मत्ती 9
9
येशूले पक्षघातीलाई निको पार्नुभएको
1येशू डुङ्गामा चढ्नुभयो, अनि पारि तरेर आफ्नै शहरमा आउनुभयो। 2केही मानिसहरूले ओछ्यानमा पस्रिरहेको एकजना पक्षघातीलाई उहाँकहाँ ल्याए। जब येशूले तिनीहरूका विश्वास देख्नुभयो, उहाँले त्यस पक्षघातीलाई भन्नुभयो, “हे छोरा, साहस गर: तिम्रा पापहरू क्षमा भएका छन्।”
3यो देखेर व्यवस्थाका केही शिक्षकहरूले आफैमा यसो भन्न लागे, “यस मानिसले ईश्वरनिन्दा गरिरहेको छ।”
4तिनीहरूका विचार थाहा पाएर येशूले भन्नुभयो, “तिमीहरू किन आफ्ना हृदयमा दुष्ट विचारहरूलाई ठाउँ दिन्छौ? 5के भन्नु सजिलो छ: ‘तिम्रो पाप क्षमा भयो’ भन्नु वा ‘उठ र हिँड’ भन्नु? 6तर मानिसका पुत्रलाई पृथ्वीमा पाप क्षमा गर्ने अधिकार छ भनी तिमीहरूले जान्न सक।” त्यसपछि उहाँले त्यस पक्षघातीलाई भन्नुभयो, “उठ, आफ्नो ओछ्यान उठाएर घरमा जाऊ।” 7अनि त्यो मानिस उठ्यो र घर गयो। 8जब भीडले त्यो देखे, तिनीहरू भयभीत भए: अनि परमेश्वरले मानिसलाई यस्तो अधिकार दिनुभएकोमा उहाँको प्रशंसा गरे।
येशूद्वारा मत्तीको बोलावट
9येशू जब त्यहाँबाट अघि बढ्नुभयो, उहाँले मत्ती नाउँ भएको एकजना मानिसलाई कर उठाउनेहरूको अड्डामा बसिरहेको देख्नुभयो। उहाँले तिनलाई भन्नुभयो, “मेरो पछि लाग।” अनि तिनी उठे, र उहाँलाई पछ्याए।
10येशू मत्तीको घरमा भोजन गरिरहनुहुँदा धेरैजना कर उठाउनेहरू र पापीहरू आए, अनि उहाँ र उहाँका चेलाहरूसित खाए। 11जब फरिसीहरूले यो देखे, तब तिनीहरूले उहाँका चेलाहरूलाई सोधे, “तिमीहरूका गुरु किन कर उठाउनेहरू र पापीहरूसित खान्छन्?”
12यो सुनेर येशूले भन्नुभयो, “निरोगीलाई त चिकित्सकको आवश्यकता पर्दैन, तर रोगीहरूलाई मात्र पर्छ। 13तर जाऊ, अनि यसको अर्थ के हो सिक: ‘म बलिदान होइन, तर दया चाहन्छु।’#9:13 होशे 6:6 किनकि म धर्मीहरूलाई होइन; तर पापीहरूलाई बोलाउन आएको हुँ।”
येशूलाई उपवासबारे प्रश्न
14तब यूहन्नाका चेलाहरू आएर उहाँलाई सोधे, “हामी र फरिसीहरू प्रायजसो उपवास बस्छौं, तर तपाईंका चेलाहरूचाहिँ बस्दैनन्, किन यस्तो?”
