Johannes 16
16
Dit 16. Capitel.
1Dit ha ik tö ju spreken, omdat I ju ek argere skuld.
2Ja wel ju ön di Ban dö. Jå di Tid wel kom, dat, hokken ju doadslaid, hi wel min, dat hi Gott diärme en Tiinst dǟd.
3En sok wel ja ju diärom dö, dat ja nogweder mi, of min Våder kään.
4Mar Sok hå ik tö ju redet, om dat, wan di Tid komt, I diärom täänk, dat ik et tö ju said hå. Mar Sok ha ik ju van jest Begen of ön ek said; for ik wiär bi ju.
5Mar nü gung ik hen tö di, diär mi stjürt heed; en Nemmen van ju fråget mi: Hur geist dü hen?
6Mar, wil ik sok tö ju redet hå, es ju Hart vol Bedrüwwing uden.
7Mar ik /si/ ju di Wårheid: Hat es gud foar ju, dat ik hengung. For wan ik ek henging, da kam di Tröster ek tö ju. Mar wan ik hengung, da wel ik höm tö ju stjür.
8En wan disallew komt, da wel hi di Warld aurtjüg van di Send, en van di Rogtfârdigheid, en van dit Gerigt.
9Van di Send, dat ja ek liiw ön mi.
10Van di Rogtfardigheid, dat ik hengung tö di Vader, en I mi van nü ön ek sé.
11Van dit Gerigt, dat di Opperst van di Wârld forordilet es.
12Ik ha ju jit vuul tö sien, mar I kjen-t jit ek drai.
13Mar wan jünder, di Wårheids-Geist, komt, di wel ju ön alle Warheid leite. For hi wel ek van höm salw rede, mar wat hi hīr wel, dit wel hi rede; en wat er ön di tökommen Tid ske skel, dit wel hi ju forkindige.
14Disallew wel mi forklåre; for van dit Min wel hi-t nem, en ju forkindige.
15Alles, wat di Vader heed, dit es min; diärom hå ik ju said, hi wel-t van Min nem, en ju forkindige.
16Om en kūrt Tid, da skel I mi ek se; en weder om en kurt Tid, da skel I mi se; for ik gung hen tö di Våder.
17Diär sprok Sommen van sin Lirlings tö arküder: Wat es dit, dat hi said tö üs: Om en kurt Tid, da skel I mi ek se, en weder om en kurt Tid, da skel I mi se, en dat ik tö di Våder gung?
18Da said ja: Wat es dit, dat hi said, om en kurt Tid? Wü weet ek, wat hi said.
19Diär markt Jesus, dat ja hö fråge wild, en sprok tö jam: Diärom frage I ju önder arküder, dat ik said hå: Om en kurt Tid, da skel I mi ek sé, en weder om en kūrt Tid, da skel I mi sé?
20Wårelk, wårelk, ik si ju: I skel skroale en hüle, mar di Warld wel sik frügge, en I skel bedrüwwet wiis, dag skel ju Bedrüwwetheid ön Frügged forwandelt ud.
21En Wüf, wan jü gebårt; da heed jü Bedrüwwetheid, for hör Stünd es kjemmen; mar wan jü dit Biären geboren heed, täänkt jü ek moar om di Ungst, om di Früggeds wel, dat di Mensk tö Warld geboren es.
22En I hå nü uk Benautheid; mar ik wel ju wederse, en ju Hart skel sik frügge, en Nemmen skel ju Blidheid van ju nem.
23En üp disallew Dai wel I mi om nöndt fråge. Forwår, forwår, ik si ju: Wan I di Vader om wat bed wel ön min Noom, da wel hi ju dit iiw.
24Tövoaren ha I om nöndt böden ön min Noom. Bed, da skel I fo, om dat ju Blidheid volkommen es.
25Dit hå ik tö ju döör Gliknissen spreken. Mar hat komt di Tid, dat ik ek moar döör Gliknissen me ju spreek wel, mar ju fri üt forkindige wel van min Våder.
26Üp disallew Dai skel I bed ön min Noom. En ik si-t ju ek, dat ik di Våder foar ju bed wel.
27For di Vader sallew heed ju lew, diärom, dat I mi lew hå, en liiw, dat ik van Gott ütgingen sen.
28Ik sen van di Vader ütgingen, en kjemmen ön di Wârld; wederom forlet ik di Warld, en gung tö di Våder.
29Sin Lirlings said tö höm: Sé, nü sprakst dü lik tö, en saidst niin Gliknis.
30Nü weet wü, dat dü alle Dinge weest; en heedst ek nödig, dat er di hokken fråget. Diärom liiw wü, dat dü van Gott ütgingen best.
31Jesus swåret jam: Nü liiw I.
32Betäänk, di Stünd komt, en es al kjemmen, dat I ombistrīt ud, ark ön Sin, en mi alining let; mar ik sen ek alining, for di Vader es bi mi.
33Dit hå ik tö ju spreken, dat I ön mi Fred hå. Ön di Warld hå I Ungst; mar wiis getrost: Ik hå di Wårld aurwünden.
