ഓകന്നാൻ 11

ലാശ്റ് ചാകന്റാൻ

1വേതാനി ഇന്റ് പേശന്റ കുടിയില് ലാശ്റ് ഇന്റ് പേശന്റ ഒരത്തൻ ചീക്ക് പിടിച്ച് കെടപ്പാഞ്ഞ്ത്. മറിയീന്റയം അവള അക്കയാഞ്ഞ മാർത്തീന്റയം കുടിയാഞ്ഞ്ത് വേതാനി. 2ഇയ്യ മറിയമാഞ്ഞ്ത് കർത്താവ്ക്ക് മണമൊള്ള തെയലം പൂശി അവള തലനാര് ഇട്ട് അവന്റ കാല് ഉര്ഞ്ചീത്. ചീക്ക് പിടിച്ച് കെടക്കന്റ ലാശ്റ് ഇവള തമ്പിയാണും. 3“കർത്താവേ, നീ ശ്‌നേകിക്കിന്റവനാഞ്ഞ ലാശ്റ് ചീക്ക് പിടിച്ച് കെടക്കന്റാൻ” ഇന്റ് ആ അക്കയും തങ്കയും ഏശുവാട്ടക്കി ശേതിവിട്ടാര്.

4ഏശു ഇത് കേട്ടപ്പൻ, “ഈ ചീക്ക് ചാവീല് തീര്‌വാനിക്കൊള്ളതില്ല, പിന്ന ഏണയിന്റെ തെയ്‌വമകത്ത്ത്ത്‌ക്കും അത്‌നശെല്ലി തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യൻ മകിമപ്പെടന്റത്ക്കും വേണ്ടിയാണും” ഇന്റ് പേശിയാര്.

5ഏശു മാർത്തീനയും അവള തങ്കീനിയും ലാശ്റ്നിയും ശ്‌നേകിച്ചാൻ. 6ഇന്റാലും ലാശ്റ് ചീക്ക് പിടിച്ച് കെടക്കന്റാൻ ഇന്റ് കേട്ടപ്പനം ഏശു അവൻ ഇര്ന്ന താവീത്തിന്ന റണ്ട് രാവ് കൂടി ഇര്ന്നാൻ. 7അത്കെയിഞ്ഞ് അവൻ ശിശിയൻമാരോട, “നമ്മ്ക്ക് പിന്നയം എകൂതിക്കി പോകാം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

8അത്ക്ക് ശിശിയൻമാര് അവനോട, “ഏമാനേ, ഇത്ത്റി തെവശം മുന്തി എകൂതൻമാര് നിങ്ങള കെല്ല് എറിവാനിക്കി പാത്താരില്ലോ? പിന്നയം നിയ്യ് അവടക്കി പോവാനിക്കി പാക്കന്റതാ?” ഇന്റ് കേട്ടാര്. 9അത്ക്ക് ഏശു, “ഒര തെവശത്തീല് പന്തറണ്ട് മണിക്കൂറ് വെട്ടം ഒണ്ടില്ലോ? പകല് ശമയം നടക്കന്റവൻ ഈ ഒലകത്ത്ന്റ വെട്ടം കാണന്റത്കൊണ്ട് കാല്‌തെറ്റി വിയ്യ്‌ല. 10ഇന്റെ രായ് നടക്കന്റവൻ അവനീല് വെട്ടമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് കാല്‌തെറ്റി വിയ്യന്റാൻ.” 11ഇത് പേശി കെയിഞ്ഞ്, “നമ്മള കൂട്ട്കാറനാഞ്ഞ ലാശ്റ് ഒറങ്ങന്റാൻ ഇന്റാലും നാന് അവന ഒറക്കത്തീനെന്റ് എള്പ്പ്‌വാനിക്കി പോന്റൻ” ഇന്റ് ഏശു അവങ്ങളോട പേശിയാൻ.

12അത്ക്ക് ശിശിയൻമാര് അവനോട, “കർത്താവേ, അവൻ ഒറങ്ങന്റതിന്റെ അവന്ക്ക് ശൊകമാകും” ഇന്റ് പേശിയാര്.

