YouVersion Logo
Search Icon

ലൂക്കോശ് 10

10
ഏശു എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളെ കടത്തിവുടുക്കിനെ
1പിന്നെ കരുത്താവ് വോറേ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളെ#10:1 ചിലെ കായിതത്തിൽ എളുവതൊണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ വുളിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ പോകേക്കിരുക്കിനെ പട്ടണങ്കാട്ടുക്കും വൊവ്വോറേ ഇടത്തുക്കും ഉടയാക്ക് മിന്നേ ഈരണ്ടീരണ്ടാളെ വീതം ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ. 2അവൻ അവറകാൽ, “അറുത്തു കൂട്ടുകേക്ക് വെള്ളാമെ മലമ്പോലെ ഒള്ളെ നിച്ചം; ഒണ്ണാ അറുത്തു കൂട്ടുകേക്ക് വേലക്കാറാളോ ഒരുത്തിനെ; അതുനാലെ അറുപ്പിലെ എശമാനൻകാൽ ഉടയാ കണ്ടത്തുക്ക് കനേകം വേലക്കാറാളെ കടത്തി വുടുപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. 3“പോനിൻ; ചെന്നായ്‌കാട്ടുക്ക് നടുവെ ആടവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ എൻ അതികാരമെ തന്ത് കടത്തിവുടുക്കിനെ. 4നിങ്കെ പണെ പയ്യയാം മാരാപ്പാം ചെരുപ്പാം എടുപ്പാനില്ലെ; വശീൽ വച്ച് ആരളാം വണങ്കുകേം ചെയ്‌വാനില്ലെ. 5ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു കൂരേക്ക് പോയതൊണ്ണാ, മുതെ അം കൂരേലവേരാകാക്ക്, ‘ഇം കൂരേക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ നിമതി ഒണ്ടാകട്ടെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ. 6അം കൂരേൽ നിമതി ആശിക്കിനെ ഒരാ ഇരുന്താ നിങ്കെ ചൊല്ലിയെ നിമതി അവനേത്തിൽ ഇരുക്കും. അകനെ ഒരാ അക്കൂരേൽ നാതിരുന്താ അം നിമതി നിങ്കകാക്കേ തിരുമ്പി വരും. 7അവറെ തരിനെ തീൻ തണ്ണിയെ കുടിച്ചി അക്കൂരേലേ ഇരിൻ; വേലക്കാറൻ ഉടയാ കൂലീക്ക് ഓയ്‌ക്കമൊള്ളാതാൻ; കൂരകൂരേക്ക് ഓറി നടപ്പാനില്ലെ. 8ഏളതൊണ്ണാലും പട്ടണത്തുക്ക് പോയ് ചേരിനവോളെ അങ്കിളവേരാ നിങ്കളെ കയ്യേത്താ അവറെ നിങ്കാക്ക് തരിനെ തീനെ തിന്നുകേം 9അങ്ക് ഇരുക്കിനെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യോണും. അങ്കിളവേരാകാൽ ‘തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയെ’ ഒണ്ണും ചൊല്ലോണും. 10ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു പട്ടണത്തിൽ നിങ്കളെ ഏത്തെടാതെ ഇരുന്താ പട്ടണത്തിലെ തെരുവുകാട്ടിൽ പോയി ഇകനെ ചൊല്ലോണും, 11നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ എങ്കെ കാലുക്ക് ഒട്ടിയെ കുശുമ്പെ ഇതെ നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിങ്കാക്ക് എതിരാനെ അടകാളത്തുക്ക് തുവുത്തിട്ടാലെ പോനെ; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചം കിട്ടെ വന്തേയെ ഒൺ നിങ്കെ അറിഞ്ചോനിൻ. 12തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ അം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടാനെ തണ്ടനെ ചോതോം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടായതകാട്ടി ഓറെ കനത്തിരുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
നമ്പാത്തെ പട്ടണത്തുകാട്ടുക്ക് ഏശു മുന്നറിവെ കൊടുക്കിനെ
മത്തായി 11:20–24
13“കോരശീൻ പട്ടണമേ, അമ്മച്ചേ, നിനക്ക് ചരിയാനെ കറുമം; ബെത്‌ശയിതാ പട്ടണമേ, അമ്മച്ചേ, നിനക്ക് ചരിയാനെ കറുമം; നിങ്കകാൽ ഏൻ ചെയ്യെ അരിശുകമും അടകാളമും ശോരിലും ശീതോനിലും ചെയ്യതായപ്പെ അവറെ മിന്നേ മനം തിരുപ്പി രട്ടിലും വെണ്ണീരിലും ഇരുന്ത് കവലെ അടേവനായെ. 14ഒണ്ണാ തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ ശോരുക്കും ശീതോനുക്കും കിടയ്‌ക്കിനതക്കാട്ടി ചരിയാനതായിരുക്കും നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കിനെ തണ്ടനെ. 15കവർന്നകൂമേ, നീ മേലോകം വരേക്ക് വളറും ഒൺ നിനയ്‌ക്കിനതീ? ഇല്ലയില്ലെ, നീ പാതാളം വരേക്ക് താളടിയാകും.”
16പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പേച്ചെ പാലിക്കിനവൻ എൻ പേച്ചെ പാലിക്കിനെ; നിങ്കളെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നാം വീയൊറീനെ; എന്നെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളാം വീയ് ഒറീനെ.”
ഏശു കടത്തിവുട്ടെ എളുവത്തിരണ്ടാളും തിരുമ്പി വരിനെ
17ഏശു കടത്തിവുട്ടെ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളും പിരിയമാ തിരുമ്പി വന്ത്, “കരുത്താവേ, നിൻ നാമത്തിൽ എങ്കെ കൽപ്പിച്ചവോളെ മുനികാടുകൂടി എങ്കെ ചൊല്ലുക്ക് കീൾപ്പട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
18ഏശു അവറകാക്ക്, “ഉരുമൻ മിന്നൽവോലെ വാനത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ബൂശിനതെ ഏൻ കണ്ടെ. 19പാമ്പുകാടാം തേളുകാടാം മെതിപ്പേക്കും എതിരാളിയാനവനുക്ക് ഒള്ളെ എല്ലാ ചക്കിതികാട്ടുക്കും മീതെ അതികാരമെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ; ഇതുകാടൊണ്ണും നിങ്കളെ നാശം വരുത്താത്ത്. 20ഒണ്ണിരുന്താലും മുനികാട് നിങ്കെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നിക്കിനത്തിൽ നാത്തെ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്. നിങ്കെ പേരെ മേലോകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനനാലതാൻ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്.”
ഏശു പിരിയമോറിനെ
മത്തായി 11:25–27; 13:16–17
21അന്നേരം ഏശു തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ പിരിയമോറി ചൊല്ലിയത്, “മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്‌ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യെ. അന്താൻ തകപ്പനേ, ഇകനെ ചെയ്‌വെ നിനക്ക് പിരിയമൊണ്ടായനാലെ ഏൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തിനെ.”
22അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”
23പിന്നെ അവൻ ശിശിയരുകാക്ക് തിരുമ്പി വോറാരും കോളാതെ, “നിങ്കെ കാണതെ കാണവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ. 24നിങ്കെ കാണതെ കാൺമ്പേക്ക് അനേകം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും രാശാക്കൻമാരുകാടും ആശിച്ചപ്പണും അവറെ കണ്ടതില്ലെ; നിങ്കെ കോക്കിനതെ കോപ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും കേട്ടതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ അവറകാൽ മട്ടും ചൊല്ലിയെ.
