Lúcas 11
11
Caibidil XI
Múineann Críost urnaiġe dá ḋeisciobail. Teilgeann sé amaċ deaṁan balḃ. Sáruiġeann sé na Fairisíniġ; agus fógrann sé mairgeaċa orṫa mar ġeall ar a mḃréagċráiḃṫeaċt.
1Agus ṫárla, ag déanaṁ urnaiġe i n-áit áiriṫe dó, nuair a stad sé, duḃairt duine dá ḋeisciobail leis: A Ṫiġearna, múin dúinne urnaiġe a ḋéanaṁ, aṁail mar ṁúin Eoin fosta dá ḋeisciobail féin.
2Agus duḃairt sé leo: Nuair a ġní siḃ urnaiġe, abraigiḋ#Mait. 6, 9.: A Aṫair, go naoṁṫar d’ainm. Go dtigiḋ do ríoġaċt.
3Ár n-arán laeṫeaṁail taḃair dúinn indiu.
4Agus maiṫ dúinn ár bpeacaiḋe, mar a ṁaiṫimíd-ne do gaċ aon ar a ḃfuil fiaċa againn, agus ná leig sinn i gcaṫuġaḋ.
5Agus duḃairt sé leo: Cé agaiḃ a mbéaḋ caraid aige, agus go raċaḋ sé ċuige i lár na h-oiḋċe agus a ráḋ leis: A ċaraid, taḃair iasaċt ṫrí n-arán daṁ,
6Óir ṫáinic caraid liom ċugam as a ḃealaċ, agus ní ḟuil dadaṁ agam le cur ós a ċóṁair,
7Agus go n-abróċaḋ seisean ó’n taoiḃ istiġ, ġá ḟreagairt: Ná bí mo ḃoḋraḋ, óir tá an doras druidṫe anois agus tá mo ċlann san leabaiḋ i mo ṫeannta: ní ṫig liom éirġe agus taḃairt duit.
8Agus dá leanaḋ seisean de ḃualaḋ, deirim liḃ, bíoḋ naċ n-éireoċaḋ sé le rud a ṫaḃairt dó, as siocair gurab é a ċaraid é, éireoċaiḋ sé, mar ġeall ar a ṡíor-iarraiḋ, agus ḃéarfaiḋ sé dó a oiread agus ḃéas do ḋíṫ air.
9Agus deirim liḃ:#Mait. 7, 7, agus 21, 22; Marc. 11, 24; Eoin 14, 13; Séamus 1, 5. Iarraigiḋ, agus ḃéarfar díḃ; cuartuiġigiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ; buailigiḋ, agus fosclóċar díḃ.
10Óir gaċ aoinneaċ a iarras, glacann sé; agus an té a ċuar-tuiġeas, ġeiḃ sé; agus fosclóċar do’n té a ḃuaileas.
11Agus cé agaiḃ a iarras arán ar a aṫair, agus gur cloċ a ḃéarfas sé dó?#Mait. 7, 9. Nó iasc, an dtaḃarfaiḋ sé naṫair niṁe dó i n-áit an éisc?
12Nó má iarrann sé uiḃ, an sínfiḋ sé scorpion ċuige?
13Dá ḃríġ sin, má tá tuigse agaiḃ-se, atá olc, taḃartaisí maiṫe a ṫaḃairt do ḃur gcloinn: naċ mó go mór a ḃéarfas ḃur n-Aṫair ó neaṁ an Spiorad maiṫ dóḃṫa sin a iarras air.
14Agus ḃí sé ag teilgean amaċ#Mait. 9, 32, agus 12, 22. deaṁain, agus ḃí sé sin balḃ. Agus nuair a ḃí an deaṁan curṫa amaċ aige, laḃair an balḃán, agus ḃí iongantas ar na sluaiġte.
15Aċt duḃairt cuid acu: Teilgeann sé amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan.#Mait. 9, 34; Marc. 3, 22.
16Agus ag cur féaċála air, d’iarr dream eile cóṁarṫa ó neaṁ uaiḋ.
