สุภาษิต 31
31
คำพูดของกษัตริย์เลมูเอล
1คำพูดของกษัตริย์เลมูเอล เป็นคำพยากรณ์ที่มารดาของท่านสอนไว้คือ
2“รู้ไหม ลูกแม่เอ๋ย รู้ไหม ลูกที่เกิดจากท้องของเรา
รู้ไหม ลูกที่เกิดจากคำสัญญา
3อย่ามอบกำลังของเจ้าให้แก่เหล่าสตรี
อย่ามอบวิถีทางของเจ้าแก่พวกทำลายบรรดากษัตริย์
4เหล้าองุ่นไม่ใช่เครื่องดื่มสำหรับกษัตริย์ โอ เลมูเอลเอ๋ย
บรรดากษัตริย์ไม่ควรดื่มเหล้าองุ่น
และไม่เหมาะสมที่ผู้นำจะดื่มสุรา
5เพราะเกรงว่าเมื่อดื่มแล้วจะลืมว่าได้สั่งอะไรออกไปบ้าง
และละเมิดสิทธิของบรรดาผู้มีความทุกข์
6จงให้สุราแก่คนที่กำลังจะตาย
และเหล้าองุ่นแก่พวกที่มีจิตใจบอบช้ำ
7ให้พวกเขาดื่มเพื่อลืมความทุกข์ยาก
และจำความทุกข์ไม่ได้อีกเลย
8จงเปิดปากของเจ้าเพื่อปกป้องคนที่พูดปกป้องตัวเองไม่ได้
เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทอดทิ้ง
9จงเปิดปากของเจ้า จงตัดสินความด้วยความชอบธรรม
จงรักษาสิทธิของคนมีความทุกข์และคนยากไร้ให้คงอยู่”
ภรรยาผู้แข็งขัน
10ใครจะหาภรรยาผู้ประเสริฐได้
เธอมีค่าเกินกว่าเพชรพลอย
11สามีไว้ใจในตัวเธอเป็นที่สุด
และเขาจะไม่ขาดประโยชน์เลย
12เธอปฏิบัติต่อเขาด้วยความดี
ไม่มีภัยตลอดชั่วชีวิต
13เธอเสาะหาขนแกะและป่าน
แล้วลงมือทำงานด้วยความยินดี
14เธอเปรียบได้กับเรือสินค้า
นำของกินมาจากแดนไกล
15เธอตื่นนอนตั้งแต่ฟ้ายังมืด
และจัดหาอาหารให้ครอบครัว
อีกทั้งหางานให้พวกสาวใช้ทำ
16เธอเสาะหาที่ดินได้ก็ซื้อไว้
เธอปลูกสวนองุ่นได้ก็จากน้ำพักน้ำแรงของตนเอง
17เธอรวบรวมพลังให้พร้อม
และแขนก็แข็งแรง
18เธอเข้าใจว่าการค้าของเธอได้ผลกำไรดี
ตะเกียงของเธอไม่ดับในยามค่ำคืน
19เธอปั่นด้ายและทอผ้า
ด้วยมือของเธอเอง
20เธอเผื่อแผ่แก่คนขัดสน
และหยิบยื่นให้แก่ผู้ยากไร้
21เธอไม่ต้องห่วงคนในเรือนยามมีหิมะลง
เพราะทุกคนนุ่งห่มด้วยด้ายทอขนแกะสีแดงสด
22เธอทำปลอกสำหรับฟูกของเธอเอง
เครื่องนุ่งห่มทำด้วยผ้าป่านเนื้อดีสีม่วง
23สามีของเธอซึ่งเป็นที่รู้จักดีที่ประตูเมือง
เขานั่งร่วมกับบรรดาผู้อยู่ในระดับปกครองของแผ่นดิน
24เธอตัดเย็บเสื้อผ้าป่านไว้สำหรับขาย
และจำหน่ายผ้าสไบแก่พวกพ่อค้า
25พละกำลังและความนับหน้าถือตาเป็นอาภรณ์ของเธอ
และเธอยิ้มรับวันข้างหน้า
26เธอเปิดปากอันพรั่งพร้อมด้วยสติปัญญา
และคำสั่งสอนเรื่องความกรุณาอยู่ที่ลิ้นของเธอ
27เธอดูแลครัวเรือนของตนเป็นอย่างดี
และไม่ใช้ชีวิตอย่างคนเกียจคร้าน
28ลูกๆ ของเธอลุกขึ้นยืนและเรียกเธอว่า ผู้ได้รับพระพร
สามีของเธอก็เช่นกัน เขายกย่องเธอว่า
29“ลูกสาวเป็นจำนวนมากได้ปฏิบัติตนอย่างประเสริฐ
แต่เธอทำได้เลิศยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด”
30เสน่ห์เป็นสิ่งลวงหลอก และความงามก็ไม่ยั่งยืน
แต่ผู้หญิงที่เกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการยกย่อง
31ขอให้เธอได้รับผลจากน้ำพักน้ำแรงของเธอ
และให้ผลงานของเธอเป็นที่ยกย่อง ณ ประตูเมืองเถิด
Currently Selected:
สุภาษิต 31: NTV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
