Eóin 3
3
CAIBIDIOL III.
Caint Ċríost le Nicodémus. Fiaḋnaise Eóin.
1Agus ḃí duine de sna Fairisíneaċaiḃ dár ḃ’ainim Nicodémus, agus priúnsa de sna Iúdaiġ ab eaḋ é. 2Ṫáinig an duine sin ag triall ar Íosa sa n-oiḋċe, agus duḃairt sé leis: A Rabbí, is eól dúinn gur ó Ḋia a ṫáinís ad’ oide, mar ní ḟéadfaḋ aon duine na mírḃúiltí a ḋeineann tusa do ḋéanaṁ gan Dia ḃeiṫ leis. 3Duḃairt Íosa leis ’ġá ḟreagraḋ: Go deiṁin deiṁin adeirim leat, mura mbéarfar duine an tarna h-uair, ní féidir dó ríġeaċt Dé a d’ḟeisgint. 4Duḃairt Nicodémus leis: Conus ab féidir go mbéarfaí duine agus é ’n-a ṡeanduine? An aṁlaiḋ ḟéadfaḋ sé dul isteaċ airís i mbroinn a ṁáṫar agus teaċt ar an saoġal an tarna h-uair? 5Duḃairt Íosa ’ġá ḟreagraḋ: Go deiṁin adeirim leat, #3:5 .i. mura mbaistear é.mura n-aiṫġeintear duine ó uisge agus ó’n Spioraid Naoṁ, ní féidir é ḋul isteaċ i ríġeaċt Dé.#3:5 Ver. 5. mura n-aiṫġeintear duine Deiṁníġeann ár Slánuiġṫeóir leis an gcaint sin go ḃfuil baisteaḋ ríaċtanaċ, agus ó ainimníġeann sé an t-uisge is léir náċ foláir an t-uisge do ċur i n-aonḟeaċt leis na focalaiḃ. Mait. 28:19. 6An níḋ a geintear ó’n ḃfeóil is feóil é, agus an níḋ a geintear ó’n Spioraid is spioraid é. 7Ná dein iongna ḋe go nduḃart leat: Ní foláir siḃ a ḃreiṫ an tarna h-uair. Gluaiseann an Spioraid pé treó is áil leis. 8Cloiseann tú a ġuṫ, #Salm 134:7.aċ ní h-eól duit cá dtagann sé na cá ngaḃann sé. Sin mar atá ag gaċ duine a geintear o’n Spioraid. 9D’ḟreagair Nicodémus agus duḃairt sé: Conus is féidir na neiṫe sin a ḃeiṫ aṁlaiḋ? 10Duḃairt Íosa leis ’ġá ḟreagraḋ: Is oide i n-Israél tusa, agus ní h-eól duit na neiṫe sin?
11Go deiṁin deiṁin adeirim leat, an níḋ atá ar eólus againn gur b’é adeirimíd, agus an níḋ a ċonacamair gur b’air a ḋeinimíd fiaḋnaise, agus ní ġlacann siḃ an ḃfiaḋnaise. 12Má innseas neiṫe saoġalta ḋaoiḃ agus ná creideann siḃ mé, conus a ċreidfiḋ siḃ mé má innsim neiṫe neáṁṫa ḋaoiḃ? 13Agus níor ċuaiḋ aoinne suas ar neaṁ aċ an t-é a ṫáinig anuas ó neaṁ, Mac an Duine atá an neaṁ. 14#Uiṁ. 21:9.Agus fé mar a ḋein Maois an t-aṫair niṁe do ċur anáirde sa ḃfásaċ, sin mar a ċaiṫfar Mac an Duine do ċur anáirde; 15I dtreó, gaċ duine a ċreidfiḋ ann, ná caillfí é, aċ go mbeaḋ beaṫa ṡíoruiḋe aige.
