લુક 12
12
પોરૂષી લોકહાથી હાચવીન રોજા
1જોવે હજારો લોક ટોળો વોળીન ઈસુવાપાય યેને, ઓલે બોદે કા યોકબિજાલ બીચડી દેત, તોવે ઈસુ પેલ્લા ચ્યા શિષ્યહાન આખતો લાગ્યો, “પોરૂષી લોકહા ડોંગ્યા હારકા ખમીરથી હાચવીન રોજા. 2કાહાકા કોઅહીજ વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી ડાકલી રોય એને યોકતી વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી દુબાડી હોકાય બાકી બોદાંજ ખુલ્લાં પોડી જાય. 3તો આંદારામાય તુમહાય જીં આખ્યાં તી દિહા ઉજવાડામાય વોનાયી, એને તુમહાય બાઆં ડાકીન કાનામાય દુંદરીન આખ્યાં, તી બોદે જાગે બોંબલીન આખરી.”
કા દાક રાખના
(માથ્થી 10:28-31)
4બાકી આંય તુમહાન જ્યા મા હાંગાત્યા હેતા આખતાહાવ, કા જ્યેં શરીરાલ માઆઇ ટાકી હોકતેહેં બાકી ચ્યે આત્માલ નાશ નાંય કોઇ હોકે, ચ્યાહાન મા બીયહા. 5આંય તુમહાન ચેતાવણી દેયન આખતાહાવ કા કાદાલ બીયના નાંય, બાકી જો માઆઇ ટાકી હોકે એને ચ્યા પાછે નરકા કોળીમાય ટાકી હોકહે, ચ્યા પોરમેહેરાલ બીયજા, આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ ચ્યા પોરમેહેરાલ બીયજા. 6કાય બેન પોયહામાય પાચ હાકરીયેં ચિડેં વેચાતેહે કા નાંય? તેરુંબી ચ્યામાઅને યોકાલબી પોરમેહેર વિહરાય નાંય જાય. 7તુમહે ટોલપીવોઅને કીહીં કોલહા હેય તી બી તો જાંઅહે. ચ્યાહાટી તુમા બીયહા મા, તુમા બોજ ચિડહા કોઅતાબી કિમત્યા હેતા.
ઈસુવાલ નાંય માનના મતલબ
(માથ્થી 10:32-33; 12:32; 10:19-20)
8આંય તુમહાન આખતાહાવ, “જીં માઅહું લોકહા હોમ્મે માની લેહે તો મા શિષ્ય હેય, ચ્યાલ આંય, માઅહા પોહોબી પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હોમ્મે માની લિહીં. 9બાકી જીં માઅહું માન માઅહા હોમ્મે નાંય માને, ચ્યાલ આંયબી મા પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હોમ્મે આખી દિહીં કા ઓ મા શિષ્ય નાંય હેય.”
10જીં કાદાં માઅહા પોહા વિરુદમાય વાત આખી, ચ્યા ઓ પાપ માફ કોઅવામાય યી, બાકી જીં પવિત્ર આત્મા વિરુદમાય નિંદા કોએ, ચ્યા પાપ નાંય માફ કોઅવામાય યી.
11જોવે માઅહે તુમહાન ચ્યા સોબાયે ઠિકાણે એને આગેવાન એને ઓદિકાર્યાપાય દોયન લેય જાય, તોવે કાય જાવાબ દેઅના, કા કાય આખના, ચ્યા ચિંતા નાંય કોઅના. 12“કાહાકા કાય આખના, તી ચ્યેજ સમયે પવિત્ર આત્મા તુમહાન હિકાડી, કા કાય આખના હેય.”
યોક મિલકાતવાળા માઅહા દાખલો
13પાછે ટોળામાઅને યોક જાંએ ઈસુલ આખ્યાં, “ગુરુજી, મા બાહાલ તું આખી દે, કા આબહા મિલકાત માન વાટી દેય.” 14બાકી ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ બાહા, માન કુંયે તુમહે ન્યાય કોઅરા કા મિલકાત વાટાં નિવડયોહો?” 15પાછે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, એને બોદા લોબથી બોચી રોજા, કાહાકા જીવન કિમત્યા હેય તુમહે વોદારી મિલકાતે લેદે નાંય હેય.”