New Thai Version Foundation
สุภาษิต 31
31
คำพูดของกษัตริย์เลมูเอล
1คำพูดของกษัตริย์เลมูเอล เป็นคำพยากรณ์ที่มารดาของท่านสอนไว้คือ
2“รู้ไหม ลูกแม่เอ๋ย รู้ไหม ลูกที่เกิดจากท้องของเรา
รู้ไหม ลูกที่เกิดจากคำสัญญา
3อย่ามอบกำลังของเจ้าให้แก่เหล่าสตรี
อย่ามอบวิถีทางของเจ้าแก่พวกทำลายบรรดากษัตริย์
4เหล้าองุ่นไม่ใช่เครื่องดื่มสำหรับกษัตริย์ โอ เลมูเอลเอ๋ย
บรรดากษัตริย์ไม่ควรดื่มเหล้าองุ่น
และไม่เหมาะสมที่ผู้นำจะดื่มสุรา
5เพราะเกรงว่าเมื่อดื่มแล้วจะลืมว่าได้สั่งอะไรออกไปบ้าง
และละเมิดสิทธิของบรรดาผู้มีความทุกข์
6จงให้สุราแก่คนที่กำลังจะตาย
และเหล้าองุ่นแก่พวกที่มีจิตใจบอบช้ำ
7ให้พวกเขาดื่มเพื่อลืมความทุกข์ยาก
และจำความทุกข์ไม่ได้อีกเลย
8จงเปิดปากของเจ้าเพื่อปกป้องคนที่พูดปกป้องตัวเองไม่ได้
เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทอดทิ้ง
9จงเปิดปากของเจ้า จงตัดสินความด้วยความชอบธรรม
จงรักษาสิทธิของคนมีความทุกข์และคนยากไร้ให้คงอยู่”
ภรรยาผู้แข็งขัน
10ใครจะหาภรรยาผู้ประเสริฐได้
เธอมีค่าเกินกว่าเพชรพลอย
11สามีไว้ใจในตัวเธอเป็นที่สุด
และเขาจะไม่ขาดประโยชน์เลย
12เธอปฏิบัติต่อเขาด้วยความดี
ไม่มีภัยตลอดชั่วชีวิต
13เธอเสาะหาขนแกะและป่าน
แล้วลงมือทำงานด้วยความยินดี
14เธอเปรียบได้กับเรือสินค้า
นำของกินมาจากแดนไกล
15เธอตื่นนอนตั้งแต่ฟ้ายังมืด
และจัดหาอาหารให้ครอบครัว
อีกทั้งหางานให้พวกสาวใช้ทำ
16เธอเสาะหาที่ดินได้ก็ซื้อไว้
เธอปลูกสวนองุ่นได้ก็จากน้ำพักน้ำแรงของตนเอง
17เธอรวบรวมพลังให้พร้อม
และแขนก็แข็งแรง
18เธอเข้าใจว่าการค้าของเธอได้ผลกำไรดี
ตะเกียงของเธอไม่ดับในยามค่ำคืน
19เธอปั่นด้ายและทอผ้า
ด้วยมือของเธอเอง
20เธอเผื่อแผ่แก่คนขัดสน
และหยิบยื่นให้แก่ผู้ยากไร้
21เธอไม่ต้องห่วงคนในเรือนยามมีหิมะลง
เพราะทุกคนนุ่งห่มด้วยด้ายทอขนแกะสีแดงสด
22เธอทำปลอกสำหรับฟูกของเธอเอง
เครื่องนุ่งห่มทำด้วยผ้าป่านเนื้อดีสีม่วง
23สามีของเธอซึ่งเป็นที่รู้จักดีที่ประตูเมือง
เขานั่งร่วมกับบรรดาผู้อยู่ในระดับปกครองของแผ่นดิน
24เธอตัดเย็บเสื้อผ้าป่านไว้สำหรับขาย
และจำหน่ายผ้าสไบแก่พวกพ่อค้า
25พละกำลังและความนับหน้าถือตาเป็นอาภรณ์ของเธอ
และเธอยิ้มรับวันข้างหน้า
26เธอเปิดปากอันพรั่งพร้อมด้วยสติปัญญา
และคำสั่งสอนเรื่องความกรุณาอยู่ที่ลิ้นของเธอ
27เธอดูแลครัวเรือนของตนเป็นอย่างดี
และไม่ใช้ชีวิตอย่างคนเกียจคร้าน
28ลูกๆ ของเธอลุกขึ้นยืนและเรียกเธอว่า ผู้ได้รับพระพร
สามีของเธอก็เช่นกัน เขายกย่องเธอว่า
29“ลูกสาวเป็นจำนวนมากได้ปฏิบัติตนอย่างประเสริฐ
แต่เธอทำได้เลิศยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด”
30เสน่ห์เป็นสิ่งลวงหลอก และความงามก็ไม่ยั่งยืน
แต่ผู้หญิงที่เกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการยกย่อง
31ขอให้เธอได้รับผลจากน้ำพักน้ำแรงของเธอ
และให้ผลงานของเธอเป็นที่ยกย่อง ณ ประตูเมืองเถิด
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
New Thai Version Foundation