Lúcas 24
24
Caibidil XXIV
Eiséirġe Ċríost; taisbeánann sé é féin dá ḋeisciobail.
1Agus an ċéad lá de’n tseaċtṁain, go fíor-luaṫ ar maidin, táinic siad go dtí an tuamba,#Mait. 28, 1; Marc. 16, 2; Eoin 20, 1. ag taḃairt leo na spíosraí a d’ullṁuiġ siad,
2Agus fuair siad an ċloċ tionntuiġṫe siar ó’n tuamba.
3Agus ag dul isteaċ dóiḃ, ní ḟuair siad corp an Ṫiġearna Íosa.
4Agus ṫárla, nuair a ḃí uaṫḃás orṫa ina n-aigne fá sin, féaċ, ḃí beirt ḟear ina seasaṁ ag a dtaoiḃ agus éadaċ lonnraċ orṫa.
5Agus mar go raiḃ eagla orṫa agus ċrom siad a n-aġaiḋ ċun an talaiṁ, duḃairt siad-san leo: Cad ċuige a gcuartuiġeann siḃ an beo i dteannta na marḃ?
6Ní ḟuil sé annseo, aċt d’éiriġ sé; cuiṁniġigiḋ mar a laḃair sé liḃ, nuair a ḃí sé go fóill san Ġailile,
7Ag ráḋ:#Mait. 16, 21, agus 17, 21; Marc. 8, 31, agus 9, 30. Is éigean do Ṁac an Duine a ṫaḃairt i láṁa ḋaoine peacṫaċ, agus a ċéasaḋ, agus éirġe arís an treas lá.
8Agus ṫug siad a ḃriaṫra i gcuiṁne.
9Agus ar ṗilleaḋ ó’n tuamba dóiḃ, d’innis siad na neiṫe sin uilig do’n aon ḟear déag agus do’n ċuid eile go léir.
10Agus b’iad Máire Magdailéin, agus Ioanna, agus Máire, máṫair Ṡéamuis, agus na mná eile a ḃí i n-aoinḟeaċt leo, a d’innis na neiṫe sin do na h-Abstail.
11Agus ċonnacṫas dóḃṫa-san gur ḋíṫ céille an ċainnt sin, agus níor ċreid siad í.
12Agus ar éirġe do Ṗeadar, riṫ sé go dtí an tuamba, agus nuair a ċrom sé, ċonnaic sé an línéadaċ ina luiġe leis féin, agus d’imṫiġ sé leis agus iongantas air fá’n níḋ a ṫárla.
13Agus féaċ, ċuaiḋ beirt acu an lá sin go dtí baile,#Marc. 16, 12. dá ngoirtear Emmaus, a ḃí trí fiċid stáid ó Ierusalem.
14Agus ḃí siad ag cóṁráḋ le ċéile fá na neiṫe seo uilig a ṫárla.
15Agus ṫárla, nuair a ḃí siad ag scéalaiḋeaċt agus ag ceistiuġaḋ a ċéile, go dtáinic Íosa é féin ċuca agus go ndeaċaiḋ sé leo;
16Aċt congḃuiġeaḋ a súla ċun naċ n-aiṫniġeaḋ siad é.
17Agus duḃairt sé leo: Cad é an ċainnt seo atá eadraiḃ ag siuḃal díḃ, agus siḃ fá ḃrón?
18Agus d’ḟreagair duine acu, arḃ ainm dó Cleoṗas, agus duḃairt leis: An tusa an t-aon ċoiṁiġṫeaċ aṁáin atá i n-Ierusalem, agus nárḃ eol duit na neiṫe a ṫárla inntí na laeṫe seo?
19Agus duḃairt sé leo: Cá h-iad na neiṫe? Agus duḃairt siad: Fá Íosa as Nasair, fear a ḃí ina ḟáiḋ ċuṁaċtaċ i ngníoṁ agus i mbriaṫar ós cóṁair Dé agus na ndaoine go léir,
20Mar a ṫug ár n-árdṡagairt agus ár n-uaċtaráin suas ċun a ḋaorṫa ċun báis é, agus ċéas siad é.
21Agus ḃí súil againne gurḃ eisean a ḃí le h-Israél d’ḟuasclaḋ, agus le n-a ċois sin uilig, is é seo an treas lá ó ṫárla na neiṫe sin.
