23
شرع دے عالمیں اَتے فرِیسیئیں دے کَم
(رَلدا مِلدا حوالہ: مرقس 12:38-40؛ لُوقا 11:37-52؛ لُوقا 20:45-47)
1اُوں ویلے یِسُوع اُوں بھِیڑ اَتے اپݨے شاگِردئیں کُوں آکھیا، 2”شرع دے عالم اَتے فرِیسی تاں موسیٰ دی ݙِتی شریعت سِکھاوَݨ دا اِختیار رکھیندِن۔ 3اَتے جیرھا کُجھ او تُہاکُوں سِکھیندِن او کرو اَتے اُوندے مطابق حیاتی گزارو، پَر جیرھا کُجھ او آپ کریندِن، او نہ کرو کیوں جو او آپ اُنہیں تے عمل نَئیِں کریندے جیرھے ٻنہیں کُوں سِکھیندِن۔ 4او لوکیں اُتے اِینجھے وزنی حُکم لَڈیندِن جنہیں تے او عمل نَئیِں کر سڳدے پَر آپ اُنہیں کُوں ہِک اَنڳل وی نَئیِں لَیندے۔ 5لوکیں کُوں ݙکھاوَن کیتے او اپݨے تعویز رکھݨ دیاں تھیلیاں وَݙّیاں اَتے اپݨی پُشاک دیاں جھالراں لمبیاں رکھیندِن، 6او چاہندِن جو اُنہیں کُوں دعوتیں تے عبادت گاہیں اِچ اَڳوں اَڳوں اُچی جاہ تے ٻِلہایا وَنڄے، 7اَتے بازاریں اِچ اَندئیں ویندئیں لوک اُنہیں کُوں سلام کرَݨ اَتے اَے اُستاد! اَے اُستاد! سݙِن۔ 8پَر تُساں خُود اُستاد نہ اکھواؤ کیوں جو تُہاݙا اُستاد ہِکو ہے اَتے تُساں سارے آپت اِچ بِھرا ہِوے۔ 9زمین اُتے کہیں کُوں اَسمانی باپ جیہاں رُتبہ نہ ݙیو کیوں جو ہِکو خُدا ای تُہاݙا اَسمانی باپ ہے۔ 10اَتے نہ تُساں رِہنما اَکھواہے کیوں جو تُہاݙا ہِکو رِہنما مسِیحا ہے۔ 11اَتے جیرھا تُہاݙے وِچالے وَݙّا ہے او تُہاݙی خدمتداری کرَݨ آ لا بݨے۔ 12پَر جیرھا وی آپ کُوں وَݙّا بݨیسی اُونکُوں نِکا کیتا ویسی اَتے جیرھا اپݨے آپ کُوں نِکا بݨیسی اُونکُوں وَݙّا مرتبہ ݙِتا ویسی۔“
مُنافقت تے افسوس
(رَلدا مِلدا حوالہ: مرقس 12:40؛ لُوقا 11:39-42، 44، 52؛ لُوقا 20:47)
13”اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے اُتے افسوس جو تُساں لوکیں کیتے اَسمان دی بادشاہی دا دَر بند کر ݙِتے کیوں جو نہ تُساں آپ اندر ویندو اَتے نہ اُنہیں لوکیں کُوں اَندروں وَنڄن ݙیندو جیرھے اَندر وَنڄن چاہندِن۔ 14#23:14 اَے ریاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاڈے اُتے افسوس جو تُساں ݙِکھاوے کیتے تاں لمبیاں لمبیاں دُعائیں کریندو پَر بیوائیں دے گھریں اُتے قبضہ کر گھِندو۔ تُہاکُوں ٻَہُوں سزا مِلسی۔
15اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے اُتے افسوس جو تُساں ہِک نَواں مُرید بݨاوَݨ کیتے زمینی اَتے سمندری پندھ کریندو اَتے جݙّاں او مُرید بݨ ویندے تاں اُونکُوں اپݨے کنُوں ݙوہڑا دوزخی بݨا ݙیندو۔
16اَے اَندھے رِہنماؤ! تُہاݙے اُتے افسوس، جیرھے ایہ تعلیم ݙیندو جو جے کُوئی ہَیکل دی قَسم چاوے تاں کُوئی ڳالھ نَئیِں پَر جے کُوئی ہَیکل دے سونے دی قَسم چاوے تاں اُوندا پابند رَہسی۔ 17اَے احمقو اَتے اندھو! سونا خاص ہے یا ہَیکل جَیں سونے کُوں مُقدّس کیتے؟ 18اَتے وَل اَہدو جے کُوئی قُربانی دے تَھلے دی قَسم چاوے تاں کُوئی ڳالھ نَئیِں پَر جیرھا نذر ݙِتی شے دی قَسم چاوے او اُوندا پابند رَہندے۔ 19اَے اَندھو! نذر ݙِتی شے خاص ہے یا قُربانی آلا تَھلا جیرھا نذر کُوں مُقدّس کریندے؟ 20اَتے جیرھا قُربانی آلے تَھلے دی قَسم چیندے او اصل اِچ قُربانی دے تَھلے اُتے نذر کیتاں سارئیں شئیں دی قَسم چیندے۔ 21اَتے جیرھا ہَیکل دی قَسم چیندے او خُدا دی قَسم چیندے جیرھا اُتھاں رَہندے۔ 22اَتے جیرھا اَسمان دی قَسم چیندے او خُدا دے تخت اَتے اُوندے اُتے ٻَہوݨ آلے خُدا دی قَسم چیندے۔
23اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے اُتے افسوس، تُساں کیویں ݙِکھاوا کریندو جو پُھودنے، جَوَیݨ اَتے جِیرے دا ٻَہُوں چیتے نال ݙاہواں حصہ ݙیندے ہِوے پَر تُساں شریعت دیاں ٻَہُوں اہم ڳالھیں جیویں جو اِنصاف، رَحم اَتے اِیمان کُوں چھوڑ ݙِتے، ضروری تاں ایہ ہا جو ایہ وی کریندے اَتے او وی نہ چھوڑیندے۔ 24اَے اَندھے رِہنماؤ! تُساں مکھی مچھر کُوں تاں چھاݨ گھِندو پَر اُٹھ کُوں نگھیل ویندو۔ 25اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے اُتے افسوس ہے جو تُساں پیالے اَتے تھالی کُوں ٻاہروں تاں صاف کریندو پَر اندروں او لُٹ دے مال اَتے عیش پرستی نال بھریے لاتھِن۔ 26اَے اَندھے فرِیسِیو! پہلے اندروں پیالے اَتے تھالی کُوں صاف کرو اَتے وَل او ٻاہر کنُوں وی پاک صاف تھی ویسِن۔
27اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے تے افسوس ہے جو تُساں سفیدی تھئی ہوئی قبریں وانگوں ہِوے جیرھیاں ٻاہروں تاں سوہݨیاں ݙِسدِن پَر اندروں ہݙئیں اَتے میّتیں دی ناپاکی کنُوں بھریاں ہودِن۔ 28اِیویں تُساں وی ظاہر اِچ تاں لوکیں کُوں نیک ݙِسدو پَر اندروں تُساں بُری نیت اَتے ریاکاری نال بھرے ہِوے۔“
مُنافقیں دی سزا
29”اَے رِیاکار شرع دے عالمو اَتے فرِیسِیو! تُہاݙے اُتے افسوس ہے جو تُساں نبیئیں دیاں قبریں بݨیندے ہِوے اَتے نیک لوکیں دے مزار سَڄیندے ہِوے۔ 30اَتے اَہدے ہِوے جے اَساں اپݨے پیِوُ ݙاݙے دے زمانے اِچ ہوندے تاں نبیئیں کُوں قتل کرَݨ اِچ اُنہیں نال نہ رَلدے۔ 31پَر ایہ آکھ کرائیں تُساں اپݨے خلاف گواہی ݙیندو جو تُساں نبیئیں دے قاتلیں دی اولاد ہِوے۔ 32ہُݨ وَنڄو او کَم پورا کرو جیرھا تُہاݙے پیِوُ ݙاݙے ادھُورا چھوڑ ݙِتا ہَئی۔ 33اَے نانگو اَتے نانگیں دی اولاد! تُساں کیویں مَحشر دے ڈینہہ جہنم دی بھاہ کنُوں بچسو؟ 34اِیں کیتے مَیں نبیئیں، سیاݨئیں اَتے شرع دے عالمیں کُوں تُہاݙے کولھ بھیڄیساں پَر تُساں اُنہیں اِچوں کُجھ کُوں قتل کریسو اَتے سُولی ٹنگیسو اَتے کُجھ کُوں اپݨی عبادت گاہیں اِچ کوڑے مَر ویسو اَتے شہر شہر اِچ بَھڄائی رَہسو۔ 35اِیں طرحاں تُساں مُنڈھ لا کنُوں دھرتی تے تھِیوَن آلے سارے نیک لوکیں دے قتل دے ذمہوار بݨسو، ہابِل دے قتل کنُوں گھِن کرائیں برکیاہ دے پُتر زکریاہ دے قتل تَئیِں جَینکُوں تُساں ہَیکل اَتے قُربانی آلے تَھلے دی وِچالی جاہ تے قتل کیتا ہا۔ 36مَیں تُہاکُوں سچّ اَہداں جو اِنہیں سارے قتلیں دا بدلہ اِیں پیڑھی دے لوکیں کنُوں گھِدا ویسی۔“
یِسُوع دا شہر یروشلم دے لوکیں اُتے افسوس
(رَلدا مِلدا حوالہ: لُوقا 13:34-35)
37”اَے شہر یروشلم دے رَہݨ والیو! افسوس جو تُساں نبیئیں کُوں قتل اَتے جیرھے تُہاݙے کولھ بھیڄئے ڳئے اُنہیں کُوں سنگسار کریندو، مَیں کئی واری تُہاݙے لوکیں کُوں اِیویں کٹھا کرَݨ چاہندا ہامی جیویں کُکِڑ اپݨے بچئیں کُوں اپݨے کھمبیں تَلے کٹھا کریندی ہے پَر تُساں اِیویں نہ چاہندے ہاوے۔ 38ݙیکھو تُہاݙی ہَیکل اِچ کوئی نہ ہوسی اَتے ویران کیتی ویسی۔ 39مَیں تُہاکُوں اَہداں ہُݨ کنُوں مَیکُوں وَلا نہ ݙیکھسو جے تَئیِں ایہ نہ آکھسو،’مُبارک ہے او جیرھا خُداوند دے ناں کنُوں اَندے۔‘“