สดุดี 139
139
การสถิตทั่วและสัพพัญญูของพระเจ้า
ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดี ของดาวิด
1ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ได้ทรงตรวจสอบข้าพระองค์
และทรงรู้จักข้าพระองค์
2เมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น พระองค์ทรงทราบ
พระองค์ทรงประจักษ์ในความคิดของข้าพระองค์ได้แต่ไกล
3พระองค์ทรงค้นวิถีของข้าพระองค์และการนอนของข้าพระองค์
และทรงคุ้นเคยกับทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์
4ข้าแต่พระเจ้า แม้ก่อนที่ลิ้นของข้าพระองค์จะพูด
พระองค์ก็ทรงทราบความเสียหมดแล้ว
5พระองค์ทรงล้อมข้าพระองค์อยู่ทั้งข้างหลังและข้างหน้า
และทรงวางพระหัตถ์บนข้าพระองค์
6ความรู้อย่างนี้อัศจรรย์เกินข้าพระองค์
สูงนัก ข้าพระองค์เอื้อมไม่ถึง
7ข้าพระองค์จะไปไหน ให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้
หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์
8ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ทรงสถิตที่นั่น
ถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนผู้ตาย พระองค์ทรงสถิตที่นั่น
9ถ้าข้าพระองค์จะติดปีกแสงอรุณ
และอาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น
10แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์
และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะยึดข้าพระองค์ไว้
11ถ้าข้าพระองค์จะว่า <<ขอเพียงความมืด จงบังข้าไว้
และจงให้ความสว่างรอบข้าเป็นกลางคืน>>
12สำหรับพระองค์ แม้ความมืดก็ไม่มืด
กลางคืนก็แจ้งอย่างกลางวัน
ความมืดเป็นอย่างความสว่าง
13เพราะพระองค์ทรงปั้นส่วนภายในของข้าพระองค์
พระองค์ทรงทอข้าพระองค์เข้าด้วยกัน ในครรภ์มารดาของข้าพระองค์
14ข้าพระองค์โมทนาพระคุณ พระองค์เพราะพระองค์ทรงกระทำ ให้ข้าพระองค์แปลกประหลาดอย่างน่ากลัว
พระราชกิจของพระองค์อัศจรรย์
พระองค์ทรงทราบข้าพระองค์ดี
15เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างอยู่ในที่ลับลี้
ประดิษฐ์ขึ้นมา ณ ภายในที่ลึกแห่งโลก
โครงร่างของข้าพระองค์ไม่ปิดบังไว้จากพระองค์
16พระเนตรของพระองค์ทรงเห็นส่วนประกอบของข้าพระองค์
วันทั้งหลายทุกๆวันที่กำหนดให้ข้าพระองค์นั้น
ก็ทรงจารึกไว้ในพระตำรับของพระองค์
เมื่อครั้งยังไม่เกิดวันนั้นเลย
17ข้าแต่พระเจ้า พระดำริของ พระองค์ประเสริฐแก่ข้าพระองค์จริงๆ
รวมกันเข้าก็ไพศาลนักหนา
18ถ้าข้าพระองค์จะนับก็มากกว่าเม็ดทราย
เมื่อข้าพระองค์ตื่นขึ้น ข้าพระองค์ก็จะยังอยู่กับพระองค์
19ข้าแต่พระเจ้า อยากให้พระองค์สังหารคนชั่วเสีย
และอยากให้คนกระหายเลือดพรากไปจากข้าพระองค์
20คนที่กล่าวต่อต้านพระองค์ด้วยมุ่งร้าย
ผู้ซึ่งยกตนขึ้นต่อสู้พระองค์เพื่อความชั่ว
21ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์มิได้เกลียดผู้ที่เกลียด พระองค์หรือ
และข้าพระองค์มิได้สะอิดสะเอียนคนเหล่านั้นผู้ลุกขึ้น ต่อสู้พระองค์ดอกหรือ
22ข้าพระองค์เกลียดเขาเข้ากระดูกดำ
และนับเขาเป็นศัตรูของข้าพระองค์
23ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงค้นดูข้าพระองค์และทรงทราบ จิตใจของข้าพระองค์
ขอทรงลองข้าพระองค์และทรงทราบความคิดของข้าพระองค์
24และทอดพระเนตรว่ามีทางชั่วใดๆ ในข้าพระองค์หรือไม่
และขอทรงนำข้าพระองค์ไปในมรรคานิรันดร์
Currently Selected:
สดุดี 139: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
สดุดี 139
139
การสถิตทั่วและสัพพัญญูของพระเจ้า
ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดี ของดาวิด
1ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ได้ทรงตรวจสอบข้าพระองค์
และทรงรู้จักข้าพระองค์
2เมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น พระองค์ทรงทราบ
พระองค์ทรงประจักษ์ในความคิดของข้าพระองค์ได้แต่ไกล
3พระองค์ทรงค้นวิถีของข้าพระองค์และการนอนของข้าพระองค์
และทรงคุ้นเคยกับทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์
4ข้าแต่พระเจ้า แม้ก่อนที่ลิ้นของข้าพระองค์จะพูด
พระองค์ก็ทรงทราบความเสียหมดแล้ว
5พระองค์ทรงล้อมข้าพระองค์อยู่ทั้งข้างหลังและข้างหน้า
และทรงวางพระหัตถ์บนข้าพระองค์
6ความรู้อย่างนี้อัศจรรย์เกินข้าพระองค์
สูงนัก ข้าพระองค์เอื้อมไม่ถึง
7ข้าพระองค์จะไปไหน ให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้
หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์
8ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ทรงสถิตที่นั่น
ถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนผู้ตาย พระองค์ทรงสถิตที่นั่น
9ถ้าข้าพระองค์จะติดปีกแสงอรุณ
และอาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น
10แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์
และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะยึดข้าพระองค์ไว้
11ถ้าข้าพระองค์จะว่า <<ขอเพียงความมืด จงบังข้าไว้
และจงให้ความสว่างรอบข้าเป็นกลางคืน>>
12สำหรับพระองค์ แม้ความมืดก็ไม่มืด
กลางคืนก็แจ้งอย่างกลางวัน
ความมืดเป็นอย่างความสว่าง
13เพราะพระองค์ทรงปั้นส่วนภายในของข้าพระองค์
พระองค์ทรงทอข้าพระองค์เข้าด้วยกัน ในครรภ์มารดาของข้าพระองค์
14ข้าพระองค์โมทนาพระคุณ พระองค์เพราะพระองค์ทรงกระทำ ให้ข้าพระองค์แปลกประหลาดอย่างน่ากลัว
พระราชกิจของพระองค์อัศจรรย์
พระองค์ทรงทราบข้าพระองค์ดี
15เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างอยู่ในที่ลับลี้
ประดิษฐ์ขึ้นมา ณ ภายในที่ลึกแห่งโลก
โครงร่างของข้าพระองค์ไม่ปิดบังไว้จากพระองค์
16พระเนตรของพระองค์ทรงเห็นส่วนประกอบของข้าพระองค์
วันทั้งหลายทุกๆวันที่กำหนดให้ข้าพระองค์นั้น
ก็ทรงจารึกไว้ในพระตำรับของพระองค์
เมื่อครั้งยังไม่เกิดวันนั้นเลย
17ข้าแต่พระเจ้า พระดำริของ พระองค์ประเสริฐแก่ข้าพระองค์จริงๆ
รวมกันเข้าก็ไพศาลนักหนา
18ถ้าข้าพระองค์จะนับก็มากกว่าเม็ดทราย
เมื่อข้าพระองค์ตื่นขึ้น ข้าพระองค์ก็จะยังอยู่กับพระองค์
19ข้าแต่พระเจ้า อยากให้พระองค์สังหารคนชั่วเสีย
และอยากให้คนกระหายเลือดพรากไปจากข้าพระองค์
20คนที่กล่าวต่อต้านพระองค์ด้วยมุ่งร้าย
ผู้ซึ่งยกตนขึ้นต่อสู้พระองค์เพื่อความชั่ว
21ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์มิได้เกลียดผู้ที่เกลียด พระองค์หรือ
และข้าพระองค์มิได้สะอิดสะเอียนคนเหล่านั้นผู้ลุกขึ้น ต่อสู้พระองค์ดอกหรือ
22ข้าพระองค์เกลียดเขาเข้ากระดูกดำ
และนับเขาเป็นศัตรูของข้าพระองค์
23ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงค้นดูข้าพระองค์และทรงทราบ จิตใจของข้าพระองค์
ขอทรงลองข้าพระองค์และทรงทราบความคิดของข้าพระองค์
24และทอดพระเนตรว่ามีทางชั่วใดๆ ในข้าพระองค์หรือไม่
และขอทรงนำข้าพระองค์ไปในมรรคานิรันดร์
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in