لوقا 24

قیام عیسی مسیح

1صبح زود یکشنبه، زِنا عطرهای رِه که آماده هاکارده بینه رِه بَییتنه و بوردِنه سر قبر 2بَدینه سنگ جلو مقبره کنار هاداهه هَسّه. 3اما وقتی بوردِنه مقبره دِله بدن خداوندْ عیسی رِه پدا نکاردنه. 4از این واقع در تعجب دَیینه که یکدفعه دِتا مردی با لباسهایه نورانی در کنار ویشون هِرِسّانه. 5زِنا از ترس شه سَرها رِه دِمبدانه زیر؛ اما اون دتا مردی ویشونه بائوتِنه: «چه ایستِه زنده دنبال، میون مُردها گَردننی 6وِ اینجه دَنییه، بلکه راست بَییه! به‌یاد بیارین اون زِمان که در جلیل دَییه شِما رِه چیشی بائوته. 7بائوته که انسان ریکا باید مردِم گناهکار دست تسلیم بَووهه صلیب رو بوره و در روز سوم راست بَووهه.» 8بعد زِنا وِنه حَرفا رِه به‌یاد بیاردِنه. 9وقتی مقبره جه بَردَگِردِستِنه تموم اینها رِه به اون یازده تا رسول و هِم به دیگرون بائوتِنه. 10زنهایی که این خَوِر رِه به رسولها هادانه: مَریِم مجدلیه، یونا، مَریِم یعقوب مار وچندتا زن دیگه که ویشون هِمراه دَیینه بینه. 11اما رسولها بائوتِنه زِنا رِه خیال بَییته پس ویشون حرفها رِه باور نکاردِنه. 12با اینا پِطرُس راست بَییه و بورده قبر طَرِفی و خم بَییه حارشا، اما جز کفن هیچ چی دیگه نَدییه. پس تعجب هاکارده از اونچه اتّفاق دَکِته بی‌یِه و به شه سِره بَر دَگِردِستِه.

در راه عِموآس

13در همون روز دِتا نفراز پیروان عیسی به اَتّا ده شینه، به اسم عِموآس در حِدود دِ فرسنگی اورشلیم. 14ویشون دربارۀ تموم اتفاقهایی که دَکِته بیه رِه با هِم صحبِت کاردِنه. 15هَمینجوری که سرگرم بحث وگفتگو بینه عیسی خودش ویشون پَلی بییَمو و ویشون هِمراه راه دَکِته. 16اما اونا وِ رِه نشناسینه اینِسّه که قِدرِتِ تشخیص اوناجه بَییته بییه. 17وِ اوناجه بَپِرسیه: «در راه دربارۀ چیشی صحبِت کاردینی؟» اونا با ناراحتی ساکت هِرِسّانه. 18بعد اَتّا از اونا که وِنه اسم کلئوپاس بییه، در جِواب بائوته: «آیا ته تنها نفر غریب در اورشلیم هَستی که از اونچه در این روزها اتّفاق دَکِته بی‌خوری؟» 19بَپِرسیه: «کدوم اتّفاق؟» بائوتِنه: «اونچه عیسای ناصری سَر بوگذشته. وِ نَبی بی‌یِه که خِدا پَلی و تموم مردِم پَلی کِلام و اعمال پرقدرتی داشته. 20سران کاهنون و حکمرانون اِما وِ رِه تحویل حاکمون رومی هادانه تا وِرِ به مرگ محکوم هاکانند وِرِه به صلیب بَکِشینه. 21اما اِما امید داشتیمی وِ همون بَووهه که باید اسرائیل رِه رِهایی هادِه. علاوه بر اینا در واقع الان سه روز از این اتّفاق بوگذِشته. 22بعضی از زِنا هِم که در میونه اما دَرِنه، اما رِه متعجب هاکاردنه. اونا امروز صبح زود قبر سَر بوردِنه 23اما وِنه جنازه رِه پدا نکاردنه. بعد بییَمونه امارِه بائوتِنه شه رویا دِله فرشته‌ها رِه بَدینه که ویشونه بائوتِنه وِ زنده هَسّه. 24بعضی از اَمه رَفقا بوردِنه سَر قبر و اونجه رِه هَمونجور که زِنا گاتنه بَدینه اما وِ رِه نَدینه.» 25بعد ویشونه بائوته: «ای ناداهون که دل دیرفهم برای باور هاکاردنه بائوته‌هایه انبیا دارننی! 26آیا نَبایِد مسیح این رنجها رِه بَوینه و بعد به شه جلال دربیهه؟» 27بعد از موسی و تموم انبیا شِروع هاکارده و اونچه رِه که در تموم کتاب مقدس وِنه خَوری بائوته بینه رِه ویشونِسته توضیح هادا.

