متّی 25
25
ڈاہ کُنواریاں دی مثال
1”اُوں ویلے اسمان دی بادشاہی اُنہاں ڈاہ کُنواریاں وانگُوں ہوسی جیہڑیاں آپنڑے ڈیوے گِھن تے گھوٹ دے اِستقبال کیتے نِکلیاں۔ 2اُنہاں ءچوں پنج بیوقُوف تے پنج عقل مند ہَن۔ 3جیہڑیاں بیوقُوف ہَن اُنہاں ڈیوے تاں نال گِھن گِھدے پر آپنڑے نال تیل نہ گِھدا۔ 4پر جیہڑایاں عقلمند ہَن اُنہاں آپنڑے ڈیویاں دے علاوہ کُپیاں ءچ تیل وی آپنڑے نال گِھن گِھدا۔ 5جِیں ویلے گھوٹ دے آوݨ ءچ دیر تھی گئی تاں سبھ ہنگلاوݨ لگیاں تے سَم گئیاں۔
6اَدھ رات کُوں شور مچ گِیا جو ’ڈیکھو گھوٹ آ گئے، اُوندے اِستقبال کیتے ونجو۔‘
7اِیں گالھ اُتے ساریاں کُنواریاں جاگ پئیاں تے آپنڑے آپنڑے ڈیوے بالنڑ لگیاں۔ 8بیوقُوف کُنواریاں عقل مند کُنواریاں کُوں آکھیا، ’آپنڑے تیل ءچوں کُجھ ساکُوں وی ڈے ڈیؤ، کیوں جو ساڈے ڈیوے وِسمدے ویندے ہِن۔‘
9عقل مند کُنواریاں جواب ڈِتا، ’نئیں، متاں ایہ تیل ساڈے تے تُہاڈے ڈوہائیں کیتے کافی نہ ہووے۔ چنگا اِیہو ہے جو تُساں دُکان تے ونجو تے آپنڑے کیتے مُل گِھن گِھنو۔‘
10جیہڑے ویلے او تیل گِھننڑ ویندیاں پئیاں ہَن تاں گھوٹ آ گِیا تے جیہڑیاں تیار ہَن گھوٹ دے نال شادی دی دعوت ءچ اندر چلیاں گئیاں تے دَر بند تھی گِیا۔ 11وَل او باقی کُنواریاں وی آ گئیاں تے آکھنڑ لگیاں، ’ مالک! مالک! ساڈے کیتے دَر کھول ڈیؤ۔‘
12پر اُوں جواب ڈِتا، ’مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو مَیں تُہاکُوں نئیں جانڑدا۔‘
13اِیں واسطے جاگدے راہو کیوں جو تُساں نہ اُوں ڈینہہ کُوں جانڑدے ہیوے نہ اُوں ویلے کُوں۔
ترے نوکراں دی مثال
14اسمان دی بادشاہی اِینویں ہوسی: ہِک بندے کہیں دُور دے مُلک ونجنڑا ہا۔ اُوں آپنڑے نوکراں کُوں سڈیا تے آپنڑاں مال اُنہاں دے حوالے کر ڈِتا۔ 15اُوں ہر ہِک کُوں اُوندی قابلیت دے مطابق تقسیم کر ڈِتا، ہِک کُوں سونے دے سِکیاں دے پنج تھیلے#25:15 متن ءچ پنج توڑے لِکھیا ہے۔ ہِک توڑا چِھی ہزار دینار دے برابر ہئی۔، ڈُوجھے کُوں ڈُو تے تریجھے کُوں ہِک تے وَل او سفر اُتے روانہ تھی گِیا۔ 16جِیں نوکر کُوں پنج تھیلے مِلے ہَن اُوں فوراً وَنج تے کاروبار کیتا تے پنج تھیلے بئے کَما گِھدے۔ 17اِینویں ای جِینکُوں ڈُو مِلے ہَن اُوں ڈُو بئے کَما گِھدے۔ 18پر جِیں بندے کُوں ہِک توڑا مِلیا ہا اُوں وَنج تے زمین کھٹ تے آپنڑے مالک دی رقم لُکا ڈِتی۔
19بہُوں عرصہ بعد اُنہاں دا مالک وَل آیا تے نوکراں کنُوں حساب گِھننڑ لگا۔ 20جِینکُوں پنج تھیلے مِلے ہَن او پنج تھیلے بئے گِھن تے آیا تے آکھنڑ لگا، ’مالک! تُساں میکُوں پنج تھیلے ڈِتے ہَن۔ ڈیکھو مَیں پنج تھیلے بئے کمائے ہِن۔‘
21اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا، ’شاباش میڈے چنگے تے اِیماندار نوکر۔ تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا۔ مَیں تیکُوں بہُوں ساریاں چیزاں دا مُختار بنڑیساں۔ آپنڑے مالک دی خوشی ءچ شریک تھی۔‘
