Seònd Matìe 13
13
1In chell dì saltàd fûr di çhàse Jèsu, al jère sentàd in rìve al mar.
2E si fasè dònge di lui ùne gran tùrbe di int, a sègno tal, che entràd in t’ ùne bàrçhe al si sentà: e dùte le int stève su le rìve.
3E ur discorè di un mòntis di çhòssis par vie di paràbulis, disìnd: Eco che un semenadòr al saltà fûr, par semenà.
4E in chell, ch’ al semenàve, ùne part de’ semènze çhadè di lung le stràde, e vignìrin j’ ucièj dal àjar, e le mangiàrin.
5Un’ àltre porziòn po çhadè su le clapìgne, dulà che no jère un mònte di tière: e nascè sùbit, parcechè no vève fònde di tière.
6Ma jevàd lu sorèli si scotà: e parchè no vève radîs, si seçhà.
7Un’ àltre porziòn po çhadè su lis spìnis: cressèrin lis spìnis, e le sçhafojàrin.
8Un’ àltre po çhadè su le buìne tière: e frutà, cùi cent, cùi sessànte, cùi trènte par un.
9Cùi, cu à orèlis di sintì, ch’ al sìnti.
10E fasìnsi dònge ju discèpui i disèrin: Parcè ur fevèlistu in paràbulis?
11E lui rispuindìnd, ur disè: Parcechè a vo’ àltris l’ è concedùd di cognòssi ju mistèris dal règno dal cîl: ma a lor no l’ è concedùd.
12Parcechè a cùi, cu à, i sarà dàd, e al varà bondànze: cùi po, cu no à, ànçhe chell, ch’ al à i sarà çholt.
13Par chest ur fevèli par vie di paràbulis: parcechè viodìnd no viòdin, e sintìnd no sìntin, e no intìndin.
14E si complìss in lor le profezìe di Isaìe, ch’ al dis: O’ sintirês cu lis orèlis, e no capirês: o’ çhalarês cui voj, e no viodarês.
15Parcechè chest pòpul al à lu cûr ingruessìd, e al è dur di orèlis, e al à ju voj sieràds: parchè ne che viòdin cui voj, ne che sìntin cu lis orèlis, ne che capìssin cul cûr, e che si convertìssin, e che jo ju uarìssi.
16Ma beàds ju vuèstris voj parcechè viòdin, e lis vuèstris orèlis parcechè sìntin.
17Paràltri us dis in veretàd, che un monçh di profètis, e di jusçh e’ àn bramàd di viòdi chell, cu vo’ àltris viòdis, e no àn viodùd: e di sintì chell, cu vo’ àltris sintìs, e no àn sintùd.
18Sintìt dònçhe vo’ àltris le paràbule dal semenadòr.
19Ognidùn, cu sintarà le peràule dal règno, e no le intìnd, al ven lu malìgn, e al puàrte vie chell, ch’ al è semenàd tal so cûr: chest al è chell, cu à semenàd di lung le stràde.
20Cùi po, ch’ al à semenàd su le clapìgne, al è chell, ch’ al scòlte le peràule, e sùbit le ricèv cun ligrìe:
21No à po in sè radîs, e dùre pôc. E vignùde le tribulaziòn e le persecuziòn par càuse de’ peràule, sùbit al si è scandalizàd.
22Cùi po, ch’ al à semenàd tes spìnis, al è chell, ch’ al scòlte le peràule; ma ju afànos dal sècul presìnt, e lu ingiàn des riçhèzzis, sçhafòjin le peràule, e devènte sènze frutt.
23Ma cùi, ch’ al à semenàd te’ buìne tière, al è chell, ch’ al scòlte le peràule, e le intìnd, e i fâs frutt, e rind cùi cent, cùi sessànte, e cùi trènte par un.
24Un’ àltre paràbule ur proponè, disìnd: Lu règno dal cîl l’ è sìmil a un om, ch’ al semenà buìne semènze tal so çhamp.
25Ma intànt che j’ ùmign durmìvin, capità lu so nimì, e al semenà le vràje parsòre dal formènt, e al lè vie.
26Cressùde po che fo le jèrbe, e vignùde che fo a frutt, alòre si fasè viòdi ànçhe le vràje.
27E ju servitòrs dal paròn di çhàse si presentàrin, e i disèrin: Paròn, no àstu semenàde buìne semènze tal to çhamp? Cemûd ìse vignùde dònçhe le vràje?
28E lui ur rispuindè: Cuàlchi om nimì l’ à fatt chest. Ju servitòrs po i disèrin: Ustu, ch’ ò lèvin, e ch’ o’ la giavìn?
29E lui al disè: No: parcechè giavànd le vràje, no sradisàis ànçhe lu formènt.
