YouVersion Logo
Search Icon

लुका 12

12
इसुले कपट भया ह्रिदयका बिरुदमि चेतावनि दियो
(मत्‍ति १०:२६-३३)
1तइ समयमि हजारउ मान्‍सको भिड जम्‍मा भयो, याँ सम्‍मकि एकले अर्खालाइ कुचल्‍ल लाग्‍या, उनुले पइलि आफना सिस्‍यानलाइ भुन्‍यो, “तमु फरिसिका खमिरबटहइ बच। क्‍यालाइकि त्‍यो खमिर भुन्‍या तिनुनको कपटले भरिया ह्रिदय हो। 2ढाकिबर राख्‍या कुरा जे जति छन् तिन धेकिन्‍या छन्, रे लुकाइया कुरा जे जति छन् तिनसप्‍पइ थाँ लाग्‍द्‌या छन। 3तबइलाइ जि तमले अन्‍यारमि भुन्‍या छउ, त्‍यो उज्‍यालामि सुनिन्‍या छ। कसइले गुप्‍त कोठामि कान्‍याखुसि अर्‍या लइ घरका धुरिमि जाइबर प्रचार अरिन्‍या छ।”
परमेस्‍वरको डर मान्‍नुपड्‌न्‍छ
(मत्‍ति १०:२८-३१)
4इसुले अजलइ भुन्‍यो, “मेरा सङि हो, मु तम्‍खि भुन्‍नउ, तन धेकि जनडरा जइले सरिललाइ मारन्‍छ, रे तइपाछा अउर केइ अरिसक्‍दाइन्‌। 5रे कइ धेकिबर डर मान्‍नु पडन्‍छ, मु तमुलाइ भुन्‍नउ, परमेस्‍वरसित डर मान सरिललाइ मार्‍या पइतर नरकमि खित्‍दिन्‍या सक्‍ति उनइमि छ। मु तमखि भुन्‍नउ, उन धेकिबर डर मान।”
6क्‍या दुइ पइसामि पाँच भँगेरा बेचिनाइन्‌? तिनमध्‍ये एकलाइ लइ परमेस्‍वर बिसद्‌दाइन्‌। 7रे तमरा त मुन्‍टाका रउसमेत परमेस्‍वरले गण्‍याछन्। तबइलाइ जनडरा, तम भँगेरा हइ बर्ता मुल्‍यका छउ।
8“मु तमुखि भुन्‍नउ, हरेक जइले मुलाइ मान्‍सका आगाडि सुइकार अरन्‍छ मान्‍सका चेलाले लइ परमेस्‍वरका स्‍वर्गदुतका आगाडि तइलाइ सुइकार अद्‌या छ। 9रे जइले मुलाइ मान्‍सनका आगाडि असुइकार अरन्‍छ, परमेस्‍वरका दुतनका आगाडि त्‍यो लइ असुइकार हुन्‍या छ।
10“हरेक जइले मान्‍सका चेलाका बिरुदमि बोलन्‍छ, तइलाइ छिमा हुन्‍या छ, रे जइले पबित्‍तर आत्‍माका बिरुदमि बोलन्‍छ तइलाइ छिमा हुन्‍या आथिन्‌।
11“जबइ मान्‍सनले तमलाइ सभाघर, सासक रे अधिकारिनका अगाडि ल्‍याउनाहान्‌, तसइबेला तमुले कसेरि कि बोल्‍लो रे कि भुण्‍लो भनि चिन्‍ता जनअर। 12क्‍यालाइकि तसइबेला तमुले कि भुन्‍न पड्‍या हो भनिबर पबित्‍तर आत्‍माले तमुलाइ सिकाउन्‍या छन्।”
मुर्ख धनि मान्‍सको उखान