17Aċt ar ḟeiceáil a smaointe dó-san, duḃairt sé leo: Gaċ ríoġaċt a ḃíos roinnte ina h-aġaiḋ féin, ḋéanfar fásaċ dí, agus tuitfiḋ teaċ ar ṁullaċ tiġe.
18Agus mar an gcéadna, má ḃíonn Satan roinnte ina aġaiḋ féin, cad é mar ṡeasóċas a ríoġaċt? Óir deir siḃ-se gur tré Ḃeelsebub a ċuirim-se amaċ na deaṁain.
19Agus ṁá ṫeilgim-se amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub: cé leis a dteilgeann ḃur gclann-sa amaċ iad? Dá ḃríġ sin, béiḋ siad-san ina mbreiṫiṁ oraiḃ.
20Aċt má ṫeilgim amaċ na deaṁain le méir Dé, ṫáinic ríoġaċt Dé gan aṁras ċugaiḃ.
21Nuair a ċongḃuiġeas fear láidir armṫa a ċúirt, ḃíonn a ḃfuil ina ṡeilḃ fá ṡíoṫċáin.
22Aċt má ṫig fear níos treise ná é féin air, agus buaiḋ d’ḟaġáil air, tógfaiḋ sé leis an armáil uilig as a raiḃ a ṁuiniġin agus roinnfiḋ sé a ċreaċ.
23An té naċ mbíonn liom, ḃíonn sé i m’aġaiḋ: agus an té naċ gcruinniġeann liom, scaipeann sé.
24Nuair a imṫiġeas an spiorad neaṁġlan amaċ as duine, siuḃlann sé fríd áiteaċa tirime ar lorg suaiṁnis: agus nuair naċ ḃfaġann sé sin, deir sé: Pillfiḋ mé ċun mo ṫiġe as a dtáinic mé amaċ.
25Agus nuair a ṫig sé, ġeiḃ sé scuabṫa agus cóiriġṫe é.
26Annsin téid sé agus ḃeir sé leis seaċt spioraid eile níos measa ná é féin, agus ag dul isteaċ dóiḃ, ġní siad cóṁnaiḋe ann. Agus is measa stad deireannaċ an duine sin ná a ċéad stad.
27Agus ṫárla, ag ráḋ na neiṫe sin dó, gur ḋuḃairt bean áiriṫe san tsluaġ de ġuṫ árd leis: Is beannuiġṫe an ḃroinn a d’iomċar ṫú, agus na cíoċa a ṫug dúil duit.
28Aċt duḃairt seisean: Aċt abair gur beannuiġṫe iad-san a éisteas le briaṫar Dé, agus a ċongḃuiġeas é.
29Agus nuair a ḃí na sluaiġte ina riṫ ċuige, ṫoisiġ sé a ráḋ: Is glúin ṁalluiġṫe an ġlúin seo;#Mait. 12, 39. iarrann sí cóṁarṫa, aċt ní ṫaḃarfar cóṁarṫa dí, aċt cóṁarṫa Iónais, fáiḋ.
30Óir mar ḃí Iónas ina ċóṁárṫa do ṁuinntir Niniḃe,#Ión. 2, 1. is aṁlaiḋ a ḃéas Mac an Duine do’n ġlúin seo.
31Éireoċaiḋ bainríoġan an deiscirt#3 Ríġ. 10, 1; 2 Par. 9, 1. san ḃreiṫeaṁnas le muinntir na glúine seo, agus daorfaiḋ sí iad, óir ṫáinic sise ó imillċríoċa an doṁain d’éisteaċt le h-eagna Ṡalomoin; agus féaċ, neaċ is mó ná Salomon annseo.
32Éireoċaiḋ muinntir Niniḃe san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúin seo, agus daorfaiḋ siad í, óir rinne siad-san aiṫriġe as uċt seanmóireaċt Iónais;#Ión. 3, 5. agus féaċ, neaċ is mó ná Iónas annseo.
