18
स्वर्गको राज्यमा सबैभन्दा ठूलो
1त्यस बेला चेलाहरूले येशूकहाँ आएर सोधे, “स्वर्गको राज्यमा सबैभन्दा ठूलो को हुन्छ?”
2उहाँले एउटा सानो बालकलाई बोलाएर तिनीहरूका बीचमा उभ्याउनुभयो, 3र भन्नुभयो, “म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, तिमीहरू बदलिएर साना बालकहरूजस्ता भएनौ भने तिमीहरू कहिल्यै स्वर्गको राज्यमा प्रवेश गर्नेछैनौ। 4यसकारण जसले आफैलाई यस बालकजस्तो नम्र बनाउँछ, त्यो स्वर्गको राज्यमा सबैभन्दा ठूलो हुनेछ; 5अनि जसले यसरी एउटा बालकलाई मेरो नाउँमा ग्रहण गर्दछ, उसले मलाई नै ग्रहण गर्दछ।
ठक्करको कारण
6“यदि कसैले ममाथि विश्वास गर्ने यी सानाहरूमध्ये एकजनालाई पनि पाप गर्न लगाउँछ भने, उसलाई त एउटा ठूलो जाँतो घाँटीमा बाँधेर समुद्रको गहिराइमा डुबाइदिनु असल हुनेथियो। 7मानिसहरूलाई पाप गर्न लाउने कुराहरूको लागि यस संसारलाई धिक्कार! यस्ता कुराहरू त आउनैपर्छ, तर धिक्कार त्यस मानिसलाई जसद्वारा ती आउँछन्! 8यदि तिमीहरूका हात वा खुट्टाले तिमीहरूलाई पाप गर्न लगाउँछ भने त्यसलाई काटेर फालिदेओ। दुई हात अथवा दुई खुट्टा लिएर अनन्तको आगोमा फालिनुभन्दा त अपाङ्ग वा हिँड्न नसक्ने भएर जीवनमा प्रवेश गर्नु तिमीहरूलाई असल हुन्छ। 9अनि यदि तिमीहरूका आँखाले तिमीहरूलाई पाप गर्न लगाउँछ भने, त्यसलाई निकालेर फालिदेओ। दुई आँखाहरू लिएर नरकको आगोमा फालिनुभन्दा त एक आँखा लिएर जीवनमा प्रवेश गर्नु तिमीहरूलाई असल हुन्छ।
हराएको भेडाको दृष्टान्त
10“होसियार रहो कि, तिमीहरूबाट यी सानाहरूमध्ये एउटाको पनि हेला नहोऊन्; किनकि म तिमीहरूलाई भन्दछु स्वर्गमा तिनीहरूका दूतले सधैं स्वर्गमा हुने मेरा पिताको अनुहार हेर्दछन्। 11मानिसको पुत्र हराएकालाई बचाउन आएको हुँ।#18:11 प्राचीन पा.लि.हरूमा यो पद पाइँदैन
12“तिमीहरूलाई के लाग्छ? यदि कुनै मानिसका एक सय भेडाहरू छन्, अनि तीमध्ये एउटा बाटो बिराएर गइहाल्यो भने उसले उनान्सयलाई पहाडमा छोडेर, त्यस बाटो बिराएकोलाई खोज्न जाँदैन र? 13म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, कि उसले त्यो भेट्टाएपछि बाटो नबिराउने ती उनान्सयहरूभन्दा त्यस एउटाप्रति ऊ आनन्दित हुनेछ। 14यसकारण यी सानाहरूमध्ये एउटा पनि नहराओस् भन्ने तिमीहरूका स्वर्गीय पिताले इच्छा गर्नुहुन्छ।
मण्डलीमा पापको विषयमा निर्देशन
15“यदि तिम्रो सह विश्वासीले तिम्रो विरुद्धमा पाप गर्यो भने जाऊ र तिमी दुईबीच मात्र उसको गल्ती देखाइदेऊ। यदि उसले तिम्रो कुरा सुन्छ भने तिमीले उसलाई जित्यौ। 16तर यदि उसले सुनेन भने आफ्नो साथमा अरू एक वा दुईजनालाई लैजाऊ र ‘दुई वा तीन साक्षीहरूद्वारा हरेक कुरा पक्का भएको होस्।’#18:16 व्यव 19:15 17यदि उसले तिनीहरूका कुरा पनि मानेन भने, मण्डलीलाई यो भनिदेऊ; अनि उसले मण्डलीको कुरा पनि मानेन भने, तिमीले तिनीप्रति गैरयहूदीहरू र कर उठाउनेहरूप्रति झैं व्यवहार गर।
18“म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, तिमीहरूले पृथ्वीमा जे बाँध्छौ, त्यो स्वर्गमा बाँधिनेछ, अनि तिमीहरूले पृथ्वीमा जे फुकाउँछौ, त्यो स्वर्गमा फुकाइनेछ।
19“फेरि म तिमीहरूलाई साँचो भन्दछु, पृथ्वीमा यदि तिमीहरूमध्ये दुईजनाले एकमत भएर जे माग्छौ, त्यो तिमीहरूको निम्ति स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताद्वारा गरिनेछ। 20किनकि जहाँ दुई वा तीन जना मेरो नाउँमा एकसाथ भेला हुन्छन्, म त्यहाँ तिनीहरूसित हुन्छु।”
निर्दयी सेवकको दृष्टान्त
21तब पत्रुसले येशूकहाँ आएर सोधे, “प्रभु, मेरो भाइले मेरो विरुद्धमा पाप गर्दा मैले उसलाई कतिपल्ट क्षमा दिनू? के सातपल्ट?”
22येशूले जवाफ दिनुभयो, “म तिमीलाई भन्दछु, सातपल्ट होइन, तर सात गुणा सत्तरीपल्ट।
23“यसकारण स्वर्गको राज्य एउटा राजाजस्तो हो, जसले आफ्ना सेवकहरूबाट हिसाब लिने इच्छा गरे। 24तिनले जब त्यसो गर्न थाले, तब दश हजार झोला सुनका सिक्का#18:24 दश हजार झोला सुनका सिक्का मूल भाषामा दश हजार टालेन्ट। एक टालेन्ट बराबर बीस वर्षको ज्याला ऋण लिएको मानिसलाई तिनीकहाँ ल्याइयो। 25उसले तिर्न नसकेको कारण त्यस मालिकले त्यो ऋण तिर्नको लागि त्यो मानिस, उसकी स्वास्नी अनि उसका बालबच्चाहरू र ऊसित भएका सबै थोक बेचियोस् भन्ने हुकुम दिए।
26“त्यस सेवकले तिनको अघि घुँडा टेकेर विन्ती गर्यो, ‘ममाथि धैर्य गर्नुहोस्, अनि म सबै तिर्नेछु।’ 27त्यस सेवकको मालिकले त्यसमाथि दया गरेर त्यो ऋण माफी गरिदिए र त्यसलाई जानदिए।
28“तर त्यो सेवकले गएर ऊसित काम गर्ने एउटा सेवकलाई भेट्टायो, जससित उसको एक सय चाँदीका सिक्का#18:28 मूल भाषामा दिनार; एक दिनार बराबर एक दिनको ज्याला ऋण थियो। उसले त्यसलाई पक्रेर त्यसको घोक्रो अँठ्यायो अनि ‘मेरो ऋण तिरिहाल’ भनेर माग गर्यो।
29“ऊसित काम गर्ने त्यस सेवकले उसको अघि घुँडा टेकेर विन्ती गर्यो, ‘ममाथि धैर्य गर्नुहोस्, अनि म तिर्नेछु।’
30“तर उसले अस्वीकार गर्यो। अनि गएर त्यसले ऋण नतिरून्जेल त्यस मानिसलाई झ्यालखानामा हालिदियो। 31तर जे घटना भएको थियो, त्यो अरू सेवकहरूले देखेपछि तिनीहरू अति दुःखित भए, अनि गएर जे भएको थियो, त्यो कुरा आफ्ना मालिकलाई भनिदिए।
32“तब त्यस मालिकले त्यस सेवकलाई भित्र बोलाएर भने, ‘तँ दुष्ट सेवक, तैंले मसित क्षमा मागेको कारण मैले तेरा सबै ऋण माफ गरिदिएँ। 33मैले तँमाथि दया देखाएझैं के तैंले पनि आफ्नो सङ्गी-सेवकप्रति दया देखाउनुपर्ने थिएन र?’ 34रिसमा त्यस मालिकले त्यसलाई सम्पूर्ण ऋण नतिरेसम्म कष्ट पाउनलाई झ्यालखानाका अधिकारीहरूकहाँ सुम्पिदिए।
35“तिमीहरूले पनि आफ्ना सह विश्वासीलाई हृदयदेखि क्षमा गरेनौ भने स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताले पनि तिमीहरूप्रति यस्तै व्यवहार गर्नुहुनेछ।”