Жаратылыстың баст. 37

Жүсіп жайлы әңгіменің басы: көрген түстері

1Әкесі Ысқақ кезінде жат жұрттық болып өмір сүрген Қанахан елінде енді Жақып та тұрып жатты. 2Жақыптың үрім-бұтағының шежіресі мынау:

Он жеті жасар Жүсіп әкесінің әйелдері Балха мен Зилпадан туған ағаларымен бірге оның ұсақ малдарын бағысып жүрді. Бозбала бауырларының жаман іс-әрекеттері туралы жұрттың айтқандарын әкесіне жеткізетін.

3Исраил өзінің барлық басқа ұлдарынан гөрі Жүсіпті жақсы көрді, себебі ол оның қартайған шағында дүниеге келген еді. Әкесі оған әдемілеп өрнектелген, түрлі түсті ұзын шапан#37:3 Сол заманда мұндай қымбат, ұзын шапанды (яки көйлекті) тек патшалар мен рубасылар ғана киетін. тіккізіп берді. 4Әкелерінің оны өздерінен артық көретінін сезген ағалары Жүсіпті жаратпай, енді онымен жылы сөйлесе алмады.

5Бір күні Жүсіп түс көріп, оны ағаларына айтып берді. Содан кейін олар Жүсіпке бұрынғыдан бетер теріс қарады. 6Ағаларына айтқаны былай еді:

— Менің көрген түсімді тыңдаңдаршы: 7Міне, бәріміз далада егін жинап, бау байлап жүр екенбіз. Кенет менің бауым тік тұра қалды. Ал сендердің бауларың менікін қоршап, оған иіліп тағзым етті!#37:7 37:9-10; 42:6; 44:14; Шеж1 5:2. — 8Ағалары оған:

— Сен немене, бізге патшалық құрғың келе ме? Бізге билік жүргізбексің бе? — деп, оны көрген түсі мен айтқан сөзіне бола тіптен ұнатпай кетті. 9Жүсіп екінші рет түс көріп, оны да ағаларына айтып:

— Тыңдаңдаршы, мен тағы да түс көрдім. Міне, ғажап, бұл жолы маған күн мен ай, аспандағы он бір жұлдыз иіліп тағзым етті! — деді. 10Ол бұл түсін әкесі мен ағаларына айтқанда, әкесі оған:

— Сенің көргенің қандай түс? Біз, ата-анаң, туған бауырларың алдыңа келіп, тағзым етпекпіз бе? — деп зекіп тастады. 11Ағалары Жүсіпке қызғанышпен қарады, бірақ әкесі оның айтқанын көңіліне түйіп алды.

Ағаларының Жүсіпті құлдыққа сатып жіберуі

12Бірде ағайындылар әкелерінің ұсақ малдарын жаюға Сихемнің төңірегіне кеткен болатын. 13Сонда Исраил Жүсіпке:

— Ағаларыңның малды Сихемнің маңайында бағып жүргенін білесің ғой. Бар, мен сені соларға жіберейін, — деді. Жүсіп оған:

— Жарайды, мен дайынмын, — деп жауап берді. Әкесі:

14— Барып, ағаларыңның хал-жағдайын, малдың күйін көріп қайт, — деп, баласын Хеброн аңғарынан Сихемге жіберді.

Жүсіп дала кезіп жүргенде 15оны бір адам көріп:

— Не іздеп жүрсің? — деп сұрады. 16Жүсіп:

— Мен бауырларымды іздеп жүрмін. Олардың қай жерде мал бағып жүргенін білмейсіз бе? — деді. 17Сол кісі оған:

— Олар бұл жерден кетіп қалды. Дотанға барайық дегенін құлағым шалды, — деп жауап қайтарды.