16 #
1 Eóin 4:9. Óir do ġráḋuiġ Dia an doṁan ċóṁ mór san gur ṫug sé a Aon Ṁac féin uaiḋ, i dtreó, gaċ duine a ċreidfeaḋ ann, na caillfí é, aċ go mbeaḋ beaṫa ṡíoruiḋe aige. 17Mar ní ċun go dtaḃarfaḋ sé breiṫ ar an saoġal a ċuir Dia a Ṁac uaiḋ ar an saoġal, aċ ċun go ndéanfaí an saoġal do ṡaoraḋ tríd. 18An t-é a ċreideann ann, ní tugtar breiṫ air; aċ an t-é ná creideann, tá breiṫ taḃarṫa air ċeana féin, toisg nár ċreid sé i n-ainim Ṁic Dé, an t-Aon Ġein.#3:18 Ver. 18. ní tugtar breiṫ air; An t-é a ċreideann, .i. le creideaṁ a ḋ’oibiriġeann tré ġráḋ, ní tugtar breiṫ air, .i. ní daortar é. Aċ an díċreidṁeaċ ceanntréan, tugtar breiṫ air, .i. tá sé daor ċeana féin toisg go ḃfuil sé tar éis é féin do ġearraḋ amaċ ó ċóṁluadar Ċriost agus na h-Eagailse. 19Agus sidí an breiṫ, #Supra 1:9.go dtáinig an solus ar an saoġal agus gur ġlac na daoine an doirċeaċt mar roġa roimis an solus, toisg a ngníoṁarṫa ḃeiṫ go h-olc.#3:19 Ver. 19. an breiṫ, .i. cúis a ḋaorṫa. 20Óir, gaċ aoinne a ḃíonn ag déanaṁ an uilc bíonn fuaṫ aige do’n tsolus, agus ní ṫagann sé ċun an tsoluis le h-eagla go gcáinfí a ġnioṁarṫa. 21Aċ an t-é a ḋeineann gníoṁ na fírinne tagann sé ċun an tsoluis, i dtreó go dtaisbeánfaí a ġnioṁarṫa, óir is i nDia a deineaḋ iad.#3:21 Ver. 21. an t-é a ḋeineann...fírinne .i. an t-é a ḋeineann do réir fírinne, .i. do réir dliġe Dé. “Is fírinne do ḋlíġ.” Salm 118:142.
22Ansan do ṫainig Íosa agus a ḋeisgiobuil isteaċ i dtalaṁ Iúdaéa agus bí sé ’n-a ċóṁnuiġe ann mar aon leó agus #Infra 4:1,2.ag déanaṁ baiste. 23Agus ḃí Eóin ag baisteaḋ na ndaoine i n-Aennon i n-aice Ṡalim, mar ḃí coṫrom uisge ann, agus ṫagaḋ na daoine ann agus do baistí iad. 24Óir ḃí Eóin fós gan cur isteaċ sa ṗríosún.
25Agus d’eiriġ aiġneas idir ḋeisgiobuil le h-Eóin agus na Iúdaiġ i dtaoḃ níġeaċáin. 26Agus ṫánadar ag triall ar Eóin agus duḃradar leis: A Rabbí, an t-é úd a ḃí ad’ ḟoċair-se lastall de’n Iórdan #Supra 1:19.agus gur ḋeinis fiaḋnaise ḋó, féaċ, tá sé sin ag déanaṁ baiste agus táid na daoine go léir ag dul ag triall air. 27D’ḟreagair Eóin agus duḃairt sé: Ní féidir do ḋuine aon níḋ do ġlacaḋ mura dtugtar dó é ó neaṁ. 28Is fínniṫe ḋóm-sa siḃ-se féin go nduḃart: #Supra 1:20.Ní mise an Críost, aċ is aṁlaiḋ a cuireaḋ roimis amaċ mé. 29An t-é go ḃfuil an ḃainċéile aige siné an céile; aċ cara an ċéile, atá ’n-a ṡeasaṁ ag éisteaċt leis, glacann sé áṫas mór ó ġuṫ an ċéile. An t-áṫas so d’a ḃríġ sin atá orm-sa, tá sé iomlán. 30Méadú is dual dó-san, luiġeadú is dual dóṁ-sa.
31An t-é a ṫáinig anuas, tá sé os cionn ċáċ. An t-é atá ó’n dtalaṁ, is ó’n dtalaṁ atá sé, agus is neiṫe talṁanta a laḃrann sé; an t-é a ṫáinig ó neaṁ, tá sé os cionn gaċ aoinne. 32Agus an níḋ a ċonaic sé agus d’airiġ sé, déineann sé fiaḋnaise air; agus ní ġlacann aoinne a ḟiaḋnaise. 33An t-é a ġlac a ḟiaḋnaise tá urúḋas déanta aige #Róṁ. 3:4.ar Ḋia ḃeiṫ fíor. 34Óir an t-é a ċuir Dia uaiḋ laḃrann sé bréiṫre Dé; mar ní do réir tóṁais a ṫugann Dia an Spioraid uaiḋ. 35Tá gráḋ ag an Aṫair do’n Ṁac agus tá gaċ níḋ taḃarṫa ’n-a láiṁ dó aige. 36An t-é a ċreideann sa Ṁac tá an ḃeaṫa ṡíoruiḋe aige; an t-é, áṁṫaċ, a ḋiúltuiġeann do ċreideaṁaint sa Ṁac ní ḟeicfiḋ sé an ḃeaṫa, aċ tá fearg Dé socair air.
Currently Selected:
Eóin 3: ABNPOLG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
historic text maintained by the Bible Society.