നല്ലെ ശമരിയാവുകാറൻ കതെ
25ഒരുനാ മതപണ്ടിതര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ ഏശുവെ ചോതനെ ചെയ്‌വേക്കുചൂട്ടി ഒരുമ്പട്ട് അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
26ഏശു അവൻകാക്ക്, “മോശേലെ നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് നിനക്ക് എകനനേ തിക്കിലൊണ്ടാനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
27അത്തുക്ക് അവൻ, “നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവുകാൽ നല്ലെ ഇതയത്തോടും മനശ് നുറഞ്ചും നുറഞ്ച ആത്തുമാവിലും ചരിയാനെ ചക്കിതീലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും. അതുമട്ടുമില്ലെ നിന്നവോലയേ നിൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ” ഒൺ അവൻകാൽ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
28ഏശു അവൻകാൽ, “നീ ചൊല്ലിയത് ചരിതാൻ; അകനയേ നീ ചെയ്; ഒണ്ണാ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് നിനക്ക് കിടയ്‌ക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
29ഒണ്ണാ അവൻ ഉടയാളമേ നീതിമാനൊൺ കാട്ടുവച്ചൂട്ടി ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, എൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ആര്” ഒൺ കേട്ടെ. 30അത്തുക്ക് ഏശു, “ഒരാ എരുശലേമിൽ നുൺ എരീകോവുക്കു പോയവോളെ കളവാണികെ കയ്യിൽ അകപ്പട്ടേയെ; അവറെ അവൻ തുണിയെ ഉരിഞ്ചെടുത്തു കായപ്പടുത്തി ചത്തും ചാകാതേം വുട്ടുപോയെ. 31അമ്പോളെ ഒരു പൂയാരി എകനയോ അത്തോടെ വന്തെ; അം മനിശൻ അവനെ കണ്ടതും കാണാത്താവോലെ മാറി മണ്ടിയേയെ. 32അതുവോലെ ഒരു ലേവിയനും അം വശിയെ വന്തെ; അമ്പാളുമെ അവനെ കണ്ട് ഒണ്ണാലും വശി മാറി മണ്ടിയേയെ. 33ഒണ്ണാ അം വശിയേ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ വന്തെ; അവനെ കണ്ടതും ശമരിയാക്കാറനുക്ക് കനിവ് വന്തെ. 34അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യെ. 35പിത്തുനാ അവൻ പോയവോളെ ഇരണ്ട് വെള്ളി അണയെ എടുത്ത് ചാവാടിക്കാറനുക്ക് കൊടുത്താലെ ചൊല്ലിയത്, ‘കുറിപ്പാ ഇമ്പാളെ നോയ്‌ക്കോകോണും; എന്തൊണ്ണാലും അതികമാ ചിലവ് വന്താ ഏൻ തിരുമ്പി വരിനവോളെ തന്താകാം’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.” 36“കളവാണികെ കയ്യിൽ അകപ്പട്ടാക്ക് ഇം മൂണാളിൽ ആരുനേ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ഒൺ നീ നിനയ്‌ക്കിനത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
37“അവനുക്ക് കനിവെ കാട്ടിയാതാൻ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “നീയും പോയ് അകനയേ ചെയ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു മാർത്തേലേം മറിയേലേം കൂരേക്ക് പോനെ
38പിന്നെ ഏശുവും ശിശിയരുകാടും നടന്ത് നടന്ത് ഒരു കൂറാ പോയ് ചേന്തെ; മാർത്താ ഒൺ വുളിക്കിനെ ഒരു പെൺ പുള്ളെ അവനെ കൂരേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടോയെ. 39അവേക്ക് മറിയാവ് ഒണ്ണെ ഇളേവേം ഇരുന്തെ. അപ്പിൺ കരുത്താവിലെ കാൽ കീശിരുന്ത് അവൻ ചൊല്ലിയെ വശനമെ കേട്ടെ. 40ഒണ്ണാ മാർത്തെ ചമേലെ ചെയ് ചരിയാനത്തിൽ വലഞ്ച് ഏശുവുകാൽ വന്ത്, “കരുത്താവേ, എൻ ഇളേവെ എന്നെ ഒരയാളയിട്ടു പമ്പുലമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനത് നിനക്ക് തിക്കിനാത്തതീ? എനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്‌വെ അവളെ കടത്തിവുട്” ഒൺ അവെ ചൊല്ലിയെ. 41അത്തുക്ക് കരുത്താവ്, “മാർത്തേ, മാർത്തേ, നീ പലെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ചി വരുത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ. 42ഒണ്ണാ ഒരു കാരിയമെ മട്ടും മതി; മറിയാവ് നല്ലതെ തേടി എടുത്തിരുക്കിനെ; അതെ ആരും അപ്പിൺകാൽ നുൺ പുടിയ്‌ങ്കി എടാത്ത്.”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in