15येशूले जवाफ दिनुभयो, “दुलहा साथमा हुँदा उहाँका पाहुनाहरू कसरी विलाप गर्न सक्छन्? तर बेला आउनेछ, जब दुलहा तिनीहरूबाट लगिनेछन्, अनि त्यस दिन तिनीहरू उपवास बस्नेछन्।
16“कसैले पनि पुरानो वस्त्रमा नयाँ टालो सिलाउँदैन; किनकि नयाँ टालो घट्छ र पुरानोबाट च्यात्तिएर जान्छ, अनि त्यो फटाइ झन् नराम्रो हुन्छ। 17न ता मानिसहरूले नयाँ दाखमद्य पुरानो छालाको थैलोमा खन्याउँछन्। यदि तिनीहरूले त्यसो गरे भने, छालाहरू फुट्छन्; अनि दाखमद्य पोखिन्छ र छालाको थैलो नष्ट हुनेछ। त्यसो हुन नदिन तिनीहरूले नयाँ दाखमद्य नयाँ छालाको थैलोमै राख्नुपर्दछ र दुवै जोगिन्छन्।”
एउटी मरेकी केटी अनि रोगी स्त्री
18येशूले यी कुराहरू भनिरहनुहुँदा एकजना शासकले उहाँकहाँ आएर उहाँको अघि घुँडा टेकेर भने, “मेरी छोरी भर्खरै मरे, तर तपाईं आएर त्यसमाथि आफ्नो हात राखिदिनुहोस् र त्यो बाँच्नेछे।” 19येशू उठेर तिनीसित जानुभयो, अनि उहाँका चेलाहरू पनि गए।
20ठीक त्यसै बेला बाह्र वर्षदेखि रगत बग्ने व्यथाले सताइएकी एउटी स्त्री उहाँको पछिल्तिर आई, र उहाँको लुगाको किनार छोई। 21तिनले मनमनै यसो भनिन्, “यदि मैले उहाँको वस्त्रमात्र छोएँ भने पनि म निको हुनेछु।”
22येशू पछि फर्कनुभयो, अनि तिनलाई देख्नुभयो। उहाँले भन्नुभयो, “हे छोरी, साहस गर, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” अनि ती स्त्री त्यसै घडी निको भइन्।
23जब येशू त्यस शासकको घरमा पस्नुभयो, उहाँले शोकधुनको बाँसुरी बजाउनेहरू र कोलाहल गर्नेहरूको भीडलाई देख्नुभयो। 24अनि भन्नुभयो, “बाहिर जाओ। केटी मरेकी छैन, तर सुतेकी छे।” तर तिनीहरूले उहाँको कुरालाई हाँसोमा उडाइदिए। 25भीडलाई बाहिर निकालिसकेपछि उहाँ भित्र पस्नुभयो, अनि त्यस केटीको दाहिने हात समात्नुभयो, अनि त्यो उठी। 26यो कुराको खबर त्यस मुलुकभरि फैलियो।
येशूले दृष्टिविहीन र बोल्न नसक्ने मानिस निको पार्नुभएको
27अनि येशू जब त्यहाँबाट अघि बढ्नुभयो, दुईजना दृष्टिविहीन मानिसहरूले यसो भन्दै उहाँलाई पछ्याए, “हे दाविदका पुत्र, हामीमाथि दया गर्नुहोस्!”
28जब उहाँ घरभित्र पस्नुभयो, ती दृष्टिविहीन मानिसहरू उहाँकहाँ आए अनि उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “म यसो गर्न सक्छु भनी के तिमीहरू विश्वास गर्छौ?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “गर्छौं प्रभु।”
29तब उहाँले तिनीहरूका आँखा छोएर भन्नुभयो, “तिमीहरूको विश्वासअनुसार तिमीहरूलाई यस्तै होस्।” 30अनि तिनीहरूले दृष्टि पाए। येशूले तिनीहरूलाई यसरी कडा चेतावनी दिनुभयो, “यो कुरा कसैले थाहा नपाओस्।” 31तर तिनीहरू गइहाले अनि उहाँको बारेमा खबर सारा मुलुकभरि फिँजाए।
32उहाँहरू जाँदै गर्नुहुँदा एकजना भूत लागेको अनि बोल्न नसक्ने मानिसलाई उहाँकहाँ ल्याइयो। 33अनि जब भूत निकालियो, त्यो बोल्न नसक्ने मानिस बोल्यो र भीडले छक्क पर्दै भने, “इस्राएलमा यस्तो कहिल्यै देखिएको थिएन।”
34तर फरिसीहरूले भने, “यिनले ता भूतहरूको शासकको सहायताले भूतहरू धपाउँछन्।”
खेतालाको अभाव
35येशूले सबै शहरहरू अनि गाउँहरूमा, तिनीहरूका सभाघरहरूमा सिकाउँदै, राज्यको सुसमाचार घोषणा गर्दै अनि रोग र बिरामीहरू निको पार्दै जानुभयो। 36भीडहरूलाई देखेर उहाँ तिनीहरूप्रति दयाले भरिनुभयो; किनकि तिनीहरू गोठाला नभएका भेडाहरूझैं हैरान भएका र असहाय थिए। 37अनि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “फसल त प्रशस्त छ, तर खेतालाहरू थोरै छन्। 38त्यसकारण फसलका प्रभुलाई उहाँको आफ्नो फसलका खेतबारीमा प्रशस्त खेतालाहरू पठाइदिन प्रार्थना गर।”
Currently Selected:
मत्ती 9: NCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
मत्ती 9
9
येशूले पक्षघातीलाई निको पार्नुभएको
1येशू डुङ्गामा चढ्नुभयो, अनि पारि तरेर आफ्नै शहरमा आउनुभयो। 2केही मानिसहरूले ओछ्यानमा पस्रिरहेको एकजना पक्षघातीलाई उहाँकहाँ ल्याए। जब येशूले तिनीहरूका विश्वास देख्नुभयो, उहाँले त्यस पक्षघातीलाई भन्नुभयो, “हे छोरा, साहस गर: तिम्रा पापहरू क्षमा भएका छन्।”
3यो देखेर व्यवस्थाका केही शिक्षकहरूले आफैमा यसो भन्न लागे, “यस मानिसले ईश्वरनिन्दा गरिरहेको छ।”
4तिनीहरूका विचार थाहा पाएर येशूले भन्नुभयो, “तिमीहरू किन आफ्ना हृदयमा दुष्ट विचारहरूलाई ठाउँ दिन्छौ? 5के भन्नु सजिलो छ: ‘तिम्रो पाप क्षमा भयो’ भन्नु वा ‘उठ र हिँड’ भन्नु? 6तर मानिसका पुत्रलाई पृथ्वीमा पाप क्षमा गर्ने अधिकार छ भनी तिमीहरूले जान्न सक।” त्यसपछि उहाँले त्यस पक्षघातीलाई भन्नुभयो, “उठ, आफ्नो ओछ्यान उठाएर घरमा जाऊ।” 7अनि त्यो मानिस उठ्यो र घर गयो। 8जब भीडले त्यो देखे, तिनीहरू भयभीत भए: अनि परमेश्वरले मानिसलाई यस्तो अधिकार दिनुभएकोमा उहाँको प्रशंसा गरे।
येशूद्वारा मत्तीको बोलावट
9येशू जब त्यहाँबाट अघि बढ्नुभयो, उहाँले मत्ती नाउँ भएको एकजना मानिसलाई कर उठाउनेहरूको अड्डामा बसिरहेको देख्नुभयो। उहाँले तिनलाई भन्नुभयो, “मेरो पछि लाग।” अनि तिनी उठे, र उहाँलाई पछ्याए।
10येशू मत्तीको घरमा भोजन गरिरहनुहुँदा धेरैजना कर उठाउनेहरू र पापीहरू आए, अनि उहाँ र उहाँका चेलाहरूसित खाए। 11जब फरिसीहरूले यो देखे, तब तिनीहरूले उहाँका चेलाहरूलाई सोधे, “तिमीहरूका गुरु किन कर उठाउनेहरू र पापीहरूसित खान्छन्?”
12यो सुनेर येशूले भन्नुभयो, “निरोगीलाई त चिकित्सकको आवश्यकता पर्दैन, तर रोगीहरूलाई मात्र पर्छ। 13तर जाऊ, अनि यसको अर्थ के हो सिक: ‘म बलिदान होइन, तर दया चाहन्छु।’#9:13 होशे 6:6 किनकि म धर्मीहरूलाई होइन; तर पापीहरूलाई बोलाउन आएको हुँ।”
येशूलाई उपवासबारे प्रश्न
14तब यूहन्नाका चेलाहरू आएर उहाँलाई सोधे, “हामी र फरिसीहरू प्रायजसो उपवास बस्छौं, तर तपाईंका चेलाहरूचाहिँ बस्दैनन्, किन यस्तो?”