33Aoinneaċ a lasas lampa,#Mait. 5, 15; Marc. 4, 21. ní ċuireann sé i ḃfolaċ é ná faoi ḃocsa an ṗlúir, aċt ar an ċoinnleoir ionnas go ḃfeiciḋ na daoine a ḃíos ag teaċt isteaċ an solus.
34Is í do ṡúil solus do ċuirp.#Mait. 6, 22. Má ḃíonn do ṡúil glan, béiḋ do ċorp uilig soillseaċ; aċt má ḃíonn sí olc, béiḋ do ċorp mar an gcéadna dorċa.
35Taḃair aire, mar sin, naċ raiḃ an solus a ḃíos ionnat ina ḋorċadas.
36Ar an aḋḃar sin, má ḃíonn do ċorp uilig soillseaċ, agus gan aon ċuid de dorċa, béiḋ an t-iomlán soillseaċ, agus soillseoċaiḋ sé ṫú mar ḋéanfaḋ lampa soluis.
37Agus nuair a ḃí sé ag cainnt, d’iarr Fairisíneaċ áiriṫe air dinnéar a ġlacaḋ ina ḟoċair. Agus ar ḋul isteaċ dó, ṡuiḋ sé ċun bíḋ.
38Agus ṫoisiġ an Fairisíneaċ a ṁeaḃruġaḋ agus a ráḋ leis féin, cad ċuige nár niġ sé é féin roiṁ an dinnéar.
39Agus duḃairt an Tiġearna leis:#Mait. 23, 25. Anois glanann siḃ-se, a Ḟairisíneaċa, an taoḃ amuiġ de’n ċupán agus de’n ṁéis; aċt tá bur dtaoḃ istiġ lán de ċreaċadóireaċt agus d’urċóid.
40A ḋaoine gan ċéill, an té a rinne an taoḃ amuiġ, naċ ndearna sé an taoḃ istiġ fosta?
41Aċt taḃairigiḋ déirc as an méid a ḃíos fágṫa, agus féaċ, bíonn gaċ níḋ glan díḃ.
42Aċt is mairg díḃ-se, a Ḟairisíneaċa, óir díclann siḃ deaċṁaḋ an ṁiontais agus na ruiḃe agus gaċ uile luiḃe, agus fágann siḃ cóir agus carṫannaċt Dé gan ċóiṁlíonaḋ. Ba ċóir díḃ iad seo a ḋéanaṁ, agus gan iad siúd d’ḟágáil gan déanaṁ.
43Is mairg díḃ, a Ḟairisíneaċa,#Mait. 23, 6; Marc. 12, 39. óir is maiṫ liḃ na caṫaoireaċa tosaiġ ins na sineagóga, agus fáiltiuġaḋ d’ḟaġáil i n-áit an ṁargaiḋ.
44Is mairg díḃ, óir tá siḃ mar ṫuambaí naċ ḃfeicṫear, agus naċ eol do na daoine a ṡiuḃlas orṫa.
45Agus deir duine de na dliġṫeoirí leis, ġá ḟreagairt: A Ṁáiġistir, ag ráḋ na neiṫe sin duit, ḃeir tú masla dúinne fosta.
46Agus duḃairt seisean:#Mait. 23, 4. Is mairg díḃ-se fosta, a ḋliġṫeoirí#11, 46 Is mairg díḃ-se fosta, a ḋliġṫeoirí. Laḃrann sé ar ḋoctúirí dliġe Ṁaoise, dá ngoirtí na Scríoḃaiḋṫe de ġnáṫ., óir leagann siḃ ar na daoine ualaiġe, naċ féidir leo a n-iomċar, agus le h-oiread agus méar liḃ, ní ḃaineann siḃ féin leis na h-ualaiġe.
47Is mairg díḃ-se, a ṫógas#11, 47 Is mairg díḃ-se, a ṫógas, ⁊c. Níonḃ ionċáinte ann féin leaċta a tógáil ós cionn na ḃfáiḋ, aċt cáintear an intinn a ḃí ag na daoine dona seo. Ċuir siad an cóṁarṫa creidiṁ agus cráiḃṫeaċta seo i n-úsáid ċun go ḃféadaḋ siad a ndroċ-rún d’imirt an Ríġ na ḃfáiḋ. tuambaí na ḃfáiḋ; agus ṁarḃ ḃur n-aiṫreaċa iad.
48Go deiṁin ḃeir siḃ fiaḋnaise go n-aontuiġeann siḃ le gníoṁarṫa ḃur n-aiṫreaċ, óir ṁarḃ siad-san iad, agus tógann siḃ-se a dtuambaí.
49Is dá ḃríġ sin a duḃairt eagna Dé: Cuirfiḋ mé fáiḋe agus abstail ċuca, agus ḋéanfaiḋ siad cuid acu a ṁarḃaḋ agus a ġéirleanaṁaint,
50Ċun go n-éiliġṫear ar an ġlúin seo fuil na ḃfáiḋ uilig a doirteaḋ ó ṫús an tsaoġail,
51Ó ḟuil Abeil#Gein. 4, 8. go fuil Ṡacaríais,#2 Par. 24, 22. a marḃaḋ eadar an altóir agus an teampall. Mar sin, deirim liḃ, éileoċar é ar an ġlúin seo.
52Is mairg díḃ, a ḋliġṫeoirí, óir rug siḃ liḃ eoċair na h-eagna: ní ḋeaċaiḋ siḃ féin isteaċ, agus ṫoirmisc siḃ iad sin a ḃí ag dul isteaċ.
53Agus nuair a ḃí na neiṫe sin dá ráḋ aige leo, ṫoisiġ na Fairisíniġ agus na dliġṫeoirí a ḋíospóireaċt go dian leis, agus a ċur tuirse ar a ḃéal fá ṁórán neiṫe,
54Ag déanaṁ ceilge air, agus ag dréim le breiṫ ar rud éigin as a ḃéal, le cur ina leiṫ.
Currently Selected:
Lúcas 11: ASN1943G
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
Lúcas 11
11
Caibidil XI
Múineann Críost urnaiġe dá ḋeisciobail. Teilgeann sé amaċ deaṁan balḃ. Sáruiġeann sé na Fairisíniġ; agus fógrann sé mairgeaċa orṫa mar ġeall ar a mḃréagċráiḃṫeaċt.
1Agus ṫárla, ag déanaṁ urnaiġe i n-áit áiriṫe dó, nuair a stad sé, duḃairt duine dá ḋeisciobail leis: A Ṫiġearna, múin dúinne urnaiġe a ḋéanaṁ, aṁail mar ṁúin Eoin fosta dá ḋeisciobail féin.
2Agus duḃairt sé leo: Nuair a ġní siḃ urnaiġe, abraigiḋ#Mait. 6, 9.: A Aṫair, go naoṁṫar d’ainm. Go dtigiḋ do ríoġaċt.
3Ár n-arán laeṫeaṁail taḃair dúinn indiu.
4Agus maiṫ dúinn ár bpeacaiḋe, mar a ṁaiṫimíd-ne do gaċ aon ar a ḃfuil fiaċa againn, agus ná leig sinn i gcaṫuġaḋ.
5Agus duḃairt sé leo: Cé agaiḃ a mbéaḋ caraid aige, agus go raċaḋ sé ċuige i lár na h-oiḋċe agus a ráḋ leis: A ċaraid, taḃair iasaċt ṫrí n-arán daṁ,
6Óir ṫáinic caraid liom ċugam as a ḃealaċ, agus ní ḟuil dadaṁ agam le cur ós a ċóṁair,
7Agus go n-abróċaḋ seisean ó’n taoiḃ istiġ, ġá ḟreagairt: Ná bí mo ḃoḋraḋ, óir tá an doras druidṫe anois agus tá mo ċlann san leabaiḋ i mo ṫeannta: ní ṫig liom éirġe agus taḃairt duit.
