YouVersion Logo
Search Icon

ปฐมกาล 50

50
1โยเซฟซบหน้าลงที่หน้าบิดาแล้วร้องไห้และจุบท่าน 2โยเซฟบัญชาพวกหมอที่เป็นข้าราชการของตน ให้อาบยารักษาศพบิดาไว้ พวกหมอก็อาบยารักษาศพอิสราเอล 3หมอทำงานสี่สิบวัน เพราะการอาบยารักษาศพกินเวลาสี่สิบวัน ชาวอียิปต์ก็ไว้ทุกข์ให้อิสราเอลถึงเจ็ดสิบวัน
4เมื่อเวลาไว้ทุกข์ล่วงไปแล้ว โยเซฟก็เรียนข้าราชสำนักฟาโรห์ว่า <<ถ้าข้าพเจ้าเป็นที่ชอบในสายตาของท่าน ขอไปทูลฟาโรห์ให้ทรงทราบว่า 5บิดาให้เราสาบานไว้ โดยกล่าวว่า <พ่อจวนจะตายแล้ว เมื่อตายแล้วจงเอาศพพ่อไปฝังไว้ในอุโมงค์ที่พ่อ ได้ขุดไว้สำหรับพ่อ ณ แคว้นคานาอัน>#ปฐก. 47:29-31 เหตุฉะนั้น ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาแล้วข้าพเจ้าจะกลับมาอีก>> 6ฟาโรห์ก็รับสั่งว่า <<ไปฝังศพบิดาของท่านตามคำที่บิดา ให้ท่านสาบานไว้นั้นเถิด>> 7โยเซฟจึงไปฝังศพบิดา พวกข้าราชการของฟาโรห์ ผู้ใหญ่ในราชสำนักและบรรดาผู้ใหญ่ทั่วแผ่นดิน อียิปต์ก็ตามไปด้วย 8กับครอบครัวทั้งหมดของโยเซฟ พวกพี่น้องและครอบครัวของบิดาท่านก็ไปด้วยเหมือนกัน เว้นแต่เด็กเล็กๆ และฝูงแพะแกะฝูงโคเท่านั้น เขาให้อยู่ในเมืองโกเชน 9มีขบวนรถรบ ขบวนม้าไปกับท่านเป็นขบวนใหญ่มาก 10เมื่อเขาพากันมาถึงลานนวดข้าวแห่งหนึ่งที่อาทาด ซึ่งอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน เขาร้องไห้คร่ำครวญเป็นอันมากตามประเพณี โยเซฟก็ไว้ทุกข์ให้บิดาเจ็ดวัน 11เมื่อชาวแคว้นนั้นคือคนคานาอัน ทั้งปวงได้เห็นการไว้ทุกข์ที่ลานอาทาด จึงพูดกันว่า <<นี่เป็นการไว้ทุกข์ใหญ่ของชาวอียิปต์>> เหตุฉะนั้นเขาจึงเรียกชื่อตำบลนั้นว่า อาเบลมิสราอิม#แปลว่า ทุ่งหญ้า (หรือการไว้ทุกข์) ของอียิปต์ ตำบลนั้นอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน 12บุตรยาโคบจัดงานศพให้บิดาตามคำที่ท่านสั่งไว้ 13คือบรรดาบุตรเชิญศพไปยังแคว้นคานาอัน แล้วฝังไว้ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อ มัคเป-ลาห์ เป็นนาซึ่งอับราฮัมซื้อไว้จากเอโฟรนคนฮิตไทต์เป็นสุสาน อยู่หน้ามัมเร#กจ. 7:16 14เมื่อฝังศพบิดาแล้ว โยเซฟก็กลับมาอียิปต์ ทั้งท่านกับพวกพี่น้องและคนทั้งปวงที่ ไปในงานฝังศพบิดาของท่าน
โยเซฟปลอบโยนให้พี่ชายหายกลัว
15เมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟเห็นว่าบิดาสิ้นชีวิตแล้ว จึงพูดว่า <<น่ากลัวโยเซฟจะชังพวกเรา และจะแก้แค้นเพราะการประทุษร้ายที่ พวกเราเคยกระทำแก่เขา>> 16พวกพี่ก็ใช้คนไปเรียนโยเซฟว่า <<บิดาท่านเมื่อก่อนจะสิ้นใจนั้นสั่งไว้ว่า 17<พวกเจ้าจงเรียนโยเซฟว่า เราขอท่านโปรดให้อภัยความผิดและบาปของพวกพี่ชาย ที่ประทุษร้ายท่าน> บัดนี้ขอท่านโปรดให้อภัยความผิดของข้าพเจ้าทั้งหลาย ผู้รับใช้ของพระเจ้าของบิดาท่าน>> โยเซฟฟังพี่ชายเรียนดังนี้ก็ร้องไห้ 18พี่ชายก็พากันมากราบลงต่อหน้าโยเซฟแล้วว่า <<ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ของท่าน>> 19โยเซฟจึงบอกเขาว่า <<อย่ากลัวเลย เราเป็นดังพระเจ้าหรือ 20พวกท่านคิดร้ายต่อเราก็จริง แต่ฝ่ายพระเจ้าทรงดำริให้เกิดผลดีอย่างที่บังเกิดขึ้นนี้แล้ว คือช่วยชีวิตคนเป็นอันมาก 21ดังนั้นพี่อย่ากลัวเลย เราจะบำรุงเลี้ยงพี่ทั้งบุตรด้วย>> โยเซฟพูดปลอบโยนพวกพี่น้องดังนี้ทำให้เขาอุ่นใจ
มรณกรรมของโยเซฟ
22โยเซฟอาศัยอยู่ในอียิปต์กับครอบครัวบิดาของท่าน โยเซฟอายุยืนได้ร้อยสิบปี 23โยเซฟได้เห็นลูกหลานเหลนของเอฟราอิม บุตรของมาร์คีผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์ก็ เกิดมาบนเข่าของโยเซฟ 24โยเซฟจึงบอกพวกพี่น้องว่า <<เราจวนจะตายแล้ว แต่พระเจ้าคงจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านและจะ พาออกไปจากประเทศนี้ ให้ถึงดินแดนที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ>> 25โยเซฟกล่าวว่า <<พระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านเป็นแน่ แล้วท่านทั้งหลายต้องนำกระดูกของเราไป จากที่นี่>>#อพย. 13:19; ยชว. 24:32; ฮบ. 11:22 แล้วท่านให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลสาบานตัวรับรอง 26โยเซฟสิ้นชีพเมื่ออายุได้ร้อยสิบปี เขาก็อาบยารักษาศพไว้แล้วบรรจุไว้ในโลงที่อียิปต์

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in