Gníoṁarṫa 23
23
Caibidil XXIII
Pól ina ṡeasaṁ i láṫair na ċóṁairle: cóṁrún eadar na h-Iúdaiġ é ċur ċun báis. Cuirtear ar ṡiuḃal go Caesarea é.
1Agus ag dearcaḋ do Ṗól ar an ċóṁairle, duḃairt sé: A ḟeara, agus a ḃráiṫre, rinne ṁise seirḃís do Ḋia le coinsias ṁaiṫ ar fad go dtí an lá indiu.
2Agus d’órduiġ Ananias, uaċtarán na sagart, dóḃṫa sin a ḃí ina seasaṁ le n-a ṫaoiḃ, é a ḃualaḋ san ḃéal.
3Annsin duḃairt Pól leis: Buailfiḋ Dia ṫusa, a ḃalla aoldaiṫte. Óir an suiḋeann tú a ṫaḃairt ḃreiṫeaṁnais orm-sa do néir an dliġe, agus an dtugann tú órduġaḋ mé a ḃualaḋ i n-aġaiḋ an dliġe?
4Agus duḃairt na daoine a ḃí ina seasaṁ annsin: An ḃfuil tusa ag cáineaḋ árdṡagart Dé?
5Agus duḃairt Pól: Ní raiḃ a ḟios agam, a ḃráiṫre, gurab é uaċtarán na sagart é. Óir tá scríoḃṫa: Ní ċáinfiḋ tú prionnsa do ṗobail.#Ecs. 22, 28.
6Agus ó ḃí a ḟios ag Pól go raiḃ cuid acu ina Sadducaiġ, agus an ċuid eile ina ḃFairisíniġ, scairt sé amaċ san ċóṁairle: A ḟeara, agus a ḃráiṫre, is Fairisíneaċ, agus mac le Fairisíniġ mise:#Pilip. 3, 5. is fá ḋóċas agus fá eiséirġe na marḃ atáṫar mo ċeistuiġaḋ.
7Agus nuair a duḃairt sé sin, d’éiriġ aċrann eadar na Fairisíniġ agus na Sadducaiġ: agus roinneaḋ an sluaġ.
8Óir deir na Sadducaiġ naċ mbíonn eiséirġe ann,#Mait. 22, 23. ná aingeal, ná spiorad: aċt adṁuiġeann na Fairisíniġ iad sin araon.
9Agus d’éiriġ callán mór ann. Agus d’éiriġ cuid de na Fairisíniġ a ṫaḃairt caṫa, agus duḃairt: Ní ḟaġamuid olc ar bit san duine seo: cad é, má laḃair spiorad, nó aingeal leis?
10Agus tráṫ d’éiriġ aċrann mór ann, ar eagla go strócaidís Pól as a ċéile, d’órduiġ an ceann feaḋain do na saiġdiuirí dul síos, agus é ḃreiṫ uaṫa, agus a ṫaḃairt isteaċ san ċampa.
11Agus an oiḋċe ina ḋiaiḋ sin, ṡeasuiġ an Tiġearna ag a ṫaoiḃ, agus duḃairt: Bíoḋ misneaċ agat: óir mar rinne tú fiaḋnaise daṁ i n-Ierusalem, is mar sin is, éigean duit fiaḋnaise a ḋéanaṁ fosta san Róiṁ.
12Agus nuair a ṫáinic an lá, ċruinniġ cuid de na h-Iúdaiġ i gcionn a ċéile, agus ċeangail siad iaḋ féin faoi ṁionna, ag ráḋ, naċ gcaiṫfidís biaḋ ná deoċ, nó go marḃaidís Pól.
13Agus ḃí ós cionn ḋaiċead fear ann, a rinne an connraḋ ceilge sin:
14Agus ṫáinic siad ċuig uaċtaráin na sagart agus na seanóirí, agus duḃairt: Ṁionnuiġeamar le móid gan aon níḋ a ḃlaiseaḋ, nó go marḃamuid Pól.
15Anois, dá ḃríġ sin, cuirigiḋ-se, mar aon leis an ċóṁairle, i n-iúl do’n ċionn feaḋain é ṫaḃairt amaċ ċugaiḃ, aṁail agus dá mba ṁian liḃ eolas níos iomláine ḋ’ḟaġáil fá dtaoiḃ de. Agus sul a dtigiḋ sé ḟad liḃ, tá sinne ullaṁ ċun é a ṁarḃaḋ.
16Nuair a ċuala mac ḋeirḃṡiúr Ṗóil fá’n ċeilg, ṫáinic sé, agus ċuaiḋ isteaċ san ċampa gur innis do Ṗól.