8Agus dá leanaḋ seisean de ḃualaḋ, deirim liḃ, bíoḋ naċ n-éireoċaḋ sé le rud a ṫaḃairt dó, as siocair gurab é a ċaraid é, éireoċaiḋ sé, mar ġeall ar a ṡíor-iarraiḋ, agus ḃéarfaiḋ sé dó a oiread agus ḃéas do ḋíṫ air.
9Agus deirim liḃ:#Mait. 7, 7, agus 21, 22; Marc. 11, 24; Eoin 14, 13; Séamus 1, 5. Iarraigiḋ, agus ḃéarfar díḃ; cuartuiġigiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ; buailigiḋ, agus fosclóċar díḃ.
10Óir gaċ aoinneaċ a iarras, glacann sé; agus an té a ċuar-tuiġeas, ġeiḃ sé; agus fosclóċar do’n té a ḃuaileas.
11Agus cé agaiḃ a iarras arán ar a aṫair, agus gur cloċ a ḃéarfas sé dó?#Mait. 7, 9. Nó iasc, an dtaḃarfaiḋ sé naṫair niṁe dó i n-áit an éisc?
12Nó má iarrann sé uiḃ, an sínfiḋ sé scorpion ċuige?
13Dá ḃríġ sin, má tá tuigse agaiḃ-se, atá olc, taḃartaisí maiṫe a ṫaḃairt do ḃur gcloinn: naċ mó go mór a ḃéarfas ḃur n-Aṫair ó neaṁ an Spiorad maiṫ dóḃṫa sin a iarras air.
14Agus ḃí sé ag teilgean amaċ#Mait. 9, 32, agus 12, 22. deaṁain, agus ḃí sé sin balḃ. Agus nuair a ḃí an deaṁan curṫa amaċ aige, laḃair an balḃán, agus ḃí iongantas ar na sluaiġte.
15Aċt duḃairt cuid acu: Teilgeann sé amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan.#Mait. 9, 34; Marc. 3, 22.
16Agus ag cur féaċála air, d’iarr dream eile cóṁarṫa ó neaṁ uaiḋ.
17Aċt ar ḟeiceáil a smaointe dó-san, duḃairt sé leo: Gaċ ríoġaċt a ḃíos roinnte ina h-aġaiḋ féin, ḋéanfar fásaċ dí, agus tuitfiḋ teaċ ar ṁullaċ tiġe.
18Agus mar an gcéadna, má ḃíonn Satan roinnte ina aġaiḋ féin, cad é mar ṡeasóċas a ríoġaċt? Óir deir siḃ-se gur tré Ḃeelsebub a ċuirim-se amaċ na deaṁain.
19Agus ṁá ṫeilgim-se amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub: cé leis a dteilgeann ḃur gclann-sa amaċ iad? Dá ḃríġ sin, béiḋ siad-san ina mbreiṫiṁ oraiḃ.
20Aċt má ṫeilgim amaċ na deaṁain le méir Dé, ṫáinic ríoġaċt Dé gan aṁras ċugaiḃ.
21Nuair a ċongḃuiġeas fear láidir armṫa a ċúirt, ḃíonn a ḃfuil ina ṡeilḃ fá ṡíoṫċáin.
22Aċt má ṫig fear níos treise ná é féin air, agus buaiḋ d’ḟaġáil air, tógfaiḋ sé leis an armáil uilig as a raiḃ a ṁuiniġin agus roinnfiḋ sé a ċreaċ.
23An té naċ mbíonn liom, ḃíonn sé i m’aġaiḋ: agus an té naċ gcruinniġeann liom, scaipeann sé.
24Nuair a imṫiġeas an spiorad neaṁġlan amaċ as duine, siuḃlann sé fríd áiteaċa tirime ar lorg suaiṁnis: agus nuair naċ ḃfaġann sé sin, deir sé: Pillfiḋ mé ċun mo ṫiġe as a dtáinic mé amaċ.
25Agus nuair a ṫig sé, ġeiḃ sé scuabṫa agus cóiriġṫe é.
