Johannes 1
1
Dit 1. Capitel.
1Van jest Begen of ön wiär dit Uurd, en dit Uurd wiär bi Gott, en Gott wiär dit Uurd.
2Dit wiär van jest Begen bi Gott.
3Alle Dinge sen döör ditsallew måket uden; en sönder ditsallew es er niin Ding måket, wat måket es.
4Ön höm wiär dit Lewent, en dit Lewent wiär dit Läägt ön di Mensk.
5En dit Läägt skintj ön di Junkheid, en dit Junkens heed-t ek begreppen.
6Diär wiär en Mensk van Gott stjürt, di hjit Johannes.
7Disallew kâm tö en Tjügnis, dat hi van dit Läägt tjügt, omdat alle döör höm liiw skuld.
8Hi wiär ek dit Läägt, mar hi wiär stjürt, om van dit Läägt tö tjügen.
9Hi wiär dit wårhaftige Läägt, wat alle Mensken läägt måket, welk tö Warld kom.
10Hi wiär ön di Wârld; en di Wârld es döör höm måket; en di Warld käänt höm ek.
11Hi kâm ön sin Ein; mar sin Einen noom höm ek âp.
12Mar hur Vulen höm önnoom, danen jåw hi Magt, Gottes Biärner tö uden.
13Welk ek van dit Blöd sen, nog van Fleesk Wel, nog van en Mans Wel, mar van Gott geboren sen.
14En dit Uurd wåd Fleesk, en unet mung ǖs, en wü såg sin Herligheid, en Herligheid üs di iningst tökjemmen Seen van di Vader, vol Gnåd en Wårheid.
15Johannes tjügt van höm, rääpt en sprakt: Dös wiär-t, diär ik van said hå: Eter mi wel er jen kom, diär voar mi wessen heed, for hi wiär jer üs ik.
16En van sin Volheid hå wü al nommen Gnåd om Gnåd.
17For di Wet es döör Moses iwen; di Gnad en di Warheid es döör Jesus Christus uden.
18Nemmen heed Gott jens sen; di iningst geboren Seen, welk ön di Våders Skoat es, di heed-t ǖs forklåret.
19En dit es dit Tjügnis van Johannes, diär di Juden van Jerusalem Pröster en Leviten stjürt, dat ja höm fråge skuld: Hokken best dü?
20En hi bekäänt en loog ek; en hi bekäänt: Ik sen ek Christus.
21En ja fråget höm: Wat da? Best dü Elias? /Hi sprok:/ Ik sen höm ek. Best dü en Profēt? En hi swaret: Nån.
22Da said ja tö höm: Wat best dü da? Omdat wü en Swår iiw mai dânen, welk ǖs stjǖrt hå. Wat saidst dü van di sallew?
23Hi sprok: Ik sen di Stem van en Pröst, diär rääpt ön en wööst Ort: Måke di Herr sin Wei törogt, alliküs di Profet Jesaias said heed.
24En danen, diär stjürt wiär, ja wiär van di Farisäers.
25En ja fraget höm, en sprok tö höm: Hurom döpest dü da, wan dü ek Christus best, nog Elias, nog en Profet?
26Johannes swåret jam, en said: Ik döpe me Weter, mar hi stånt medden mung ju, diär I ek kään.
27Disallew est, diär nå mi komt, welk voar mi wessen heed, ik sen-t ek wert, dat ik höm di Skogrimen âplise.
28Dit ske tö Bethabara, üp di Üder Sid van di Jordan, hur Johannes döpet.
29Üp di Üder Dai såg Johannes, dat Jesus tö höm kâm, en sprok: Se, dit es Gottes Lum, welk di Warlds Send drait.
30Hat es höm, van welk ik said hå: Nå mi komt en Man, welk voar mi wessen heed, for hi wiär jer, üs ik.
31En ik küd höm ek; mar omdat hi ön Israel ipenbåret wåd, diärom sen ik kjemmen, om me Weter tö döpin.
32En Johannes tjügt, en sprok: Ik såg, dat di Geist diäldålet, alliküs en Düf van Hemmel, en blēw üp höm.
33En ik küd höm ek, mar di diär mi stjürt heed, om me Weter tö döpin, disallew sprok tö mi: Üp welk dü Gottes Geist diäldålin Sjogst, en üp höm bliwen; disalwige es dit, diär me hellig Geist döpet.
34En ik såg dit, en tjügt, dat hi di Seen van Gott es.
35Üp di Üder Dai stönd Johannes alweder, en tau van sin Lirlings.
36En diär hi Jesus gungen såg, sprok hi: Dit es Gottes Lum.
37En tau van sin Lirlings hjert höm spreken, en jat fölligt Jesus.
38Mar Jesus kirt sik om, en såg, dat jat höm eterfölligt, en sprok tö jam: Wat sjuk at? En jat said tö höm: Rabbi (dit hjit aursäät: Meister) hur uni I?
39Hi sprok tö jam: Kom en se dit. Jat kâm, en såg dit, en bleew disallew Dai bi höm. En hat wiär om Klok tīn.
40Jen van di tau, diär-t van Johannes hjert hed, en Jesus fölligt, wiär Andreas, di Brödher van Simon Petrus.
41Disallew foand jest sin Brödher Simon, en sprok tö höm: Wü ha di Messias fünden, (dit es aursäät: Christus, di Soalewt.)
42En hi fört höm hen tö Jesus. Diär Jesus höm såg, sprok hi: Dü best Simon, Jonas Seen, dü skedt Kephas hjit; dit es aursäät: Petrus, en Klep.
43Üp di Üder Dai wild Jesus weder hengung na Galiläa, en foand Filippus, en sprok tö höm: Fölge mi!
44Filippus wiär van Bethsaida; üt disallew Stad üs Andreas en Petrus.
45Filippus foand Nathanael, en said tö höm: Wü hå di fünden, van welk Moses ön di Wet en di Profeten skrewwen ha, nämmelk: Jesus, Josephs Seen van Nazareth.
46En Nathanael said tö höm: Wat Guds kjen er van Nazareth kom? Filippus said tö höm: Kom en se!
47Jesus såg Nathanael tö sik kommen, en said van höm: Se, wårelk, en rogt Israelit, ön welk niin Falskheid es!
48Nathanael said tö höm: Hurvan käänst dü mi? Jesus swåret, en said tö höm: Jerdat Filippus di rööp, diär dü önder di Figenboom wiärst, såg ik di.
49Nathanael swåret, en said tö höm: Rabbi, dü best Gottes Seen, dü best di Könning van Israel.
50Jesus swåret, en said tö höm: Dü liiwst, aurdat ik tö di said hå, dat ik di sen hå önder di Figenboom; dü skedt jit gurter Dingen tö sen fo.
51En hi said tö höm: Forwår, forwår, ik si ju, van nü of ön skel I di Hemmel ipen se, en Gottes Engeler âp- en djälfåren üp di Menskenseen.
Currently Selected:
Johannes 1: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Johannes 1
1
Dit 1. Capitel.
1Van jest Begen of ön wiär dit Uurd, en dit Uurd wiär bi Gott, en Gott wiär dit Uurd.
2Dit wiär van jest Begen bi Gott.
3Alle Dinge sen döör ditsallew måket uden; en sönder ditsallew es er niin Ding måket, wat måket es.
4Ön höm wiär dit Lewent, en dit Lewent wiär dit Läägt ön di Mensk.
5En dit Läägt skintj ön di Junkheid, en dit Junkens heed-t ek begreppen.
6Diär wiär en Mensk van Gott stjürt, di hjit Johannes.
7Disallew kâm tö en Tjügnis, dat hi van dit Läägt tjügt, omdat alle döör höm liiw skuld.
8Hi wiär ek dit Läägt, mar hi wiär stjürt, om van dit Läägt tö tjügen.
9Hi wiär dit wårhaftige Läägt, wat alle Mensken läägt måket, welk tö Warld kom.
10Hi wiär ön di Wârld; en di Wârld es döör höm måket; en di Warld käänt höm ek.
11Hi kâm ön sin Ein; mar sin Einen noom höm ek âp.
12Mar hur Vulen höm önnoom, danen jåw hi Magt, Gottes Biärner tö uden.
13Welk ek van dit Blöd sen, nog van Fleesk Wel, nog van en Mans Wel, mar van Gott geboren sen.
14En dit Uurd wåd Fleesk, en unet mung ǖs, en wü såg sin Herligheid, en Herligheid üs di iningst tökjemmen Seen van di Vader, vol Gnåd en Wårheid.
15Johannes tjügt van höm, rääpt en sprakt: Dös wiär-t, diär ik van said hå: Eter mi wel er jen kom, diär voar mi wessen heed, for hi wiär jer üs ik.
16En van sin Volheid hå wü al nommen Gnåd om Gnåd.
17For di Wet es döör Moses iwen; di Gnad en di Warheid es döör Jesus Christus uden.
18Nemmen heed Gott jens sen; di iningst geboren Seen, welk ön di Våders Skoat es, di heed-t ǖs forklåret.
19En dit es dit Tjügnis van Johannes, diär di Juden van Jerusalem Pröster en Leviten stjürt, dat ja höm fråge skuld: Hokken best dü?
20En hi bekäänt en loog ek; en hi bekäänt: Ik sen ek Christus.
21En ja fråget höm: Wat da? Best dü Elias? /Hi sprok:/ Ik sen höm ek. Best dü en Profēt? En hi swaret: Nån.
22Da said ja tö höm: Wat best dü da? Omdat wü en Swår iiw mai dânen, welk ǖs stjǖrt hå. Wat saidst dü van di sallew?
23Hi sprok: Ik sen di Stem van en Pröst, diär rääpt ön en wööst Ort: Måke di Herr sin Wei törogt, alliküs di Profet Jesaias said heed.
24En danen, diär stjürt wiär, ja wiär van di Farisäers.
25En ja fraget höm, en sprok tö höm: Hurom döpest dü da, wan dü ek Christus best, nog Elias, nog en Profet?
26Johannes swåret jam, en said: Ik döpe me Weter, mar hi stånt medden mung ju, diär I ek kään.
27Disallew est, diär nå mi komt, welk voar mi wessen heed, ik sen-t ek wert, dat ik höm di Skogrimen âplise.
28Dit ske tö Bethabara, üp di Üder Sid van di Jordan, hur Johannes döpet.
29Üp di Üder Dai såg Johannes, dat Jesus tö höm kâm, en sprok: Se, dit es Gottes Lum, welk di Warlds Send drait.
30Hat es höm, van welk ik said hå: Nå mi komt en Man, welk voar mi wessen heed, for hi wiär jer, üs ik.
31En ik küd höm ek; mar omdat hi ön Israel ipenbåret wåd, diärom sen ik kjemmen, om me Weter tö döpin.
32En Johannes tjügt, en sprok: Ik såg, dat di Geist diäldålet, alliküs en Düf van Hemmel, en blēw üp höm.
33En ik küd höm ek, mar di diär mi stjürt heed, om me Weter tö döpin, disallew sprok tö mi: Üp welk dü Gottes Geist diäldålin Sjogst, en üp höm bliwen; disalwige es dit, diär me hellig Geist döpet.
34En ik såg dit, en tjügt, dat hi di Seen van Gott es.
35Üp di Üder Dai stönd Johannes alweder, en tau van sin Lirlings.
36En diär hi Jesus gungen såg, sprok hi: Dit es Gottes Lum.
37En tau van sin Lirlings hjert höm spreken, en jat fölligt Jesus.
38Mar Jesus kirt sik om, en såg, dat jat höm eterfölligt, en sprok tö jam: Wat sjuk at? En jat said tö höm: Rabbi (dit hjit aursäät: Meister) hur uni I?
39Hi sprok tö jam: Kom en se dit. Jat kâm, en såg dit, en bleew disallew Dai bi höm. En hat wiär om Klok tīn.
40Jen van di tau, diär-t van Johannes hjert hed, en Jesus fölligt, wiär Andreas, di Brödher van Simon Petrus.
41Disallew foand jest sin Brödher Simon, en sprok tö höm: Wü ha di Messias fünden, (dit es aursäät: Christus, di Soalewt.)
42En hi fört höm hen tö Jesus. Diär Jesus höm såg, sprok hi: Dü best Simon, Jonas Seen, dü skedt Kephas hjit; dit es aursäät: Petrus, en Klep.
43Üp di Üder Dai wild Jesus weder hengung na Galiläa, en foand Filippus, en sprok tö höm: Fölge mi!
44Filippus wiär van Bethsaida; üt disallew Stad üs Andreas en Petrus.
45Filippus foand Nathanael, en said tö höm: Wü hå di fünden, van welk Moses ön di Wet en di Profeten skrewwen ha, nämmelk: Jesus, Josephs Seen van Nazareth.
46En Nathanael said tö höm: Wat Guds kjen er van Nazareth kom? Filippus said tö höm: Kom en se!
47Jesus såg Nathanael tö sik kommen, en said van höm: Se, wårelk, en rogt Israelit, ön welk niin Falskheid es!
48Nathanael said tö höm: Hurvan käänst dü mi? Jesus swåret, en said tö höm: Jerdat Filippus di rööp, diär dü önder di Figenboom wiärst, såg ik di.
49Nathanael swåret, en said tö höm: Rabbi, dü best Gottes Seen, dü best di Könning van Israel.
50Jesus swåret, en said tö höm: Dü liiwst, aurdat ik tö di said hå, dat ik di sen hå önder di Figenboom; dü skedt jit gurter Dingen tö sen fo.
51En hi said tö höm: Forwår, forwår, ik si ju, van nü of ön skel I di Hemmel ipen se, en Gottes Engeler âp- en djälfåren üp di Menskenseen.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)