17Agus ġoir Pól ċuige duine de na ceanntúirí, agus duḃairt: Taḃair an t-óigḟear seo ċuig an cionn feaḋain, óir tá rud éigin aige le h-innse dó.
18Agus ġá ḃreiṫ leis dó-san, ṫug sé go dtí an ceann feaḋain é, agus duḃairt: D’iarr an príosúnaċ Pól orm an t-óigḟear seo a ṫaḃairt ċugat, mar go ḃfuil rud éigin aige le ráḋ leat.
19Agus ġá ḃreit leis ar ġreim láiṁe do’n ċionn feaḋain, ċuaiḋ sé i leat taoiḃ leis, agus d’ḟiafruiġ de: Cad é tá agat le h-innse daṁ?
20Agus duḃairt seisean: Tá socair ag na h-Iúdaiġ iarraiḋ ort-sa Pól a ṫaḃairt amaċ ċun na cóṁairle i mbáraċ, aṁail agus dá mbéaḋ siad ar tí tuairisc éigin níos iomláine air a ċuartuġaḋ:
21Aċt ná creid ṫusa iad, óir tá ós cionn ḋaiċeaḋ fear acu ag déanaṁ luiġeaċáin roiṁe, agus ċeangail siad iad féin faoi ṁionna gan biaḋ ná deoċ a ċaiṫeaṁ nó go marḃaidís é: agus tá siad ullaṁ anois, ag feiṫeaṁ le do ġeallaṁaint-se.
22Ar an aḋḃar sin, leig an ceann feaḋain an t-óigḟear ċun siuḃail, agus ċros sé air innse do ḋuine ar biṫ gur ċuir sé na neiṫe sin i n-iúl dó féin.
23Agus ġoir sé beirt ċeanntúir ċuige, agus duḃairt leo: Ullṁuiġigiḋ fá ċoinne na tríoṁaḋ h-uaire de’n oiḋċe ḋá ċéad saiġdiuir le dul go Caesarea, agus deiċ agus trí fiċid marcaċ, agus bá ċéad lannaire:
24Agus faġaigiḋ beiṫiḋiġ, go gcuiriḋ siad Pól a ṁarcaiḋeaċt, agus go dtugaiḋ siad slán é go dtí an t-uaċtarán Felics.
25(Óir ḃí eagla air go mb’ḟéidir go ndéanaḋ na h-Iúdaiġ é d’ḟuadaċ agus a ṁarḃaḋ, agus go gcuirtí bréag air féin ina ḋiaiḋ sin, aṁail agus dá mbéaḋ sé ar tí airgead a ġlacaḋ).
26Agus scríoḃ sé litir a raiḃ seo inntí: Sláinte ó Ċluad Lisias ċuig an uaċtarán ró-oirḋearc Felics.
27Rug na h-Iúdaiġ ar an ḟear seo, agus ḃí siad ar tí a ṁarḃaḋ, nuair a ṫáinic mise orṫa le h-arm, agus sciob mé uaṫa é, ar a ṫuigḃeáil daṁ gur Róṁánaċ é:
28Agus d’ḟonn fios d’ḟaġáil ar an ċoir a ḃí dá cur ina leiṫ acu, ṫug mé ċun a gcóṁairle é.
29Agus fuair mé amaċ gur fá ċeisteanna a ndliġe féin a ḃí siad a ċionntuġaḋ, aċt gan aon ċoir ann a ṫuill bás ná geiṁleaċa.
30Agus nuair a h-innseaḋ daṁ fá luiġeaċán a ḃí dá ullṁuġaḋ acu roiṁe, ċuir mé ċugat-sa é, agus d’ḟuagair mé fosta do luċt a ċionntuiġṫe a gcás a ċur ós do ċóṁair-se. Slán agat.
31Ar an aḋḃar sin, ṫug na saiġḋiuirí leo Pól, ḋo réir mar h-órduiġeaḋ dóiḃ, agus ṫreoruiġ siad san oiḋċe go h-Antipatris é.
32Agus lá ar n-a ḃáraċ leig siad uaṫa na marcaiġ le dul leis, agus ṗill siad ċun an ċampa.
33Agus nuair a ṫáinic siad-san go Caesarea, agus ṫug siad an litir do’n uaċtarán, ċuir siad Pól ina ṡeasaṁ ós a ċóṁair fosta.
34Agus nuair a ḃí sí léiġte aige, agus d’ḟiafruiġ sé cé an ċúige arḃ as dó: agus nuair a ṫuig sé gurḃ as Cilicia dó:
35Duḃairt sé: Éistfiḋ mé leat, nuair a ṫiocfas luċt do ċionntuiġṫe. Agus d’órduiġ sé é a ċongḃáil i gcúirt Ioruaid.
Currently Selected:
Gníoṁarṫa 23: ASN1943G
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
Gníoṁarṫa 23
23
Caibidil XXIII
Pól ina ṡeasaṁ i láṫair na ċóṁairle: cóṁrún eadar na h-Iúdaiġ é ċur ċun báis. Cuirtear ar ṡiuḃal go Caesarea é.
1Agus ag dearcaḋ do Ṗól ar an ċóṁairle, duḃairt sé: A ḟeara, agus a ḃráiṫre, rinne ṁise seirḃís do Ḋia le coinsias ṁaiṫ ar fad go dtí an lá indiu.
2Agus d’órduiġ Ananias, uaċtarán na sagart, dóḃṫa sin a ḃí ina seasaṁ le n-a ṫaoiḃ, é a ḃualaḋ san ḃéal.
3Annsin duḃairt Pól leis: Buailfiḋ Dia ṫusa, a ḃalla aoldaiṫte. Óir an suiḋeann tú a ṫaḃairt ḃreiṫeaṁnais orm-sa do néir an dliġe, agus an dtugann tú órduġaḋ mé a ḃualaḋ i n-aġaiḋ an dliġe?
4Agus duḃairt na daoine a ḃí ina seasaṁ annsin: An ḃfuil tusa ag cáineaḋ árdṡagart Dé?
5Agus duḃairt Pól: Ní raiḃ a ḟios agam, a ḃráiṫre, gurab é uaċtarán na sagart é. Óir tá scríoḃṫa: Ní ċáinfiḋ tú prionnsa do ṗobail.#Ecs. 22, 28.
6Agus ó ḃí a ḟios ag Pól go raiḃ cuid acu ina Sadducaiġ, agus an ċuid eile ina ḃFairisíniġ, scairt sé amaċ san ċóṁairle: A ḟeara, agus a ḃráiṫre, is Fairisíneaċ, agus mac le Fairisíniġ mise:#Pilip. 3, 5. is fá ḋóċas agus fá eiséirġe na marḃ atáṫar mo ċeistuiġaḋ.
7Agus nuair a duḃairt sé sin, d’éiriġ aċrann eadar na Fairisíniġ agus na Sadducaiġ: agus roinneaḋ an sluaġ.
8Óir deir na Sadducaiġ naċ mbíonn eiséirġe ann,#Mait. 22, 23. ná aingeal, ná spiorad: aċt adṁuiġeann na Fairisíniġ iad sin araon.
9Agus d’éiriġ callán mór ann. Agus d’éiriġ cuid de na Fairisíniġ a ṫaḃairt caṫa, agus duḃairt: Ní ḟaġamuid olc ar bit san duine seo: cad é, má laḃair spiorad, nó aingeal leis?
10Agus tráṫ d’éiriġ aċrann mór ann, ar eagla go strócaidís Pól as a ċéile, d’órduiġ an ceann feaḋain do na saiġdiuirí dul síos, agus é ḃreiṫ uaṫa, agus a ṫaḃairt isteaċ san ċampa.
11Agus an oiḋċe ina ḋiaiḋ sin, ṡeasuiġ an Tiġearna ag a ṫaoiḃ, agus duḃairt: Bíoḋ misneaċ agat: óir mar rinne tú fiaḋnaise daṁ i n-Ierusalem, is mar sin is, éigean duit fiaḋnaise a ḋéanaṁ fosta san Róiṁ.
12Agus nuair a ṫáinic an lá, ċruinniġ cuid de na h-Iúdaiġ i gcionn a ċéile, agus ċeangail siad iaḋ féin faoi ṁionna, ag ráḋ, naċ gcaiṫfidís biaḋ ná deoċ, nó go marḃaidís Pól.
13Agus ḃí ós cionn ḋaiċead fear ann, a rinne an connraḋ ceilge sin:
14Agus ṫáinic siad ċuig uaċtaráin na sagart agus na seanóirí, agus duḃairt: Ṁionnuiġeamar le móid gan aon níḋ a ḃlaiseaḋ, nó go marḃamuid Pól.
15Anois, dá ḃríġ sin, cuirigiḋ-se, mar aon leis an ċóṁairle, i n-iúl do’n ċionn feaḋain é ṫaḃairt amaċ ċugaiḃ, aṁail agus dá mba ṁian liḃ eolas níos iomláine ḋ’ḟaġáil fá dtaoiḃ de. Agus sul a dtigiḋ sé ḟad liḃ, tá sinne ullaṁ ċun é a ṁarḃaḋ.
16Nuair a ċuala mac ḋeirḃṡiúr Ṗóil fá’n ċeilg, ṫáinic sé, agus ċuaiḋ isteaċ san ċampa gur innis do Ṗól.
