13
بی بِیجن والے دی تمثِیل
1اوسے دِن یِسُوع گھروں نِکل کے سمُندر دے کنڈھے جا بَیٹھا۔ 2تے اوہدے کول بڑی بِھیڑ اکٹّھی ہوگئی۔ ایس کر کے اوہ آپ بیڑی اُتّے چڑھ بَیٹھا۔ تے ساری بِھیڑ کنڈھے اُتّے کھلوتی رہی۔ 3تے تمثِیلاں دے دے کے اوس اوہناں نُوں بُہت سارِیاں گلّاں دسیاں۔ پئی ویکھو اِک بِیجن والا بی بِیجن نُوں نِکلیا۔ 4تے اوہدے بِیجدیاں بِیجدیاں کُجھ دانے راہ دے کنڈھے ڈِگّ پئے۔ تے پنچھی آ کے اوہناں نُوں چُگ گئے۔ 5تے ہور کُجھ پتّھراں والی زمین اُتّے ڈِگّ پئے جِتّھے اوہناں نُوں بُہت مِٹّی نا مِلی تے بُہتی مِٹّی نا مِلن کر کے اوہ چھیتی اُگ تے پئے۔ 6پر جدوں دُھپ چڑھی اوہ جُھلس گئے۔ تے جڑ نا ہون دے سبّب کر کے سُک گئے۔ 7تے ہور کُجھ ملہیاں وِچ ڈِگّے۔ تے ملہیاں نیں وَدّھ کے اوہناں نُوں دَبا لیا۔ 8تے ہور کُجھ چنگی زمین اُتّے ڈِگّے تے پَھل دِتّا۔ کُجھ سَو گُنا کُجھ سَٹّھ گُنا۔ کُجھ تَرِیہہ گُنا۔ 9جِہدے کنّ ہون سو سُنے۔
تمثِیلاں دا مقصد
10تے شاگِرداں کول آ کے اوہنوں آکھیا۔ تُوں تمثِیلاں وِچ اوہناں نال کیوں گلّاں کرنا ایں؟ 11اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا تے آکھیا۔ اسمان دی بادشاہی دے بھیتاں نُوں جان لینا تُہانوں بخشیا گیا اے۔ پر ایہناں نُوں ایہہ بخشیا نئیں گیا۔ 12ایس لئی جِہدے کول اے اوہنوں دِتّا جائے گا۔ تے اوہدا بڑا وادھا ہو جائے گا۔ پر جِہدے کول نئیں اے اوہدے کولوں اوہ وی جو کُجھ اوہدے کول اے لے لیا جائے گا۔ 13مَیں اوہناں نال تمثِیلاں وِچ ایس لئی گلّاں کرنا آں پئی اوہ ویکھدے ہوئے نئیں ویکھدے تے سُندے ہوئے نئیں سُندے تے نا سمجھدے نیں۔ 14تے اوہناں اُتّے یسعیاہ دی نبُوّت پُوری ہوئی۔
پئی کنّاں نال تے سُنو گے پر کَدے وی نئیں سمجھو گے
تے ویکھدے ہوئے ویکھو گے پر کَدے وی نئیں بجھُو گے۔
15کیوں جو ایس قوم دا دِل موٹا ہوگیا اے۔
تے کنّاں توں اوہ اُچّا سُندے نیں
تے اوہناں اپنیاں اَکھّیاں مِیٹ لئیاں نیں۔
کِتے ایہہ نا ہوئے پئی اَکھّیاں نال ویکھن
تے کنّاں نال سُنن تے دِل نال سمجھن
تے پرت آؤن تے مَیں اوہناں نُوں ولّ کر دیاں۔
16پر دھنّ نیں تُہاڈیاں اَکھّیاں کیوں جو اوہ ویکھدِیاں نیں تے تُہاڈے کنّ کیوں جو اوہ سُندے نیں۔ 17ایس لئی پئی مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی بتھیرے نبی تے نیک بندے ایس گلّ دی چاہ کر دے گئے پئی جو کُجھ تُسی ویکھدے ہو ویکھن پر اوہناں نئیں ویکھیا۔ تاں جو کُجھ تُسی سُندے ہو سُنن پر نئیں سُنیا۔
یِسُوع بی بِیجن والے دی تمثِیل سمجھاؤندا اے