16પાછે ઈસુવે ચ્યાહાન યોક દાખલો આખ્યો કા, “યોકતા માલદાર માઅહા જમીનમાય બોજ હારાં પાક્યા. 17તોવે તો મોનામાય વિચાર કોઅતો લાગ્યો, માન નાંય ખોબાર કા આંય કાય કું? કાહાકા મા બોદો પાક થોવા હાટી મોઠો જાગો નાંય હેય. 18તોવે ચ્યાય એહેકોય આખ્યાં, માન ખોબાર હેય કા માન કાય કોઅરા જોજે: આંય પોતાના કોઠીલ તોડીન મોઠી બોનાડીહી, એને તાં પોતાનો બોદો પાક એને માલમિલકાત થોવહી, 19તોવે પોતાલ આખીહી કા ઓ મા જીવ, તુયેપાય બોજ વોરહા લોગુ બોજ મિલકાત થોવલી હેય, યાહાટી તું આરામ કોઓ, ખાય-પીન મોજ્યા કોઓ. 20બાકી પોરમેહેરે ચ્યાલ આખ્યાં? ‘ઓ મૂર્ખા, આજે રાતી તું મોઅઇ જાહે, તોવે જીં તુયે પોતાનાહાટી યોખઠા કોઅલા હેય ચ્યાલ કું લી?’ 21એહકોયજ ચ્યા માઅહા આરે ઓઈ જીં બોદા કાય પોતાહાટી યોખઠા કોઅહે, બાકી પોરમેહેરા સેવા કોઅરાહાટી પોતે મિલકાતે એને શક્તિ ઉપયોગ નાંય કોએ.”
ચિંતા નાંય કોઅના
(માથ્થી 6:25-34; 6:19-21)
22પાછે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, ચ્યાહાટી આમા તુમહાન આખતાહાવ, કા શારીરિક જીવના ચિંતા મા કોઅહા આમા કાય ખાઉં એને કાય પિયહું; પાછા આમા શરીરામાય કાય પોવહું. 23કાય જીવન ખાઅનાથી, એને શરીર ફાડકાહા કોઅતા વોદારે કિમત્યા હેય. 24નેંડાડાહાલ એઅયા, ચ્યે પોએત નાંય, એને વાડેત નાંય, એને નાયતે કોઠયેમાય થોવેત, તેરુંબી પોરમેહેર ચ્યાહાન ખાવાડેહે, તુમહે કિંમાત ચિડહા કોઅતી વોદારે હેય. 25તુમહામાયને ઓહડો કું હેય, જો પોતે જીવના બારામાય ચિંતા કોઅવાથી પોતે જીવન લાંબાવી હોકહે? 26યાહાટી જો તુમા બોદહાથી વાહના કામબી નાંય કોઇ હોકે, તો જીવનામાય બિજ્યે વાતહે બારામાય કાહા ચિંતા કોઅતાહા? 27“એને ફાડકાહાટી કાહા ચિંતા કોઅતાહા? જાડયેમાયને ફૂલજાડવા તુમા દિયાન કોઆ, ચ્યે કેહેકેન વોદતેહે; ચ્યે કાય મેહનાત નાંય કોએત, એને ચ્યે ફાડકે બી નાંય બોનાડે. તેરુંબી આંય તુમહાન આખહુ કા, સુલેમાન રાજાબી ચ્યા ઓલીબોદી સુંદરતા આતી તેરુંબી ચ્યાય ચ્યાહા હારકે ફાડકે નાંય પોવલે. 28ચ્યાહાટી પોરમેહેર રાનામાઅને ગાહીયાલ, જીં આજે હેય એને હાકાળ વાડીન આગડામાય ટાકી દી, ઓહડાલ તો ફાડકે પોવાડેહે, તે ઓ વોછો બોરહો થોવનારાહાય, તુમહાન તો યા કોઅતા વોદારે દેખભાલ કોઅરી. 29તે તુમા યા બારામાય ચિંતા મા કોઅહા, કા કાય ખાહું એને કાય પિયહું, એને શંકા મા કોઅહા. 30કાહાકા દુનિયામાઅન્યા ગેર યહૂદી લોક યે બોદ્યો વાતો હોદતાહા, બાકી તુમહે હોરગામાઅને આબહો જાંઅહે, કા તુમહાન યે વસ્તુહુ ગોરાજ હેય.” 31બાકી હોરગ્યા રાજ્યામાઅને વાના હોદ કોઆ, તોવે તુમહાન દોરત્યેવોયને બોદા વાના મિળી જાય.
