یُوحنّا 11
11
لعزر دی موت
1لعزر ناں دا ہِک بندہ بیمار ہا۔ او آپنڑے بھینڑیں مریم تے مَرتھا نال بیت عنیاہ ناں دی وستی ءچ راہندا ہا۔ 2بیمار لعزر دی بھینڑ اُوہو مریم ہئی جئیں خُداوند دے سر ءچ عِطر وِیٹیا ہا تے آپنڑے والاں نال اُوندے پیر پُونجھے ہَن۔ 3اِیں واسطے اُوندے بھینڑیں یسُوع کُوں سنیہا بھیجیا جو مالک! جِینکُوں تُساں عزیز رکھیندے ہیوے، او بیمار ہے۔
4یسُوع ایہ سُنڑ تے آکھیا، ”اِیں بیماری دا انجام موت نئیں بلکہ ایہ خُدا دا جلال ظاہر کرݨ کیتے ہے تاں جو اِیندے ذریعے خُدا دے پوتر دا جلال ظاہر تھیوے۔“
5یسُوع مَرتھا تے اُوندی بھینڑ مریم تے لعزر نال محبت رکھیندا ہا۔ 6بس جِیں ویلے اُوں سُنڑیا جو او بیمار ہے تاں جِتھاں ہا اُتھائیں ڈُو ڈینہہ بئے ٹِک پِیا۔ 7وَل اِیندے بعد شاگرداں کُوں آکھیا، ”آؤ ولا یہُودیہ کُوں جُلوں۔“
8شاگرداں اُونکُوں آکھیا، ”ربّی! کُجھ ڈینہہ پہلے تاں یہُودی تُہاکُوں سنگسار کرݨ دی کوشش ءچ ہَن تے وَل وی تُساں اُتھاں واپس ونجنڑ چاہندے ہیوے؟“
9یسُوع جواب ڈِتا، ”کیا ڈینہہ ءچ بارہاں گھنٹے نئیں ہوندے؟ جیہڑا بندہ ڈینہہ ءچ ٹُردے، تُھڈا نئیں کھاندا، اِیں واسطے جو او دُنیا دے سوجھلے کُوں ڈیدھے۔ 10پر جے او رات ویلے ٹُردے تاں اندھارے دی وجہ کنُوں تُھڈا کھاندے، کیوں جو اُوندے کولھ سوجھلا نئیں۔“ 11وَل اُنہاں کُوں آکھنڑ لگا، ”ساڈا دوست لعزر سَم گِیا ہے پر مَیں اُونکُوں نیندر کنُوں جگاوݨ ویندا پِیا ہاں۔“
12بس شاگرداں اُونکُوں آکھیا، ”مالک! جے او سَم گِیا ہے تاں چنگا تھی ویسی۔“
13یسُوع تاں لعزر دی موت دے بارے ءچ آکھیا ہا، پر اُنہاں سمجھیا جو او عام نیندر دی گالھ کریندے۔ 14وَل یسُوع اُنہاں کُوں صاف لفظاں ءچ ڈسایا جو ”لعزر مر گِیا ہے 15تے مَیں تُہاڈے سببّوں خوش ہاں جو اُتھاں نہ ہم تاں جو تُساں اِیمان گِھن آؤ، پر آؤ اساں اُوندے کولھ جُلوں۔“
16وَل توما جِینکُوں جاڑا آدھے ہَن باقی شاگرداں کُوں آکھنڑ لگا جو ”آؤ اساں وی جُلوں تاں جو اُوندے نال مرُوں۔“
یسُوع قیامت تے زندگی ہے
17اُتھاں پُج تے یسُوع کُوں پتہ لگیا جو لعزر کُوں قبر ءچ رکھے چار ڈینہہ تھی گئے ہِن۔ 18بیت عنیاہ یروشلیم کنُوں تقریباً ڈُو مِیل دے فاصلے تے ہا 19تے بہُوں سارے یہُودی مَرتھا تے مریم کُوں اُنہاں دے بِھرا دے بارے ءچ تسلی ڈیوݨ آئے ہَن۔
20مَرتھا یسُوع دے آوݨ دی خبر سُنڑ تے اُونکُوں مِلنڑ کیتے باہر نِکلی پر مریم گھر ءچ ای ریہی۔ 21مَرتھا یسُوع کُوں آکھیا، ”مالک! جے تُساں اِتھاں ہوندے تاں میڈا بِھرا نہ مردا، 22پر مَیں جانڑدی ہاں جو ہُنڑ وی جیہڑا کُجھ تُساں خُدا کنُوں منگسو، او تُہاکُوں ڈیسی۔“
23یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”تیڈا بِھرا ولا زندہ تھی ویسی۔“
24مَرتھا جواب ڈِتا، ”مَیں جانڑدی ہاں جو او قیامت آلے ڈینہہ زندہ تھی ویسی۔“
25یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”قیامت تے زندگی تاں مَیں ہاں۔ جیہڑا میڈے اُتے اِیمان گِھن آندے بھانویں او مر وی ونجے، وَل وی زندہ راہسی۔ 26تے جیہڑا کوئی زندہ ہے تے میڈے اُتے اِیمان گِھن آندے او کڈھائیں نہ مرسی۔ کیا تُوں اِیں گالھ اُتے اِیمان رکھیندی ہیں؟“
27اُوں اُونکُوں آکھیا، ”ہاں مالک! میڈا اِیمان ہے جو خُدا دا پوتر المسیح جیہڑا دُنیا ءچ آوݨ آلا ہا، تُساں ای ہیوے۔“
یسُوع روندے
28ایہ گالھ آکھ تے مَرتھا چلی گئی تے آپنڑی بھینڑ مریم کُوں اَنج سڈ تے آکھنڑ لگی جو ”اُستاد آ گئے تے تیکُوں سڈیندے۔“ 29او ایہ سُنڑدے ای فوراً اُٹھی تے یسُوع دے کولھ آئی۔ 30(یسُوع حالی وستی ءچ داخل نہ تھیّا ہا بلکہ اُوں جاہ اُتے ہا جِتھاں مَرتھا اُونکُوں مِلی ہئی۔) 31جیہڑے یہُودی گھر ءچ مریم کُوں تسلی ڈیندے پئے ہَن، جِیں ویلے اُنہاں ڈِٹھا جو مریم جلدی نال اُٹھی تے باہر گئی ہے تاں اِیں خیال نال اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے جو او قبر اُتے رووݨ ویندی پئی ہے۔
32جِیں ویلے مریم اُوں جاہ اُتے پُجی جِتھاں یسُوع ہا تاں اُونکُوں ڈیکھ تے اُوندے پیراں ءچ ڈھے تے آکھیا، ”مالک! جے تُساں اِتھاں ہوندے تاں میڈا بِھرا نہ مردا۔“
33جِیں ویلے یسُوع اُونکُوں تے یہُودیاں کُوں جیہڑے اُوندے نال آئے ہَن، روندے ڈِٹھا تاں اُونکُوں بہُوں افسوس تھیّا تے ڈُکھی تھی تے 34آکھیا، ”تُساں اُونکُوں کِتھاں رکھے؟“
اُنہاں آکھیا، ”اے خُداوند! ساڈے نال آ تے خود ڈیکھ گِھنو۔“
35یسُوع رووݨ لگیا۔ 36اِیں واسطے یہُودیاں آکھیا، ”ڈیکھو او اُونکُوں کتنا عزیز ہا۔“
37پر اُنہاں ءچوں کُجھ آکھیا، ”کیا ایہ بندہ جئیں اندھے دے اکھیں کھولیاں، اِیں بندے کُوں مرݨ تُوں بچا نہ سگیا؟“
لعزر کُوں زندہ کیتا ویندے
38یسُوع بہُوں ڈُکھی دل نال قبر اُتے آیا۔ او ہِک غار ہئی تے اُوندے اگُوں ہِک پتھر رکھیا ہویا ہا۔ 39یسُوع آکھیا، ”پتھر کُوں ہٹا ڈیؤ۔“
پر موئے بندے دی بھینڑ مَرتھا اُونکُوں آکھیا، ”مالک! اُوندے ءچوں تاں ہُنڑ بدبُو آندی ہے کیوں جو اُونکُوں موئے ہوئے چار ڈینہہ تھی گئے ہِن۔“
40یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”کیا مَیں تیکُوں نہ آکھیا ہم جو جے تُوں اِیمان گِھن آسیں تاں خُدا دا جلال ڈیکھسیں؟“ 41بس اُنہاں پتھر کُوں ہٹا ڈِتا۔ وَل یسُوع اسمان دو اکھیں چا تے آکھیا، ”باپ! مَیں تیڈا شُکر کریندا ہاں جو تُوں میڈی سُنڑ گِھدی۔ 42مَیں جانڑدا ہاں جو تُوں ہمیشاں میڈی سُنڑدا ہیں پر مَیں اِنہاں لوکاں دی خاطر جیہڑے اِتھاں کھڑے ہِن، ایہ آکھیا تاں جو او اِیمان گِھن آوݨ جو تَیں ای میکُوں بھیجیا ہے۔“ 43ایہ آکھنڑ دے بعد اُوں اُچی اواز ءچ آکھیا، ”لعزر! باہر نِکل آ۔“ 44جیہڑا مر گِیا ہا او باہر نِکل آیا۔ اُوندے ہتھ پیر کفن نال بدھے ہوئے ہَن تے اُوندا مُنہ رومال نال ولھیٹیا ہویا ہا۔ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”اُونکُوں کھول تے ونجنڑ ڈیؤ۔“
یسُوع دے خلاف سازش
45بس بہُوں سارے یہُودی جیہڑے مریم دے کولھ آئے ہَن تے جِنہاں یسُوع دا ایہ کم ڈِٹھا، اُوندے اُتے اِیمان گِھن آئے۔ 46پر اُنہاں ءچوں کُجھ لوکاں فریسیاں دے کولھ وَنج تے اُنہاں کُوں یسُوع دے اِیں کم دی خبر ڈِتی۔ 47وَل سردار کاہِناں تے فریسیاں صدر عدالت دا کٹھ کیتا تے آکھنڑ لگے، ”اساں کیا کریندے ہیں؟ ایہ بندہ تاں بہُوں معجزے ڈکھیندا ہے۔ 48جے اساں اُونکُوں اِینویں چھوڑ ڈیؤں تاں سبھ اُوندے اُتے اِیمان گِھن آسن تے رومی اِتھاں آ تے ساڈی جاہ تے ساڈی قوم ڈوہائیں کُوں برباد کر ڈیسن۔“
49اُنہاں ءچوں ہِک بندہ جِیندا ناں کائفا ہا تے جیہڑا اُوں سال کاہِن ِ اعظم ہا، آکھنڑ لگا، ”تُساں کُجھ نئیں جانڑدے، 50تے نہ سوچیندے ہیوے جو ساڈے کیتے ایہ چنگا ہے جو قوم دی خاطر ہِک بندہ مار ڈِتا ونجے نہ جو ساری قوم برباد تھیوے۔“ 51پر اُوں ایہ آپنڑی طرفوں نئیں بلکہ اُوں سال دے کاہِن ِ اعظم دی حیثیت نال نبُوّت کیتی ہئی جو یسُوع پُوری قوم کیتے مرسی۔ 52تے نہ صرف یہُودی قوم کیتے بلکہ اِیں واسطے وی جو خُدا دے فرزنداں کُوں جیہڑے تِتربِتر تھی گئے ہَن جمع کر تے ہِک کر ڈیوے۔
53بس او اُوں ڈینہہ تُوں یسُوع دے قتل دا منصوبہ بنڑاوݨ لگے۔ 54اِیں واسطے یسُوع یہُودیاں ءچ سرِعام گُھمنڑ پِھرݨ چھوڑ ڈِتا تے بیابان دے نیڑے دے علاقے ءچ اِفرائِیم ناں دے شہر دو چلیا گِیا تے اُتھاں آپنڑے شاگرداں نال راہنڑ لگا۔
55جِیں ویلے یہُودیاں دی عید ِ فسح نیڑے ہئی تاں بہُوں سارے لوک دیہات دے علاقیاں کنُوں یروشلیم گئے تاں جو عید ِ فسح کنُوں پہلے آپنڑے آپ کُوں پاک کرݨ۔ 56او یسُوع کُوں گولھنڑ تے ہیکل ءچ جمع تھی تے ہِک بئے کُوں آکھنڑ لگے، ”تیڈا کیا خیال ہے؟ کیا او عید ءچ نہ آسی؟“ 57سردار کاہِناں تے فریسیاں حُکم ڈِتا ہویا ہا جو جے کہیں کُوں پتہ لگے جو یسُوع کِتھاں ہے تاں او فوراً اِطلاع ڈیوے تاں جو اساں اُونکُوں گرفتار کر سگوں۔
Currently Selected:
یُوحنّا 11: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