15येशूले जवाफ दिनुभयो, “दुलहा साथमा हुँदा उहाँका पाहुनाहरू कसरी विलाप गर्न सक्छन्? तर बेला आउनेछ, जब दुलहा तिनीहरूबाट लगिनेछन्, अनि त्यस दिन तिनीहरू उपवास बस्नेछन्।
16“कसैले पनि पुरानो वस्त्रमा नयाँ टालो सिलाउँदैन; किनकि नयाँ टालो घट्छ र पुरानोबाट च्यात्तिएर जान्छ, अनि त्यो फटाइ झन् नराम्रो हुन्छ। 17न ता मानिसहरूले नयाँ दाखमद्य पुरानो छालाको थैलोमा खन्याउँछन्। यदि तिनीहरूले त्यसो गरे भने, छालाहरू फुट्छन्; अनि दाखमद्य पोखिन्छ र छालाको थैलो नष्ट हुनेछ। त्यसो हुन नदिन तिनीहरूले नयाँ दाखमद्य नयाँ छालाको थैलोमै राख्नुपर्दछ र दुवै जोगिन्छन्।”
एउटी मरेकी केटी अनि रोगी स्त्री
18येशूले यी कुराहरू भनिरहनुहुँदा एकजना शासकले उहाँकहाँ आएर उहाँको अघि घुँडा टेकेर भने, “मेरी छोरी भर्खरै मरे, तर तपाईं आएर त्यसमाथि आफ्नो हात राखिदिनुहोस् र त्यो बाँच्नेछे।” 19येशू उठेर तिनीसित जानुभयो, अनि उहाँका चेलाहरू पनि गए।
20ठीक त्यसै बेला बाह्र वर्षदेखि रगत बग्ने व्यथाले सताइएकी एउटी स्त्री उहाँको पछिल्तिर आई, र उहाँको लुगाको किनार छोई। 21तिनले मनमनै यसो भनिन्, “यदि मैले उहाँको वस्त्रमात्र छोएँ भने पनि म निको हुनेछु।”
22येशू पछि फर्कनुभयो, अनि तिनलाई देख्नुभयो। उहाँले भन्नुभयो, “हे छोरी, साहस गर, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” अनि ती स्त्री त्यसै घडी निको भइन्।
23जब येशू त्यस शासकको घरमा पस्नुभयो, उहाँले शोकधुनको बाँसुरी बजाउनेहरू र कोलाहल गर्नेहरूको भीडलाई देख्नुभयो। 24अनि भन्नुभयो, “बाहिर जाओ। केटी मरेकी छैन, तर सुतेकी छे।” तर तिनीहरूले उहाँको कुरालाई हाँसोमा उडाइदिए। 25भीडलाई बाहिर निकालिसकेपछि उहाँ भित्र पस्नुभयो, अनि त्यस केटीको दाहिने हात समात्नुभयो, अनि त्यो उठी। 26यो कुराको खबर त्यस मुलुकभरि फैलियो।
येशूले दृष्टिविहीन र बोल्न नसक्ने मानिस निको पार्नुभएको
27अनि येशू जब त्यहाँबाट अघि बढ्नुभयो, दुईजना दृष्टिविहीन मानिसहरूले यसो भन्दै उहाँलाई पछ्याए, “हे दाविदका पुत्र, हामीमाथि दया गर्नुहोस्!”
28जब उहाँ घरभित्र पस्नुभयो, ती दृष्टिविहीन मानिसहरू उहाँकहाँ आए अनि उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “म यसो गर्न सक्छु भनी के तिमीहरू विश्वास गर्छौ?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “गर्छौं प्रभु।”
29तब उहाँले तिनीहरूका आँखा छोएर भन्नुभयो, “तिमीहरूको विश्वासअनुसार तिमीहरूलाई यस्तै होस्।” 30अनि तिनीहरूले दृष्टि पाए। येशूले तिनीहरूलाई यसरी कडा चेतावनी दिनुभयो, “यो कुरा कसैले थाहा नपाओस्।” 31तर तिनीहरू गइहाले अनि उहाँको बारेमा खबर सारा मुलुकभरि फिँजाए।
32उहाँहरू जाँदै गर्नुहुँदा एकजना भूत लागेको अनि बोल्न नसक्ने मानिसलाई उहाँकहाँ ल्याइयो। 33अनि जब भूत निकालियो, त्यो बोल्न नसक्ने मानिस बोल्यो र भीडले छक्क पर्दै भने, “इस्राएलमा यस्तो कहिल्यै देखिएको थिएन।”
34तर फरिसीहरूले भने, “यिनले ता भूतहरूको शासकको सहायताले भूतहरू धपाउँछन्।”
खेतालाको अभाव
35येशूले सबै शहरहरू अनि गाउँहरूमा, तिनीहरूका सभाघरहरूमा सिकाउँदै, राज्यको सुसमाचार घोषणा गर्दै अनि रोग र बिरामीहरू निको पार्दै जानुभयो। 36भीडहरूलाई देखेर उहाँ तिनीहरूप्रति दयाले भरिनुभयो; किनकि तिनीहरू गोठाला नभएका भेडाहरूझैं हैरान भएका र असहाय थिए। 37अनि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “फसल त प्रशस्त छ, तर खेतालाहरू थोरै छन्। 38त्यसकारण फसलका प्रभुलाई उहाँको आफ्नो फसलका खेतबारीमा प्रशस्त खेतालाहरू पठाइदिन प्रार्थना गर।”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.