30Lassàit, che crèssin duçh doi infìn a òre di seselà, e cuand ch’ al vignarà lu timp dal racòlt o’ dirài ai seseledòrs: Racuèjit prim le vràje, e leàile in fass par brusàle: lu formènt po ingrumàilu sul miò granàr.
31Un’ àltre paràbule ur proponè disìnd: Lu règno dal cîl l’ è sìmil al gran di sènape, che un om çholè, e al semenà tal so çhamp:
32Che sibèn ch’ e’ sèvi le plùi pìzzule di dùtis lis semènzis: cuand che sèvi cressùde, e’ jè plùi grànde di duçh ju lijùms, e devènte àrbul; in mûd che vègnin ju ucièj dal àjar, e si pòjin sui siei ramàzz.
33Un’ àltre paràbule al disè a lor: Lu règno dal cîl al è sìmil al levàn, che ùne fèmine çhôl, e messède cun tre stàrs di farìne, fintinemài che dutt al sèvi jevàd.
34Dùtis chèstis çhòssis, Jèsu al à fevelàd a lis tùrbis in paràbulis: e sènze paràbulis no ur fevelàve mài:
35Parcechè si adempìss chell, cu ère stad ditt dal profète, ch’ al dis: O’ vierzarài le me bòçhe par vie di paràbulis; pandarài cè, cu è stad scuindùd da le creaziòn dal mond.
36Alòre, licenziàdis lis tùrbis, al tornà a çhàse: e i si fasèrin dònge ju siei discèpui, disìnd: Spièghinus le paràbule de’ vràje tal çhamp.
37E lui rispuindìnd ur disè: Chell, cu semène le buìne semènze, al è lu Fi dal om.
38Lu çhamp, al è ’l mond. Le buìne semènze po son ju fîs dal règno. Le vràje po son ju fîs dal malìgn.
39Lu nimì po, che le à semenàde, al è ’l diàul. Lu racòlt e’ jè le fin dal mond: e ju seseledòrs son ju àgnui.
40Còme dònçhe che s’ ingrùme le vràje, e si brùse: cussì e’ sarà a le fin dal mond.
41Lu Fi dal om al mandarà ju siei àgnui, e pararàn vie dal so règno duçh ju scàndui, e chèi, che fàsin injustìziis:
42E ju butaràn ta le fornâs di fûg. Là sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
43Alòre ju jusçh lusaràn còme lu sorèli tal règno dal lor Pàri. Cùi, cu à orèlis di scoltà, ch’ al scòlti.
44Lu règno dal cîl l’ è sìmil a un tesàur scuindùd in t’ un çhamp: e l’ om, che lu à çhatàd, lu tâs, e dutt lègri par chest, al va, al vend dutt cè, ch’ al à, e al còmpre chell çhamp.
45Di plùi lu règno dal cîl l’ è sìmil a un merçhadànt, ch’ al va in cèrçhe di pèrlis buìnis.
46E çhatàde ch’ al à ùne pèrle preziòse, al va, al vend dutt cè, ch’ al à, e le còmpre.
47Di plùi lu règno dal cîl l’ è sìmil a ùne red butàde in mar, e che racuèj ògni sòrte di pess.
48Cuand che fo plène, ju pesçhadòrs tirànle fûr, e sintànsi su le rìve, e’ scielzèrin e metèrin ju bogns tai vâs, e butàrin vie ju çhatìvs.
49Cussì sarà a le fin dal mond: vegnaràn ju àgnui, e separaràn ju çhatìvs di vie dai jusçh.
50E butaràn chèi te’ fornâs di fûg: e là al sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
51Vèso capìdis dùtis chèstis çhòssis? E i rispuindèrin: Si, o Signòr.
52E lui ur disè: Par chest ògni Scrìbe inscuelàd pal règno dal cîl, al è sìmil al pàri di famèje, ch’ àl giàve fûr dal so tesàur ròbis gnòvis e vièris.
53E al sucedè, che finìdis ch’ al vève Jèsu chèstis paràbulis, al lè vie di là.
54E vignùd te’ so pàtrie, ju inscuelàve tes lor sinagòghis, a sègno tal, che si maravejàvin, e disèvin: Dòntre mài i vègnije tànte sapiènzie, e miràcui?
55No ìsal lui fi di un marangòn? So màri no si clàmije Marìe, e ju siei fràdis, Jàcum, e Josèff, e Simòn, e Jùde:
56E sôs sûrs, no sònin dùtis cà di nô? Dòntre mài dònçhe i sònin vignùdis dùtis chèstis çhòssis?
57E restàvin scandalizàds di lui. Jèsu po ur disè: Niùn profète l’ è sènze onòr, furchè te’ so pàtrie, e in çhàse so.
58E nol fasè alì un monçh di miràcui pe’ lor niùne fède.