17Agus ġoir Pól ċuige duine de na ceanntúirí, agus duḃairt: Taḃair an t-óigḟear seo ċuig an cionn feaḋain, óir tá rud éigin aige le h-innse dó.
18Agus ġá ḃreiṫ leis dó-san, ṫug sé go dtí an ceann feaḋain é, agus duḃairt: D’iarr an príosúnaċ Pól orm an t-óigḟear seo a ṫaḃairt ċugat, mar go ḃfuil rud éigin aige le ráḋ leat.
19Agus ġá ḃreit leis ar ġreim láiṁe do’n ċionn feaḋain, ċuaiḋ sé i leat taoiḃ leis, agus d’ḟiafruiġ de: Cad é tá agat le h-innse daṁ?
20Agus duḃairt seisean: Tá socair ag na h-Iúdaiġ iarraiḋ ort-sa Pól a ṫaḃairt amaċ ċun na cóṁairle i mbáraċ, aṁail agus dá mbéaḋ siad ar tí tuairisc éigin níos iomláine air a ċuartuġaḋ:
21Aċt ná creid ṫusa iad, óir tá ós cionn ḋaiċeaḋ fear acu ag déanaṁ luiġeaċáin roiṁe, agus ċeangail siad iad féin faoi ṁionna gan biaḋ ná deoċ a ċaiṫeaṁ nó go marḃaidís é: agus tá siad ullaṁ anois, ag feiṫeaṁ le do ġeallaṁaint-se.
22Ar an aḋḃar sin, leig an ceann feaḋain an t-óigḟear ċun siuḃail, agus ċros sé air innse do ḋuine ar biṫ gur ċuir sé na neiṫe sin i n-iúl dó féin.
23Agus ġoir sé beirt ċeanntúir ċuige, agus duḃairt leo: Ullṁuiġigiḋ fá ċoinne na tríoṁaḋ h-uaire de’n oiḋċe ḋá ċéad saiġdiuir le dul go Caesarea, agus deiċ agus trí fiċid marcaċ, agus bá ċéad lannaire:
24Agus faġaigiḋ beiṫiḋiġ, go gcuiriḋ siad Pól a ṁarcaiḋeaċt, agus go dtugaiḋ siad slán é go dtí an t-uaċtarán Felics.
25(Óir ḃí eagla air go mb’ḟéidir go ndéanaḋ na h-Iúdaiġ é d’ḟuadaċ agus a ṁarḃaḋ, agus go gcuirtí bréag air féin ina ḋiaiḋ sin, aṁail agus dá mbéaḋ sé ar tí airgead a ġlacaḋ).
26Agus scríoḃ sé litir a raiḃ seo inntí: Sláinte ó Ċluad Lisias ċuig an uaċtarán ró-oirḋearc Felics.
27Rug na h-Iúdaiġ ar an ḟear seo, agus ḃí siad ar tí a ṁarḃaḋ, nuair a ṫáinic mise orṫa le h-arm, agus sciob mé uaṫa é, ar a ṫuigḃeáil daṁ gur Róṁánaċ é:
28Agus d’ḟonn fios d’ḟaġáil ar an ċoir a ḃí dá cur ina leiṫ acu, ṫug mé ċun a gcóṁairle é.
29Agus fuair mé amaċ gur fá ċeisteanna a ndliġe féin a ḃí siad a ċionntuġaḋ, aċt gan aon ċoir ann a ṫuill bás ná geiṁleaċa.
30Agus nuair a h-innseaḋ daṁ fá luiġeaċán a ḃí dá ullṁuġaḋ acu roiṁe, ċuir mé ċugat-sa é, agus d’ḟuagair mé fosta do luċt a ċionntuiġṫe a gcás a ċur ós do ċóṁair-se. Slán agat.
31Ar an aḋḃar sin, ṫug na saiġḋiuirí leo Pól, ḋo réir mar h-órduiġeaḋ dóiḃ, agus ṫreoruiġ siad san oiḋċe go h-Antipatris é.
32Agus lá ar n-a ḃáraċ leig siad uaṫa na marcaiġ le dul leis, agus ṗill siad ċun an ċampa.
33Agus nuair a ṫáinic siad-san go Caesarea, agus ṫug siad an litir do’n uaċtarán, ċuir siad Pól ina ṡeasaṁ ós a ċóṁair fosta.
34Agus nuair a ḃí sí léiġte aige, agus d’ḟiafruiġ sé cé an ċúige arḃ as dó: agus nuair a ṫuig sé gurḃ as Cilicia dó:
35Duḃairt sé: Éistfiḋ mé leat, nuair a ṫiocfas luċt do ċionntuiġṫe. Agus d’órduiġ sé é a ċongḃáil i gcúirt Ioruaid.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland