ഓകന്നാൻ 6

ഏശു അഞ്ചായരം കയര്ക്ക് ശാപ്പാട് കൊടക്കന്റാൻ

മത്തായ് 14:13–21; മർക്കോശ് 6:30–44; ലൂക്കോശ് 9:10–17

1അത്കെയിഞ്ഞ് ഏശു തിവെരിയാശ് ഇന്റ് വിളിക്കിന്റ കെലീല കടല്ന്റ അക്കടിക്കി പിയ്യാൻ. 2അവൻ ചീക്ക്കാറ്ക്ക് ചെയ്യന്റ അത്‌ശകമാഞ്ഞ അടയാളങ്ങള് കണ്ട് ഒരിന്നാള്കള് ഏശുവ്ന്റ പിറ്റ പിയ്യാര്. 3അപ്പിനിക്കി ഏശു മലയില് ഏറി ശിശിയൻമാര കൂട്ടത്ത് അവട ഇര്ന്നാൻ. 4എകൂതൻമാര പെശക ഉലശവത്ത്ക്ക് ഒള്ള ശമയം അട്ത്ത് വന്ത്ത്. 5ഒര വിട്ട ആള്ക്കൂട്ടം ഏശുവാട്ടക്കി വന്ത്ത് കണ്ടപ്പൻ ഏശു പിലിപ്പോശോട, “ഇവ്ങ്ങ്ക്ക് തിന്‌വാനിക്കിവേണ്ടി ഏടനെന്റ് ശാപ്പാട് വാങ്ങ്‌വാനിക്കി?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. 6ഇത് പിലിപ്പോശ്‌ന പരിവീശിപ്പാനിക്കാണും കേട്ടത്; ഇന്റെ ഏശു എന്തനാണും ചെയ്യ്‌വാനിക്കി പോന്റതിന്റ് ഏശുവ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ്ത്.

7“ഇര്നൂറ് വെള്ളിത്തുട്ട്ക്കൊള്ള #6:7 വെള്ളിത്തുട്ട്ക്കൊള്ള ഒര മന്ശൻ ഒര തെവശം വേല ചെയ്ഞ്ഞെ കിട്ടന്റ കൂലിയാണും ഒര വെള്ളി ഉറവായ്അട വാങ്ങിയേ ഓരോരത്ത്നക്ക് ഇത്ത്റി ഇത്ത്റി പോലും കൊടപ്പാനിക്കി മതിയാക്‌ത്ത്‌ല” ഇന്റ് പിലിപ്പോശ് ഏശുവോട പേശിയാൻ.

8അത്ക്ക് ശിമോൻ പത്ത്റോശ്‌ന്റ തമ്പിയും ഏശുവ്ന്റ ശിശിയൻമാരീല് ഒരത്തന്‌മാഞ്ഞ അന്തറയോശ് അവനോട, 9“ഇവട ഒര കുഞ്ചിക്കയ്യന്റ കെയ്യീല് അഞ്ച് അടയം റണ്ട് മീനും ഒണ്ട്; ഇന്റെ അത് ഇത്തറ ആള്കള്ക്ക് മതിയാക്‌മാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ.

10അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നിങ്ങ ആള്കള ഇര്ത്തൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ. അത് ഒര പില്ല് മലയാഞ്ഞ്ത്; ആള്കള് നെരന്നിരന്നാര്; അതീല് കയര് തിന്ന ഏറക്കോറ അഞ്ചായരം ആള്കള് ഒണ്ടാഞ്ഞ്ത്. 11അത്കെയിഞ്ഞ് ഏശു അട കെയ്യീല് എട്ത്ത് തെയ്‌വത്ത്ക്ക് നന്നി പേശി അവട ഇര്ന്ന ആള്കള്ക്ക് മതിയാകന്റത് വെരയം പങ്കി കൊടത്താൻ; ആണതിന്ന മീനും പങ്കിക്കൊടത്താൻ. 12ഒക്കളം തിന്റ് മതിയാക്കിയപ്പൻ ഏശു ശിശിയൻമാരോട, “മീതി വന്തത് ഒക്ക പേണിവെയ്യൻ ഇത്ത്റിപ്പോലും വളിയാക്കികളയേറ്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

13ആണ ശിശിയൻമാര് ആ അഞ്ച് അടയിനെന്റ് തിന്റ് മീതി വന്തത് പന്തറണ്ട് കുട്ട നെറച്ച് എടത്താര്. 14ഏശു ചെയ്ഞ്ഞ അത്‌ശകമാഞ്ഞ അടയാളം കണ്ട് ആള്കള്, “ഒലകത്തീല് വെര്‌വാനിക്കി ഇര്ക്ക്ന്റ വ്‌ലാത്തി ഇവൻ തിന്നയാണും ശത്തിയം” ഇന്റ് പേശിയാര്. 15ആള്കള് അവന ചോട്ടി രാശാവാക്ക്‌വാനിക്കി പാക്കന്റാര് ഇന്റ് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞപ്പൻ ഏശു ഒറ്റക്കി മലക്കി ഏറി പിയ്യാൻ.

ഏശു തണ്ണീന്റ മീത നടക്കന്റാൻ

മത്തായ് 14:22–33; മർക്കോശ് 6:45–52

16അന്തിയാഞ്ഞപ്പൻ ഏശുവ്ന്റ ശിശിയൻമാര് കടല്‌ക്ക് എറങ്ങി പിയ്യാര്. 17അവങ്ങ അവടനെന്റ് ഒര വെഞ്ചിയില് ഏറി അക്കടിക്കരയിലൊള്ള കപറന്നകൂമ്ക്ക് പിയ്യാര്; നേരം ഇറ്ട്ടിയപ്പനും ഏശു അവങ്ങളാട്ടക്കി തില്‌മ്പി വന്ത്‌ല. 18അപ്പിനിക്കി വിട്ടക്കാറ്റ് ഊതിതിന്ന നെന്റത്കൊണ്ട് കടല്‌ത്തെര ശക്ക്തിക്കി പൊങ്ങീത്. 19അവങ്ങ ഏറക്കോറ അഞ്ച് കിലോമീറ്ററ് മൊകത്തിക്കി വെഞ്ചി തൊയഞ്ഞ് പിയ്യപ്പൻ ഏശു കടല്ന്റ മീത നടന്ന് വെഞ്ചിക്കാലക്കി വെന്റത് അവങ്ങ കണ്ട് പേടിച്ച് പിയ്യാര്. 20അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “ഇത് നാനാണും; നിങ്ങ പേടിക്കിണ്ട” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 21അപ്പിനിക്കി അവങ്ങ ഏശുവ്ന അവങ്ങള വെഞ്ചിയില് ഏറ്റ്‌വാനിക്കി ആശിച്ചാര്; ഇന്റെ അപ്പത്തിന്ന അവ്ങ്ങ്ക്ക് എത്ത്‌വാനിക്കൊള്ള താവീല് അവങ്ങ എത്തിയാര്.

ആള്കള് ഏശുവ്ന തേടന്റാര്

22പിറ്റീ നാളക്കി അവട ഒര വെഞ്ചി മാട്ട്ക്കും ഒള്ള് ഇന്റും ഏശു ശിശിയൻമാര കൂട്ടത്ത് വെഞ്ചിയില് ഏറിയില ഇന്റും ശിശിയൻമാര് മാട്ട്ക്ക്മാണും അവടനെന്റ് പീത് ഇന്റും കടല്ന്റ അക്ക്ട് ഇര്ന്ന ആള്കള്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ്ത്. 23അത്കെയിഞ്ഞ് കർത്താവ് തെയ്‌വത്ത്ക്ക് നന്നി പേശി അട പങ്കി കൊടത്ത താവ്ക്ക് കിട്ടയൊള്ള തിവെരിയാശിനെന്റ് ഇത്ത്റി വെഞ്ചികള് അവടക്കി വന്ത്ത്. 24ഏശുവും ശിശിയൻമാരും അവടയില്ല ഇന്റ് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ അവങ്ങ ഏശുവ്ന തേടി വെഞ്ചിയില് ഏറി കപറന്നകൂമ്ക്ക് പിയ്യാര്.

ഏശു ഉശ്റ്ന്റ അട

25കടല്‌ക്ക് അക്ക്ട് ഏശുവ്ന കണ്ട്പിടിച്ച്പ്പൻ അവങ്ങ അവനോട, “ഏമാനേ, നിങ്ങ എപ്പൻ ഇവട എത്തീത്” ഇന്റ് കേട്ടാര്.

26അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നെശം, നാന് നിങ്ങളോട പേശന്റൻ നിങ്ങ അത്‌ശകമാഞ്ഞ അടയാളം കണ്ടത്കൊണ്ടില്ല, അട തിന്റ് മതിയാക്കീത് കൊണ്ടാണും എന്ന തേടന്റത്” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 27“നയിച്ച്പോന്റ ശാപ്പാട്ക്കില്ല, എപ്പന്‌മൊള്ള ഉശ്റ് വെരയം നെലനെക്കന്റ ശാപ്പാട്ക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങ കട്ടപ്പടണം; അത് മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യൻ നിങ്ങ്ക്ക് തെരും. അവന അപ്പനാഞ്ഞ തെയ്‌വം അതികാരിയാഞ്ഞ് നേമിച്ച് വെച്ചിരക്കന്റാൻ” ഇന്റ് തിരിച്ച് പേശിയാൻ.

28അപ്പിനിക്കി അവങ്ങ അവനോട, “തെയ്‌വം ഇട്ടപ്പെടന്റ കാരിയം ചെയ്യ്‌വാനിക്കി എങ്ങ എന്തൻ ചെയ്യണം?” ഇന്റ് കേട്ടാര്.

29അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, തെയ്‌വം വിട്ടവന നിങ്ങ നമ്പണം ഇതാണും തെയ്‌വത്ത്ക്ക് ഇട്ടമൊള്ള കാരിയം.

30അത്ക്ക് അവങ്ങ അവനോട, “എങ്ങ കണ്ട് നമ്പ്‌വാനിക്കി വേണ്ടി നിയ്യ് എന്തൻ അടയാളം കാട്ടിത്തെര്‌വ? നിയ്യ് എന്തൻ ചെയ്‌വ? 31‘അവ്ങ്ങ്ക്ക് തിന്‌വാനിക്കി മേലോകത്തീനെന്റ് അട കൊടത്താര്’ ഇന്റ് തെയ്‌വവയനത്തീല് എയ്‌തീത് പേല നമ്മള അപ്പൻമാര് മണല് പൂമിയിലിട്ട് മന്ന തിനന്റാരില്ലോ” ഇന്റ് പേശിയാര്.

32ഏശു അവങ്ങളോട, “നാന് ശത്തിയമായിട്ടും നിങ്ങളോട പേശന്റൻ, മേലോകത്തീനെന്റൊള്ള അട നിങ്ങ്ക്ക് തന്ത്ത് മോശയില്ല. എന്റ അപ്പനാണും മേലോകത്തീനെന്റൊള്ള ശെരിക്ക്മൊള്ള അട തെന്റത്. 33തെയ്‌വത്ത്ന്റ അടയോ മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങി വന്ത് ഒലകത്ത്ക്ക് ഉശ്റ്കൊടക്ക്ന്റവൻ തിന്നയാണും.”

34അത്ക്ക് അവങ്ങ അവനോട, “ഏമാനേ, ഇന്റ്തൊട്ട് എങ്ങ്ക്ക് അയ്യ അട എപ്പനം തെരണം” ഇന്റ് പേശിയാര്.

35അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നാന് ഉശ്റ് കൊടക്കന്റ അടയാണും; എന്റ കിട്ട വെന്റവന്ക്ക് ഒരകാലത്തം പെഞ്ച് പിടിക്കിത്ത്‌ല; എന്ന നമ്പന്റവന്ക്ക് ഒരകാലത്തം വറക്ക്ത്ത്മില്ല. 36ഇന്റെ നാന് നിങ്ങളോട പേശീത്പേല നിങ്ങ കണ്ടപ്പനം എന്ന നമ്പ്‌ല. 37അപ്പൻ എക്ക് തെന്റ ആള്കളൊക്കയും എന്നാട്ട് വെര്വ്റ്; എന്റ കിട്ട വെന്റവന നാന് ഒരകാലത്തം തള്ളിക്കളയത്ത്‌ല. 38നാന് മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങി വന്തിരക്കന്റത് എന്റ ഇട്ടം ചെയ്‌വാനിക്കില്ല എന്ന വിട്ടവന്റ ഇട്ടം ചെയ്‌വാനിക്കാണും. 39അവൻ തന്ത ആള്കളീല് ഒരത്തനപ്പോലും നാന് കളയാണ്ടി ഒക്കളയം കടശി നാളക്കി നാന് ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എളപ്പണം ഇന്റാണും എന്ന വിട്ടവന്റ ഇട്ടം. 40കയ്യന കണ്ട് അവന നമ്പന്റ ഒക്കളക്കും എപ്പനം ഒള്ള ഉശ്റ് കിട്ടണം ഇന്റാണും എന്റ അപ്പന്റ ഇട്ടം; നാന് അവങ്ങള കടച്ചി നാളക്കി ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എള്പ്പ്‌വിൻ.”