Currently Selected:
Seònd Matìe 13: FUR1860
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 13
13
1In chell dì saltàd fûr di çhàse Jèsu, al jère sentàd in rìve al mar.
2E si fasè dònge di lui ùne gran tùrbe di int, a sègno tal, che entràd in t’ ùne bàrçhe al si sentà: e dùte le int stève su le rìve.
3E ur discorè di un mòntis di çhòssis par vie di paràbulis, disìnd: Eco che un semenadòr al saltà fûr, par semenà.
4E in chell, ch’ al semenàve, ùne part de’ semènze çhadè di lung le stràde, e vignìrin j’ ucièj dal àjar, e le mangiàrin.
5Un’ àltre porziòn po çhadè su le clapìgne, dulà che no jère un mònte di tière: e nascè sùbit, parcechè no vève fònde di tière.
6Ma jevàd lu sorèli si scotà: e parchè no vève radîs, si seçhà.
7Un’ àltre porziòn po çhadè su lis spìnis: cressèrin lis spìnis, e le sçhafojàrin.
8Un’ àltre po çhadè su le buìne tière: e frutà, cùi cent, cùi sessànte, cùi trènte par un.
9Cùi, cu à orèlis di sintì, ch’ al sìnti.
10E fasìnsi dònge ju discèpui i disèrin: Parcè ur fevèlistu in paràbulis?
11E lui rispuindìnd, ur disè: Parcechè a vo’ àltris l’ è concedùd di cognòssi ju mistèris dal règno dal cîl: ma a lor no l’ è concedùd.
12Parcechè a cùi, cu à, i sarà dàd, e al varà bondànze: cùi po, cu no à, ànçhe chell, ch’ al à i sarà çholt.
13Par chest ur fevèli par vie di paràbulis: parcechè viodìnd no viòdin, e sintìnd no sìntin, e no intìndin.
14E si complìss in lor le profezìe di Isaìe, ch’ al dis: O’ sintirês cu lis orèlis, e no capirês: o’ çhalarês cui voj, e no viodarês.
15Parcechè chest pòpul al à lu cûr ingruessìd, e al è dur di orèlis, e al à ju voj sieràds: parchè ne che viòdin cui voj, ne che sìntin cu lis orèlis, ne che capìssin cul cûr, e che si convertìssin, e che jo ju uarìssi.
16Ma beàds ju vuèstris voj parcechè viòdin, e lis vuèstris orèlis parcechè sìntin.
17Paràltri us dis in veretàd, che un monçh di profètis, e di jusçh e’ àn bramàd di viòdi chell, cu vo’ àltris viòdis, e no àn viodùd: e di sintì chell, cu vo’ àltris sintìs, e no àn sintùd.
18Sintìt dònçhe vo’ àltris le paràbule dal semenadòr.
19Ognidùn, cu sintarà le peràule dal règno, e no le intìnd, al ven lu malìgn, e al puàrte vie chell, ch’ al è semenàd tal so cûr: chest al è chell, cu à semenàd di lung le stràde.
20Cùi po, ch’ al à semenàd su le clapìgne, al è chell, ch’ al scòlte le peràule, e sùbit le ricèv cun ligrìe:
21No à po in sè radîs, e dùre pôc. E vignùde le tribulaziòn e le persecuziòn par càuse de’ peràule, sùbit al si è scandalizàd.
22Cùi po, ch’ al à semenàd tes spìnis, al è chell, ch’ al scòlte le peràule; ma ju afànos dal sècul presìnt, e lu ingiàn des riçhèzzis, sçhafòjin le peràule, e devènte sènze frutt.
23Ma cùi, ch’ al à semenàd te’ buìne tière, al è chell, ch’ al scòlte le peràule, e le intìnd, e i fâs frutt, e rind cùi cent, cùi sessànte, e cùi trènte par un.
24Un’ àltre paràbule ur proponè, disìnd: Lu règno dal cîl l’ è sìmil a un om, ch’ al semenà buìne semènze tal so çhamp.
25Ma intànt che j’ ùmign durmìvin, capità lu so nimì, e al semenà le vràje parsòre dal formènt, e al lè vie.
26Cressùde po che fo le jèrbe, e vignùde che fo a frutt, alòre si fasè viòdi ànçhe le vràje.
27E ju servitòrs dal paròn di çhàse si presentàrin, e i disèrin: Paròn, no àstu semenàde buìne semènze tal to çhamp? Cemûd ìse vignùde dònçhe le vràje?
28E lui ur rispuindè: Cuàlchi om nimì l’ à fatt chest. Ju servitòrs po i disèrin: Ustu, ch’ ò lèvin, e ch’ o’ la giavìn?
29E lui al disè: No: parcechè giavànd le vràje, no sradisàis ànçhe lu formènt.