13भिडबटहइ एक जनाले इसुलाइ भुन्‍यो, “गुरुज्‍यु, मेरा ‘भाइको भागबन्‍डा अरिदय’ भनिबर मेरा दाइलाइ भुनिदिय।”
14रे उनुले तइलाइ भुन्‍यो, “सङि कइले मुलाइ तममिको न्‍याय अद्‌या याँ तमरो सम्‍पति बाडिदिन्‍या बनायो?” 15उनुले तिनुनलाइ भुन्‍यो, “बिचार अर सप्‍पइ किसिमका लोभ बटहइ बच्‍या काम अर, क्‍यालाइकि मान्‍सको जिबन उइको धनसम्‍पतिमि रनइन्‌।”
16उनुले तिनुनलाइ एक उखान भुन्‍यो, “कसइ एक जनो धनि मान्‍सका जमिनमि भउत खेति भयो। 17तइले मनमनइ यसो भुन्‍यो, ‘यिन सप्‍पइ अन्‍न राख्‍द्‌या ठउँर मुखि आथिन्‌, आब मु क्‍यारु?’ 18रे तइले भुन्‍यो, ‘मु यसो अद्‌उ, आफना भकारि उदारिबर अज ठुला ठुला बनाउनउ, रे मेरा जम्‍माइ अनाज रे मालसामान ताँइ राख्‍द्‌या छु। 19रे तइपाछा मु आफना परानलाइ भुन्‍न्‍याछु, ए परान, कदबइ बर्ससम्‍म पुग्‍द्‌या भउत सम्‍पति तेरि निउति जम्‍मा अरिराइछु। आब सुख चइनमि बस्‌। खा, पि रे मोज अर!’ 20रे परमेस्‍वरले तइलाइ भुन्‍यो, ‘ए मुर्ख, आज रातइ तेरो परान तु बटहइ लिइन्‍या छ, रे जि कुरा तुइले आफ्‍नि निउति राख्‍याछइ, त्‍यो कसइ अउरको हुन्‍या छ? 21आफनि निउति धनसम्‍पति थुपाड्‍या, रे परमेस्‍वरका नजरमि धनि नहुन्‍या मान्‍सको अवस्‍था यसोइ हुन्‍छ।’”
चिन्‍ता जनमानउ
(मत्‍ति ६:२४-३४)
22इसुले आफना सिस्‍यालाइ भुन्‍यो, “तबइलाइ मु तमखि भुन्‍नउ, आफु जिउनाकि निउति कि खाउलो रे सरिलकि निउति कि लाउलो भनिबर चिन्‍ता जनअरउ। 23क्‍यालाइकि परान खान्‍या कुराहइ रे सरिल लत्‍ताहइ महत्‍वपर्ण हो। 24कउवालाइ विचार अर तिनुन न त बुनान न काट्‍टाहान, तिनुनको न त भकारि न त ढुकुटि तबलइ परमेस्‍वरले तिनुनलाइ ख्‍वाउनाहान्‌। तमु चणाचुणुङि हइ बर्ता मुल्‍यका छउ! 25तमुमध्‍ये कइले चिन्‍ता अरिबर आफना आयुमि थोक्‍काइलइ थप्‍द सकन्‍छ? 26तबइलाइ तमु इति नानो काम लइ अरिसक्‍दानु भन्‍या, अउर कुराको चिन्‍ता क्‍याकि अरन्‍छउ? 27आब लिलि फुललाइ बिचार अर, कसेरि तिन नत मिहिनत अद्‌दाहान्‌ न काट्‌टाहान्‌, रे मु तमखि भुन्‍नउ, सोलमन राजाले आफना सारा गउरबमि निका लत्‍ता लायालइ उनरा लत्‍ता लिलि फुल जसा निका थेइनन्। 28आज हुन्‍या रे भोल आगामि खितिन्‍या मइदानका घाँसलाइ परमेस्‍वरले इसेरि सजाउनाहान्‌ भन्‍या, ए बिस्‍वास नभया हो, उनुले तमलाइ झिग कति बर्ता अरिबर सजाउन्‍या छन्।