41“നാന് മേലോകത്തീനെന്റ് കിള്ളാനിക്കി എറങ്ങിവന്ത അടയാണും” ഇന്റ് ഏശു പേശീത്കൊണ്ട് എകൂതൻമാര് അവനപ്പെറ്റി ഈണ കുശ്കുശ്ത്താര്, 42“ഇവൻ ശോശപ്പ്ന്റ കയ്യൻ ഏശുവില്ലയാ? ഇവന്റ അപ്പനയും അമ്മീനയം നമ്മ്ക്ക് തിക്കൊള്ളതില്ലയാ? ‘നാന് മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങി വന്തവനാണും’ ഇന്റ് ഇവന്ക്ക് ഏണ പേശ്‌വാനിക്കി പെറ്റും?” 43അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നിങ്ങ തമ്മ്ളി കുശ്കുശ്ക്കന്റത് നെറത്തൻ. 44എന്ന ഇവടക്കി വിട്ട എന്റ അപ്പൻ കൂട്ടിവെരത്താണ്ടി ഒരത്തന്ക്കും എന്നാട്ടക്കി വെര്‌വാനിക്കി നോക്കണ്ട; കടശി നാളക്കി നാന് അവന ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എള്പ്പ്‌വിൻ. 45തെയ്‌വം ഒക്കളയം പടിപ്പിക്കും ഇന്റ് വ്‌ലാത്തിമാര് എയ്‌തി വെച്ചാര്. അപ്പൻ പേശന്റത് കേക്കത്തം പടിക്കത്തം ചെയ്യന്റവൻ എന്നാട്ടക്കി വെര്വ്റ്. 46തെയ്‌വത്താട്ട് നെന്റ് വന്തവനില്ലാണ്ടി ഒരത്തനം അപ്പന കണ്ട്‌ല; അവൻ മാട്ട്ക്കും ആണും അപ്പന കണ്ടത്. 47നെശമായിട്ടും നാന് നിങ്ങളോട പേശന്റൻ നമ്പന്റവന്ക്ക് എപ്പനം ഒള്ള ഉശ്റ് കിട്ടും. 48നാന് ഉശ്റ്ന്റ അടയാണും. 49നിങ്ങള കാറണൻമാര് മുന്തി മണല്‌പ്പൂമിയില് മന്ന തിന്റപ്പനും അവങ്ങ ഒക്കളം ചത്ത്കെട്ട് പിയ്യാര്. 50ഇന്റെ മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങിവന്ത അട ഇതാണും. ഇത് തിനന്റവൻ ഒരകാലത്തം ചാക്‌ത്ത്‌ല. 51നാന് മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങിവന്ത ഉശ്റ്ന്റ അടയാണും; ഏവനീങ്കിലും ഈ അട തിനന്റതിന്റെ അവൻ എപ്പ്ളും ഉശ്റോട ഇര്ക്കും; ഒലകത്ത്ന്റ ഉശ്റ്ക്ക്‌വേണ്ടി നാന് കൊടപ്പാനിരക്കന്റ ഈ അട എന്റ തേകമാണും.”

52അപ്പിനിക്കി എകൂതൻമാര് മൂച്ച് വന്ത്, “ഇവൻ ഏണ ഇവന്റ കറി നമ്മ്ക്ക് തിന്‌വാനിക്കി തെരും?” ഇന്റ് തമ്മ്ളി പേശിപ്പട്ടാര്.

53അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നെശമാഞ്ഞ് നാന് നിങ്ങളോട പേശന്റൻ; നിങ്ങ മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യന്റ തേകം തിനാണ്ടിയും എലത്തം കുടിക്കാണ്ടിയും ഇരന്നെ നിങ്ങ്ക്ക് ഉശ്റ് ഒണ്ടാക്‌ത്ത്‌ല. 54എന്റ തേകം തിനത്തം എന്റ എലത്തം കുടിക്കിത്തം ചെയ്യന്റവന്ക്ക് എപ്പനം ഒള്ള ഉശ്റ് കിട്ടും; കടശി നാളീല് നാന് അവന ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എള്പ്പ്‌വിൻ. 55എന്റ കറി ശെരിക്ക്മൊള്ള ശാപ്പാടും എന്റ എലത്തം ശെരിക്ക്മൊള്ള തണ്ണിയും ആണും. 56എന്റ കറി തിനത്തം എന്റ എലത്തം കൊടക്കത്തം ചെയ്യന്റാള്കളൊക്ക എന്നാട്ടും നാന് അവങ്ങളിലും ഇര്പ്പിൻ. 57ഉശ്റൊള്ള അപ്പൻ എന്ന വിടത്തം അവൻ കാറണം നാന് പൊളയ്‌ക്കത്തം ചെയ്യന്റത്കൊണ്ട് എന്ന തിനന്റവൻ നാന് കാറണം ഉശ്റോട പൊളയ്‌ക്കും. 58ഇത് മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങിവന്ത അടയാണും; നിങ്ങള കാറണൻമാര് മന്ന തിന്റതും ചത്തതം പേലയില്ല ഇയ്യ അട തിനന്റവൻ എപ്പനം ഉശ്റോട ഇര്ക്കും.”