30Lassàit, che crèssin duçh doi infìn a òre di seselà, e cuand ch’ al vignarà lu timp dal racòlt o’ dirài ai seseledòrs: Racuèjit prim le vràje, e leàile in fass par brusàle: lu formènt po ingrumàilu sul miò granàr.
31Un’ àltre paràbule ur proponè disìnd: Lu règno dal cîl l’ è sìmil al gran di sènape, che un om çholè, e al semenà tal so çhamp:
32Che sibèn ch’ e’ sèvi le plùi pìzzule di dùtis lis semènzis: cuand che sèvi cressùde, e’ jè plùi grànde di duçh ju lijùms, e devènte àrbul; in mûd che vègnin ju ucièj dal àjar, e si pòjin sui siei ramàzz.
33Un’ àltre paràbule al disè a lor: Lu règno dal cîl al è sìmil al levàn, che ùne fèmine çhôl, e messède cun tre stàrs di farìne, fintinemài che dutt al sèvi jevàd.
34Dùtis chèstis çhòssis, Jèsu al à fevelàd a lis tùrbis in paràbulis: e sènze paràbulis no ur fevelàve mài:
35Parcechè si adempìss chell, cu ère stad ditt dal profète, ch’ al dis: O’ vierzarài le me bòçhe par vie di paràbulis; pandarài cè, cu è stad scuindùd da le creaziòn dal mond.
36Alòre, licenziàdis lis tùrbis, al tornà a çhàse: e i si fasèrin dònge ju siei discèpui, disìnd: Spièghinus le paràbule de’ vràje tal çhamp.
37E lui rispuindìnd ur disè: Chell, cu semène le buìne semènze, al è lu Fi dal om.
38Lu çhamp, al è ’l mond. Le buìne semènze po son ju fîs dal règno. Le vràje po son ju fîs dal malìgn.
39Lu nimì po, che le à semenàde, al è ’l diàul. Lu racòlt e’ jè le fin dal mond: e ju seseledòrs son ju àgnui.
40Còme dònçhe che s’ ingrùme le vràje, e si brùse: cussì e’ sarà a le fin dal mond.
41Lu Fi dal om al mandarà ju siei àgnui, e pararàn vie dal so règno duçh ju scàndui, e chèi, che fàsin injustìziis:
42E ju butaràn ta le fornâs di fûg. Là sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
43Alòre ju jusçh lusaràn còme lu sorèli tal règno dal lor Pàri. Cùi, cu à orèlis di scoltà, ch’ al scòlti.
44Lu règno dal cîl l’ è sìmil a un tesàur scuindùd in t’ un çhamp: e l’ om, che lu à çhatàd, lu tâs, e dutt lègri par chest, al va, al vend dutt cè, ch’ al à, e al còmpre chell çhamp.
45Di plùi lu règno dal cîl l’ è sìmil a un merçhadànt, ch’ al va in cèrçhe di pèrlis buìnis.
46E çhatàde ch’ al à ùne pèrle preziòse, al va, al vend dutt cè, ch’ al à, e le còmpre.
47Di plùi lu règno dal cîl l’ è sìmil a ùne red butàde in mar, e che racuèj ògni sòrte di pess.
48Cuand che fo plène, ju pesçhadòrs tirànle fûr, e sintànsi su le rìve, e’ scielzèrin e metèrin ju bogns tai vâs, e butàrin vie ju çhatìvs.
49Cussì sarà a le fin dal mond: vegnaràn ju àgnui, e separaràn ju çhatìvs di vie dai jusçh.
50E butaràn chèi te’ fornâs di fûg: e là al sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
51Vèso capìdis dùtis chèstis çhòssis? E i rispuindèrin: Si, o Signòr.
52E lui ur disè: Par chest ògni Scrìbe inscuelàd pal règno dal cîl, al è sìmil al pàri di famèje, ch’ àl giàve fûr dal so tesàur ròbis gnòvis e vièris.
53E al sucedè, che finìdis ch’ al vève Jèsu chèstis paràbulis, al lè vie di là.
54E vignùd te’ so pàtrie, ju inscuelàve tes lor sinagòghis, a sègno tal, che si maravejàvin, e disèvin: Dòntre mài i vègnije tànte sapiènzie, e miràcui?
55No ìsal lui fi di un marangòn? So màri no si clàmije Marìe, e ju siei fràdis, Jàcum, e Josèff, e Simòn, e Jùde:
56E sôs sûrs, no sònin dùtis cà di nô? Dòntre mài dònçhe i sònin vignùdis dùtis chèstis çhòssis?
57E restàvin scandalizàds di lui. Jèsu po ur disè: Niùn profète l’ è sènze onòr, furchè te’ so pàtrie, e in çhàse so.
58E nol fasè alì un monçh di miràcui pe’ lor niùne fède.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.