Currently Selected:
Johannes 16: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Johannes 16
16
Dit 16. Capitel.
1Dit ha ik tö ju spreken, omdat I ju ek argere skuld.
2Ja wel ju ön di Ban dö. Jå di Tid wel kom, dat, hokken ju doadslaid, hi wel min, dat hi Gott diärme en Tiinst dǟd.
3En sok wel ja ju diärom dö, dat ja nogweder mi, of min Våder kään.
4Mar Sok hå ik tö ju redet, om dat, wan di Tid komt, I diärom täänk, dat ik et tö ju said hå. Mar Sok ha ik ju van jest Begen of ön ek said; for ik wiär bi ju.
5Mar nü gung ik hen tö di, diär mi stjürt heed; en Nemmen van ju fråget mi: Hur geist dü hen?
6Mar, wil ik sok tö ju redet hå, es ju Hart vol Bedrüwwing uden.
7Mar ik /si/ ju di Wårheid: Hat es gud foar ju, dat ik hengung. For wan ik ek henging, da kam di Tröster ek tö ju. Mar wan ik hengung, da wel ik höm tö ju stjür.
8En wan disallew komt, da wel hi di Warld aurtjüg van di Send, en van di Rogtfârdigheid, en van dit Gerigt.
9Van di Send, dat ja ek liiw ön mi.
10Van di Rogtfardigheid, dat ik hengung tö di Vader, en I mi van nü ön ek sé.
11Van dit Gerigt, dat di Opperst van di Wârld forordilet es.
12Ik ha ju jit vuul tö sien, mar I kjen-t jit ek drai.
13Mar wan jünder, di Wårheids-Geist, komt, di wel ju ön alle Warheid leite. For hi wel ek van höm salw rede, mar wat hi hīr wel, dit wel hi rede; en wat er ön di tökommen Tid ske skel, dit wel hi ju forkindige.
14Disallew wel mi forklåre; for van dit Min wel hi-t nem, en ju forkindige.
15Alles, wat di Vader heed, dit es min; diärom hå ik ju said, hi wel-t van Min nem, en ju forkindige.
16Om en kūrt Tid, da skel I mi ek se; en weder om en kurt Tid, da skel I mi se; for ik gung hen tö di Våder.
17Diär sprok Sommen van sin Lirlings tö arküder: Wat es dit, dat hi said tö üs: Om en kurt Tid, da skel I mi ek se, en weder om en kurt Tid, da skel I mi se, en dat ik tö di Våder gung?
18Da said ja: Wat es dit, dat hi said, om en kurt Tid? Wü weet ek, wat hi said.
19Diär markt Jesus, dat ja hö fråge wild, en sprok tö jam: Diärom frage I ju önder arküder, dat ik said hå: Om en kurt Tid, da skel I mi ek sé, en weder om en kūrt Tid, da skel I mi sé?
20Wårelk, wårelk, ik si ju: I skel skroale en hüle, mar di Warld wel sik frügge, en I skel bedrüwwet wiis, dag skel ju Bedrüwwetheid ön Frügged forwandelt ud.
21En Wüf, wan jü gebårt; da heed jü Bedrüwwetheid, for hör Stünd es kjemmen; mar wan jü dit Biären geboren heed, täänkt jü ek moar om di Ungst, om di Früggeds wel, dat di Mensk tö Warld geboren es.
22En I hå nü uk Benautheid; mar ik wel ju wederse, en ju Hart skel sik frügge, en Nemmen skel ju Blidheid van ju nem.
23En üp disallew Dai wel I mi om nöndt fråge. Forwår, forwår, ik si ju: Wan I di Vader om wat bed wel ön min Noom, da wel hi ju dit iiw.
24Tövoaren ha I om nöndt böden ön min Noom. Bed, da skel I fo, om dat ju Blidheid volkommen es.
25Dit hå ik tö ju döör Gliknissen spreken. Mar hat komt di Tid, dat ik ek moar döör Gliknissen me ju spreek wel, mar ju fri üt forkindige wel van min Våder.
26Üp disallew Dai skel I bed ön min Noom. En ik si-t ju ek, dat ik di Våder foar ju bed wel.
27For di Vader sallew heed ju lew, diärom, dat I mi lew hå, en liiw, dat ik van Gott ütgingen sen.
28Ik sen van di Vader ütgingen, en kjemmen ön di Wârld; wederom forlet ik di Warld, en gung tö di Våder.
29Sin Lirlings said tö höm: Sé, nü sprakst dü lik tö, en saidst niin Gliknis.
30Nü weet wü, dat dü alle Dinge weest; en heedst ek nödig, dat er di hokken fråget. Diärom liiw wü, dat dü van Gott ütgingen best.
31Jesus swåret jam: Nü liiw I.
32Betäänk, di Stünd komt, en es al kjemmen, dat I ombistrīt ud, ark ön Sin, en mi alining let; mar ik sen ek alining, for di Vader es bi mi.
33Dit hå ik tö ju spreken, dat I ön mi Fred hå. Ön di Warld hå I Ungst; mar wiis getrost: Ik hå di Wårld aurwünden.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)