Ewangelia Łukasza 3
3
1 Zaś w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, za Poncjusza Piłata będącego namiestnikiem Judei, Heroda będącego tetrarchą Galilei, i jego brata Filipa będącego tetrarchą Iturei oraz krainy Trachonitis; za Lizaniasza będącego tetrarchą Abileny,
2 za arcykapłanów Annasza i Kaifasza na pustkowiu pojawiło się słowo Boga do Jana, syna Zachariasza.
3 I przyszedł do całej okolicy Jordanu, głosząc chrzest skruchy ku odpuszczeniu grzechów.
4 Jak zostało napisane w Księdze słów proroka Izajasza, który mówił: Głos wołającego na pustkowiu: Gotujcie drogę Pana, czyńcie proste Jego ścieżki.
5 Każda rozpadlina będzie wypełniona; każda góra i wzgórze zostanie zniżone, i będą krzywe ku prostej, a kamieniste staną się gładkimi drogami.
6 Także każda cielesna natura zobaczy zbawienie od Boga.
7 I mówił tłumom, co wychodziły oraz chciały być przez niego ochrzczone: Rodzaju żmijowy, kto wam pokazał żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?
8 Wydawajcie więc, owoce godne skruchy; i nie zacznijcie mówić sami w sobie: Mamy ojca Abrahama; bowiem powiadam wam, że Bóg, z tych kamieni może wzbudzić dzieci Abrahamowi.
9 Zaś teraz, do korzenia drzew przyłożona jest i siekiera. Zatem każde drzewo, które nie wydaje szlachetnego owocu, zostaje wycinane i w ogień wrzucane.
10 Więc tłumy pytały go, mówiąc: Co zatem, mamy uczynić?
11 A odpowiadając, rzekł im: Kto ma dwie suknie niech odstąpi temu, co nie ma; a kto ma pokarmy niechaj czyni tak samo.
12 Ale przyszli także celnicy, by być ochrzczeni, i powiedzieli do niego: Nauczycielu, co mamy uczynić?
13 A on do nich powiedział: Nie ściągajcie ani jednej należności więcej, ponad wam nakazane.
14 Pytali go także ci, którzy byli żołnierzami, mówiąc: Co my mamy uczynić? Zatem do nich powiedział: Nikogo nie przetrząsajcie, ani nie szantażujcie, lecz zadawalajcie się waszymi żołdami.
15 Zaś kiedy lud oczekiwał i gdy wszyscy rozmyślali w swych sercach o Janie, czy nie on jest Chrystusem,
16 Jan odpowiedział wszystkim, mówiąc: Ja was chrzczę wodą, ale przychodzi mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka jego butów; ten was ochrzci w Duchu Świętym i ogniu.
17 On ma w swej ręce wiejadło, więc wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi pszenicę do swej stodoły, a plewy spali ogniem nieugaszonym.
18 Nadto wiele głosił ludowi, wzywając także innych.
19 Zaś tetrarcha Herod, strofowany przez niego o Herodiadę, żonę jego brata Filipa, oraz o wszystkie złe rzeczy, które Herod uczynił,
20 dołożył do wszystkich i to, że zamknął Jana w więzieniu.
21 A pośród chrztu całego ludu oraz ochrzczonego i modlącego się Jezusa wydarzyło się, że zostało otwarte Niebo,
22 i spłynął na niego Duch Święty, w cielesnym wyglądzie jak gołębica. Pojawił się też głos z Nieba, mówiący: Ty jesteś Mój Syn umiłowany, w tobie upodobałem.
23 A Jezus kiedy zaczynał, żył około trzydzieści lat, będąc (jak mniemano) synem Józefa, Helego,
24 Mattata, Lewiego, Melchiego, Annaja, Józefa,
25 Matatiasza, Amosa, Nahuma, Hesliego, Naggaja
26 Maata, Matatiasza, Semeina, Józefa, Judasa,
27 Joanana, Resy, Zorobabela, Salatiela, Neriego,
28 Melchiego, Addiego, Kosama, Elmadama, Era,
29 Jozego, Eliezera, Jorima, Mattata, Lewiego,
30 Symeona, Judasa, Józefa, Jonama, Eliakima,
31 Melei, Menny, Mattata, Natana, Dawida,
32 essego, Obeda, Booza, Salmona, Naasona,
33 Aminadaba, Arama, Hesrona, Faresa, Judasa,
34 Jakóba, Izaaka, Abrahama, Tary, Nachora,
35 Serucha, Ragaua, Feleka, Hebera, Sali,
36 Kainama, Arfaksada, Sema, Noego, Lamecha,
37 Matusala, Henocha, Jareta, Maleleela, Kainama,
38 Enosa, Seta, Adama, Boga.
Currently Selected:
Ewangelia Łukasza 3: NBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.
Ewangelia Łukasza 3
3
1 Zaś w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, za Poncjusza Piłata będącego namiestnikiem Judei, Heroda będącego tetrarchą Galilei, i jego brata Filipa będącego tetrarchą Iturei oraz krainy Trachonitis; za Lizaniasza będącego tetrarchą Abileny,
2 za arcykapłanów Annasza i Kaifasza na pustkowiu pojawiło się słowo Boga do Jana, syna Zachariasza.
3 I przyszedł do całej okolicy Jordanu, głosząc chrzest skruchy ku odpuszczeniu grzechów.
4 Jak zostało napisane w Księdze słów proroka Izajasza, który mówił: Głos wołającego na pustkowiu: Gotujcie drogę Pana, czyńcie proste Jego ścieżki.
5 Każda rozpadlina będzie wypełniona; każda góra i wzgórze zostanie zniżone, i będą krzywe ku prostej, a kamieniste staną się gładkimi drogami.
6 Także każda cielesna natura zobaczy zbawienie od Boga.
7 I mówił tłumom, co wychodziły oraz chciały być przez niego ochrzczone: Rodzaju żmijowy, kto wam pokazał żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?
8 Wydawajcie więc, owoce godne skruchy; i nie zacznijcie mówić sami w sobie: Mamy ojca Abrahama; bowiem powiadam wam, że Bóg, z tych kamieni może wzbudzić dzieci Abrahamowi.
9 Zaś teraz, do korzenia drzew przyłożona jest i siekiera. Zatem każde drzewo, które nie wydaje szlachetnego owocu, zostaje wycinane i w ogień wrzucane.
10 Więc tłumy pytały go, mówiąc: Co zatem, mamy uczynić?
11 A odpowiadając, rzekł im: Kto ma dwie suknie niech odstąpi temu, co nie ma; a kto ma pokarmy niechaj czyni tak samo.
12 Ale przyszli także celnicy, by być ochrzczeni, i powiedzieli do niego: Nauczycielu, co mamy uczynić?
13 A on do nich powiedział: Nie ściągajcie ani jednej należności więcej, ponad wam nakazane.
14 Pytali go także ci, którzy byli żołnierzami, mówiąc: Co my mamy uczynić? Zatem do nich powiedział: Nikogo nie przetrząsajcie, ani nie szantażujcie, lecz zadawalajcie się waszymi żołdami.
15 Zaś kiedy lud oczekiwał i gdy wszyscy rozmyślali w swych sercach o Janie, czy nie on jest Chrystusem,
16 Jan odpowiedział wszystkim, mówiąc: Ja was chrzczę wodą, ale przychodzi mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka jego butów; ten was ochrzci w Duchu Świętym i ogniu.
17 On ma w swej ręce wiejadło, więc wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi pszenicę do swej stodoły, a plewy spali ogniem nieugaszonym.
18 Nadto wiele głosił ludowi, wzywając także innych.
19 Zaś tetrarcha Herod, strofowany przez niego o Herodiadę, żonę jego brata Filipa, oraz o wszystkie złe rzeczy, które Herod uczynił,
20 dołożył do wszystkich i to, że zamknął Jana w więzieniu.
21 A pośród chrztu całego ludu oraz ochrzczonego i modlącego się Jezusa wydarzyło się, że zostało otwarte Niebo,
22 i spłynął na niego Duch Święty, w cielesnym wyglądzie jak gołębica. Pojawił się też głos z Nieba, mówiący: Ty jesteś Mój Syn umiłowany, w tobie upodobałem.
23 A Jezus kiedy zaczynał, żył około trzydzieści lat, będąc (jak mniemano) synem Józefa, Helego,
24 Mattata, Lewiego, Melchiego, Annaja, Józefa,
25 Matatiasza, Amosa, Nahuma, Hesliego, Naggaja
26 Maata, Matatiasza, Semeina, Józefa, Judasa,
27 Joanana, Resy, Zorobabela, Salatiela, Neriego,
28 Melchiego, Addiego, Kosama, Elmadama, Era,
29 Jozego, Eliezera, Jorima, Mattata, Lewiego,
30 Symeona, Judasa, Józefa, Jonama, Eliakima,
31 Melei, Menny, Mattata, Natana, Dawida,
32 essego, Obeda, Booza, Salmona, Naasona,
33 Aminadaba, Arama, Hesrona, Faresa, Judasa,
34 Jakóba, Izaaka, Abrahama, Tary, Nachora,
35 Serucha, Ragaua, Feleka, Hebera, Sali,
36 Kainama, Arfaksada, Sema, Noego, Lamecha,
37 Matusala, Henocha, Jareta, Maleleela, Kainama,
38 Enosa, Seta, Adama, Boga.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.