18سو تُسی بِیجن والے دی تمثِیل سُنو۔ 19جد کوئی بادشاہی دا کلام سُندا اے تے سمجھدا نئیں تَد اوہدے مَن وِچوں جو کُجھ بِیجیا ہویا سی اوہ بُرا آ کے کھو لے جاندا اے۔ ایہہ اوہ اے جیہڑا راہ دے کنڈھے بِیجیا گیا سی۔ 20تے جیہڑا پتّھریلی زمین وِچ بِیجیا گیا۔ سو اوہ اے۔ جیہڑا کلام سُندا تے جھٹ خُوشی نال اوہنوں مَن لَیندا اے۔ 21اوہ تے جڑ اپنے وِچ نئیں رکھدا پر تھوڑا چِر رہندا اے۔ تے کلام دے سبّب دُکھ یا ظُلم ہوندیاں ای جھٹ اوہ ٹھوکر کھاندا اے۔ 22تے اوہ جیہڑا ملہیاں وِچ بِیجیا گیا سو اوہ اے جیہڑا کلام سُندا اے تے زمانے دی سوچ فِکر تے دَولت دا دھوکھا کلام نُوں دَبا لَیندا اے تے اوہ اپّھل ہو جاندا اے۔ 23تے اوہ جیہڑا چنگی زمین وِچ بِیجیا گیا سو اوہ اے جیہڑا کلام سُندا تے سمجھدا اے اوہ ضرُور پَھل لیاؤندا اے۔ تے پَیداواری دیندا اے۔ کوئی سَو گُنا کوئی سَٹّھ گُنا۔ کوئی تَرِیہہ گُنا۔
کَوڑے دانیاں دی تمثِیل
24اوس ہور اِک تمثِیل لے کے اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی اسمان دی بادشاہی اوس بندے وانگر اے جِس اپنی پَیلی وِچ چَنگا بی بِیجیا۔ 25پر جد لوک سَوں گئے تَد اوہدا وَیری آیا تے کنک دے وِچ کَوڑے دانے وی بِیج کے ٹُر گیا۔ 26تے جد انگُوری نِکلی تے سِٹّے لگّے تَد کَوڑا بُوٹا وی دِس پیا۔ 27تَد نَوکراں گھر دے مالک کول جا کے اوہنوں آکھیا اَے خُداوند تُوں اپنی پَیلی وِچ چَنگا بی نئیں سی بِیجیا فیر کَوڑے بُوٹے کِتّھوں آئے؟ 28اوس اوہناں نُوں آکھیا کِسے وَیری بندے ایہہ کمّ کِیتا اے۔ نوکر اوہنوں آکھن لگّے مرضی ہوئے تے اسی جا کے اوہناں نُوں اکٹّھا کریئے۔ 29اوس آکھیا پئی نا۔ کِتے ایویں نا ہوئے پئی کَوڑے بُوٹیاں نُوں کٹھِیاں کر دیاں تُسی کنک نُوں اوہدے نال ای پُٹ لوؤ۔ 30واڈھی تِیکر دوہاں نُوں رَلے مِلے وَدھن دیو۔ تے واڈھی دے ویلے مَیں وَڈّھن والیاں نُوں آکھاں گا پئی کَوڑے بُوٹیاں نُوں پہلاں اکٹّھا کرو تے ساڑن لئی اوہناں دِیاں بھریاں بنا دیو تے کنک نُوں میری کوٹھی وِچ جمع کرو۔
رائی دے دانے دی تمثِیل
31اوس اِک ہور تمثِیل دِتّی تے اوہناں نُوں آکھیا پئی اسمان دی بادشاہی اوس رائی دے دانے وانگر اے۔ جِہنُوں اِک بندے لے کے اپنی پَیلی وِچ بِیجیا۔ 32اوہ تے بے شک سبھناں بِیّاں نالوں نِکّا اے پر جدوں اوہ وَدّھ جاندا اے اوہ سبزیاں نالوں وَڈا ہو جاندا ایہہ۔ تے رُکھّ بن جاندا اے۔ ایتھوں تِیکر پئی اسمان دے پکھیرُو آ کے اوہدیاں ٹہنِیاں وِچ آہلنے بناندے نیں۔
خمیر دی تمثِیل
33اوس اوہناں نُوں اِک ہور تمثِیل آکھی پئی اسمان دی بادشاہی خمیر وانگر اے جِہنُوں اِک زنانی نے لے کے آٹے دے تِنّاں ٹوپیاں وِچ رَلا چھڈیا۔ ایتھوں تِیکر پئی سارا خمیر ہوگیا۔
یِسُوع تمثِیلاں اِستعمال کر دا اے
34ایہہ سارِیاں گلّاں یِسُوع تمثِیلاں نال لوکاں نُوں آکھیاں تے تمثِیل بِناں اوہناں نُوں کُجھ نا آکھیا۔ 35تاں جو جو کُجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا ہویا سی اوہ پُورا ہوئے پئی
مَیں تمثِیلاں نال مُنھ کھولاں گا
مَیں تے اوہ گلّاں مُنھوں کڈھاں گا
جیہڑیاں دُنیا دے مُڈھوں لُکِیاں ہویاں سن۔
یِسُوع کَوڑے دانیاں دی تمثِیل سمجھاؤندا اے
36تَد اوہ بِھیڑ نُوں چھڈ کے گھر دے اندر گیا۔ تے اوہدے شاگِرداں اوہدے کول آ کے آکھیا پئی پَیلی دے کَوڑے بُوٹیاں دی تمثِیل سانُوں کھول کے دس۔ 37اوس جواب دِتّا۔ چنگے بی دا بِیجن والا اِبنِ آدم اے۔ 38تے پَیلی دُنیا اے جیہڑا چَنگا بی اے اوہ بادشاہی دے پُتر نیں۔ تے کَوڑے بُوٹے بُرے دے پُتر نے۔ 39تے اوہ وَیری جِس اوہناں نُوں بِیج دِتّا سی ابلیس اے۔ واڈھی دا ویلا زمانے دا اخِیر اے۔ تے وَڈّھن والے فرِشتے نیں۔ 40سو جیویں کَوڑے بُوٹے اکٹّھے کر کے اَگ وِچ پُھوکے جاندے نیں۔ اجیہا ای زمانے دے اخِیر نُوں ہوئے گا۔ 41اِبنِ آدم اپنیاں فرِشتیاں نُوں گھلّے گا تے اوہ اوہدی بادشاہی وِچوں سارِیاں ٹھوکر کھوان والِیاں شیواں تے بدکاراں نُوں اکٹّھیاں کرن گے۔ 42تے اوہناں نُوں بَھکھدی بھٹّھی وِچ سُٹ دین گے۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔ 43تَد نیک لوک اپنے باپ دی بادشاہی وِچ سُورج وانگُوں چمکن گے۔ جِہدے کنّ ہون سو سُنے۔
لُکے ہوئے خزانے دی تمثِیل
44اسمان دی بادشاہی اِک خزانے وانگُوں اے جیہڑا پَیلی وِچ لُکایا ہویا سی۔ تے اوہنوں کِسے شخص لَبّھ کے لُکا رکھیا۔ تَد خُوشی دے مارے اوس اپنا سبھ کُجھ جا کے ویچ دِتّا تے اوس پَیلی نُوں مُل لے لیا۔
موتی دی تمثِیل
45فیر اسمان دی بادشاہی اِک بیپاری وانگُوں اے جیہڑا چنگے موتِیاں نُوں لَبّھدا پِھردا سی۔ 46جد اوہنوں اِک وڈّے مُل دا موتی لَبّھ گیا تَد اوس اپنا سبھ کُجھ ویچیا تے اوہنوں مُل لے لیا۔
جال دی تمثِیل
47فیر اسمان دی بادشاہی اوس جال وانگُوں اے جیہڑا سمُندر وِچ سُٹّیا گیا تے سارِیاں جِنساں اکٹّھیاں کر لیاؤندا اے۔ 48جد اوہ بھر گیا تَد اوہناں نُوں کنڈھے اُتّے لیاندا تے بَیہہ کے چَنگیاں نُوں بھانڈیاں وِچ جمع کِیتا تے نکمّیاں نُوں سُٹ چھڈیا۔ 49زمانے دے اخِیر وِچ ایسے طرح ہوئے گا۔ فرِشتے نِکلن گے تے بُریاں نُوں نیکاں توں اَڈ کرن گے۔ 50تے اوہناں نُوں بَھکھدی بھٹّھی وِچ سُٹ دین گے اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔
نَوِیاں تے پرانیاں سّچائیاں
51ایہہ سارِیاں گلّاں تُسی سمجھ لئیاں نیں؟ اوہناں اوہنوں آکھیا ہاں۔ 52اوس اوہناں نُوں آکھیا ایس کر کے ہر اِک فقِیہ جیہڑا اسمان دی بادشاہی دا شاگِرد بن گیا اے اوہ اوس گھر دے مالک وانگر اے جیہڑا اپنے خزانے وِچوں نَوِیاں تے پرانیاں شیواں کڈھ لیاؤندا اے۔
ناصرۃ وِچ یِسُوع نُوں رَدّ کِیتا جاندا اے
53تے ایویں ہویا پئی جد یِسُوع ایہہ تمثِیلاں مُکائِیاں تَد اوہ اوتھوں ٹُرپیا۔ 54تے اپنے وطن وِچ آ کے اوہ اوہناں دے عبادت خانے وِچ اجیہی تعلِیم دیندا سی پئی اوہ حَیران ہوگئے تے آکھن لگّے۔ پئی ایہنوں ایہہ دانائی تے ایہہ کراماتاں کِتّھوں آگئیاں؟ 55ایہہ ترکھان دا پُتر نئیں اے۔ تے اوہدی ماں نُوں مریم نئیں آکھدے؟ تے اوہدے بھرا یعقُوب تے یُوسف تے شمعُون تے یہُوداہ نئیں۔ 56تے اوہدیاں سارِیاں بھیناں ساڈے کول نئیں؟ فیر اوہنوں ایہہ سبھ کُجھ کِتّھوں آگیا؟ 57تے اوہناں اوہدے کولوں ٹھوکر کھادِی پر یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا پئی نبی اپنے وطن تے اپنے گھر دے بِناں کِتے بے قدر نئیں اے۔ 58تے اوس اوہناں دی بے اِیمانی دے سبّب اوتھے بتھیریاں کراماتاں نا کِیتیاں۔