Бауырларының артынан жүріп отырып, Жүсіп оларға Дотанның маңында жолықты. 18Ол ағаларына жақындамай жатып-ақ, Жүсіпті алыстан көрген бетте олар оны өлтірмекші болып, 19бір-біріне: «Қараңдар, түс көргіш келе жатыр! 20Жүріңдер, оны өлтіріп, құдыққа лақтыра салайық. Жыртқышқа жем болыпты дерміз. Сонда оның түстерінің не болып шыққанын көрерміз», — десті.

21Рубен осыны естігенде Жүсіпті бауырларынан құтқармақшы болып: «Оны өлтірмейік! 22Қан төкпеңдер! Оны айдаладағы құдыққа тастаңдар, бірақ қол жұмсамаңдар!» — деді. Осылай Рубен оны бауырларынан құтқарып, әкесіне қайтармақшы болды.

23Жүсіп ағаларының қасына келгенде олар оның киіп жүрген ұзын, әдемі шапанын шешіп алып, 24өзін құдыққа тастай салды. Құдық бос, суы жоқ болатын.

25Мұнан кейін ағалары тамақтану үшін жерге жайғасты. Сол кезде төңіректеріне көз тастап, Ғилақад маңынан келе жатқан ысмағұлдық саудагерлер#37:25 Яки: ысмағұлдықтар. (Мадиян жерін де мекендеген бұл тайпа сол заманда сауда-саттықпен көп айналысқандықтан, оның аты «саудагер» сөзімен мәндес болатын: 16:11-12; 21:21; 25:12,18; 39:1.) керуенін көрді. Мысырға бет алып бара жатқан олар түйелеріне иісмай жасайтын құнды шайыр, май дәрі және мүр деген хош иісті зат тиеп алған еді.

26Сонда Яһуда аға-інілеріне: «Бауырымыздың қанын төгіп, оның өлгенін жасырғаннан бізге не түседі? 27Жүріңдер, оны ана саудагерлерге сатып жіберейік. Қандас бауырымыз ғой, оған қол жұмсамай-ақ қояйық!» — деп ұсыныс жасады. Аға-інілері бұған келісті.

28Мадияндық саудагерлер қастарынан өте бергенде ағалары Жүсіпті құдықтан шығарып алып, жиырма мысқал күміске сатып жіберді. Олар Жүсіпті Мысырға алып кетті.

29(Сол кезде олармен бірге болмаған) Рубен құдыққа қайта оралғанда Жүсіп ішінде болмай шықты. Қатты күйзелген Рубен көйлегінің өңірін айыра жыртып, 30бауырларына қайтып келді де: «Бала жоқ, енді мен қайда барсам екен?!» — деп налыды.

31Ал ағайындылар Жүсіптің шапанын алып, бір текені сойды да, шапанды соның қанына бояды. 32Шапанды әкесіне жіберіп:

— Біз мұны даладан тауып алдық. Анықтап қараңыз: бұл ұлыңыздың шапаны емес пе екен? — деді. 33Әкесі шапанды танып тұрып:

— Бұл — ұлымның шапаны! Ол жыртқышқа жем болыпты-ау! Иә, шынымен-ақ Жүсіпті жыртқыш аң жарып тастапты! — деп еңіреп жіберді.

34Жақып көйлегінің өңірін айыра жыртып, азалы киім#37:34 Яки: ешкі жүнінен тоқылған (қарапайым) киім (қайғырудың белгісі). киіп алды. Содан ұзақ уақыт бойы ұлын жоқтап аза тұтты. 35Қасына ұл-қыздары келіп, әкелерін жұбатпақшы болды. Бірақ ол: «Мен о дүниеге ұлымның қасына аттанғанша қайғырып өтемін», — деп жұбанбады. Әкесі ұлын осылайша зар жылап жоқтай берді.

36Осы екі арада мадияндық саудагерлер Жүсіпті Мысырға алып барып, перғауынның#37:36 Перғауын (немесе фараон): ежелгі Мысыр патшаларының атағы. сарайындағы Потифар есімді уәзіріне сатып жіберді. Ол патшаның бас қорғаушысы болатын.

Currently Selected:

Жаратылыстың баст. 37: КК 2010

Highlight

Copy