Eóin 3
3
CAIBIDIOL III.
Caint Ċríost le Nicodémus. Fiaḋnaise Eóin.
1Agus ḃí duine de sna Fairisíneaċaiḃ dár ḃ’ainim Nicodémus, agus priúnsa de sna Iúdaiġ ab eaḋ é. 2Ṫáinig an duine sin ag triall ar Íosa sa n-oiḋċe, agus duḃairt sé leis: A Rabbí, is eól dúinn gur ó Ḋia a ṫáinís ad’ oide, mar ní ḟéadfaḋ aon duine na mírḃúiltí a ḋeineann tusa do ḋéanaṁ gan Dia ḃeiṫ leis. 3Duḃairt Íosa leis ’ġá ḟreagraḋ: Go deiṁin deiṁin adeirim leat, mura mbéarfar duine an tarna h-uair, ní féidir dó ríġeaċt Dé a d’ḟeisgint. 4Duḃairt Nicodémus leis: Conus ab féidir go mbéarfaí duine agus é ’n-a ṡeanduine? An aṁlaiḋ ḟéadfaḋ sé dul isteaċ airís i mbroinn a ṁáṫar agus teaċt ar an saoġal an tarna h-uair? 5Duḃairt Íosa ’ġá ḟreagraḋ: Go deiṁin adeirim leat, #3:5 .i. mura mbaistear é.mura n-aiṫġeintear duine ó uisge agus ó’n Spioraid Naoṁ, ní féidir é ḋul isteaċ i ríġeaċt Dé.#3:5 Ver. 5. mura n-aiṫġeintear duine Deiṁníġeann ár Slánuiġṫeóir leis an gcaint sin go ḃfuil baisteaḋ ríaċtanaċ, agus ó ainimníġeann sé an t-uisge is léir náċ foláir an t-uisge do ċur i n-aonḟeaċt leis na focalaiḃ. Mait. 28:19. 6An níḋ a geintear ó’n ḃfeóil is feóil é, agus an níḋ a geintear ó’n Spioraid is spioraid é. 7Ná dein iongna ḋe go nduḃart leat: Ní foláir siḃ a ḃreiṫ an tarna h-uair. Gluaiseann an Spioraid pé treó is áil leis. 8Cloiseann tú a ġuṫ, #Salm 134:7.aċ ní h-eól duit cá dtagann sé na cá ngaḃann sé. Sin mar atá ag gaċ duine a geintear o’n Spioraid. 9D’ḟreagair Nicodémus agus duḃairt sé: Conus is féidir na neiṫe sin a ḃeiṫ aṁlaiḋ? 10Duḃairt Íosa leis ’ġá ḟreagraḋ: Is oide i n-Israél tusa, agus ní h-eól duit na neiṫe sin?
11Go deiṁin deiṁin adeirim leat, an níḋ atá ar eólus againn gur b’é adeirimíd, agus an níḋ a ċonacamair gur b’air a ḋeinimíd fiaḋnaise, agus ní ġlacann siḃ an ḃfiaḋnaise. 12Má innseas neiṫe saoġalta ḋaoiḃ agus ná creideann siḃ mé, conus a ċreidfiḋ siḃ mé má innsim neiṫe neáṁṫa ḋaoiḃ? 13Agus níor ċuaiḋ aoinne suas ar neaṁ aċ an t-é a ṫáinig anuas ó neaṁ, Mac an Duine atá an neaṁ. 14#Uiṁ. 21:9.Agus fé mar a ḋein Maois an t-aṫair niṁe do ċur anáirde sa ḃfásaċ, sin mar a ċaiṫfar Mac an Duine do ċur anáirde; 15I dtreó, gaċ duine a ċreidfiḋ ann, ná caillfí é, aċ go mbeaḋ beaṫa ṡíoruiḋe aige.
16 #
1 Eóin 4:9. Óir do ġráḋuiġ Dia an doṁan ċóṁ mór san gur ṫug sé a Aon Ṁac féin uaiḋ, i dtreó, gaċ duine a ċreidfeaḋ ann, na caillfí é, aċ go mbeaḋ beaṫa ṡíoruiḋe aige. 17Mar ní ċun go dtaḃarfaḋ sé breiṫ ar an saoġal a ċuir Dia a Ṁac uaiḋ ar an saoġal, aċ ċun go ndéanfaí an saoġal do ṡaoraḋ tríd. 18An t-é a ċreideann ann, ní tugtar breiṫ air; aċ an t-é ná creideann, tá breiṫ taḃarṫa air ċeana féin, toisg nár ċreid sé i n-ainim Ṁic Dé, an t-Aon Ġein.#3:18 Ver. 18. ní tugtar breiṫ air; An t-é a ċreideann, .i. le creideaṁ a ḋ’oibiriġeann tré ġráḋ, ní tugtar breiṫ air, .i. ní daortar é. Aċ an díċreidṁeaċ ceanntréan, tugtar breiṫ air, .i. tá sé daor ċeana féin toisg go ḃfuil sé tar éis é féin do ġearraḋ amaċ ó ċóṁluadar Ċriost agus na h-Eagailse. 19Agus sidí an breiṫ, #Supra 1:9.go dtáinig an solus ar an saoġal agus gur ġlac na daoine an doirċeaċt mar roġa roimis an solus, toisg a ngníoṁarṫa ḃeiṫ go h-olc.#3:19 Ver. 19. an breiṫ, .i. cúis a ḋaorṫa. 20Óir, gaċ aoinne a ḃíonn ag déanaṁ an uilc bíonn fuaṫ aige do’n tsolus, agus ní ṫagann sé ċun an tsoluis le h-eagla go gcáinfí a ġnioṁarṫa. 21Aċ an t-é a ḋeineann gníoṁ na fírinne tagann sé ċun an tsoluis, i dtreó go dtaisbeánfaí a ġnioṁarṫa, óir is i nDia a deineaḋ iad.#3:21 Ver. 21. an t-é a ḋeineann...fírinne .i. an t-é a ḋeineann do réir fírinne, .i. do réir dliġe Dé. “Is fírinne do ḋlíġ.” Salm 118:142.
22Ansan do ṫainig Íosa agus a ḋeisgiobuil isteaċ i dtalaṁ Iúdaéa agus bí sé ’n-a ċóṁnuiġe ann mar aon leó agus #Infra 4:1,2.ag déanaṁ baiste. 23Agus ḃí Eóin ag baisteaḋ na ndaoine i n-Aennon i n-aice Ṡalim, mar ḃí coṫrom uisge ann, agus ṫagaḋ na daoine ann agus do baistí iad. 24Óir ḃí Eóin fós gan cur isteaċ sa ṗríosún.
25Agus d’eiriġ aiġneas idir ḋeisgiobuil le h-Eóin agus na Iúdaiġ i dtaoḃ níġeaċáin. 26Agus ṫánadar ag triall ar Eóin agus duḃradar leis: A Rabbí, an t-é úd a ḃí ad’ ḟoċair-se lastall de’n Iórdan #Supra 1:19.agus gur ḋeinis fiaḋnaise ḋó, féaċ, tá sé sin ag déanaṁ baiste agus táid na daoine go léir ag dul ag triall air. 27D’ḟreagair Eóin agus duḃairt sé: Ní féidir do ḋuine aon níḋ do ġlacaḋ mura dtugtar dó é ó neaṁ. 28Is fínniṫe ḋóm-sa siḃ-se féin go nduḃart: #Supra 1:20.Ní mise an Críost, aċ is aṁlaiḋ a cuireaḋ roimis amaċ mé. 29An t-é go ḃfuil an ḃainċéile aige siné an céile; aċ cara an ċéile, atá ’n-a ṡeasaṁ ag éisteaċt leis, glacann sé áṫas mór ó ġuṫ an ċéile. An t-áṫas so d’a ḃríġ sin atá orm-sa, tá sé iomlán. 30Méadú is dual dó-san, luiġeadú is dual dóṁ-sa.
31An t-é a ṫáinig anuas, tá sé os cionn ċáċ. An t-é atá ó’n dtalaṁ, is ó’n dtalaṁ atá sé, agus is neiṫe talṁanta a laḃrann sé; an t-é a ṫáinig ó neaṁ, tá sé os cionn gaċ aoinne. 32Agus an níḋ a ċonaic sé agus d’airiġ sé, déineann sé fiaḋnaise air; agus ní ġlacann aoinne a ḟiaḋnaise. 33An t-é a ġlac a ḟiaḋnaise tá urúḋas déanta aige #Róṁ. 3:4.ar Ḋia ḃeiṫ fíor. 34Óir an t-é a ċuir Dia uaiḋ laḃrann sé bréiṫre Dé; mar ní do réir tóṁais a ṫugann Dia an Spioraid uaiḋ. 35Tá gráḋ ag an Aṫair do’n Ṁac agus tá gaċ níḋ taḃarṫa ’n-a láiṁ dó aige. 36An t-é a ċreideann sa Ṁac tá an ḃeaṫa ṡíoruiḋe aige; an t-é, áṁṫaċ, a ḋiúltuiġeann do ċreideaṁaint sa Ṁac ní ḟeicfiḋ sé an ḃeaṫa, aċ tá fearg Dé socair air.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
historic text maintained by the Bible Society.