لُوقا 24

یسُوع دا زندہ تھیوݨ

1ہفتے دے پہلے ڈینہہ سویل نال او عورتاں خوشبودار مصالحے جیہڑے اُنہاں تیار کیتے ہَن، آپنڑے نال گِھن تے قبر اُتے گئیاں، 2تے پتھر کُوں قبر کنُوں ریڑھیا ڈِٹھا۔ 3پر اندر وَنج تے اُنہاں کُوں یسُوع مالک دی لاش نہ مِلی۔ 4جِیں ویلے او اِیں گالھ تُوں حیران ہَن تاں اچانک ڈُو بندے چمکنڑی پُشاک ءچ اُنہاں دے کولھ آ کھڑے تھئے۔ 5عورتاں ڈر کنُوں مُنہ دے بھار زمین اُتے جُھک گئیاں پر اُنہاں مرداں اِنہاں کُوں آکھیا جو ”زندہ کُوں مُردیاں ءچ کیوں گولھیندیاں ہیوے؟ 6او اِتھاں نئیں بلکہ زندہ تھی گئے۔ یاد کرو جو جِیں ویلے او گلیل ءچ ہا تاں اُوں تُہاکُوں آکھیا ہا 7’ضرور ہے جو اِبنِ آدم گُنہگاراں دے حوالے کیتا ونجے تے صلیب اُتے چڑھایا ونجے تے تریجھے ڈینہہ زندہ تھی ونجے‘۔“

8یسُوع دے گالھیں اُنہاں کُوں یاد آئیاں، 9تے قبر کنُوں وَل آ تے یارہاں شاگرداں تے باقی سارے لوکاں کُوں اِنہاں سارے گالھیں دی خبر ڈِتی۔ 10جِنہاں عورتاں، رسُولاں کُوں اِنہاں گالھیں دی خبر ڈِتی او مریم مگدلینی، یُوأنہ، تے یعقُوب دی ماء مریم تے اُنہاں دے نال دیاں باقی عورتاں ہَن۔ 11پر شاگرداں کُوں ایہ گالھیں خیالی قِصے وانگُوں لگیاں تے اُنہاں، عورتاں دا یقین نہ کیتا۔ 12وَل وی پطرس اُٹھی تے قبر تئیں بھجیا گِیا تے جُھک تے اندر ڈِٹھا، پر اُونکُوں صرف کفن ای نظر آیا۔ تے او اِیں ماجرے کُوں ڈیکھ تے حیران تھیندا ہویا آپنڑے گھر چلیا گِیا۔

اِمّاؤُس دی راہ تے

13اُوں ڈینہہ اُنہاں ءچوں ڈُو بندے اُوں وستی دو ویندے پئے ہَن جِیندا ناں اِمّاؤُس ہے۔ او یروشلیم کنُوں تقریباً سَت مِیل پرے ہے۔ 14ٹُردے ٹُردے او آپس ءچ اُنہاں واقعات دے بارے ءچ گالھیں کریندے ویندے ہَن جیہڑے تھئے ہَن۔ 15جِیں ویلے او آپس ءچ گالھیں تے بحث کریندے پئے ہَن تاں یسُوع خود نیڑے آ تے اُنہاں نال ٹُرݨ لگیا۔ 16پر او اُونکُوں پچھاݨ نہ سگے کیوں جو اُنہاں دیاں اکھیں اُتے پڑدہ پا ڈِتا گِیا ہا۔ 17یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں آپس ءچ کیا گالھیں کریندے ویندے ہیوے؟“

او پریشان کھڑے تھی گئے۔ 18وَل او جِیندا ناں کلِیُپاس ہا، اُونکُوں آکھنڑ لگا، ”کیا تُوں یروشلیم شہر ءچ کلھا پردیسی ہیں جیہڑا نئیں جانڑدا جو اِنہاں ڈینہاں ءچ کیا تھئے؟“

19اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”کیا تھئے؟“

اُنہاں جواب ءچ آکھیا، ”یسُوع ناصری دا واقعہ، جیہڑا آپنڑے کم تے کلام دی وجہ کنُوں خُدا دی نِگاہ ءچ تے سارے لوکاں دے نیڑے قُدرت آلا نبی ہا۔ 20سردار کاہِناں تے ساڈے حاکماں اُونکُوں پکڑوا ڈِتا تاں جو اُوندے قتل دا حُکم ڈِتا ونجے، تے اُونکُوں صلیب چڑھا ڈِتا۔ 21پر ساکُوں اُمید ہئی جو اِیہو بنی اِسرائیل کُوں رہائی ڈیسی۔ تے اِیندے علاوہ اِنہاں واقعات کُوں تھئے اَج تریجھا ڈینہہ ہے۔ 22ساڈے ءچوں کُجھ عورتاں ساکُوں حیران کر ڈِتے جیہڑیاں سویل نال اُوندی قبر اُتے گئیاں ہَن۔ 23جِیں ویلے اُنہاں کُوں اُوندی لاش نہ مِلی تاں ایہ آدھیاں ہوئیاں آئیاں جو ’اساں رویا ءچ فرشتیاں کُوں ڈِٹھے جیہڑے آدھے ہَن جو او زندہ ہے۔‘ 24تے ساڈے کُجھ دوست قبر اُتے گئے تے جِینویں عورتاں آکھیا ہا اُونویں ای ڈِٹھا پر اُونکُوں نہ ڈِٹھا۔“

25یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”نادانو تے نبیاں دے سبھ گالھیں کُوں مننڑ ءچ سُست لوکو! 26کیا المسیح کیتے لازم نہ ہا جو او ڈُکھاں کُوں برداشت کرݨ تُوں بعد آپنڑے جلال ءچ داخل تھیندا؟“ 27وَل مُوسیٰ کنُوں گِھن تے سارے نبیاں دے گالھیں جیہڑیاں اُوندے حق ءچ لِکھیاں ہوئیاں ہِن، اُنہاں کُوں سمجھا ڈِتیاں۔

28اِتی دیر ءچ او اُوں وستی دے نیڑے پُجے جِتھاں اُنہاں ونجنڑاں ہا تے یسُوع اِینویں ظاہر کیتا جِینویں او اگُوں ونجنڑ چاہندا ہے۔ 29اُنہاں اُونکُوں ایہ آکھ تے مجبور کیتا جو ”ساڈے کولھ ٹِک پو کیوں جو شام تھیوݨ آلی ہے تے ڈینہہ بہُوں لہہ گِیا ہے۔“ بس او راہنڑ کیتے اُنہاں نال اندر چلیا گِیا۔ 30جِیں ویلے او کھانڑا کھاوݨ کیتے اُنہاں دے نال بیٹھا تاں اُوں روٹی گِھن تے برکت ڈِتی تے تروڑ تے اُنہاں کُوں ڈیوݨ لگا۔ 31اِیں تُوں اُنہاں دے اکھیں کُھل گئیاں تے اُنہاں اُونکُوں پچھاݨ گِھدا پر او اُنہاں دی نظر تُوں غائب تھی گِیا۔ 32اُنہاں ہِک ڈُوجھے کُوں آکھیا جو ”جِیں ویلے او رستے ءچ ساڈے نال گالھیں کریندا تے ساکُوں خُدا دے کلام دے گالھیں سمجھیندا پِیا ہا تاں کیا ساڈے دل خوشی کنُوں نہ بھریج گئے ہَن؟“

33بس او اُوں ویلے اُٹھی تے یروشلیم دو وَل گئے تے اُتھاں اُنہاں یارہاں تے اُنہاں دے ساتھیاں کُوں ہِک جاہ تے کٹھے ڈِٹھا۔ 34او آدھے پئے ہَن جو ”خُداوند سچ مُچ زندہ تھی گئے تے شمعون کُوں ڈِکھالی ڈِتے۔“

35وَل اُنہاں رستے دیاں سارے گالھیں ڈسائیاں تے ایہ وی جو اُنہاں کِینویں اُونکُوں روٹی توڑیندے ویلے پچھانڑیا۔

یسُوع آپنڑے شاگرداں اُتے ظاہر تھیندے

36او ایہ گالھیں کریندے ای پئے ہَن جو یسُوع خود اُنہاں دے وچال آ کھڑا تھیّا تے آکھیا، ”تُہاڈی سلامتی ہووے۔“

37پر اُنہاں گھبرا تے، تے خوف کھا تے ایہ سمجھیا جو او کہیں بُھوت کُوں ڈیدھے پئے ہِن۔ 38یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں کیوں گھبریندے ہیوے تے تُہاڈے دِلاں ءچ شک کیوں پیدا تھیندے؟ 39میڈے ہتھ تے پیر ڈیکھو جو مَیں ای ہاں۔ میکُوں ہتھ لا تے ڈیکھو کیوں جو رُوح دی ہڈی تے گوشت نئیں ہوندا جِینویں میڈے ءچ ڈیدھے ہیوے۔“

40ایہ آکھ تے اُوں اُنہاں کُوں آپنڑے ہتھ تے پیر ڈِکھائے۔ 41پر جِیں ویلے خوشی تے حیرت کنُوں اُنہاں کُوں یقین نہ آندا پِیا ہا، تاں اُوں اُنہاں کنُوں پُچھیا، ”کیا اِتھاں تُہاڈے کولھ کُجھ کھاوݨ کیتے ہے؟“ 42اُنہاں اُونکُوں بُھنی ہوئی مچھی دا ٹُکڑا ڈِتا۔ 43اُوں گِھن تے اُنہاں دے سامنڑے کھادا۔

44وَل اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”جِیں ویلے مَیں تُہاڈے نال ہم تاں تُہاکُوں ایہ گالھیں ڈسا ڈِتیاں ہَن جو مُوسیٰ دی توریت، نبیاں دے صحیفیاں تے زبُور ءچ میڈے بارے جیہڑا کُجھ لِکھیا ہے، اُنہاں دا پُورا تھیوݨ ضرور ہے۔“

45وَل اُوں اُنہاں دا ذہن کھولیا تاں جو خُدا دے کلام کُوں سمجھنڑ، 46تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”اِینویں لِکھیا ہے جو المسیح ڈُکھ چے سی تے تریجھے ڈینہہ مُردیاں ءچوں زندہ تھی ویسی۔ 47تے اُوندے ناں ءچ یروشلیم کنُوں شروع کر تے ساریاں قوماں ءچ توبہ تے گُناہاں دی معافی دی تبلیغ کیتی ویسی۔ 48تُساں اِنہاں گالھیں دے گواہ ہیوے۔ 49تے ڈیکھو، مَیں تُہاڈے اُتے اُونکُوں نازل کریساں جِیندا وعدہ میڈے باپ کیتے#24‏:49 یعنی رُوح القُدس دا وعدہ۔، پر جئیں تئیں تُہاکُوں اسمان کنُوں قوت نہ مِلے اِیں شہر ءچ ٹِکے راہو۔“

یسُوع اسمان اُتے چایا ویندے

50وَل او اُنہاں کُوں بیت عنیاہ تئیں باہر گِھن گِیا تے آپنڑے ہتھ چا تے اُنہاں کُوں برکت ڈِتی۔ 51تے جِیں ویلے او برکت ڈیندا پِیا ہا تاں اُنہاں کنُوں اَنج تھی گِیا تے اسمان اُتے چا گِھدا گِیا۔ 52شاگرد اُونکُوں سجدہ کر تے بہُوں خوشی نال یروشلیم دو وَل گئے۔ 53تے او ہر ویلے ہیکل ءچ حاضر تھی تے خُدا دی حمد کریندے راہندے ہَن۔

Currently Selected:

لُوقا 24: SKRV

Highlight

Copy