22Agus mar an gcéadna, mná áiriṫe linn, a ċuaiḋ ċun an tuamba roiṁ ṡolus lae, ċuir siad scannruġaḋ orainn,
23Agus mar naċ ḃfuair siad a ċorp, ṫáinic siad a ráḋ go ḃfaca siad féin fosta raḋarc aingeal, a deir go ḃfuil sé beo.
24Agus ċuaiḋ cuid againn go dtí an tuamba, agus is aṁlaiḋ fuair siad, mar a duḃairt na mná, aċt ní ḟuair siad eisean.
25Agus duḃairt seisean leo: A ḋaoine gan ċéill agus a luċt ar mall an croiḋe ionnaiḃ ċun creidḃeáil i ngaċ níḋ dár laḃair na fáiḋe.
26Nárḃ éigean do’n Ċríost na neiṫe sin d’ḟuilstin, agus dul isteaċ ar an ċuma sin ina ġlóir?
27Agus ag toiseaċt le Maoise agus leis na fáiḋe go léir, ṁíniġ sé dóiḃ na neiṫe a ḃain leis féin ins na scrioptúirí uilig.
28Agus ṫáinic siad i ngaoḃar do’n ḃaile a raiḃ siad ag dul ann, agus leig seisean air féin go raiḃ sé ag dul níos fuide.
29Aċt d’éigniġ siad-san é, ag ráḋ: Fan againne, óir tá an tráṫnóna ag tuitim, agus tá an lá caiṫte ċeana féin. Agus ċuaiḋ sé isteaċ leo.
30Agus ṫárla, nuair a ḃí sé ina ṡuiḋe ċun bíḋ ina gcuideaċta, gur ġlac sé arán, agus ḃeannuiġ, agus ḃris agus ṫug dóiḃ é.
31Agus fosclaḋ a súla, agus d’aiṫin siad é, agus d’imṫiġ sé as a n-aṁarc.
32Agus duḃairt siad le n-a ċéile: Naċ raiḃ ár gcróiḋe ar lasaḋ ionainn, nuair a ḃí sé ag cainnt ar an ḃealaċ, agus ag noċtaḋ na scrioptúirí dúinn?
33Agus ag éirġe dóiḃ an uair ċéadna sin, ṗill siad go h-Ierusalem, agus fuair siad an t-aon ḟear déag, agus an ṁuinntir a ḃí ina gcuideaċta, cruinniġṫe le ċéile,
34Ag ráḋ: D’éiriġ an Tiġearna go fíor, agus ṫaisbeán sé é féin do Ṡíomon.
35Agus d’innis siad-san na neiṫe a ṫárla ar an ḃealaċ, agus mar d’aiṫin siad é i mbriseaḋ an aráin.
36Agus le linn dóiḃ a ḃeiṫ ġá ráḋ sin, ṡeasuiġ Íosa ina measc,#Marc. 16, 14; Eoin 20, 19. agus deir leo: Síoṫċáin go raiḃ agaiḃ; is mise atá ann, ná bíoḋ eagla oraiḃ.
37Aċt ḃí siad fríd a ċéile agus eagla orṫa, agus ṡíl siad gur spiorad a ċonnaic siad.
38Agus duḃairt seisean leo: Cad ċuige a ḃfuil siḃ fríd a ċéile, agus cad ċuige a n-éiriġeann smaointe i ḃur gcróiḋe?
39Feicigiḋ mo láṁa agus mo ċosa, gur mise féin atá ann; moṫuiġigiḋ agus feicigiḋ, óir ní ḃíonn feoil agus cnáṁa ag spiorad, mar atċí siḃ agam-sa.
40Agus nuair a duḃairt sé sin, ṫaisbeán sé a láṁa agus a ċosa dóiḃ.
41Agus nuair nár ċreid siad go fóill, agus iad ag déanaṁ iongantais tré lúṫġáir, duḃairt sé: An ḃfuil dadaṁ annseo agaiḃ le h-iṫe?
42Agus ṫairg siad giota de iasc rósta, agus cíor ṁeala dó.
43Agus nuair a d’iṫ sé ós a gcóṁair, ṫóg sé an fuiġleaċ agus ṫug dóiḃ é.