મિલકાત કેસ બેગા કોઅના
32“તોવે ઈસુવે આખ્યાં, તુમા ગેટહા યોક હાના ટોળા હારકે હેય, યાહાટી કોઅયેહેબી વાતે તુમા બીયહા મા, કાહાકા પોરમેહેર આબાલ ઈ ગોમ્યા, કા તુમહાન રાજ્ય દી. 33તુમહે મિલકાત વેચી દિયા, એને ગોરીબાહાન દાન દિયા; એને મોજરાય નાંય જાય ઓહડી ઠેલી રાખા, બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત બેગા કોઅયા, તાં ઘોટી નાંય જાય, જ્યા પાહાય બાંડ નાંય યેય, એને ઉદાડા નાંય ખાય. 34કાહાકા જાં તો મિલકાત હેય, તો મોન સાદા તાંજ લાગલા રોય.”
કાયામ તિયારી રા
(માથ્થી 24:42-44)
35તુમા સાદા કામ કોઅરાહાટી તિયારી રા એને મા યેયનાહાટી પુરી રાત દિવા હોલગાડી રાખા. 36એને તુમા ચ્યા લોકહા હારકે બોના, જ્યા પોતે માલિકા વાટ એઅઇ રિયહો, કા તો વોરાડયાહા ઇહિને ફિરી યેયન દરવાજો ખોકડાવી તે તારાતુજ ચ્યાહાટી ખોલી દેય. 37ધન્ય હેય ચ્યા ચાકાર, જ્યાહાન માલિક પાછો યેયનાહાટી વાટ એઅતા દેખે, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યાહા માલિક યોકા ચાકારા હારકે ફાડકે પોવીન ચ્યાહાન ખાઅના ખાં બોહતાડી, એને ચ્યાહાપાય યેયન ચ્યાહા સેવા કોઅરી. 38જો તો આરદ્યે રાતી, કા ઉજાળાં ઓઅતા યેયન ચ્યાહાન વાટ જોવતા એએ, તોવે ચ્યા ચાકાર ધન્ય હેય. 39બાકી ઈ જાંઆઈ લીયા, કા જો ગાઆ માલિકાલ એહેકોય માલુમ રોતા, કા બાંડ કોઅહે વેળાઈયે યી, તે તો જાગતો રોતો; એને પોતે ગોઆમાય ચોરી નાંય ઓઅરા દેતો. 40તુમાબી તિયાર રા, કાહાકા જ્યેં વેળાઈયે તુમા જાંએબી નાંય, ચ્યે વેળાયે માઅહા પોહો યેઅઈ જાય.
બોરહાવાળો ચાકાર કું?
(માથ્થી 24:45-51)
41તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય ઓ દાખલો તું આમહાલુજ આખતોહો, કા બોદહાન?” 42એને પ્રભુવે આખ્યાં, “ઈમાનદાર એને બુદ્ધિમાન કારબારી કું હેય? જ્યાલ માલિકાય પોતાના નોકાર-ચાકારાવોય કારબારી બોનાડયોહો, કા તો સોમયાવોય ચ્યાહાન ખાઅના વસ્તુ દેય. 43ધન્ય હેય, તો ચાકાર, જ્યાલ માલિક યેઇન એહેંજ કોઅતો એએય. 44આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા; તો ચ્યાલ ચ્યા પોતાની બોદી મિલકાત્યે ઓદિકારી બોનાડી દી. 45બાકી જોવે ચાકાર એહેકેન વિચાર કોઆ લાગે કા, મા માલિકા યેયના આજુ વાઆ હેય, એને એહેકોય આખીન બિજા ચાકાર એને ચાકારીહીન ઠોકાં લાગે, એને ખાતો પિતો લાગે, સાકાટ બોની જાય. 46તોવે તો ચ્યા કારબારી માલિક પાછો યી, જોવે તો ચ્યા વાટ નાંય જોવે, એને ઓહડા સોમાયા જ્યા બારામાય તો જાંઆય બી નાંય. તોવે તો ચ્યાલ બોજ કોઠાણ સાજા દેયન એને ચ્યા ભાગ ડોંગ્યા લોકહાઆરે ઠોરવી. 47બાકી જો ચાકાર ચ્યા દોણ્યા ઇચ્છા જાંઅતો આતો, એને તિયારી નાંય રિયો, એને ચ્યા ઇચ્છા પરમાણે નાંય ચાલ્યો, ચ્યાલ બોજ માર પોડી. 48બાકી જો ચાકાર નાંય જાંઆય, એને માર જોડે ઓહડો કામ કોઅહે, ચ્યાલ વોછો માર પોડી, યાહાટી જ્યાલ બોજ દેનલા હેય, ચ્યાપાઅને બોજ માગવામાય યી, એને જ્યાલ બોજ હોપ્યહા, ચ્યાપાઅને બોજ લેવામાય યી.”
શાંતી નાંય બાકી ફુટ
(માથ્થી 10:34-36)
49આંય દોરત્યેવોય આગ લાવાં યેનોહો, એને આમી હોલગી જાતા તી માન કોલાં હારાં! 50માન માહારુજ યોક ભયંકર આબદા બોગાવના હેય, જાવ લોગુ તી આબદા નાંય બોગવું, તાંઉલોગુ મા જીવ કોલો નિરાશ હેય! 51“ઈ મા હુમાજતા કા આંય દોરત્યેવોય લોકહાવોચમાય શાંતી દાં યેનહો, આંય દોરત્યેવોય લોકહાવોચમાય શાંતી નાંય બાકી આલાગ કોઆડાં યેનહો. 52કાહાકા આમી પાછે યોકા ગોઆમાય પાચ જાંઆ રોતા ઓરી, ચ્યાહામાય ફુટ પોડી, તીન લોક જ્યા માયેવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યા બેન જાંઅહા વિરુદ કોઅરી જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા, એને એહકોયજ બેન જાંઆ તીનહયા આરે કોઅરી. 53આબહો પોહાઆરે, એને પોહો આબહા આરે વિરુદ કોઅરી, એને આયહો પોહયે આરે, એને પોહી આયહે વિરુદ કોઅરી, હાહુ વોવલ્યેહે આરે એને વોવલીહી હાહુ આરે વિરુદ કોઅરી.”
સમય વોળાખના
(માથ્થી 16:2-3)
54એને ઈસુવે લોકહાન આખ્યાં, “જોવે દિહી બુડતા એછરે વાદળાં ચોડતા દેખાય, તોવે તુમા તારાત આખતાહા કા, પાઆઈ યી, એને હાચ્ચાંજ પાઆઈ યેહે; 55એને બોખરો યેતો દેખીન, તુમા આખતાહા, કા તીડકા લાગી ઉઠી, એને એહેકોય હાચ્ચાંજ બોનહે. 56ઓ ડોંગ્યાહાય, આકાશ એને દોરત્યે બારામાય પારાખતા તુમહાન આવડેહે, બાકી આમી યા સમાયામાય પોરમેહેર કાય કોઅરા માગહે ચ્યા બારામાય તુમા નાંય હોમજે?
પોતાના ગુચવાણ દુર કોઅના
(માથ્થી 5:25-26)
57તુમહાય પોતે નોક્કી કોઅરા જોજે કા તુમહેહાટી કાય કોઅના ઠીક હેય? 58કાહાકા જોવે તું ફીરાદીવાળા આરે કોચર્યે વાટે જાહે, તાંઉ ચ્યાપાઅને છુટા હાટી કોશિશ કોઓ નાંય તે તો તુલ ન્યાય કોઅનારા પાય દોઇન લેય જાય, ન્યાય કોઅનારો તુલ સીપાડાલ હોઅપી દી, એને સીપાડા તુલ જેલેમાય કોંડી દી. 59આંય તુલ હાચ્ચાં આખતાહાવ કા જાંઉ લોગુ બોદા પોયહા બોઅઇ નાંય દેય, તાંવ લોગુ તું જેલેમાઅને છુટી નાંય હોકહે.”
Currently Selected:
લુક 12: GBLNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Gamit Bible (ગામીત), by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
લુક 12
12
પોરૂષી લોકહાથી હાચવીન રોજા
1જોવે હજારો લોક ટોળો વોળીન ઈસુવાપાય યેને, ઓલે બોદે કા યોકબિજાલ બીચડી દેત, તોવે ઈસુ પેલ્લા ચ્યા શિષ્યહાન આખતો લાગ્યો, “પોરૂષી લોકહા ડોંગ્યા હારકા ખમીરથી હાચવીન રોજા. 2કાહાકા કોઅહીજ વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી ડાકલી રોય એને યોકતી વસ્તુ ઓહડી નાંય હેય કા તી દુબાડી હોકાય બાકી બોદાંજ ખુલ્લાં પોડી જાય. 3તો આંદારામાય તુમહાય જીં આખ્યાં તી દિહા ઉજવાડામાય વોનાયી, એને તુમહાય બાઆં ડાકીન કાનામાય દુંદરીન આખ્યાં, તી બોદે જાગે બોંબલીન આખરી.”
કા દાક રાખના
(માથ્થી 10:28-31)
4બાકી આંય તુમહાન જ્યા મા હાંગાત્યા હેતા આખતાહાવ, કા જ્યેં શરીરાલ માઆઇ ટાકી હોકતેહેં બાકી ચ્યે આત્માલ નાશ નાંય કોઇ હોકે, ચ્યાહાન મા બીયહા. 5આંય તુમહાન ચેતાવણી દેયન આખતાહાવ કા કાદાલ બીયના નાંય, બાકી જો માઆઇ ટાકી હોકે એને ચ્યા પાછે નરકા કોળીમાય ટાકી હોકહે, ચ્યા પોરમેહેરાલ બીયજા, આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ ચ્યા પોરમેહેરાલ બીયજા. 6કાય બેન પોયહામાય પાચ હાકરીયેં ચિડેં વેચાતેહે કા નાંય? તેરુંબી ચ્યામાઅને યોકાલબી પોરમેહેર વિહરાય નાંય જાય. 7તુમહે ટોલપીવોઅને કીહીં કોલહા હેય તી બી તો જાંઅહે. ચ્યાહાટી તુમા બીયહા મા, તુમા બોજ ચિડહા કોઅતાબી કિમત્યા હેતા.
ઈસુવાલ નાંય માનના મતલબ
(માથ્થી 10:32-33; 12:32; 10:19-20)
8આંય તુમહાન આખતાહાવ, “જીં માઅહું લોકહા હોમ્મે માની લેહે તો મા શિષ્ય હેય, ચ્યાલ આંય, માઅહા પોહોબી પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હોમ્મે માની લિહીં. 9બાકી જીં માઅહું માન માઅહા હોમ્મે નાંય માને, ચ્યાલ આંયબી મા પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હોમ્મે આખી દિહીં કા ઓ મા શિષ્ય નાંય હેય.”
10જીં કાદાં માઅહા પોહા વિરુદમાય વાત આખી, ચ્યા ઓ પાપ માફ કોઅવામાય યી, બાકી જીં પવિત્ર આત્મા વિરુદમાય નિંદા કોએ, ચ્યા પાપ નાંય માફ કોઅવામાય યી.
11જોવે માઅહે તુમહાન ચ્યા સોબાયે ઠિકાણે એને આગેવાન એને ઓદિકાર્યાપાય દોયન લેય જાય, તોવે કાય જાવાબ દેઅના, કા કાય આખના, ચ્યા ચિંતા નાંય કોઅના. 12“કાહાકા કાય આખના, તી ચ્યેજ સમયે પવિત્ર આત્મા તુમહાન હિકાડી, કા કાય આખના હેય.”
યોક મિલકાતવાળા માઅહા દાખલો
13પાછે ટોળામાઅને યોક જાંએ ઈસુલ આખ્યાં, “ગુરુજી, મા બાહાલ તું આખી દે, કા આબહા મિલકાત માન વાટી દેય.” 14બાકી ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ બાહા, માન કુંયે તુમહે ન્યાય કોઅરા કા મિલકાત વાટાં નિવડયોહો?” 15પાછે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, એને બોદા લોબથી બોચી રોજા, કાહાકા જીવન કિમત્યા હેય તુમહે વોદારી મિલકાતે લેદે નાંય હેય.”
16પાછે ઈસુવે ચ્યાહાન યોક દાખલો આખ્યો કા, “યોકતા માલદાર માઅહા જમીનમાય બોજ હારાં પાક્યા. 17તોવે તો મોનામાય વિચાર કોઅતો લાગ્યો, માન નાંય ખોબાર કા આંય કાય કું? કાહાકા મા બોદો પાક થોવા હાટી મોઠો જાગો નાંય હેય. 18તોવે ચ્યાય એહેકોય આખ્યાં, માન ખોબાર હેય કા માન કાય કોઅરા જોજે: આંય પોતાના કોઠીલ તોડીન મોઠી બોનાડીહી, એને તાં પોતાનો બોદો પાક એને માલમિલકાત થોવહી, 19તોવે પોતાલ આખીહી કા ઓ મા જીવ, તુયેપાય બોજ વોરહા લોગુ બોજ મિલકાત થોવલી હેય, યાહાટી તું આરામ કોઓ, ખાય-પીન મોજ્યા કોઓ. 20બાકી પોરમેહેરે ચ્યાલ આખ્યાં? ‘ઓ મૂર્ખા, આજે રાતી તું મોઅઇ જાહે, તોવે જીં તુયે પોતાનાહાટી યોખઠા કોઅલા હેય ચ્યાલ કું લી?’ 21એહકોયજ ચ્યા માઅહા આરે ઓઈ જીં બોદા કાય પોતાહાટી યોખઠા કોઅહે, બાકી પોરમેહેરા સેવા કોઅરાહાટી પોતે મિલકાતે એને શક્તિ ઉપયોગ નાંય કોએ.”
ચિંતા નાંય કોઅના
(માથ્થી 6:25-34; 6:19-21)
22પાછે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, ચ્યાહાટી આમા તુમહાન આખતાહાવ, કા શારીરિક જીવના ચિંતા મા કોઅહા આમા કાય ખાઉં એને કાય પિયહું; પાછા આમા શરીરામાય કાય પોવહું. 23કાય જીવન ખાઅનાથી, એને શરીર ફાડકાહા કોઅતા વોદારે કિમત્યા હેય. 24નેંડાડાહાલ એઅયા, ચ્યે પોએત નાંય, એને વાડેત નાંય, એને નાયતે કોઠયેમાય થોવેત, તેરુંબી પોરમેહેર ચ્યાહાન ખાવાડેહે, તુમહે કિંમાત ચિડહા કોઅતી વોદારે હેય. 25તુમહામાયને ઓહડો કું હેય, જો પોતે જીવના બારામાય ચિંતા કોઅવાથી પોતે જીવન લાંબાવી હોકહે? 26યાહાટી જો તુમા બોદહાથી વાહના કામબી નાંય કોઇ હોકે, તો જીવનામાય બિજ્યે વાતહે બારામાય કાહા ચિંતા કોઅતાહા? 27“એને ફાડકાહાટી કાહા ચિંતા કોઅતાહા? જાડયેમાયને ફૂલજાડવા તુમા દિયાન કોઆ, ચ્યે કેહેકેન વોદતેહે; ચ્યે કાય મેહનાત નાંય કોએત, એને ચ્યે ફાડકે બી નાંય બોનાડે. તેરુંબી આંય તુમહાન આખહુ કા, સુલેમાન રાજાબી ચ્યા ઓલીબોદી સુંદરતા આતી તેરુંબી ચ્યાય ચ્યાહા હારકે ફાડકે નાંય પોવલે. 28ચ્યાહાટી પોરમેહેર રાનામાઅને ગાહીયાલ, જીં આજે હેય એને હાકાળ વાડીન આગડામાય ટાકી દી, ઓહડાલ તો ફાડકે પોવાડેહે, તે ઓ વોછો બોરહો થોવનારાહાય, તુમહાન તો યા કોઅતા વોદારે દેખભાલ કોઅરી. 29તે તુમા યા બારામાય ચિંતા મા કોઅહા, કા કાય ખાહું એને કાય પિયહું, એને શંકા મા કોઅહા. 30કાહાકા દુનિયામાઅન્યા ગેર યહૂદી લોક યે બોદ્યો વાતો હોદતાહા, બાકી તુમહે હોરગામાઅને આબહો જાંઅહે, કા તુમહાન યે વસ્તુહુ ગોરાજ હેય.” 31બાકી હોરગ્યા રાજ્યામાઅને વાના હોદ કોઆ, તોવે તુમહાન દોરત્યેવોયને બોદા વાના મિળી જાય.
મિલકાત કેસ બેગા કોઅના
32“તોવે ઈસુવે આખ્યાં, તુમા ગેટહા યોક હાના ટોળા હારકે હેય, યાહાટી કોઅયેહેબી વાતે તુમા બીયહા મા, કાહાકા પોરમેહેર આબાલ ઈ ગોમ્યા, કા તુમહાન રાજ્ય દી. 33તુમહે મિલકાત વેચી દિયા, એને ગોરીબાહાન દાન દિયા; એને મોજરાય નાંય જાય ઓહડી ઠેલી રાખા, બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત બેગા કોઅયા, તાં ઘોટી નાંય જાય, જ્યા પાહાય બાંડ નાંય યેય, એને ઉદાડા નાંય ખાય. 34કાહાકા જાં તો મિલકાત હેય, તો મોન સાદા તાંજ લાગલા રોય.”
કાયામ તિયારી રા
(માથ્થી 24:42-44)
35તુમા સાદા કામ કોઅરાહાટી તિયારી રા એને મા યેયનાહાટી પુરી રાત દિવા હોલગાડી રાખા. 36એને તુમા ચ્યા લોકહા હારકે બોના, જ્યા પોતે માલિકા વાટ એઅઇ રિયહો, કા તો વોરાડયાહા ઇહિને ફિરી યેયન દરવાજો ખોકડાવી તે તારાતુજ ચ્યાહાટી ખોલી દેય. 37ધન્ય હેય ચ્યા ચાકાર, જ્યાહાન માલિક પાછો યેયનાહાટી વાટ એઅતા દેખે, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યાહા માલિક યોકા ચાકારા હારકે ફાડકે પોવીન ચ્યાહાન ખાઅના ખાં બોહતાડી, એને ચ્યાહાપાય યેયન ચ્યાહા સેવા કોઅરી. 38જો તો આરદ્યે રાતી, કા ઉજાળાં ઓઅતા યેયન ચ્યાહાન વાટ જોવતા એએ, તોવે ચ્યા ચાકાર ધન્ય હેય. 39બાકી ઈ જાંઆઈ લીયા, કા જો ગાઆ માલિકાલ એહેકોય માલુમ રોતા, કા બાંડ કોઅહે વેળાઈયે યી, તે તો જાગતો રોતો; એને પોતે ગોઆમાય ચોરી નાંય ઓઅરા દેતો. 40તુમાબી તિયાર રા, કાહાકા જ્યેં વેળાઈયે તુમા જાંએબી નાંય, ચ્યે વેળાયે માઅહા પોહો યેઅઈ જાય.
બોરહાવાળો ચાકાર કું?
(માથ્થી 24:45-51)
41તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય ઓ દાખલો તું આમહાલુજ આખતોહો, કા બોદહાન?” 42એને પ્રભુવે આખ્યાં, “ઈમાનદાર એને બુદ્ધિમાન કારબારી કું હેય? જ્યાલ માલિકાય પોતાના નોકાર-ચાકારાવોય કારબારી બોનાડયોહો, કા તો સોમયાવોય ચ્યાહાન ખાઅના વસ્તુ દેય. 43ધન્ય હેય, તો ચાકાર, જ્યાલ માલિક યેઇન એહેંજ કોઅતો એએય. 44આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા; તો ચ્યાલ ચ્યા પોતાની બોદી મિલકાત્યે ઓદિકારી બોનાડી દી. 45બાકી જોવે ચાકાર એહેકેન વિચાર કોઆ લાગે કા, મા માલિકા યેયના આજુ વાઆ હેય, એને એહેકોય આખીન બિજા ચાકાર એને ચાકારીહીન ઠોકાં લાગે, એને ખાતો પિતો લાગે, સાકાટ બોની જાય. 46તોવે તો ચ્યા કારબારી માલિક પાછો યી, જોવે તો ચ્યા વાટ નાંય જોવે, એને ઓહડા સોમાયા જ્યા બારામાય તો જાંઆય બી નાંય. તોવે તો ચ્યાલ બોજ કોઠાણ સાજા દેયન એને ચ્યા ભાગ ડોંગ્યા લોકહાઆરે ઠોરવી. 47બાકી જો ચાકાર ચ્યા દોણ્યા ઇચ્છા જાંઅતો આતો, એને તિયારી નાંય રિયો, એને ચ્યા ઇચ્છા પરમાણે નાંય ચાલ્યો, ચ્યાલ બોજ માર પોડી. 48બાકી જો ચાકાર નાંય જાંઆય, એને માર જોડે ઓહડો કામ કોઅહે, ચ્યાલ વોછો માર પોડી, યાહાટી જ્યાલ બોજ દેનલા હેય, ચ્યાપાઅને બોજ માગવામાય યી, એને જ્યાલ બોજ હોપ્યહા, ચ્યાપાઅને બોજ લેવામાય યી.”
શાંતી નાંય બાકી ફુટ
(માથ્થી 10:34-36)
49આંય દોરત્યેવોય આગ લાવાં યેનોહો, એને આમી હોલગી જાતા તી માન કોલાં હારાં! 50માન માહારુજ યોક ભયંકર આબદા બોગાવના હેય, જાવ લોગુ તી આબદા નાંય બોગવું, તાંઉલોગુ મા જીવ કોલો નિરાશ હેય! 51“ઈ મા હુમાજતા કા આંય દોરત્યેવોય લોકહાવોચમાય શાંતી દાં યેનહો, આંય દોરત્યેવોય લોકહાવોચમાય શાંતી નાંય બાકી આલાગ કોઆડાં યેનહો. 52કાહાકા આમી પાછે યોકા ગોઆમાય પાચ જાંઆ રોતા ઓરી, ચ્યાહામાય ફુટ પોડી, તીન લોક જ્યા માયેવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યા બેન જાંઅહા વિરુદ કોઅરી જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા, એને એહકોયજ બેન જાંઆ તીનહયા આરે કોઅરી. 53આબહો પોહાઆરે, એને પોહો આબહા આરે વિરુદ કોઅરી, એને આયહો પોહયે આરે, એને પોહી આયહે વિરુદ કોઅરી, હાહુ વોવલ્યેહે આરે એને વોવલીહી હાહુ આરે વિરુદ કોઅરી.”
સમય વોળાખના
(માથ્થી 16:2-3)
54એને ઈસુવે લોકહાન આખ્યાં, “જોવે દિહી બુડતા એછરે વાદળાં ચોડતા દેખાય, તોવે તુમા તારાત આખતાહા કા, પાઆઈ યી, એને હાચ્ચાંજ પાઆઈ યેહે; 55એને બોખરો યેતો દેખીન, તુમા આખતાહા, કા તીડકા લાગી ઉઠી, એને એહેકોય હાચ્ચાંજ બોનહે. 56ઓ ડોંગ્યાહાય, આકાશ એને દોરત્યે બારામાય પારાખતા તુમહાન આવડેહે, બાકી આમી યા સમાયામાય પોરમેહેર કાય કોઅરા માગહે ચ્યા બારામાય તુમા નાંય હોમજે?
પોતાના ગુચવાણ દુર કોઅના
(માથ્થી 5:25-26)
57તુમહાય પોતે નોક્કી કોઅરા જોજે કા તુમહેહાટી કાય કોઅના ઠીક હેય? 58કાહાકા જોવે તું ફીરાદીવાળા આરે કોચર્યે વાટે જાહે, તાંઉ ચ્યાપાઅને છુટા હાટી કોશિશ કોઓ નાંય તે તો તુલ ન્યાય કોઅનારા પાય દોઇન લેય જાય, ન્યાય કોઅનારો તુલ સીપાડાલ હોઅપી દી, એને સીપાડા તુલ જેલેમાય કોંડી દી. 59આંય તુલ હાચ્ચાં આખતાહાવ કા જાંઉ લોગુ બોદા પોયહા બોઅઇ નાંય દેય, તાંવ લોગુ તું જેલેમાઅને છુટી નાંય હોકહે.”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Gamit Bible (ગામીત), by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.