29“तबइलाइ कि खाउलो कि पिउलो भनिबर तमु जनखोजउ रे चिन्‍ता लइ जनअरउ। 30क्‍यालाइकि सन्‍सारका सप्‍पइ मान्‍स इन कुराका खोजिमि हुनाछन्‌। तमरा परमेस्‍वर पिताले जान्‍नाहान कि तमुलाइ यिन जम्‍माइ कुराको खाचो छ। 31रे परमेस्‍वरका राज्‍यको खोजि अर, रे इन सप्‍पइ कुरा तमुलाइ थपिन्‍या छ।”
32इसुले भुन्‍यो, “नानो बगाल, जनडरा! क्‍यालाइकि तमुलाइ राज्‍य दिनाइलाइ तमरा परमेस्‍वर पिता खुसि छन्। 33तमरो सम्‍पति बेचिबर खाँचामि पड्‍यालाइ दान दिय, आफनि निउति नफाट्‍या थइलो बना। स्‍वर्गमि कभइ नास नहुन्‍या धन राख। जाँ चोर आउनाइन रे किणालइ लाग्‍दाइन्‌। 34क्‍यालाइकि जाँ तमरो धन छ, ताँइ तमरो मनलइ हुन्‍छ।”
बिउजाइ रउ
(मत्‍ति २४:४२-५१; मर्कुस १३:३२-३७)
35तइपाछा इसुले भन्‍यो, “आफनो पट्‍को निकेरि कसिबर तयार होइबर बस रे बत्‍ति बालिराख। 36तम तिन मान्‍स जसा हउ, जइले आफना मालिक ब्‍याका भोजबटहइ फर्किआइबर देलो ढकढक्‍याउज्‍या तिनरि निउति छिट्‍टाइ देलो खोलिदिनाहान्। 37तिन नउकर धन्‍यका हुन्‌, जइका मालिक घर आउनज्‍या तिनुनलाइ जागिरया भेट्‍टयाछन्। साँच्‍चि मु तमलाइ भुन्‍नउ, तिनले आफनो पट्‍को कसबर तिनुनलाइ आफुसित खानाइ बसाउन्‍या छन्, रे आइबर तिनरो सेबा अद्‌द्‌याछन्। 38तिन मालिक आधारातमि या तइहइ अज ढिला आउनज्‍या लइ नउकरनलाइ जागाइरया भेट्‌टयाले, तिन नउकर धन्‍यका हुन्‌। 39रे यो जाण, कि चोर कइबेला आउन्‍छ भणिबर घरका मालिकले जाण्‍या भयाले तिन बिउजाइ रनेइथ्‍या, रे चोरलाइ घर फुटाइबर लइजान्‌ दिन्‍याथेनन्‌। 40तमु लइ तयार बस, क्‍यालाइकि तमुले नसोच्‍या बेलामि मान्‍सको चेलो आउन्‍याछ।”
इमानदार रे बेमान नउकरको उखान
(मत्‍ति २४:४५-५१)
41रे पत्‍रुसले भुन्‍यो, “हे प्रभु, क्‍या यो उखान भुण्‍या हामरि निउति मात्‍तरइ हो, कि अउर सप्‍पइकि निउति लइ हो?”
42प्रभुले तिनुनलाइ भुन्‍यो, “त्‍यो बिस्‍वासयोग्‍य रे बुद्‌दिमानि नउकर को हो, जइलाइ उइका मालिकले आफना घरको रेखदेख रे उनरा परिवारमि खटाया अन्‍सार को काम अरन्‍छ रे अउर नउकरलाइ समय समयमि खानाइ दिन्‍छ। 43त्‍यो नउकर धन्‍यको हो, जइलाइ तइका मालिक आउनज्‍याइ तसोइ अर्‍या भेटाउन्‍याछन्। 44साँच्‍चि मु तमलाइ भुन्‍नउ, तिनले तइ नउकरलाइ आफना जम्‍माइ सम्‍पतिमि अधिकार दिन्‍याछन्। 45रे तइ नउकरले आफना मनमि मेरा मालिक आउन ढिलाउन्‍या छन्, भनिबर कमारा कमारिनलाइ हान्‍न लाग्‍यो, रे त्‍यो खान्‌ पिउन्‌ रे मात्‍तिन लाग्‍यो भन्‍या, 46तइका मालिक तइले नसोच्‍या बेलामि आउन्‍या छन् रे तइलाइ सजाय दिन्‍याछन्, तइको दसा परमेस्‍वरलाइ बिस्‍वास नअद्‌यानको जसोइ हुन्‍या छ।
47“आफना मालिकको इछ्‍या जाणिबर लइ अद्‍दुपड्‍या काम तइले नअर्‍याले तइका मालिकले तइलाइ सजाइ दिन्‍या छन्। 48रे मालिकको इछ्‍या नजाणिबर सजाइ पाउन्‌पड्‍या काम अद्‍या नउकरलाइ भन्‍या उनुले कम सजाइ दिन्‍या छन्। जइलाइ भउत दिय्‍या छ, तइले भउत दिन्‍पड्‍या छ तसोइ अरिबर जइलाइ भउत सउपिया छ, उइबटहइ अउर बर्ता मागिन्‍या छ।”
सान्‍ति हइन रे फाटो
(मत्‍ति १०:३४-३६)
49“मु धर्तिमि आगो लाउन आया हुँ, त्‍यो त अगाडि बटहइ सल्‍किया भयाले हुन्‍याथ्‍यो! 50मुइले एक दुःखको बप्‍तिस्‍मा लिन पड्‍या छ। यो पुरा नहुन्‍ज्‍यासम्‍म मु सान्‍तिमि रन्‍या आथिन्‌! 51मु धर्तिमि सान्‍ति दिन आय हुँ भन्‍न्‍या तमु सम्‍जिन्‍छउ? हइन, मु तमुलाइ भुन्‍नउ, मु धर्तिमि फाटो ल्‍याउन आया हुँ। 52क्‍यालाइकि आबबटहइ एक परिवारमि पाँच जना एक अर्खामि फुट्‍टया छन्, तिन जनाका बिरुदमि दुइ जना हुन्‍या छन् रे दुइ जनाका बिरुद्‌मि तिन जना उठ्‍या छन्। 53तिनुनमि फाटो हुन्‍या छ: बा का बिरुद्‌मि चेलो, रे चेलाका बिरुद्‌मि बा रे चेलि इजाका बिरुद्‌मि, रे ब्‍वारि आफ्‍नि सासुका बिरुद्‌मि हुनेइ छ।”
समयका लछिण
(मत्‍ति १६:२-३; ५:२५-२६)
54इसुले भिडलाइ भुन्‍यो, “तमु पस्‍सिमतिर बादल उठ्‌ठारया धेकन्‍जेइ भुनन्‍छउ, ‘पानि पड्‍या रइछ’ रे तसोइ हुन्‍छ। 55जबइ दछिण बतास चलन्‍छ तनजेइ तमु भुनन्‌छउ, ‘गरम हुन्‍या छ’ रे तसोइ हुन्‍छ। 56ए कपटिन हो! तम अग्गास रे धर्तिका कुरा बताइदिन सकन्‍छउ, बर्तमान समयको अर्थ लाउन क्‍याकि जान्‍नानु? 57कि कुरा ठिक हो भनिबर तमु आफुइ क्‍याकि जान्‍नानु?
58“तमरो उजुरिवाला सङ हाकिमका वाँ जान्‍या, बाटाइमि तइसित मिलाप अर, नति तइले तमलाइ न्‍यायधिसका वाँ तानिबर लइजान्‍या छ। रे न्‍यायधिसले तमलाइ हाकिमका हातमि जिम्‍मा दिन्‍याछन्, रे हाकिमले तमलाइ झेलखानामि हालिदिन्‍या छ। 59मु तमखि भुन्‍नउ, तमुले सप्‍पइ पइसा नदियासम्‍म ताँ बटहइ छुट्‌या आथिनउ।”

Currently Selected:

लुका 12: DOTY

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in