44Agus duḃairt sé leo: Is iad seo na briaṫra a laḃair mé liḃ nuair a ḃí mé go fóill i ḃur measc, gurab éigean gaċ níḋ a ċóiṁ-líonaḋ, dá ḃfuil scríoḃṫa fá dtaoiḃ díom-sa i ndliġe Ṁaoise, agus ins na fáiḋe, agus ins na sailmeaċa.
45Annsin d’ḟoscail sé a dtuigse ċun go dtuigeaḋ siad na scrioptúirí,
46Agus duḃairt sé leo: Sin mar atá scríoḃṫa,#Sailm 15, 10. agus sin mar b’éigean do’n Ċríost fuilstin, agus éirġe arís ó na mairḃ ar an treas lá:
47Agus aiṫriġe agus maiṫeaṁnas peacaiḋe a ṡeanmóir ina ainm-sean do na ciniḋeaċa go léir, ag toiseaċt ó Ierusalem.
48Agus is fiaḋnaisiġ#Gníoṁ. 1, 8. siḃ-se ar na neiṫe sin.
49Agus cuirim geallaṁaint m’Aṫar#24, 49 Geallaṁaint m’Aṫar. An Spiorad Naoṁ a ġeall Críost go gcuirfeaḋ sé féin agus a Aṫair. (Eoin 14, 26 agus 17, 7.) ċugaiḃ; aċt fanaigiḋ san ċaṫair go dtí go gcuirtear cuṁaċt oraiḃ ó neaṁ.
50Agus ṫug sé amaċ leis go Betánia iad, agus ag tógáil a láṁ dó, ṫug sé a ḃeannaċt dóiḃ.
51Agus ṫárla, le linn dó a ḃeiṫ ġá mbeannuġaḋ, gur imṫiġ sé uaṫa, agus gur tógaḋ suas ar neaṁ é.#Marc. 16, 19; Gníoṁ. 1, 9.
52Agus ar ṫaḃairt aḋarṫa dóiḃ, ṗill siad go h-Ierusalem fá lúṫġáir ṁóir:
53Agus ḃíoḋ siad de ṡíor san teampall, ag molaḋ agus ag beannuġaḋ Dé. Amén.
Currently Selected:
Lúcas 24: ASN1943G
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
Lúcas 24
24
Caibidil XXIV
Eiséirġe Ċríost; taisbeánann sé é féin dá ḋeisciobail.
1Agus an ċéad lá de’n tseaċtṁain, go fíor-luaṫ ar maidin, táinic siad go dtí an tuamba,#Mait. 28, 1; Marc. 16, 2; Eoin 20, 1. ag taḃairt leo na spíosraí a d’ullṁuiġ siad,
2Agus fuair siad an ċloċ tionntuiġṫe siar ó’n tuamba.
3Agus ag dul isteaċ dóiḃ, ní ḟuair siad corp an Ṫiġearna Íosa.
4Agus ṫárla, nuair a ḃí uaṫḃás orṫa ina n-aigne fá sin, féaċ, ḃí beirt ḟear ina seasaṁ ag a dtaoiḃ agus éadaċ lonnraċ orṫa.
5Agus mar go raiḃ eagla orṫa agus ċrom siad a n-aġaiḋ ċun an talaiṁ, duḃairt siad-san leo: Cad ċuige a gcuartuiġeann siḃ an beo i dteannta na marḃ?
6Ní ḟuil sé annseo, aċt d’éiriġ sé; cuiṁniġigiḋ mar a laḃair sé liḃ, nuair a ḃí sé go fóill san Ġailile,
7Ag ráḋ:#Mait. 16, 21, agus 17, 21; Marc. 8, 31, agus 9, 30. Is éigean do Ṁac an Duine a ṫaḃairt i láṁa ḋaoine peacṫaċ, agus a ċéasaḋ, agus éirġe arís an treas lá.
8Agus ṫug siad a ḃriaṫra i gcuiṁne.
9Agus ar ṗilleaḋ ó’n tuamba dóiḃ, d’innis siad na neiṫe sin uilig do’n aon ḟear déag agus do’n ċuid eile go léir.
10Agus b’iad Máire Magdailéin, agus Ioanna, agus Máire, máṫair Ṡéamuis, agus na mná eile a ḃí i n-aoinḟeaċt leo, a d’innis na neiṫe sin do na h-Abstail.