26Annsin téid sé agus ḃeir sé leis seaċt spioraid eile níos measa ná é féin, agus ag dul isteaċ dóiḃ, ġní siad cóṁnaiḋe ann. Agus is measa stad deireannaċ an duine sin ná a ċéad stad.
27Agus ṫárla, ag ráḋ na neiṫe sin dó, gur ḋuḃairt bean áiriṫe san tsluaġ de ġuṫ árd leis: Is beannuiġṫe an ḃroinn a d’iomċar ṫú, agus na cíoċa a ṫug dúil duit.
28Aċt duḃairt seisean: Aċt abair gur beannuiġṫe iad-san a éisteas le briaṫar Dé, agus a ċongḃuiġeas é.
29Agus nuair a ḃí na sluaiġte ina riṫ ċuige, ṫoisiġ sé a ráḋ: Is glúin ṁalluiġṫe an ġlúin seo;#Mait. 12, 39. iarrann sí cóṁarṫa, aċt ní ṫaḃarfar cóṁarṫa dí, aċt cóṁarṫa Iónais, fáiḋ.
30Óir mar ḃí Iónas ina ċóṁárṫa do ṁuinntir Niniḃe,#Ión. 2, 1. is aṁlaiḋ a ḃéas Mac an Duine do’n ġlúin seo.
31Éireoċaiḋ bainríoġan an deiscirt#3 Ríġ. 10, 1; 2 Par. 9, 1. san ḃreiṫeaṁnas le muinntir na glúine seo, agus daorfaiḋ sí iad, óir ṫáinic sise ó imillċríoċa an doṁain d’éisteaċt le h-eagna Ṡalomoin; agus féaċ, neaċ is mó ná Salomon annseo.
32Éireoċaiḋ muinntir Niniḃe san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúin seo, agus daorfaiḋ siad í, óir rinne siad-san aiṫriġe as uċt seanmóireaċt Iónais;#Ión. 3, 5. agus féaċ, neaċ is mó ná Iónas annseo.
33Aoinneaċ a lasas lampa,#Mait. 5, 15; Marc. 4, 21. ní ċuireann sé i ḃfolaċ é ná faoi ḃocsa an ṗlúir, aċt ar an ċoinnleoir ionnas go ḃfeiciḋ na daoine a ḃíos ag teaċt isteaċ an solus.
34Is í do ṡúil solus do ċuirp.#Mait. 6, 22. Má ḃíonn do ṡúil glan, béiḋ do ċorp uilig soillseaċ; aċt má ḃíonn sí olc, béiḋ do ċorp mar an gcéadna dorċa.
35Taḃair aire, mar sin, naċ raiḃ an solus a ḃíos ionnat ina ḋorċadas.
36Ar an aḋḃar sin, má ḃíonn do ċorp uilig soillseaċ, agus gan aon ċuid de dorċa, béiḋ an t-iomlán soillseaċ, agus soillseoċaiḋ sé ṫú mar ḋéanfaḋ lampa soluis.
37Agus nuair a ḃí sé ag cainnt, d’iarr Fairisíneaċ áiriṫe air dinnéar a ġlacaḋ ina ḟoċair. Agus ar ḋul isteaċ dó, ṡuiḋ sé ċun bíḋ.
38Agus ṫoisiġ an Fairisíneaċ a ṁeaḃruġaḋ agus a ráḋ leis féin, cad ċuige nár niġ sé é féin roiṁ an dinnéar.
39Agus duḃairt an Tiġearna leis:#Mait. 23, 25. Anois glanann siḃ-se, a Ḟairisíneaċa, an taoḃ amuiġ de’n ċupán agus de’n ṁéis; aċt tá bur dtaoḃ istiġ lán de ċreaċadóireaċt agus d’urċóid.
40A ḋaoine gan ċéill, an té a rinne an taoḃ amuiġ, naċ ndearna sé an taoḃ istiġ fosta?
41Aċt taḃairigiḋ déirc as an méid a ḃíos fágṫa, agus féaċ, bíonn gaċ níḋ glan díḃ.
42Aċt is mairg díḃ-se, a Ḟairisíneaċa, óir díclann siḃ deaċṁaḋ an ṁiontais agus na ruiḃe agus gaċ uile luiḃe, agus fágann siḃ cóir agus carṫannaċt Dé gan ċóiṁlíonaḋ. Ba ċóir díḃ iad seo a ḋéanaṁ, agus gan iad siúd d’ḟágáil gan déanaṁ.
43Is mairg díḃ, a Ḟairisíneaċa,#Mait. 23, 6; Marc. 12, 39. óir is maiṫ liḃ na caṫaoireaċa tosaiġ ins na sineagóga, agus fáiltiuġaḋ d’ḟaġáil i n-áit an ṁargaiḋ.
44Is mairg díḃ, óir tá siḃ mar ṫuambaí naċ ḃfeicṫear, agus naċ eol do na daoine a ṡiuḃlas orṫa.
45Agus deir duine de na dliġṫeoirí leis, ġá ḟreagairt: A Ṁáiġistir, ag ráḋ na neiṫe sin duit, ḃeir tú masla dúinne fosta.
46Agus duḃairt seisean:#Mait. 23, 4. Is mairg díḃ-se fosta, a ḋliġṫeoirí#11, 46 Is mairg díḃ-se fosta, a ḋliġṫeoirí. Laḃrann sé ar ḋoctúirí dliġe Ṁaoise, dá ngoirtí na Scríoḃaiḋṫe de ġnáṫ., óir leagann siḃ ar na daoine ualaiġe, naċ féidir leo a n-iomċar, agus le h-oiread agus méar liḃ, ní ḃaineann siḃ féin leis na h-ualaiġe.
47Is mairg díḃ-se, a ṫógas#11, 47 Is mairg díḃ-se, a ṫógas, ⁊c. Níonḃ ionċáinte ann féin leaċta a tógáil ós cionn na ḃfáiḋ, aċt cáintear an intinn a ḃí ag na daoine dona seo. Ċuir siad an cóṁarṫa creidiṁ agus cráiḃṫeaċta seo i n-úsáid ċun go ḃféadaḋ siad a ndroċ-rún d’imirt an Ríġ na ḃfáiḋ. tuambaí na ḃfáiḋ; agus ṁarḃ ḃur n-aiṫreaċa iad.
48Go deiṁin ḃeir siḃ fiaḋnaise go n-aontuiġeann siḃ le gníoṁarṫa ḃur n-aiṫreaċ, óir ṁarḃ siad-san iad, agus tógann siḃ-se a dtuambaí.
49Is dá ḃríġ sin a duḃairt eagna Dé: Cuirfiḋ mé fáiḋe agus abstail ċuca, agus ḋéanfaiḋ siad cuid acu a ṁarḃaḋ agus a ġéirleanaṁaint,
50Ċun go n-éiliġṫear ar an ġlúin seo fuil na ḃfáiḋ uilig a doirteaḋ ó ṫús an tsaoġail,
51Ó ḟuil Abeil#Gein. 4, 8. go fuil Ṡacaríais,#2 Par. 24, 22. a marḃaḋ eadar an altóir agus an teampall. Mar sin, deirim liḃ, éileoċar é ar an ġlúin seo.
52Is mairg díḃ, a ḋliġṫeoirí, óir rug siḃ liḃ eoċair na h-eagna: ní ḋeaċaiḋ siḃ féin isteaċ, agus ṫoirmisc siḃ iad sin a ḃí ag dul isteaċ.
53Agus nuair a ḃí na neiṫe sin dá ráḋ aige leo, ṫoisiġ na Fairisíniġ agus na dliġṫeoirí a ḋíospóireaċt go dian leis, agus a ċur tuirse ar a ḃéal fá ṁórán neiṫe,
54Ag déanaṁ ceilge air, agus ag dréim le breiṫ ar rud éigin as a ḃéal, le cur ina leiṫ.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland