लूका 17
17
पाप, बिश्वास रे कर्तव्य
1येशूले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “पाप अद्द लाउन्या परिक्षा निश्चय आउनाहान। तर धिक्कार तइ मान्सलाइ, जइ बठेइ त्यो आउँछ! 2जइले यिन नानो मान्सलाइ पाप अददु लाउछ, तइको गलाइनो जितारा एक पाटो झुन्ड्याइबर समुद्र भित्तरी खितिनु सबहइ निको हुन्छ। 3तु जी अरन्छइ तइका बिसयमि सचेत हो। यदि तेरा बिश्वासि भाइले अपराध अर्यो भण्या तइलाइ हप्का, रे यदि तइले पस्तायो भण्या तुइले तइलाइ क्षमा अर। 4यदि तेरो भाइले दिनमि सात बेर तेरो बिरुद्द अपराध अर्यो, रे सातइ बेर तेरा वाँ फर्किआइबर ‘म पछुतो अद्दउ’ भण्यो भण्या, तुइले तइलाइ क्षमा अरेइ।”
बिश्वास
5छान्या शिष्याले प्रभु येशूलाइ भण्यो, “हामरो बिश्वास बलियो बनाइ दिय।” 6पइ प्रभुले भण्यो, “यदि कसइले आफना हृदयमि संका नअरिबर आफले भण्या कुरणी परमेश्वरले पुरा अद्दया हुन भणि बिश्वास अरिबर यइ किमुको रुखलाइ उखेलिबर तु समुद्रइनि झड भण्यो भण्या, तइले माण्न्या हो।”
निको नौकर
7“यदि तमरो नौकर खेत जोतिबर अथवा भेडा चराइबर घर आउन्छ भण्या कि तम तइलाइ भणन्छौ, ‘छिट्टाइ आइ रे खानाइ बस?’ 8भण्नानु, बरु उइले तइलाइ यिसो भण्न्छ, ‘मेरा निउति खानाइ तयार अर, रे मेरो सेवा अददाइ तयार होउ रे मइले खान-पिन नसकन्ज्या सम्म मेरो सेवा-टहल अर। तइ पछा तु खानपिन अर।’ 9तुइले आफ्नो नौकरलाइ तइ कामकीलाइ धन्यबाद दिन्याहइनि जो काम तुइले उइलाइ अददाइ भण्या थी। 10तसेरि जब तमनले तइ सब काम अर्या जो तमनलाइ अद्दाइ भण्याथ्यो, तब तमनले यिसो भणन्नु पणन्छ: ‘हाम नालायक दास हु’, हामले त हामरो कर्तव्य मान्तर पालना अरिराइछौ।”
दस कोडी
11जब येशू रे उनरा शिष्या यरुशलेम सहरतिर जान्या बाटामि हिट्टाथ्या, तब उन सामरिया जिल्ला रे गालील जिल्लाका सिमाना होइबर गया। 12उन एक गाउँमी पसन्ज्या दस जाना कोणीसित उनरो भेट भयो। तिननले दूरइ कलिबर 13जोरले भण्यो, “हे येशू गुरुज्यू, हाममि दया अर।” 14उनले तिननलाइ धेकिबर भण्यो, “यरुशलेम सहरमि भया मन्दिरमि जा रे यहुदि पुजारिले जाचुन कि तु निको भयाछइ।” बाटामि जाना जानाइ तिनन निका होइय्या। 15तिननमि हइ एक जनाले आफ निको भया धेक्यो, रे जोरले परमेश्वरको महिमा अद्दोइ त्यो येशूका वाँ फर्क्यो, 16रे येशूलाइ धन्यबाद दिबर त्यो येशूका खुट्टाइनि घोप्टो पड्यो। त्यो एक सामरि मान्स थ्यो। 17येशूले भण्यो, “कि निको भया दस जाना होइन्न ब? और नौ जाना काँ छन? 18कि फर्किबर आउन्या यो गैर-यहुदि बाहेक परमेश्वरको प्रसंसा अदद्या और कोइ भएइन?” 19रे उनले तइलाइ भण्यो, “उठ, रे जा। क्याकि तुइले बिश्वास अरि रे तु निको भयाछइ।”
परमेश्वरको राज्यको आगमन
(मत्ती २४:२३-२८,३७-४१)
20परमेश्वरको राज्य कब आउन्या हो भण्न्या फरिसि मान्सनको समुहको प्रस्नको जबाफमि येशूले तिननलाइ भण्यो, “परमेश्वरको राज्य यिसेरी आउन्या हो कि तमन आफ्नो आखाले धेक्द्या सक्द्या होनु, 21न त मान्सनले भण्न्या हुन, ‘हेर, याँ छ!’ अथवा ‘ताँ छ!’ क्याकि हेर, परमेश्वरको राज्य तमराइ बिचमि छ।”
22उनले शिष्यालाइ भण्यो, “तसो समय आउन्ना छ जब तमनले त्यो दिनलाइ हेद्द्या मन अद्दया हउ, जब म, मान्सको चेलो फर्कि आउन्या हु, तर तमनले त्यो धेक्द्या होनु। 23मान्सनले तमनलाइ भण्न्या हुन, ‘हेर, ख्रीष्ट ताँ छन!’ अथवा ‘हेर, उन याँ छन।’ तर जन जा, रे तिनरा पछा जनलाग। 24क्याकि जसेरि बिजुलि चम्कन्ज्या अग्गासा एक किनार हइ अर्खा किनार सम्म उजालो हुन्छ, तसेरि म, मान्सको चेलोलाइ लगइ आफना दिनमि प्रकट हुन्या हु। 25तर पइल्ली उइले भौत कष्ट सहनु पड्या हो रे यइ पुस्ताका मान्सन बठेइ बहिष्कृत हुनु पणन्छ।
26हामरा पुर्खा नोआका दिनमि जसो भयाथ्यो, म, मान्सको चेलोका दिनमि लगइ तसोइ हुन्या हो। 27नोआ जहाज भितर नपसन्ज्या मान्सन खान्नाथ्या, पिउन्नाथ्या, ब्याबारि अद्दाथ्या। रे जलप्रलय आयो, रे सबलाइ नष्ट पाड्यो।
28हामरा पुर्खा लोत सदोम सहरमि बसन्थ्या। उनरा दिनमि लगइ तसोइ भयाथ्यो, मान्सन खान्नाथ्या, पिउन्नाथ्या, किनबेच अद्दाथ्या, रोप्दाथ्या, बनाउन्नाथ्या, 29तर जइ दिन लोत सदोम सहर छाडिबर गया, अग्गास बठेइ आगो रे गन्धक बर्सिबर तइ सहरमि भया सब मान्सनलाइ नष्ट पाड्यो। 30इसेरि त्यो दिन लगइ हुन्या हो जब म, मान्सको चेलो आसा नअर्या बेला आजी फर्कि आउन्या हु।”
31तइ दिन जो घरको छ्तमि छौ भण्या, तइको माल सामान घर भितर छ भण्या सामान लैनाइ घर भितर जन जा। तसेरि जो खेतमी छ त्यो आफ्नो लत्ता लैनाइ घर जन फर्कउ। 32लोतकि स्वानिलाइ कि भयाथ्यो याद अर! 33जइले आफ्नो प्राण बचाउनाइ खोजन्छ, तइले त्यो प्राण गुमाउछ, रे जइले आफ्नो प्राण गुमाउछ, तइले त्यो सुरक्षित राखन्छ। 34म तमनलाइ भण्नउ, तइ रात दुइ जाना एकइ बिस्तरामि हुन्या हुन। एक लइजाइन्या हो रे अर्खो छाडिन्या हो। 35दुइ जाना आइमाइ संङइ जितारा पिस्सारयइ हुनेइहुन। एक लइजाइनेइ हो, अर्खि छाडनेइ हो। 36दुइ जाना मान्सन खेतमी हुन्या हुन, एक लइजाइन्या हो, अर्खो चाइ छाडिन्या हो। 37रे तिननले उनलाइ सोध्यो, “प्रभु यिन सब घटना काँ हुन्या हुन?” उनले तिननलाइ भण्यो, “सबले था पाउन्या हुन कि यो घटना काँ हुन्नाछ, जसेरि गिद्द जम्मा भया धेकिबर सबलाइ था हुन्छ कि डिङो काँ छ।”
Currently Selected:
लूका 17: DTYNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
लूका 17
17
पाप, बिश्वास रे कर्तव्य
1येशूले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “पाप अद्द लाउन्या परिक्षा निश्चय आउनाहान। तर धिक्कार तइ मान्सलाइ, जइ बठेइ त्यो आउँछ! 2जइले यिन नानो मान्सलाइ पाप अददु लाउछ, तइको गलाइनो जितारा एक पाटो झुन्ड्याइबर समुद्र भित्तरी खितिनु सबहइ निको हुन्छ। 3तु जी अरन्छइ तइका बिसयमि सचेत हो। यदि तेरा बिश्वासि भाइले अपराध अर्यो भण्या तइलाइ हप्का, रे यदि तइले पस्तायो भण्या तुइले तइलाइ क्षमा अर। 4यदि तेरो भाइले दिनमि सात बेर तेरो बिरुद्द अपराध अर्यो, रे सातइ बेर तेरा वाँ फर्किआइबर ‘म पछुतो अद्दउ’ भण्यो भण्या, तुइले तइलाइ क्षमा अरेइ।”
बिश्वास
5छान्या शिष्याले प्रभु येशूलाइ भण्यो, “हामरो बिश्वास बलियो बनाइ दिय।” 6पइ प्रभुले भण्यो, “यदि कसइले आफना हृदयमि संका नअरिबर आफले भण्या कुरणी परमेश्वरले पुरा अद्दया हुन भणि बिश्वास अरिबर यइ किमुको रुखलाइ उखेलिबर तु समुद्रइनि झड भण्यो भण्या, तइले माण्न्या हो।”
निको नौकर
7“यदि तमरो नौकर खेत जोतिबर अथवा भेडा चराइबर घर आउन्छ भण्या कि तम तइलाइ भणन्छौ, ‘छिट्टाइ आइ रे खानाइ बस?’ 8भण्नानु, बरु उइले तइलाइ यिसो भण्न्छ, ‘मेरा निउति खानाइ तयार अर, रे मेरो सेवा अददाइ तयार होउ रे मइले खान-पिन नसकन्ज्या सम्म मेरो सेवा-टहल अर। तइ पछा तु खानपिन अर।’ 9तुइले आफ्नो नौकरलाइ तइ कामकीलाइ धन्यबाद दिन्याहइनि जो काम तुइले उइलाइ अददाइ भण्या थी। 10तसेरि जब तमनले तइ सब काम अर्या जो तमनलाइ अद्दाइ भण्याथ्यो, तब तमनले यिसो भणन्नु पणन्छ: ‘हाम नालायक दास हु’, हामले त हामरो कर्तव्य मान्तर पालना अरिराइछौ।”
दस कोडी
11जब येशू रे उनरा शिष्या यरुशलेम सहरतिर जान्या बाटामि हिट्टाथ्या, तब उन सामरिया जिल्ला रे गालील जिल्लाका सिमाना होइबर गया। 12उन एक गाउँमी पसन्ज्या दस जाना कोणीसित उनरो भेट भयो। तिननले दूरइ कलिबर 13जोरले भण्यो, “हे येशू गुरुज्यू, हाममि दया अर।” 14उनले तिननलाइ धेकिबर भण्यो, “यरुशलेम सहरमि भया मन्दिरमि जा रे यहुदि पुजारिले जाचुन कि तु निको भयाछइ।” बाटामि जाना जानाइ तिनन निका होइय्या। 15तिननमि हइ एक जनाले आफ निको भया धेक्यो, रे जोरले परमेश्वरको महिमा अद्दोइ त्यो येशूका वाँ फर्क्यो, 16रे येशूलाइ धन्यबाद दिबर त्यो येशूका खुट्टाइनि घोप्टो पड्यो। त्यो एक सामरि मान्स थ्यो। 17येशूले भण्यो, “कि निको भया दस जाना होइन्न ब? और नौ जाना काँ छन? 18कि फर्किबर आउन्या यो गैर-यहुदि बाहेक परमेश्वरको प्रसंसा अदद्या और कोइ भएइन?” 19रे उनले तइलाइ भण्यो, “उठ, रे जा। क्याकि तुइले बिश्वास अरि रे तु निको भयाछइ।”
परमेश्वरको राज्यको आगमन
(मत्ती २४:२३-२८,३७-४१)
20परमेश्वरको राज्य कब आउन्या हो भण्न्या फरिसि मान्सनको समुहको प्रस्नको जबाफमि येशूले तिननलाइ भण्यो, “परमेश्वरको राज्य यिसेरी आउन्या हो कि तमन आफ्नो आखाले धेक्द्या सक्द्या होनु, 21न त मान्सनले भण्न्या हुन, ‘हेर, याँ छ!’ अथवा ‘ताँ छ!’ क्याकि हेर, परमेश्वरको राज्य तमराइ बिचमि छ।”
22उनले शिष्यालाइ भण्यो, “तसो समय आउन्ना छ जब तमनले त्यो दिनलाइ हेद्द्या मन अद्दया हउ, जब म, मान्सको चेलो फर्कि आउन्या हु, तर तमनले त्यो धेक्द्या होनु। 23मान्सनले तमनलाइ भण्न्या हुन, ‘हेर, ख्रीष्ट ताँ छन!’ अथवा ‘हेर, उन याँ छन।’ तर जन जा, रे तिनरा पछा जनलाग। 24क्याकि जसेरि बिजुलि चम्कन्ज्या अग्गासा एक किनार हइ अर्खा किनार सम्म उजालो हुन्छ, तसेरि म, मान्सको चेलोलाइ लगइ आफना दिनमि प्रकट हुन्या हु। 25तर पइल्ली उइले भौत कष्ट सहनु पड्या हो रे यइ पुस्ताका मान्सन बठेइ बहिष्कृत हुनु पणन्छ।
26हामरा पुर्खा नोआका दिनमि जसो भयाथ्यो, म, मान्सको चेलोका दिनमि लगइ तसोइ हुन्या हो। 27नोआ जहाज भितर नपसन्ज्या मान्सन खान्नाथ्या, पिउन्नाथ्या, ब्याबारि अद्दाथ्या। रे जलप्रलय आयो, रे सबलाइ नष्ट पाड्यो।
28हामरा पुर्खा लोत सदोम सहरमि बसन्थ्या। उनरा दिनमि लगइ तसोइ भयाथ्यो, मान्सन खान्नाथ्या, पिउन्नाथ्या, किनबेच अद्दाथ्या, रोप्दाथ्या, बनाउन्नाथ्या, 29तर जइ दिन लोत सदोम सहर छाडिबर गया, अग्गास बठेइ आगो रे गन्धक बर्सिबर तइ सहरमि भया सब मान्सनलाइ नष्ट पाड्यो। 30इसेरि त्यो दिन लगइ हुन्या हो जब म, मान्सको चेलो आसा नअर्या बेला आजी फर्कि आउन्या हु।”
31तइ दिन जो घरको छ्तमि छौ भण्या, तइको माल सामान घर भितर छ भण्या सामान लैनाइ घर भितर जन जा। तसेरि जो खेतमी छ त्यो आफ्नो लत्ता लैनाइ घर जन फर्कउ। 32लोतकि स्वानिलाइ कि भयाथ्यो याद अर! 33जइले आफ्नो प्राण बचाउनाइ खोजन्छ, तइले त्यो प्राण गुमाउछ, रे जइले आफ्नो प्राण गुमाउछ, तइले त्यो सुरक्षित राखन्छ। 34म तमनलाइ भण्नउ, तइ रात दुइ जाना एकइ बिस्तरामि हुन्या हुन। एक लइजाइन्या हो रे अर्खो छाडिन्या हो। 35दुइ जाना आइमाइ संङइ जितारा पिस्सारयइ हुनेइहुन। एक लइजाइनेइ हो, अर्खि छाडनेइ हो। 36दुइ जाना मान्सन खेतमी हुन्या हुन, एक लइजाइन्या हो, अर्खो चाइ छाडिन्या हो। 37रे तिननले उनलाइ सोध्यो, “प्रभु यिन सब घटना काँ हुन्या हुन?” उनले तिननलाइ भण्यो, “सबले था पाउन्या हुन कि यो घटना काँ हुन्नाछ, जसेरि गिद्द जम्मा भया धेकिबर सबलाइ था हुन्छ कि डिङो काँ छ।”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.