13ഏശു അവന്റ ചാവ്ന പെറ്റിയാണും പേശീത്; ഇന്റെ തളപ്പാറ്‌വാനിക്കി വേണ്ടി ഒറങ്ങന്റതിന്റാണും ശിശിയൻമാര് നെനച്ച്ത്. 14അപ്പിനിക്കി ലാശ്റ് ചത്താനിന്റ് ഏശു തിട്ടത്തീല് പേശിക്കാട്ടിയാൻ. 15“നിങ്ങളപ്പെറ്റി നെനപ്പിനിക്കി നാന് അവട ഇല്ലാഞ്ഞ്ത്കൊണ്ട് കൂയെടക്കന്റൻ; എന്തനിന്റെ നിങ്ങ നമ്പ്‌വാനിക്കി എടയാക്‌മില്ലോ; നമ്മ്ക്ക് അവനാട്ടക്കി പേൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 16അപ്പിനിക്കി തിതിമോശ് ഇന്റ് പേരൊള്ള തോമശ് വേറ ശിശിയൻമാരോട, “അവന്റ കൂട്ടത്ത് ചാവാനിക്കി നമ്മ്ക്കും പേൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

ഏശു ഉശ്റ്‌വന്ത് എളമ്പത്തം ഉശ്റും ആണും

17ഏശു അവട എത്തിയിപ്പൻ ലാശ്റ്ന കെല്ലളയില് വെച്ച് നാല് നാള് ആഞ്ഞ്ത് ഇന്റ് കേട്ടാൻ. 18വേതാനി എര്ശലേമിനെന്റ് ഏറക്കോറ മൂന്റ് കിലോമീറ്ററ് തൂരമേ ഒള്ള്. 19തമ്പി ഇല്ലാണ്ടിയാഞ്ഞ മാർത്തീനയും മറിയീനിയും എണക്ക്‌വാനിക്കി ഒരിന്ന എകൂതൻമാര് അവട വന്ത്കൂടിയാര്.

20ഏശു വെന്റാനിന്റ് കേട്ടപ്പൻ മാർത്ത അവന കാണ്‌വാനിക്കി പീത്; ഇന്റെ മറിയ വീട്ടീത്തിന്ന ഇര്ന്ന്ത്. 21മാർത്ത ഏശുവോട, “കർത്താവേ, നീ ഇവട ഒണ്ടാഞ്ഞതാഞ്ഞിങ്ങി എന്റ തമ്പി ചാക്‌ത്ത്‌ലാഞ്ഞ്ത്. 22ഇപ്പനം നീ തെയ്‌വത്തോട എന്തൻ കേട്ടാലും അവൻ നിക്ക് തെര്മിന്റ് എക്ക് തിക്കൊണ്ട്.” 23അത്ക്ക് ഏശു അവളോട, “നിന്റ തമ്പി ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പും” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 24അപ്പിനിക്കി മാർത്ത അവനോട, “കടശിനാളക്കി ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പ്‌വ്നിക്കി അവനം ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പും ഇന്റ് എക്ക് തിക്കൊണ്ട്” ഇന്റ് പേശീത്. 25ഏശു അവളോട, “നാന് തിന്ന ഉശ്റ്‌വന്ത് എളമ്പത്തം ഉശ്റും ആണും; എന്ന നമ്പന്റവൻ ചത്താലും പൊളയ്‌ക്കും. 26എന്ന നമ്പി പൊളയ്‌ക്കന്റവൻ ഒരകാലത്തം ചാക്‌ത്ത്‌ല; ഇത് നിയ്യ് നമ്പന്റയാ മാർത്തേ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. 27അത്ക്ക് അവ്ള്, “അതേ കർത്താവേ, ഒലകത്ത്ക്ക് വെര്‌വാനിക്കിരക്കന്റ തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യനാഞ്ഞ കിര്ശ്തു നിയ്യ് തിന്നയാണും ഇന്റ് നാന് നമ്പന്റൻ” ഇന്റ് പേശീത്.

ഏശു കേയന്റാൻ

28അവ്ള് അത് പേശിക്കെയിഞ്ഞ് തില്‌മ്പിപ്പിയ്യ് അവള തങ്കയാഞ്ഞ മറിയത്ത്ന വിളിച്ച്, “ഏമാൻ ഇവട വന്ത് നിന്ന വിളിക്കിന്റാൻ” ഇന്റ് ചൂഞ്ഞ് പേശീത്. 29അവ്ള് കേട്ടപ്പൻതിന്ന എള്മ്പി ഏശുവാട്ടക്കി പീത്. 30അത്‌വെരയം ഏശു കുടിക്കി ഉള്ള്ക്ക് കടക്കാണ്ടി മാർത്ത ഏശുവ്ന കണ്ട താവീത്തിന്ന നെപ്പാഞ്ഞ്ത്.

31വീട്ടീല് മറിയത്ത്ന എണക്കിയിരന്ന എകൂതൻമാര്, മറിയ അവടക്കി തിട്ക്ക്ന എള്മ്പിപ്പോന്റത് കണ്ട് അവ്ള് കെല്ലളക്കി കേയ്‌വാൻ പോന്റത് ഇന്റ് നെനച്ച് അവള പിറ്റ പിയ്യാര്.