59കപർന്നകൂമീല് എകൂതപള്ളിയില് പടിപ്പിച്ചിരന്നപ്പനാണും ഏശു ഇതൊക്ക പേശീത്.

എപ്പന്‌മൊള്ള ഉശ്റ്നപ്പെറ്റിയൊള്ള വയനം

60അവന്റ ശിശിയൻമാരീല് പലാള്കളും ഇത് കേട്ട്, “ഇത് ചില്ലപ്പട്ട പിര്പ്പ്ത്തിയില്ല; ഇത്‌ന്റ ചൊല്ല്ക്ക് നെപ്പാനിക്കി ഏവന്ക്ക് പെറ്റും?” ഇന്റ് കേട്ടാര്.

61അവന്റ ശിശിയൻമാര് ഇത്‌നപ്പെറ്റി കുശ്കുശ്ക്കന്റത് ഏശുവ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞപ്പൻ, “ഇത് നിങ്ങ്ക്ക് പുത്തിമുട്ടാക്‌ന്റാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. 62“മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യൻ എറങ്ങിവന്ത അതേ താവ്ക്ക് തിന്ന തില്‌മ്പി ഏറി പോന്റത് നിങ്ങ കണ്ടെ എന്തൻ നെനപ്പ്റ്? 63ഉശ്റ് തെന്റത് ആത്ത്മാവാണും; തേകത്ത്ന ഒന്റ്ക്കും ഓകാരമില്ല നാന് നിങ്ങളോട പേശി വയനം ആത്ത്മാവും ഉശ്റും ആണും. 64ഇന്റാലും നിങ്ങള കൂട്ടത്തീല് ചെലാള്കള് എന്ന നമ്പ്‌ല ഇന്റ് പേശിയാൻ. എന്തനിന്റെ ഏവനൊക്ക അവന നമ്പ്‌ലയിന്റും ഏവൻ അവന കാട്ടിക്കൊട്ക്ക്മിന്റും അവന്ക്ക് ആത്തിയം തൊട്ടേ തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ്.”

65“എന്റ അപ്പന്റ വാക്ക്കിട്ടാണ്ടി ഒരത്തനം എന്നാട്ടക്കി വെര്‌വാനിക്കി നോക്കണ്ട ഇന്റ് പേശീത് ഇത്ക്കാണും” ഇന്റ് ഏശു പേശിയാൻ.

66ഇത് കേട്ടപ്പൻ ഏശുവ്ന്റ പിറ്റ പിയ്യ ശിശിയൻമാരീല് പലാള്കളും അവനാട്ട് നെന്റ് മാറി പിയ്യാര്, പിന്ന ഒരകാലത്തം ഏശുവാട്ടക്കി പിയ്യ്‌ല. 67ഇതൊക്ക കണ്ട് ഏശു അവന്റ പന്തറണ്ട് ശിശിയൻമാരോട, “നിങ്ങ്ക്കും എന്ന വിട്ട് പോവാനിക്കി ആശയൊണ്ടാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ.

68അപ്പിനിക്കി ശിമോൻ പത്ത്റോശ്, “കർത്താവേ, എങ്ങ ഏവനാട്ടക്കി പോവാനിക്കി? എപ്പനം പൊളയ്‌പ്പാനിക്കൊള്ള വയനം നിന്റ കിട്ടയാണും ഇര്ക്കന്റത്. 69നിയ്യ് തെയ്‌വത്ത്ന്റ ശുത്തിയൊള്ളവൻ ഇന്റ് എങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ് എങ്ങ നിന്ന നമ്പത്തം ചെയ്യന്റം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

70ഏശു അവങ്ങളോട, “നിങ്ങള പന്തറണ്ട് ആളയും നാന് തേടിയെട്ത്ത്‌ലിയാ? ഇന്റെ നിങ്ങള കൂട്ടത്തീല് ഒരത്തൻ ഇച്ചരാതിയാണും” ഇന്റ് പേശിയാൻ. 71ഏശു ഇത് പേശീത് ശിമോൻ ഇശ്കരിയോത്താവ്ന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ശൂതീനപ്പെറ്റിയാണും; ഇവൻ പന്തറണ്ടാളീല് ഒരത്തനാഞ്ഞാലും ഏശുവ്ന കാട്ടിക്കൊടക്കന്റവൻ ആഞ്ഞ്ത്.

Currently Selected:

ഓകന്നാൻ 6: മുതുവാൻ

Highlight

Copy