28وقتی به عموآس که ویشون هدف بی‌یِه نزدیک بَیینه عیسی اینجوری بائوته که خانه بوره دورتر. 29امّا اونا اصرار هاکاردِنه و بائوتِنه: «اَمه پَلی دَووش اینِسّه که انده نَموندسته تا روز تموم بَووهه و شو نزدیک هَسّه.» پس بورده با ویشون بَمونه. 30وقتی با اونا سفره سَر هِنیشتِه بی‌یِه نون رِه بَییته و شکر هاکارده پاره هاکارده و ویشونه هادا. 31در همون موقع ویشون چشا واز بَییه و وِ رِه بشناستنه، اما در همون لحظه ویشون پَلی جه ناپدید بَییه. 32اونا همدیگه جه بَپورسینه: «بَعدی اون زِمان که راه دِله با اما صحبِت کارده و کتاب مقدس رِه اَمِستِه تعریف کارده چِتی اَمه دل به لرزه در بی‌یَموهه بیه؟» 33پس سریع راست بَیینه و بَردَگِردستنه اورشلیم. اونجه اون یازده تا رسول رِه پِدا هاکاردِنه که با شه رَفِقون نیشبینه 34شاگِردون به اون دِتا مردی گاتِنه: «اینتا حقیقت دانّه که خِداوند قیام هاکارده اینِسّه که بر شَمعون ظاهر بَییه.» 35بعد اون دِتا هِم بائوتِنه که راه دِله چه اتّفاق دَکِته و چجوری عیسی رِه زمون پاره هاکاردنه نون بِشناسینه.

ظهور عیسی بر شاگِردون

36هنوز در این‌باره صحبِت کاردِنه که عیسی شه ویشون میون ظاهر بیه و بائوته: «سلام بر شِما بُوهه!» 37تعجب هاکاردنه و بَتِرسینه فکر هاکاردنه روح ویننه. 38ویشون بائوته: «چه ایستِه اینجوری نگَرانینی؟ چه ایسته شک و تردید شه دِل دِله راه دیننی؟ 39مه دست و لینگ رِه حارشین. خودم هستمه! مه رِه دست بزنین و بَوینین؛ روح که گوشت و استخون نداننه اما همین جوری که ویننی مِن دارِمبه!» 40اینا رِه بائوته و شه دَستها و لینگها رِه ویشون رِه نیشون هادا. 41اونا از بَس که خشحال و متعجب بینه نَتونِستنه باور هاکانند. پس ویشونه بائوته: «هیچی بخاردِنسته داریننی؟» 42اَتّا تیکه ماهی کباب وِره هادانه 43اون رِه بَییته و ویشون چِشه جلو بخارده.

44بعد ویشونه بائوته: «این همون هَسّه که وقتی با شِما دَییمه گاتِمه؛ اِسّا تِمومِ اونچه در تورات موسی و کتاب انبیا و زبور دربارۀ مِن بنوشته هَسّه باید اتّفاق دَکِفه.» 45بعد ویشون فکرها رِه روشن هاکارده تا بتونند کتاب مقدس رِه درک هاکانند. 46و ویشونه بائوته: «بَنوِشتوهه که مسیح رنج باید بَوینه و در روز سوم مردگان دِلجه راست بووهه 47و این هسته مه پیغوم نجات که باید از اورشلیم به همۀ قومها بَرِسِنین ‹همه کسانی که شه گناهون جه توبه هاکانند و بسوی مِن بردِگِردن آمورزیده وونه›. 48شِما شاهدان این امور هَستینی. 49مِن روح القدوس رِه که مه پی‌یِر شِما رِه وعده هاداهه شِمسته رِسِندِمبه پس در این شهر بَمونین تا اون زِمان که از بالا با قِدرِتِ آراسّه بَووشین.»

صعود عیسی به آسمون

50بعد ویشون رِه به بیرون شهر تا نزدیکی بیت‌عَنْیا بَوِردِه و شه دستا رِه بِلِند هاکارده ویشون رِه برکِت هادا؛ 51و در همون موقع از اونا جدا بَییه به آسمون بَوِرده بَییه. 52اونا وِ رِه پرستش هاکاردِنه و با خِشحالی خَلِه زیاد بَردَگِردستنه اورشلیم. 53اونا همیشه به معبد شینه و خِدا رِه شکر وسپاس گاتِنه.

Currently Selected:

لوقا 24: Maz

Highlight

Copy