32ഏശു നെന്റ താവീല് മറിയ എത്തിയിപ്പൻ അവ്ള് അവന്റ കാല്‌ക്ക് വീന്ന്, “കർത്താവേ, നിയ്യ് ഇവട ഒണ്ടാഞ്ഞതാഞ്ഞിങ്ങി എന്റ തമ്പി ചാക്‌ത്ത്‌ലാഞ്ഞ്ത്” ഇന്റ് പേശീത്.

33അവ്ളും അവള കൂട്ടത്ത് വന്ത എകൂതൻമാരും കേയന്റത് കണ്ട് ഏശുവ്ക്ക് മനനോവ് വന്ത്ത്. 34“നിങ്ങ ഏടയാണും അവന വെച്ച്ത്?” ഇന്റ് ഏശു കേട്ടാൻ. “കർത്താവേ, വന്ത് കാണൻ” ഇന്റ് അവങ്ങ പേശിയാര്.

35ഏശു കേന്നാൻ. 36അപ്പിനിക്കി എകൂതൻമാര്, “പാരൻ, ഏശുവ്ക്ക് ലാശ്റ്ന എത്തറ ഇട്ടമാഞ്ഞ്ത്” ഇന്റ് പേശിയാര്.

37ഇന്റെ ചെലാള്കള്, “കണ്ണ്ക്ക് പാശയില്ലാത്തവന്ക്ക് കായിച്ച കൊടത്ത ഇവന്ക്ക് ലാശ്റ്ന ചാവീനെന്റ് കാപ്പാത്ത്‌വാനിക്കി പെറ്റ്ത്ത്‌ലാഞ്ഞ്താ?” ഇന്റ് പേശിയാര്.

ലാശ്റ്ന ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എളപ്പന്റാൻ

38ഏശുവ്ക്ക് പിന്നയം മനനോവ് വന്ത് ലാശ്റ്ന്റ കെല്ല് അളയിന്റ കിട്ടയെത്തിയാൻ; അത് ഒര അളയാഞ്ഞ്ത്; അളയിന്റ വാച്ചക്കി ഒര കെല്ല്ട്ത്ത് അടച്ച് വെച്ചിരന്നാര്. 39“അയ്യ കെല്ല് എട്ത്ത് മാറ്റൻ” ഇന്റ് ഏശു പേശിയാൻ.

അത്ക്ക് ചത്തവന്റ അക്കയാഞ്ഞ മാർത്ത, “കർത്താവേ, അവൻ ചത്ത് നാല് നാളാഞ്ഞ്തില്ലോ; ഇപ്പൻ അവന്റ തേകം മൊടവാശം വെച്ചതാകും” ഇന്റ് പേശീത്.

40അപ്പിനിക്കി ഏശു അവളോട, “നമ്പന്റതിന്റെ നിയ്യ് തെയ്‌വത്ത്ന്റ മകത്തം കാണ്‌വ ഇന്റ് നാന് നിന്നോട പേശീലിയാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. 41അത്കെയിഞ്ഞ് അവങ്ങ ആ കെല്ല് എട്ത്ത് മാറ്റിയാര്. പിന്ന ഏശു മിതാനക്കി പാത്ത്, “അപ്പാ, എന്റ കുമ്പ്ടത്ത് നിങ്ങ കേട്ടത്കൊണ്ട് നാന് നിങ്ങളോട നന്നി പേശന്റൻ. 42നിയ്യ് എപ്പനം എന്റ കുമ്പ്ടത്ത് കേക്കന്റ ഇന്റ് എക്ക് തിക്കൊണ്ട്; ഇന്റാലും നിയ്യാണും എന്ന വിട്ടതിന്റ് ഈ ചിറ്റും നെക്കന്റ ആള്കള് നമ്പ്‌വാനിക്കി വേണ്ടി നാന് ഇത് പേശന്റൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 43ഇത് പേശിക്കെയിഞ്ഞ് ഏശു, “ലാശ്റേ, പൊറത്തിക്കി വാ” ഇന്റ് ശക്ക്തിക്കി വിളിച്ചാൻ. 44ചത്ത്പിയ്യവൻ പൊറത്ത് വന്താൻ; അവന്റ കാലും കെയ്യും മുണ്ട്ട്ട് കെട്ടിയും മൊകം ഒര കുറിയൻവേട്ടിയിട്ട് മൂട്ടിയും ഇട്ട്‌വെച്ചിരന്നാര്. “അവന്റ കെട്ട്ന കെയിച്ച് വിടൻ അവൻ പോട്ടൻ” ഇന്റ് ഏശു പേശിയാൻ.

