Seònd Matìe 8
8
1E cuand ch’ al vignì jù de’ mont, i lèrin daûr ùne vòre di tùrbis.
2Cenonè, un levrôs i vignì dònge, e lu adoràve, disìnd: Signòr, se tu vûs, tu puèdis smondeàmi.
3E Jèsu stindìnd le man, lu toçhà, disìnd: Lu vuèj, smondèiti. E sùbit al fo smondeàd de’ lèvre.
4E Jèsu i disè: Ricuàrditi di no dìlu a nissùn: ma va, fàti viòdi dal sacerdòt, e fâs le ufièrte prescrìte da Mosè, par lor testemoneànze.
5Entràd po ch’ al fo in Cafàrnao, i si avicinà un centuriòn, prejànlu,
6E disìnd: Signòr, lu gno famèj al è in tal jett paralìtic, e al sta mal.
7E Jèsu i disè: O’ vegnarài, e lu medejarài.
8E rispuindìnji lu centuriòn, al disè: Signòr, jo no soi degn, che tu èntris sott ju miei cops: ma solamèntri dis ùne peràule, e lu gno famèj al sarà vuarìd.
9Parcechè jo soi un om sogètt a àltris, e ài sott di me dai soldàts, epùr jo dis a un: Va, e lui al va: e a un àltri: Ven, e lui al ven: e al gno famèj: Fâs chest, e lui lu fâs.
10Jèsu po ch’ al scoltàve, si maravejà, e a chèi, che lu seguìvin al disè: In veretàd us dis, no ài çhatàde ùne fède cussì grànde in Israèl.
11E us dis, che un monçh e’ vegnaràn da sorèli jevàd, e da sorèli a mont, e si sentaràn cun Abràm, Isàcc e Jacòbe nel règno dal cîl:
12Ma ju fîs dal règno e’ saràn sçhazzàds tes tènebris di fûr: là sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
13E Jèsu al disè al centuriòn: Va, e ti sèvi fatt seònd che tu âs crodùd. E in chê òre stèsse al fo vuarìd lu famèj.
14E jessìnd Jèsu vignùd in çhàse di Pièri, al viodè so madòne, che j’ ère pognète, e cu le fière:
15E i toçhà le man, e le fière le lassà: e’ jevà sù, e si metè a servìju.
16Vignùde sère, i presentàrin ùne vòre d’ indemoneàds: e lui al sçhazzàve ju spìrits cu le peràule: e al vuarì duçh ju malàds:
17Parchè si complìss chell, cu fo ditt da Isaìe profète, ch’ al dis: Lui al à çhòltis sòre di sè lis nèstris infermitàds: e l’ à puartàd ju nèstris mâj.
18Viodìnd po Jèsu gran tùrbe di int atòr di sè, al comandà di passà a chê àltre rìve.
19E fasìnjisi dònge un Scrìbe, i disè: Mèstri, o’ ti vignarài daûr, par dutt là, che tu larâs.
20E Jèsu i disè: Lis volps e’ àn lis lor tànis, e j’ ucièj dal àjar ju lor nids: lu Fi dal om po no l’ à dulà pojà ’l çhav.
21E un àltri dai siei discèpui i disè: Signòr, permètimi, ch’ o’ vàdi prìme a sepelì gno pàri.
22Jèsu po i disè: Vènmi daûr, e làsse, che ju muarts e’ sepelìssin ju lor muarts.
23E montàd ch’ al fo in bàrçhe, lu seguìrin ju siei discèpui.
24Cenonè, e’ vignì in mar ùne gran boràsçhe, in mûd che le bàrçhe vignìve cuvièrte da lis òndis: lui paràltri al durmìve.
25E i si fasèrin dònge ju siei discèpui, e lu dismovèrin, disìnd: Signor, sàlvinus: o’ si pierdìn.
26E Jèsu ur disè: Parcè temèso, int di pòçhe fède? In chê vòlte alzànsi, al comandà ai vints e al mar, e si fasè gran bonàzze.
27In veretàd, che restà maravejàde le int, e’ disève: Cùi ìsal custùi, ch’ al si fâs ubidì dai vints e dal mar?
28E jessìnd lui sbarçhàd di là dal lât tal pajìs dai Gerasènos, i si fasèrin incuìntri doi indemoneàds, che saltàrin fûr dai sepùlcris, tant furiôs, che nissùn podève passà par chê stràde.
29Cenonè si metèrin a cijulà, disìnd: Ce da fà vìno cun te no’ àltris, o Jèsu fi di Dio? Sèstu vignùd cà denànt timp a tormentànus?
30E j’ ère po alì pôc lontàn ùne màndrie grànde di purcèj, che passonàve.
31Ju demònis po lu prejàrin, disìnd: Se tu nus pàris vie di cà, màndinus in chê màndrie di purcèj.
32E lui ur disè: Làit. E lor saltànd fûr, entràrin in chèi purcèj. Sul bott dùte chê màndrie cun gran fogòr si butà in mar: e murì tal àghe.
33Ju pastòrs po e’ sçhampàrin: e vignìnd in citàd, e’ contàrin dutt, e ànçhe di chèi, che jèrin indemoneàds.
34Ed èco dùte le citàd e’ vignì fûr fasìnsi incuìntri a Jèsu: e viodùd, lu prejàvin a là fûr dai lor confìns.
Currently Selected:
Seònd Matìe 8: FUR1860
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 8
8
1E cuand ch’ al vignì jù de’ mont, i lèrin daûr ùne vòre di tùrbis.
2Cenonè, un levrôs i vignì dònge, e lu adoràve, disìnd: Signòr, se tu vûs, tu puèdis smondeàmi.
3E Jèsu stindìnd le man, lu toçhà, disìnd: Lu vuèj, smondèiti. E sùbit al fo smondeàd de’ lèvre.
4E Jèsu i disè: Ricuàrditi di no dìlu a nissùn: ma va, fàti viòdi dal sacerdòt, e fâs le ufièrte prescrìte da Mosè, par lor testemoneànze.
5Entràd po ch’ al fo in Cafàrnao, i si avicinà un centuriòn, prejànlu,
6E disìnd: Signòr, lu gno famèj al è in tal jett paralìtic, e al sta mal.
7E Jèsu i disè: O’ vegnarài, e lu medejarài.
8E rispuindìnji lu centuriòn, al disè: Signòr, jo no soi degn, che tu èntris sott ju miei cops: ma solamèntri dis ùne peràule, e lu gno famèj al sarà vuarìd.
9Parcechè jo soi un om sogètt a àltris, e ài sott di me dai soldàts, epùr jo dis a un: Va, e lui al va: e a un àltri: Ven, e lui al ven: e al gno famèj: Fâs chest, e lui lu fâs.
10Jèsu po ch’ al scoltàve, si maravejà, e a chèi, che lu seguìvin al disè: In veretàd us dis, no ài çhatàde ùne fède cussì grànde in Israèl.
11E us dis, che un monçh e’ vegnaràn da sorèli jevàd, e da sorèli a mont, e si sentaràn cun Abràm, Isàcc e Jacòbe nel règno dal cîl:
12Ma ju fîs dal règno e’ saràn sçhazzàds tes tènebris di fûr: là sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
13E Jèsu al disè al centuriòn: Va, e ti sèvi fatt seònd che tu âs crodùd. E in chê òre stèsse al fo vuarìd lu famèj.
14E jessìnd Jèsu vignùd in çhàse di Pièri, al viodè so madòne, che j’ ère pognète, e cu le fière:
15E i toçhà le man, e le fière le lassà: e’ jevà sù, e si metè a servìju.
16Vignùde sère, i presentàrin ùne vòre d’ indemoneàds: e lui al sçhazzàve ju spìrits cu le peràule: e al vuarì duçh ju malàds:
17Parchè si complìss chell, cu fo ditt da Isaìe profète, ch’ al dis: Lui al à çhòltis sòre di sè lis nèstris infermitàds: e l’ à puartàd ju nèstris mâj.
18Viodìnd po Jèsu gran tùrbe di int atòr di sè, al comandà di passà a chê àltre rìve.
19E fasìnjisi dònge un Scrìbe, i disè: Mèstri, o’ ti vignarài daûr, par dutt là, che tu larâs.
20E Jèsu i disè: Lis volps e’ àn lis lor tànis, e j’ ucièj dal àjar ju lor nids: lu Fi dal om po no l’ à dulà pojà ’l çhav.
21E un àltri dai siei discèpui i disè: Signòr, permètimi, ch’ o’ vàdi prìme a sepelì gno pàri.
22Jèsu po i disè: Vènmi daûr, e làsse, che ju muarts e’ sepelìssin ju lor muarts.
23E montàd ch’ al fo in bàrçhe, lu seguìrin ju siei discèpui.
24Cenonè, e’ vignì in mar ùne gran boràsçhe, in mûd che le bàrçhe vignìve cuvièrte da lis òndis: lui paràltri al durmìve.
25E i si fasèrin dònge ju siei discèpui, e lu dismovèrin, disìnd: Signor, sàlvinus: o’ si pierdìn.
26E Jèsu ur disè: Parcè temèso, int di pòçhe fède? In chê vòlte alzànsi, al comandà ai vints e al mar, e si fasè gran bonàzze.
27In veretàd, che restà maravejàde le int, e’ disève: Cùi ìsal custùi, ch’ al si fâs ubidì dai vints e dal mar?
28E jessìnd lui sbarçhàd di là dal lât tal pajìs dai Gerasènos, i si fasèrin incuìntri doi indemoneàds, che saltàrin fûr dai sepùlcris, tant furiôs, che nissùn podève passà par chê stràde.
29Cenonè si metèrin a cijulà, disìnd: Ce da fà vìno cun te no’ àltris, o Jèsu fi di Dio? Sèstu vignùd cà denànt timp a tormentànus?
30E j’ ère po alì pôc lontàn ùne màndrie grànde di purcèj, che passonàve.
31Ju demònis po lu prejàrin, disìnd: Se tu nus pàris vie di cà, màndinus in chê màndrie di purcèj.
32E lui ur disè: Làit. E lor saltànd fûr, entràrin in chèi purcèj. Sul bott dùte chê màndrie cun gran fogòr si butà in mar: e murì tal àghe.
33Ju pastòrs po e’ sçhampàrin: e vignìnd in citàd, e’ contàrin dutt, e ànçhe di chèi, che jèrin indemoneàds.
34Ed èco dùte le citàd e’ vignì fûr fasìnsi incuìntri a Jèsu: e viodùd, lu prejàvin a là fûr dai lor confìns.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.