22جِینکُوں ڈُو تھیلے مِلے ہَن او وی آیا تے آکھنڑ لگا، ’ مالک! تُساں میکُوں ڈُو تھیلے ڈِتے ہَن، ڈیکھو مَیں ڈُو تھیلے بئے کَما گِھدن۔‘
23اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا، ’شاباش میڈے چنگے تے اِیماندار نوکر۔ تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا، مَیں تیکُوں بہُوں ساریاں چیزاں دا مُختار بنڑیساں۔ آپنڑے مالک دی خوشی ءچ شریک تھی۔‘
24وَل جِینکُوں ہِک تھیلہ مِلیا ہا او وی آیا تے آکھنڑ لگا، ’ مالک! مَیں جانڑدا ہاں جو تُساں سخت بندے ہیوے، تے جِتھاں نئیں رہایا اُتھوں کپیندے ہیوے، تے جِتھاں نئیں کِھنڈایا، اُتھوں جمع کریندے ہیوے۔ 25اِیں واسطے مَیں ڈر گِیا تے تُہاڈی رقم زمین ءچ دبا ڈِتی۔ ڈیکھو جیہڑا تُہاڈا ہے، او ایہ ہے۔‘
26اُوندے مالک جواب ڈِتا، ’ شریر تے آلسی نوکر! جے تیکُوں پتہ ہا جو جِتھاں مَیں نئیں رہایا اُتھوں کپیندا ہاں، تے جِتھاں بیج نئیں چھٹیا اُتھوں جمع کریندا ہاں، 27تاں تیکُوں لازم ہا جو میڈی رقم ساہوکاراں کُوں ڈیندا تاں جو مَیں وَل آ تے آپنڑی رقم منافع نال وصُول کر گِھندا۔ 28ہُنڑ اِینویں کرو جو اِیں کنُوں او تھیلہ گِھن گِھنو تے ڈاہ تھیلے آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔ 29کیوں جو جیندے کولھ ہے اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی تے اُوندے کولھ زیادہ تھی ویسی۔ پر جیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں او وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گِھدا ویسی۔ 30تے اِیں بے کار نوکر کُوں باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈیؤ۔ اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔‘
یسُوع بادشاہ تے آخری عدالت
31جِیں ویلے اِبنِ آدم آپنڑے جلال ءچ آسی تے سارے فرشتے اُوندے نال آسن تاں او آپنڑے جلالی تخت اُتے بَہسی۔ 32وَل ساریاں قوماں اُوندے حضُور جمع کیتیاں ویسن تے او لوکاں کُوں ہِک ڈُوجھے کنُوں اِینویں اَنج کریسی جِینویں آجڑی بھیڈاں کُوں بکریاں کنُوں اَنج کریندے۔ 33او بھیڈاں کُوں آپنڑے سجے پاسُوں تے بکریاں کُوں آپنڑے کھبے پاسُوں کھڑیسی۔
34وَل بادشاہ آپنڑے سجے پاسے آلیاں کُوں اکھیسی، ’آؤ میڈے باپ دے مُبارک لوکو، اُوں بادشاہی کُوں جیہڑی دُنیا بنڑݨ تُوں پہلے تُہاڈے کیتے تیار کیتی گئی ہے، میراث ءچ گِھنو۔ 35کیوں جو مَیں بُکھا ہم تے تُساں میکُوں کھانڑا کھوایا۔ مَیں ترِسّا ہم تے تُساں میکُوں پانڑی پِلایا۔ پردیسی ہم تے تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ ڈِتی۔ 36ننگا ہم تے تُساں میکُوں کپڑے پوائے۔ بیمار ہم تے تُساں میڈی ڈیکھ بھال کیتی، قید ءچ ہم تے تُساں میکُوں مِلنڑ آئے۔‘
37وَل نیک لوک جواب ءچ اُونکُوں اکھیسن، ’مالک! اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بُکھا ڈیکھ تے کھانڑا کھوایا یا ترِسّا ڈیکھ تے پانڑی پِلایا؟ 38اساں کِیں ویلے تُہاکُوں پردیسی ڈیکھ تے گھر ءچ جاہ ڈِتی یا ننگا ڈیکھ تے کپڑے پوائے؟ 39اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بیمار یا قید ءچ ڈیکھ تے تُہاکُوں مِلنڑ آئے؟‘
40بادشاہ جواب ڈیسی مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو ’جِیں ویلے تُساں میڈے اِنہاں سبھ کنُوں چھوٹیاں بِھرانواں ءچوں کہیں ہِک نال ایہ سلوک کیتا تاں میڈے نال کیتا۔‘
41وَل او آپنڑے کھبے پاسے آلیاں کُوں اکھیسی، ’لعنتیو! میڈے سامنڑے کنُوں پرے تھی ونجو، تے اُوں ہمیشاں تئیں بلنڑ آلی بھاہ ءچ چلے ونجو جیہڑی ابلیس تے اُوندے فرشتیاں کیتے تیار کیتی گئی ہے۔ 42کیوں جو مَیں بُکھا ہم تے تُساں میکُوں کھانڑا نہ کھوایا۔ مَیں ترِسّا ہم تے تُساں میکُوں پانڑی نہ پِلایا۔ 43پردیسی ہم تے تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ نہ ڈِتی، ننگا ہم تے تُساں میکُوں کپڑے نہ پوائے، بیمار تے قید ءچ ہم تے تُساں میکُوں مِلنڑ نہ آئے۔‘
44وَل او وی جواب ءچ اکھیسن، ’ مالک! اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بُکھا یا ترِسّا یا پردیسی یا ننگا یا بیمار یا قید ءچ ڈیکھ تے تُہاڈی خدمت نہ کیتی؟‘
45وَل او اُنہاں کُوں جواب ڈیسی، ’مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جِیں ویلے تُساں اِنہاں ساریاں کنُوں چھوٹیاں ءچوں کہیں دے نال ایہ سلوک نہ کیتا تاں میڈے نال نہ کیتا۔‘
46تے اِنہاں کُوں ہمیشاں دی سزا مِلسی پر راستباز کُوں ہمیشاں دی زندگی۔“
Currently Selected:
متّی 25: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
متّی 25
25
ڈاہ کُنواریاں دی مثال
1”اُوں ویلے اسمان دی بادشاہی اُنہاں ڈاہ کُنواریاں وانگُوں ہوسی جیہڑیاں آپنڑے ڈیوے گِھن تے گھوٹ دے اِستقبال کیتے نِکلیاں۔ 2اُنہاں ءچوں پنج بیوقُوف تے پنج عقل مند ہَن۔ 3جیہڑیاں بیوقُوف ہَن اُنہاں ڈیوے تاں نال گِھن گِھدے پر آپنڑے نال تیل نہ گِھدا۔ 4پر جیہڑایاں عقلمند ہَن اُنہاں آپنڑے ڈیویاں دے علاوہ کُپیاں ءچ تیل وی آپنڑے نال گِھن گِھدا۔ 5جِیں ویلے گھوٹ دے آوݨ ءچ دیر تھی گئی تاں سبھ ہنگلاوݨ لگیاں تے سَم گئیاں۔
6اَدھ رات کُوں شور مچ گِیا جو ’ڈیکھو گھوٹ آ گئے، اُوندے اِستقبال کیتے ونجو۔‘
7اِیں گالھ اُتے ساریاں کُنواریاں جاگ پئیاں تے آپنڑے آپنڑے ڈیوے بالنڑ لگیاں۔ 8بیوقُوف کُنواریاں عقل مند کُنواریاں کُوں آکھیا، ’آپنڑے تیل ءچوں کُجھ ساکُوں وی ڈے ڈیؤ، کیوں جو ساڈے ڈیوے وِسمدے ویندے ہِن۔‘
9عقل مند کُنواریاں جواب ڈِتا، ’نئیں، متاں ایہ تیل ساڈے تے تُہاڈے ڈوہائیں کیتے کافی نہ ہووے۔ چنگا اِیہو ہے جو تُساں دُکان تے ونجو تے آپنڑے کیتے مُل گِھن گِھنو۔‘
10جیہڑے ویلے او تیل گِھننڑ ویندیاں پئیاں ہَن تاں گھوٹ آ گِیا تے جیہڑیاں تیار ہَن گھوٹ دے نال شادی دی دعوت ءچ اندر چلیاں گئیاں تے دَر بند تھی گِیا۔ 11وَل او باقی کُنواریاں وی آ گئیاں تے آکھنڑ لگیاں، ’ مالک! مالک! ساڈے کیتے دَر کھول ڈیؤ۔‘
12پر اُوں جواب ڈِتا، ’مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو مَیں تُہاکُوں نئیں جانڑدا۔‘
13اِیں واسطے جاگدے راہو کیوں جو تُساں نہ اُوں ڈینہہ کُوں جانڑدے ہیوے نہ اُوں ویلے کُوں۔
ترے نوکراں دی مثال
14اسمان دی بادشاہی اِینویں ہوسی: ہِک بندے کہیں دُور دے مُلک ونجنڑا ہا۔ اُوں آپنڑے نوکراں کُوں سڈیا تے آپنڑاں مال اُنہاں دے حوالے کر ڈِتا۔ 15اُوں ہر ہِک کُوں اُوندی قابلیت دے مطابق تقسیم کر ڈِتا، ہِک کُوں سونے دے سِکیاں دے پنج تھیلے#25:15 متن ءچ پنج توڑے لِکھیا ہے۔ ہِک توڑا چِھی ہزار دینار دے برابر ہئی۔، ڈُوجھے کُوں ڈُو تے تریجھے کُوں ہِک تے وَل او سفر اُتے روانہ تھی گِیا۔ 16جِیں نوکر کُوں پنج تھیلے مِلے ہَن اُوں فوراً وَنج تے کاروبار کیتا تے پنج تھیلے بئے کَما گِھدے۔ 17اِینویں ای جِینکُوں ڈُو مِلے ہَن اُوں ڈُو بئے کَما گِھدے۔ 18پر جِیں بندے کُوں ہِک توڑا مِلیا ہا اُوں وَنج تے زمین کھٹ تے آپنڑے مالک دی رقم لُکا ڈِتی۔
19بہُوں عرصہ بعد اُنہاں دا مالک وَل آیا تے نوکراں کنُوں حساب گِھننڑ لگا۔ 20جِینکُوں پنج تھیلے مِلے ہَن او پنج تھیلے بئے گِھن تے آیا تے آکھنڑ لگا، ’مالک! تُساں میکُوں پنج تھیلے ڈِتے ہَن۔ ڈیکھو مَیں پنج تھیلے بئے کمائے ہِن۔‘
21اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا، ’شاباش میڈے چنگے تے اِیماندار نوکر۔ تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا۔ مَیں تیکُوں بہُوں ساریاں چیزاں دا مُختار بنڑیساں۔ آپنڑے مالک دی خوشی ءچ شریک تھی۔‘
22جِینکُوں ڈُو تھیلے مِلے ہَن او وی آیا تے آکھنڑ لگا، ’ مالک! تُساں میکُوں ڈُو تھیلے ڈِتے ہَن، ڈیکھو مَیں ڈُو تھیلے بئے کَما گِھدن۔‘
23اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا، ’شاباش میڈے چنگے تے اِیماندار نوکر۔ تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا، مَیں تیکُوں بہُوں ساریاں چیزاں دا مُختار بنڑیساں۔ آپنڑے مالک دی خوشی ءچ شریک تھی۔‘
24وَل جِینکُوں ہِک تھیلہ مِلیا ہا او وی آیا تے آکھنڑ لگا، ’ مالک! مَیں جانڑدا ہاں جو تُساں سخت بندے ہیوے، تے جِتھاں نئیں رہایا اُتھوں کپیندے ہیوے، تے جِتھاں نئیں کِھنڈایا، اُتھوں جمع کریندے ہیوے۔ 25اِیں واسطے مَیں ڈر گِیا تے تُہاڈی رقم زمین ءچ دبا ڈِتی۔ ڈیکھو جیہڑا تُہاڈا ہے، او ایہ ہے۔‘
26اُوندے مالک جواب ڈِتا، ’ شریر تے آلسی نوکر! جے تیکُوں پتہ ہا جو جِتھاں مَیں نئیں رہایا اُتھوں کپیندا ہاں، تے جِتھاں بیج نئیں چھٹیا اُتھوں جمع کریندا ہاں، 27تاں تیکُوں لازم ہا جو میڈی رقم ساہوکاراں کُوں ڈیندا تاں جو مَیں وَل آ تے آپنڑی رقم منافع نال وصُول کر گِھندا۔ 28ہُنڑ اِینویں کرو جو اِیں کنُوں او تھیلہ گِھن گِھنو تے ڈاہ تھیلے آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔ 29کیوں جو جیندے کولھ ہے اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی تے اُوندے کولھ زیادہ تھی ویسی۔ پر جیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں او وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گِھدا ویسی۔ 30تے اِیں بے کار نوکر کُوں باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈیؤ۔ اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔‘
یسُوع بادشاہ تے آخری عدالت
31جِیں ویلے اِبنِ آدم آپنڑے جلال ءچ آسی تے سارے فرشتے اُوندے نال آسن تاں او آپنڑے جلالی تخت اُتے بَہسی۔ 32وَل ساریاں قوماں اُوندے حضُور جمع کیتیاں ویسن تے او لوکاں کُوں ہِک ڈُوجھے کنُوں اِینویں اَنج کریسی جِینویں آجڑی بھیڈاں کُوں بکریاں کنُوں اَنج کریندے۔ 33او بھیڈاں کُوں آپنڑے سجے پاسُوں تے بکریاں کُوں آپنڑے کھبے پاسُوں کھڑیسی۔
34وَل بادشاہ آپنڑے سجے پاسے آلیاں کُوں اکھیسی، ’آؤ میڈے باپ دے مُبارک لوکو، اُوں بادشاہی کُوں جیہڑی دُنیا بنڑݨ تُوں پہلے تُہاڈے کیتے تیار کیتی گئی ہے، میراث ءچ گِھنو۔ 35کیوں جو مَیں بُکھا ہم تے تُساں میکُوں کھانڑا کھوایا۔ مَیں ترِسّا ہم تے تُساں میکُوں پانڑی پِلایا۔ پردیسی ہم تے تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ ڈِتی۔ 36ننگا ہم تے تُساں میکُوں کپڑے پوائے۔ بیمار ہم تے تُساں میڈی ڈیکھ بھال کیتی، قید ءچ ہم تے تُساں میکُوں مِلنڑ آئے۔‘
37وَل نیک لوک جواب ءچ اُونکُوں اکھیسن، ’مالک! اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بُکھا ڈیکھ تے کھانڑا کھوایا یا ترِسّا ڈیکھ تے پانڑی پِلایا؟ 38اساں کِیں ویلے تُہاکُوں پردیسی ڈیکھ تے گھر ءچ جاہ ڈِتی یا ننگا ڈیکھ تے کپڑے پوائے؟ 39اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بیمار یا قید ءچ ڈیکھ تے تُہاکُوں مِلنڑ آئے؟‘
40بادشاہ جواب ڈیسی مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو ’جِیں ویلے تُساں میڈے اِنہاں سبھ کنُوں چھوٹیاں بِھرانواں ءچوں کہیں ہِک نال ایہ سلوک کیتا تاں میڈے نال کیتا۔‘
41وَل او آپنڑے کھبے پاسے آلیاں کُوں اکھیسی، ’لعنتیو! میڈے سامنڑے کنُوں پرے تھی ونجو، تے اُوں ہمیشاں تئیں بلنڑ آلی بھاہ ءچ چلے ونجو جیہڑی ابلیس تے اُوندے فرشتیاں کیتے تیار کیتی گئی ہے۔ 42کیوں جو مَیں بُکھا ہم تے تُساں میکُوں کھانڑا نہ کھوایا۔ مَیں ترِسّا ہم تے تُساں میکُوں پانڑی نہ پِلایا۔ 43پردیسی ہم تے تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ نہ ڈِتی، ننگا ہم تے تُساں میکُوں کپڑے نہ پوائے، بیمار تے قید ءچ ہم تے تُساں میکُوں مِلنڑ نہ آئے۔‘
44وَل او وی جواب ءچ اکھیسن، ’ مالک! اساں کِیں ویلے تُہاکُوں بُکھا یا ترِسّا یا پردیسی یا ننگا یا بیمار یا قید ءچ ڈیکھ تے تُہاڈی خدمت نہ کیتی؟‘
45وَل او اُنہاں کُوں جواب ڈیسی، ’مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جِیں ویلے تُساں اِنہاں ساریاں کنُوں چھوٹیاں ءچوں کہیں دے نال ایہ سلوک نہ کیتا تاں میڈے نال نہ کیتا۔‘
46تے اِنہاں کُوں ہمیشاں دی سزا مِلسی پر راستباز کُوں ہمیشاں دی زندگی۔“
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group