ഏശുവ്ന കൊല്ല്‌വാനിക്കി ചട്ടം കെട്ടന്റാര്

മത്തായ് 26:1–5; മർക്കോശ് 14:1–2; ലൂക്കോശ് 22:1–2

45മറിയീന്റ കിട്ട വന്ത എകൂതൻമാരീല് പലാള്കളും ഏശു ചെയ്ഞ്ഞത് കണ്ട് അവന നമ്പിയാര്. 46ഇന്റെ അവങ്ങള കൂട്ടത്തീല് ചെലാള്കള് പരീശൻമാര കിട്ട പിയ്യ് ഏശു ചെയ്ഞ്ഞത് അവങ്ങളോട പേശിയാര്. 47അപ്പിനിക്കി മകാപുരോകിതമൻമാരും പരീശൻമാരും കൂട്ടം കെട്ട്‌വാനിക്കി ആള്കള വിളിച്ച് കൂട്ടിയാര്; “നമ്മ എന്തൻ ചെയ്‌വാനിക്കി? ഈ മന്ശൻ കൊള്ള അടയാളങ്ങള് ചെയ്യന്റാൻ. 48അവന ഈണ വിട്ടെ ഒക്കളം അവനീല് നമ്പ്വ്റ്; ആണയാഞ്ഞെ റോമാക്കാറ് വന്ത് നമ്മള പള്ളിയും നമ്മള ആള്കളയം നയിപ്പിപ്പ്റ്” ഇന്റ് പേശിയാര്.

49അവങ്ങള കൂട്ടത്തീല് ഒരത്തനം ആ വെരിശത്തീല മകാപുരോകിതന്‌മാഞ്ഞ കയ്യപ്പാവ് അവങ്ങളോട, “നിങ്ങ്ക്ക് ഒന്റും തിക്ക്‌ല. 50ആള്കള് പൂര നയിച്ച്കെട്ട് പോന്റതീക്കായും ആള്കള്ക്ക് ഒക്കളക്കും വേണ്ടി ഒരത്തൻ ചാകന്റത് നെല്ലത് ഇന്റ് നിങ്ങ്ക്ക് തിക്ക്‌ലിയാ?” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 51അവൻ ഇത് ശൊന്തമാഞ്ഞ് പേശീതില്ല അവൻ ആ വെര്ശത്തീല മകാപുരോകിതൻ ആഞ്ഞത്കൊണ്ട് ആള്കള്ക്ക് വേണ്ടി ഏശു ചാകണം ഇന്റ് ഉത്ത്റ്‌വീല് പേശീതാണും. 52അവടയൊള്ള ആള്കള്ക്ക് മാട്ട്ക്ക്മില്ല ചിന്തി ചെതറി പിയ്യ് കുടിയിരക്കന്റ തെയ്‌വത്ത്ന്റ ആള്കള ഒന്റിച്ചാക്ക്‌വാനിക്കും വേണ്ടിയാണും.

53അന്റ്തൊട്ട് അവങ്ങ ഏശുവ്ന കൊല്ല്‌വാനിക്കി വേണ്ടി ചട്ടം കെട്ട്‌വാനിക്കി തൊടങ്ങിയാര്. 54അത്കൊണ്ട് ഏശു എകൂതൻമാര കുടിനെട്വ്തിന്ന നടക്കാണ്ടി അവടനെന്റ് മണല്‌പ്പൂമിക്കി കിട്ടയൊള്ള എപ്പറയിമ് ഇന്റ് പേശന്റ കുടിക്കി പിയ്യ് അവന്റ ശിശിയൻമാര കൂട്ടത്ത് അവട കുടിയിരന്നാൻ.

55എകൂതൻമാര പെശക ഉലശവത്ത്ക്കൊള്ള കാലം അട്ത്ത്ത് കൊണ്ട് പെശക കാലത്ത് മുന്തി പല ആള്കളും അവങ്ങളത്തിന്ന ശുത്തിയാക്ക്‌വാനിക്കി വേണ്ടി അവങ്ങ കുടിയിരക്കന്റ നെലയിനെന്റ് എര്ശലേമ്ക്ക് പിയ്യാര്. 56അവങ്ങ ഏശുവ്ന തേടിനടന്ന് എകൂതൻമാര വെലീപള്ളിയില് നെന്റപ്പൻ, “നിങ്ങ എന്തൻ നെനയ്‌ക്കിന്റര്? അവൻ ഉലശവത്ത്ക്ക് വെര്ത്ത്‌ലിയാ?” ഇന്റ് അവങ്ങ തമ്മ്ളി പേശിപ്പട്ടാര്. 57അവൻ ഏടയാണും ഇന്റ് ഏവനിക്കിങ്കിലും തിക്കൊണ്ടങ്ങി അവന പിടിപ്പാനിക്കിവേണ്ടി എങ്ങളോട പേശി കാട്ടണം ഇന്റ് മകാപുരോകിതമൻമാരും പരീശൻമാരും ഉത്തറവിട്ടാര്.

Currently Selected:

ഓകന്നാൻ 11: മുതുവാൻ

Highlight

Copy