11Agus ċonnacṫas dóḃṫa-san gur ḋíṫ céille an ċainnt sin, agus níor ċreid siad í.
12Agus ar éirġe do Ṗeadar, riṫ sé go dtí an tuamba, agus nuair a ċrom sé, ċonnaic sé an línéadaċ ina luiġe leis féin, agus d’imṫiġ sé leis agus iongantas air fá’n níḋ a ṫárla.
13Agus féaċ, ċuaiḋ beirt acu an lá sin go dtí baile,#Marc. 16, 12. dá ngoirtear Emmaus, a ḃí trí fiċid stáid ó Ierusalem.
14Agus ḃí siad ag cóṁráḋ le ċéile fá na neiṫe seo uilig a ṫárla.
15Agus ṫárla, nuair a ḃí siad ag scéalaiḋeaċt agus ag ceistiuġaḋ a ċéile, go dtáinic Íosa é féin ċuca agus go ndeaċaiḋ sé leo;
16Aċt congḃuiġeaḋ a súla ċun naċ n-aiṫniġeaḋ siad é.
17Agus duḃairt sé leo: Cad é an ċainnt seo atá eadraiḃ ag siuḃal díḃ, agus siḃ fá ḃrón?
18Agus d’ḟreagair duine acu, arḃ ainm dó Cleoṗas, agus duḃairt leis: An tusa an t-aon ċoiṁiġṫeaċ aṁáin atá i n-Ierusalem, agus nárḃ eol duit na neiṫe a ṫárla inntí na laeṫe seo?
19Agus duḃairt sé leo: Cá h-iad na neiṫe? Agus duḃairt siad: Fá Íosa as Nasair, fear a ḃí ina ḟáiḋ ċuṁaċtaċ i ngníoṁ agus i mbriaṫar ós cóṁair Dé agus na ndaoine go léir,
20Mar a ṫug ár n-árdṡagairt agus ár n-uaċtaráin suas ċun a ḋaorṫa ċun báis é, agus ċéas siad é.
21Agus ḃí súil againne gurḃ eisean a ḃí le h-Israél d’ḟuasclaḋ, agus le n-a ċois sin uilig, is é seo an treas lá ó ṫárla na neiṫe sin.
22Agus mar an gcéadna, mná áiriṫe linn, a ċuaiḋ ċun an tuamba roiṁ ṡolus lae, ċuir siad scannruġaḋ orainn,
23Agus mar naċ ḃfuair siad a ċorp, ṫáinic siad a ráḋ go ḃfaca siad féin fosta raḋarc aingeal, a deir go ḃfuil sé beo.
24Agus ċuaiḋ cuid againn go dtí an tuamba, agus is aṁlaiḋ fuair siad, mar a duḃairt na mná, aċt ní ḟuair siad eisean.
25Agus duḃairt seisean leo: A ḋaoine gan ċéill agus a luċt ar mall an croiḋe ionnaiḃ ċun creidḃeáil i ngaċ níḋ dár laḃair na fáiḋe.
26Nárḃ éigean do’n Ċríost na neiṫe sin d’ḟuilstin, agus dul isteaċ ar an ċuma sin ina ġlóir?
27Agus ag toiseaċt le Maoise agus leis na fáiḋe go léir, ṁíniġ sé dóiḃ na neiṫe a ḃain leis féin ins na scrioptúirí uilig.
28Agus ṫáinic siad i ngaoḃar do’n ḃaile a raiḃ siad ag dul ann, agus leig seisean air féin go raiḃ sé ag dul níos fuide.
29Aċt d’éigniġ siad-san é, ag ráḋ: Fan againne, óir tá an tráṫnóna ag tuitim, agus tá an lá caiṫte ċeana féin. Agus ċuaiḋ sé isteaċ leo.
30Agus ṫárla, nuair a ḃí sé ina ṡuiḋe ċun bíḋ ina gcuideaċta, gur ġlac sé arán, agus ḃeannuiġ, agus ḃris agus ṫug dóiḃ é.
31Agus fosclaḋ a súla, agus d’aiṫin siad é, agus d’imṫiġ sé as a n-aṁarc.
32Agus duḃairt siad le n-a ċéile: Naċ raiḃ ár gcróiḋe ar lasaḋ ionainn, nuair a ḃí sé ag cainnt ar an ḃealaċ, agus ag noċtaḋ na scrioptúirí dúinn?
