óubeïsson?
28Quand fuguè arriba de l'autro man dóu lau, dins lou terraire di Gerasen, dous endemounia ié courreguèron à l'endavans, que sourtien di toumbèu; èron bèn tant enrabia que res ausavo passa pèr aquéu camin.
29E se boutèron à ié crida, disènt: Que i'a entre nautre e tu, o Jèsu, Fiéu de Diéu? Es que siés vengu eici nous faire carcina avans l'ouro?
30Or, pas liuen d'éli, aperaqui i'avié 'n grand troupèu de porc que pasturavon.
31E li demòni lou pregavon, disènt: Se nous couches d'eici, mando-nous dins aquelo toucado de porc.
32Éu ié diguè: Anas. Tant-lèu sourtiguèron e intrèron dins li porc. Mai vaqui que touto la pourcado bourro-bourro courreguè se debaussa dins la mar, e mouriguèron tóuti dins lis aigo.
33Alor li pourcatié s'encourreguèron; e, estènt vengu à là vilo, countèron tout acò emai ço qu'èro arriba is endemounia.
34Quatecant touto la vilo s'enanè au-res-contre de Jèsu; e l'aguènt vist, lou supliquèron de quita lou terraire.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.