یُوحنّا 11
11
لعزر دی موت
1لعزر ناں دا ہِک بندہ بیمار ہا۔ او آپنڑے بھینڑیں مریم تے مَرتھا نال بیت عنیاہ ناں دی وستی ءچ راہندا ہا۔ 2بیمار لعزر دی بھینڑ اُوہو مریم ہئی جئیں خُداوند دے سر ءچ عِطر وِیٹیا ہا تے آپنڑے والاں نال اُوندے پیر پُونجھے ہَن۔ 3اِیں واسطے اُوندے بھینڑیں یسُوع کُوں سنیہا بھیجیا جو مالک! جِینکُوں تُساں عزیز رکھیندے ہیوے، او بیمار ہے۔
4یسُوع ایہ سُنڑ تے آکھیا، ”اِیں بیماری دا انجام موت نئیں بلکہ ایہ خُدا دا جلال ظاہر کرݨ کیتے ہے تاں جو اِیندے ذریعے خُدا دے پوتر دا جلال ظاہر تھیوے۔“
5یسُوع مَرتھا تے اُوندی بھینڑ مریم تے لعزر نال محبت رکھیندا ہا۔ 6بس جِیں ویلے اُوں سُنڑیا جو او بیمار ہے تاں جِتھاں ہا اُتھائیں ڈُو ڈینہہ بئے ٹِک پِیا۔ 7وَل اِیندے بعد شاگرداں کُوں آکھیا، ”آؤ ولا یہُودیہ کُوں جُلوں۔“
8شاگرداں اُونکُوں آکھیا، ”ربّی! کُجھ ڈینہہ پہلے تاں یہُودی تُہاکُوں سنگسار کرݨ دی کوشش ءچ ہَن تے وَل وی تُساں اُتھاں واپس ونجنڑ چاہندے ہیوے؟“
9یسُوع جواب ڈِتا، ”کیا ڈینہہ ءچ بارہاں گھنٹے نئیں ہوندے؟ جیہڑا بندہ ڈینہہ ءچ ٹُردے، تُھڈا نئیں کھاندا، اِیں واسطے جو او دُنیا دے سوجھلے کُوں ڈیدھے۔ 10پر جے او رات ویلے ٹُردے تاں اندھارے دی وجہ کنُوں تُھڈا کھاندے، کیوں جو اُوندے کولھ سوجھلا نئیں۔“ 11وَل اُنہاں کُوں آکھنڑ لگا، ”ساڈا دوست لعزر سَم گِیا ہے پر مَیں اُونکُوں نیندر کنُوں جگاوݨ ویندا پِیا ہاں۔“
12بس شاگرداں اُونکُوں آکھیا، ”مالک! جے او سَم گِیا ہے تاں چنگا تھی ویسی۔“
13یسُوع تاں لعزر دی موت دے بارے ءچ آکھیا ہا، پر اُنہاں سمجھیا جو او عام نیندر دی گالھ کریندے۔ 14وَل یسُوع اُنہاں کُوں صاف لفظاں ءچ ڈسایا جو ”لعزر مر گِیا ہے 15تے مَیں تُہاڈے سببّوں خوش ہاں جو اُتھاں نہ ہم تاں جو تُساں اِیمان گِھن آؤ، پر آؤ اساں اُوندے کولھ جُلوں۔“
16وَل توما جِینکُوں جاڑا آدھے ہَن باقی شاگرداں کُوں آکھنڑ لگا جو ”آؤ اساں وی جُلوں تاں جو اُوندے نال مرُوں۔“
یسُوع قیامت تے زندگی ہے
17اُتھاں پُج تے یسُوع کُوں پتہ لگیا جو لعزر کُوں قبر ءچ رکھے چار ڈینہہ تھی گئے ہِن۔ 18بیت عنیاہ یروشلیم کنُوں تقریباً ڈُو مِیل دے فاصلے تے ہا 19تے بہُوں سارے یہُودی مَرتھا تے مریم کُوں اُنہاں دے بِھرا دے بارے ءچ تسلی ڈیوݨ آئے ہَن۔
20مَرتھا یسُوع دے آوݨ دی خبر سُنڑ تے اُونکُوں مِلنڑ کیتے باہر نِکلی پر مریم گھر ءچ ای ریہی۔ 21مَرتھا یسُوع کُوں آکھیا، ”مالک! جے تُساں اِتھاں ہوندے تاں میڈا بِھرا نہ مردا، 22پر مَیں جانڑدی ہاں جو ہُنڑ وی جیہڑا کُجھ تُساں خُدا کنُوں منگسو، او تُہاکُوں ڈیسی۔“
23یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”تیڈا بِھرا ولا زندہ تھی ویسی۔“
24مَرتھا جواب ڈِتا، ”مَیں جانڑدی ہاں جو او قیامت آلے ڈینہہ زندہ تھی ویسی۔“
25یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”قیامت تے زندگی تاں مَیں ہاں۔ جیہڑا میڈے اُتے اِیمان گِھن آندے بھانویں او مر وی ونجے، وَل وی زندہ راہسی۔ 26تے جیہڑا کوئی زندہ ہے تے میڈے اُتے اِیمان گِھن آندے او کڈھائیں نہ مرسی۔ کیا تُوں اِیں گالھ اُتے اِیمان رکھیندی ہیں؟“
27اُوں اُونکُوں آکھیا، ”ہاں مالک! میڈا اِیمان ہے جو خُدا دا پوتر المسیح جیہڑا دُنیا ءچ آوݨ آلا ہا، تُساں ای ہیوے۔“
یسُوع روندے
28ایہ گالھ آکھ تے مَرتھا چلی گئی تے آپنڑی بھینڑ مریم کُوں اَنج سڈ تے آکھنڑ لگی جو ”اُستاد آ گئے تے تیکُوں سڈیندے۔“ 29او ایہ سُنڑدے ای فوراً اُٹھی تے یسُوع دے کولھ آئی۔ 30(یسُوع حالی وستی ءچ داخل نہ تھیّا ہا بلکہ اُوں جاہ اُتے ہا جِتھاں مَرتھا اُونکُوں مِلی ہئی۔) 31جیہڑے یہُودی گھر ءچ مریم کُوں تسلی ڈیندے پئے ہَن، جِیں ویلے اُنہاں ڈِٹھا جو مریم جلدی نال اُٹھی تے باہر گئی ہے تاں اِیں خیال نال اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے جو او قبر اُتے رووݨ ویندی پئی ہے۔
32جِیں ویلے مریم اُوں جاہ اُتے پُجی جِتھاں یسُوع ہا تاں اُونکُوں ڈیکھ تے اُوندے پیراں ءچ ڈھے تے آکھیا، ”مالک! جے تُساں اِتھاں ہوندے تاں میڈا بِھرا نہ مردا۔“
33جِیں ویلے یسُوع اُونکُوں تے یہُودیاں کُوں جیہڑے اُوندے نال آئے ہَن، روندے ڈِٹھا تاں اُونکُوں بہُوں افسوس تھیّا تے ڈُکھی تھی تے 34آکھیا، ”تُساں اُونکُوں کِتھاں رکھے؟“
اُنہاں آکھیا، ”اے خُداوند! ساڈے نال آ تے خود ڈیکھ گِھنو۔“
35یسُوع رووݨ لگیا۔ 36اِیں واسطے یہُودیاں آکھیا، ”ڈیکھو او اُونکُوں کتنا عزیز ہا۔“
37پر اُنہاں ءچوں کُجھ آکھیا، ”کیا ایہ بندہ جئیں اندھے دے اکھیں کھولیاں، اِیں بندے کُوں مرݨ تُوں بچا نہ سگیا؟“
لعزر کُوں زندہ کیتا ویندے
38یسُوع بہُوں ڈُکھی دل نال قبر اُتے آیا۔ او ہِک غار ہئی تے اُوندے اگُوں ہِک پتھر رکھیا ہویا ہا۔ 39یسُوع آکھیا، ”پتھر کُوں ہٹا ڈیؤ۔“
پر موئے بندے دی بھینڑ مَرتھا اُونکُوں آکھیا، ”مالک! اُوندے ءچوں تاں ہُنڑ بدبُو آندی ہے کیوں جو اُونکُوں موئے ہوئے چار ڈینہہ تھی گئے ہِن۔“
40یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”کیا مَیں تیکُوں نہ آکھیا ہم جو جے تُوں اِیمان گِھن آسیں تاں خُدا دا جلال ڈیکھسیں؟“ 41بس اُنہاں پتھر کُوں ہٹا ڈِتا۔ وَل یسُوع اسمان دو اکھیں چا تے آکھیا، ”باپ! مَیں تیڈا شُکر کریندا ہاں جو تُوں میڈی سُنڑ گِھدی۔ 42مَیں جانڑدا ہاں جو تُوں ہمیشاں میڈی سُنڑدا ہیں پر مَیں اِنہاں لوکاں دی خاطر جیہڑے اِتھاں کھڑے ہِن، ایہ آکھیا تاں جو او اِیمان گِھن آوݨ جو تَیں ای میکُوں بھیجیا ہے۔“ 43ایہ آکھنڑ دے بعد اُوں اُچی اواز ءچ آکھیا، ”لعزر! باہر نِکل آ۔“ 44جیہڑا مر گِیا ہا او باہر نِکل آیا۔ اُوندے ہتھ پیر کفن نال بدھے ہوئے ہَن تے اُوندا مُنہ رومال نال ولھیٹیا ہویا ہا۔ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”اُونکُوں کھول تے ونجنڑ ڈیؤ۔“
یسُوع دے خلاف سازش
45بس بہُوں سارے یہُودی جیہڑے مریم دے کولھ آئے ہَن تے جِنہاں یسُوع دا ایہ کم ڈِٹھا، اُوندے اُتے اِیمان گِھن آئے۔ 46پر اُنہاں ءچوں کُجھ لوکاں فریسیاں دے کولھ وَنج تے اُنہاں کُوں یسُوع دے اِیں کم دی خبر ڈِتی۔ 47وَل سردار کاہِناں تے فریسیاں صدر عدالت دا کٹھ کیتا تے آکھنڑ لگے، ”اساں کیا کریندے ہیں؟ ایہ بندہ تاں بہُوں معجزے ڈکھیندا ہے۔ 48جے اساں اُونکُوں اِینویں چھوڑ ڈیؤں تاں سبھ اُوندے اُتے اِیمان گِھن آسن تے رومی اِتھاں آ تے ساڈی جاہ تے ساڈی قوم ڈوہائیں کُوں برباد کر ڈیسن۔“
49اُنہاں ءچوں ہِک بندہ جِیندا ناں کائفا ہا تے جیہڑا اُوں سال کاہِن ِ اعظم ہا، آکھنڑ لگا، ”تُساں کُجھ نئیں جانڑدے، 50تے نہ سوچیندے ہیوے جو ساڈے کیتے ایہ چنگا ہے جو قوم دی خاطر ہِک بندہ مار ڈِتا ونجے نہ جو ساری قوم برباد تھیوے۔“ 51پر اُوں ایہ آپنڑی طرفوں نئیں بلکہ اُوں سال دے کاہِن ِ اعظم دی حیثیت نال نبُوّت کیتی ہئی جو یسُوع پُوری قوم کیتے مرسی۔ 52تے نہ صرف یہُودی قوم کیتے بلکہ اِیں واسطے وی جو خُدا دے فرزنداں کُوں جیہڑے تِتربِتر تھی گئے ہَن جمع کر تے ہِک کر ڈیوے۔
53بس او اُوں ڈینہہ تُوں یسُوع دے قتل دا منصوبہ بنڑاوݨ لگے۔ 54اِیں واسطے یسُوع یہُودیاں ءچ سرِعام گُھمنڑ پِھرݨ چھوڑ ڈِتا تے بیابان دے نیڑے دے علاقے ءچ اِفرائِیم ناں دے شہر دو چلیا گِیا تے اُتھاں آپنڑے شاگرداں نال راہنڑ لگا۔
55جِیں ویلے یہُودیاں دی عید ِ فسح نیڑے ہئی تاں بہُوں سارے لوک دیہات دے علاقیاں کنُوں یروشلیم گئے تاں جو عید ِ فسح کنُوں پہلے آپنڑے آپ کُوں پاک کرݨ۔ 56او یسُوع کُوں گولھنڑ تے ہیکل ءچ جمع تھی تے ہِک بئے کُوں آکھنڑ لگے، ”تیڈا کیا خیال ہے؟ کیا او عید ءچ نہ آسی؟“ 57سردار کاہِناں تے فریسیاں حُکم ڈِتا ہویا ہا جو جے کہیں کُوں پتہ لگے جو یسُوع کِتھاں ہے تاں او فوراً اِطلاع ڈیوے تاں جو اساں اُونکُوں گرفتار کر سگوں۔
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group