33Agus ag éirġe dóiḃ an uair ċéadna sin, ṗill siad go h-Ierusalem, agus fuair siad an t-aon ḟear déag, agus an ṁuinntir a ḃí ina gcuideaċta, cruinniġṫe le ċéile,
34Ag ráḋ: D’éiriġ an Tiġearna go fíor, agus ṫaisbeán sé é féin do Ṡíomon.
35Agus d’innis siad-san na neiṫe a ṫárla ar an ḃealaċ, agus mar d’aiṫin siad é i mbriseaḋ an aráin.
36Agus le linn dóiḃ a ḃeiṫ ġá ráḋ sin, ṡeasuiġ Íosa ina measc,#Marc. 16, 14; Eoin 20, 19. agus deir leo: Síoṫċáin go raiḃ agaiḃ; is mise atá ann, ná bíoḋ eagla oraiḃ.
37Aċt ḃí siad fríd a ċéile agus eagla orṫa, agus ṡíl siad gur spiorad a ċonnaic siad.
38Agus duḃairt seisean leo: Cad ċuige a ḃfuil siḃ fríd a ċéile, agus cad ċuige a n-éiriġeann smaointe i ḃur gcróiḋe?
39Feicigiḋ mo láṁa agus mo ċosa, gur mise féin atá ann; moṫuiġigiḋ agus feicigiḋ, óir ní ḃíonn feoil agus cnáṁa ag spiorad, mar atċí siḃ agam-sa.
40Agus nuair a duḃairt sé sin, ṫaisbeán sé a láṁa agus a ċosa dóiḃ.
41Agus nuair nár ċreid siad go fóill, agus iad ag déanaṁ iongantais tré lúṫġáir, duḃairt sé: An ḃfuil dadaṁ annseo agaiḃ le h-iṫe?
42Agus ṫairg siad giota de iasc rósta, agus cíor ṁeala dó.
43Agus nuair a d’iṫ sé ós a gcóṁair, ṫóg sé an fuiġleaċ agus ṫug dóiḃ é.
44Agus duḃairt sé leo: Is iad seo na briaṫra a laḃair mé liḃ nuair a ḃí mé go fóill i ḃur measc, gurab éigean gaċ níḋ a ċóiṁ-líonaḋ, dá ḃfuil scríoḃṫa fá dtaoiḃ díom-sa i ndliġe Ṁaoise, agus ins na fáiḋe, agus ins na sailmeaċa.
45Annsin d’ḟoscail sé a dtuigse ċun go dtuigeaḋ siad na scrioptúirí,
46Agus duḃairt sé leo: Sin mar atá scríoḃṫa,#Sailm 15, 10. agus sin mar b’éigean do’n Ċríost fuilstin, agus éirġe arís ó na mairḃ ar an treas lá:
47Agus aiṫriġe agus maiṫeaṁnas peacaiḋe a ṡeanmóir ina ainm-sean do na ciniḋeaċa go léir, ag toiseaċt ó Ierusalem.
48Agus is fiaḋnaisiġ#Gníoṁ. 1, 8. siḃ-se ar na neiṫe sin.
49Agus cuirim geallaṁaint m’Aṫar#24, 49 Geallaṁaint m’Aṫar. An Spiorad Naoṁ a ġeall Críost go gcuirfeaḋ sé féin agus a Aṫair. (Eoin 14, 26 agus 17, 7.) ċugaiḃ; aċt fanaigiḋ san ċaṫair go dtí go gcuirtear cuṁaċt oraiḃ ó neaṁ.
50Agus ṫug sé amaċ leis go Betánia iad, agus ag tógáil a láṁ dó, ṫug sé a ḃeannaċt dóiḃ.
51Agus ṫárla, le linn dó a ḃeiṫ ġá mbeannuġaḋ, gur imṫiġ sé uaṫa, agus gur tógaḋ suas ar neaṁ é.#Marc. 16, 19; Gníoṁ. 1, 9.
52Agus ar ṫaḃairt aḋarṫa dóiḃ, ṗill siad go h-Ierusalem fá lúṫġáir ṁóir:
53Agus ḃíoḋ siad de ṡíor san teampall, ag molaḋ agus ag beannuġaḋ Dé. Amén.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland