Księga Psalmów 132
132
1 Pieśń pielgrzymia. WIEKUISTY, pamiętaj Dawidowi wszystkie jego utrapienia.
2 Jak złożył przysięgę BOGU i ślubował Mocarzowi Jakóba:
3 Nie wejdę do przybytku mego domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
4 nie użyczę snu moim oczom, a mym powiekom drzemania,
5 dopóki nie znajdę miejsca dla BOGA, siedziby dla Mocarza Jakóba.
6 Oto słyszeliśmy o niej w Efrata i znaleźliśmy ją na błoniach Jaar.
7 Wejdźmy do Jego Przybytków, ukorzmy się u podnóżka Jego stóp.
8 Zstąp WIEKUISTY do miejsca Twojego spoczynku, Ty i Arka Twojego Majestatu.
9 Twoi kapłani odzieją się sprawiedliwością, a Twoi święci się uradują.
10 Z powodu Twojego sługi Dawida, nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
11 BÓG w prawdzie zaprzysiągł Dawidowi i się nie cofnie od niej: Z owocu twojego życia wyniosę na twój tron.
12 Jeśli twoi synowie będą przestrzegać Mojego przymierza oraz tego świadectwa, którego ich nauczam, także ich synowie będą na wieki zasiadać na twoim tronie.
13 Bowiem BÓG wybrał Cyon, upodobał go Sobie na Swą siedzibę, mówiąc:
14 To jest mój spoczynek na wieki, tu zasiądę, bo go Sobie upodobałem.
15 Jego płodom pobłogosławię, jego biednych nasycę chlebem,
16 jego kapłanów oblekę zbawieniem, a jego święci będą się cieszyć.
17 Tam dam wzrosnąć wierzchołkowi Dawida, przygotuję pochodnię Mojemu Pomazańcowi.
18 Jego wrogów okryje hańba, a na Nim będzie błyszczeć Jego korona.
Currently Selected:
Księga Psalmów 132: NBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.
Księga Psalmów 132
132
1 Pieśń pielgrzymia. WIEKUISTY, pamiętaj Dawidowi wszystkie jego utrapienia.
2 Jak złożył przysięgę BOGU i ślubował Mocarzowi Jakóba:
3 Nie wejdę do przybytku mego domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
4 nie użyczę snu moim oczom, a mym powiekom drzemania,
5 dopóki nie znajdę miejsca dla BOGA, siedziby dla Mocarza Jakóba.
6 Oto słyszeliśmy o niej w Efrata i znaleźliśmy ją na błoniach Jaar.
7 Wejdźmy do Jego Przybytków, ukorzmy się u podnóżka Jego stóp.
8 Zstąp WIEKUISTY do miejsca Twojego spoczynku, Ty i Arka Twojego Majestatu.
9 Twoi kapłani odzieją się sprawiedliwością, a Twoi święci się uradują.
10 Z powodu Twojego sługi Dawida, nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
11 BÓG w prawdzie zaprzysiągł Dawidowi i się nie cofnie od niej: Z owocu twojego życia wyniosę na twój tron.
12 Jeśli twoi synowie będą przestrzegać Mojego przymierza oraz tego świadectwa, którego ich nauczam, także ich synowie będą na wieki zasiadać na twoim tronie.
13 Bowiem BÓG wybrał Cyon, upodobał go Sobie na Swą siedzibę, mówiąc:
14 To jest mój spoczynek na wieki, tu zasiądę, bo go Sobie upodobałem.
15 Jego płodom pobłogosławię, jego biednych nasycę chlebem,
16 jego kapłanów oblekę zbawieniem, a jego święci będą się cieszyć.
17 Tam dam wzrosnąć wierzchołkowi Dawida, przygotuję pochodnię Mojemu Pomazańcowi.
18 Jego wrogów okryje hańba, a na Nim będzie błyszczeć Jego korona.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.