लुका 18
18
बिधुवा रे न्यायधिसको उखान
1तइपाछा इसुले सिस्यानलाइ सदाइँ प्रार्थना अरुन रे निरास नहोउन भन्या कारणले उनुले तिनुनलाइ एक उखान भुन्यो। 2“कसइ एक सहरमि परमेस्वरको डर नमान्या रे मान्सको वास्ता नअद्द्या एक जनो न्याधिस थ्यो। 3तसइ सहरमि एक बिधुवा थिइ। त्यो बेरबेरि न्यायधिसका वाँ आइबर भुणन्थि, ‘मेरा बादिका आगाडि मेरो न्याय अरिदिय।’ 4तन न्यायधिसले केइ समयसम्म त माणेइन, रे पाछा तनले आफना मनमि भुन्यो, ‘मु परमेस्वरको डर मान्नइन, रे मान्सनको वास्ता लइ अद्इन्। 5रे यइ बिधुवाले मुलाइ दिक्क लाया हुनाले मु तइको न्याय अरिदिनउ, नति त्यो जन्ज्याइ तनज्याइ आइबर मुलाइ दिक्क लाउनेइ छ!’”
6प्रभुले भुन्यो, “सुन, तन अधर्मि न्यायधिसले कि भुन्यो। 7तसेरि कि परमेस्वरले उनलाइ रातदिन पुकाद्या आफना चुनियाको न्याय अरिदिनाइन ब? कि उनुले तिनरि निउति ब्यालो अद्द्याछन्? 8मु तमुलाइ भुन्नउ, उनुले छिट्टाइ तिनुनको न्याय अरिदिन्या छन्। तबइलाइ मान्सको चेलो आउन्ज्या कि उनुले धर्तिमि बिस्वास भेटाउन्या छ?”
फरिसि रे कर उठाउन्याको उखान
9आफुइमि भरोसा राख्द्या रे आफुइलाइ धर्मि सोच्या अउरलाइ तुच्छ मान्या कसइ कसइलाइ उनुले यो उखान सुनायो। 10“दुइ जना मान्स प्रार्थना अदाइलाइ मन्धिरमि गया एक जनो फरिसि रे अर्खो कर उठाउन्या। 11फरिसिले कल्लिबर मनमनइ इसेरि प्रार्थना अर्यो, ‘हे परमेस्वर, मु तमलाइ धन्यबाद दिनउ, मु अउर मान्सजसो धुताहा, अन्यायि, ब्यबिचारि या यइ कर उठाउन्या जसो लइ आथिन्। 12मु हप्तामि दुइबेर उबास बस्सउ, मुइले पाया सप्पइ चिजको दसाम्स मु तमलाइ दिनउ।’ 13रे कर उठाउन्या मान्स दुरइ कल्लिबर स्वर्गतिर आँखा लइ नउठाइ यसो भुन्नोइ आफनो छाति पिट्यो, ‘हे परमेस्वर, मु पापिमि दया अर!’ 14मु तमखि भुन्नउ, तइ फरिसि भन्ना बर कर उठाउन्या मान्स धर्मि ठहरिबर आफना घरतिर लाग्यो। क्यालाइकि जो आफु ठुलो हुन् खोजन्छ, त्यो होच्याइन्या छ। रे जइले आफ्लाइ होच्याउछ, त्यो उच्च पाडिन्या छ।”
इसु रे नाना बालखन
(मत्ति १९:१३-१५; मर्कुस १०:१३-१६)
15इसुले छोइबर आसिस दिउन् भनि मान्सनले बालखनलाइ उनरा वाँ लेइबर आया। रे सिस्यानले त्यो धेकिबर तिनुनलाइ हकार्यो। 16इसुले तिनुनलाइ आफुतिर बोलाइबर भुन्यो, “बालखनलाइ मेरा वाँ आउनदिय, तिनुनलाइ जनरोक क्यालाइकि परमेस्वरको राज्य इनइजसाको हो। 17साँच्चि मु तमखि भुन्नउ, जइले बालखइ जसेरि परमेस्वरका राज्यलाइ ग्रहण अदइन त्यो कसइ रितिले तइ भित्र पस्या आथिन्।”
धनि सासक
(मत्ति १९:१६-३०; मर्कुस १०:१७-३१)
18कसइ एक जनो सासकले इसुलाइ यसो भनिबर सोध्यो, “हे असल गुरु कभइ नमद्या जिबन पाउनाइलाइ मु क्या अरु?”
19इसुले तिनलाइ भुन्यो, “तम मुलाइ क्याकि असल मान्स भुनन्छउ? एक परमेस्वरबाहेक कोइ असल आथिन्। 20तम परमेस्वरले दिया आग्या जाणन्छउ, #प्रस्थान २०:१२-१६; ब्यबस्था ५:१६-२० ‘ब्यबिचार जनअर, हत्या जनअर, चोरि जनअर, झुटा गवाहि जनदिय, आफना बा रे इजालाइ आदर अर।’”
21तिनले भुन्यो, “यिन सप्पइ त मुइले नानाइ छन्ज्याबटहइ मान्नोइ आइरइछु।”
22यो सुनिबर इसुले तिनलाइ भुन्यो, “तमले अज एक काम अद्द बांकि छ। तमसङ भया जि जति छन् तिन सप्पइ बेचिबर गरिबनलाइ बाडिदिय, रे तमलाइ स्वर्गमि धन हुन्या छ। आस रे मेरा पाछा लाग्।” 23रे यिन कुरा सुनिबर तिन सासक उदास भया, क्यालाइकि तिन भउत धनि थ्या।
24रे इसुले तिनलाइ हेरिबर भुन्यो, “धनसम्पति हुन्यानलाइ परमेस्वरका राज्य भित्र जान भउत असजि छ! 25क्यालाइकि धनि मान्सलाइ परमेस्वरका राज्यमि जानाहइ त उँटलाइ सुयाका दुलाबटहइ छिद् सजि हुन्या छ।”
26रे सुन्यानले भुन्यो, “तबइ कइको उद्दार हुन सकन्छ ब?”
27उनुले भुन्यो, “मान्सनले अद्द नसक्द्या काम, परमेस्वरले अद्द सक्दाहान।”
28तबइ पत्रुसले भुन्यो, “सुण, आफ्नाघरबार छाडिबर हाम तमरा पाछा लाग्रइछु।”
29तबइ उनुले तिनुनलाइ भुन्यो, “साँच्चि मु तमखि भुन्नउ जइले घर, स्वानि, दाइ भाइ, इजा-बा रे चेला-चेलिलाइ परमेस्वरका राज्यकि निउति त्यागन्छ, 30तइले इसइ जिबनमि बर्ता फल पाउन्या छ रे आउन्या युगमि लइ कभइ नमद्या जिबन पाउन्या छ।”
इसुलाइ माद्या बिसयमि
(मत्ति २०:१७-१९; मर्कुस १०:३२-३४)
31इसुले बारइ सिस्यानलाइ अलगइ लइजाबर भुन्यो, “हेर, हाम यरुसलेमतिर जान्ना छु, रे मान्सको चेलाका बिसयमि अगमबक्तानले लेख्या हरेक कुरा पुरा हुन्याछन्। 32क्यालाइकि उ अउरजातिनका हातमि सुम्पिन्या छ, रे तिनुनले उइको खिसि अद्या छन, अत्याचार अद्या छन् रे थुक्द्याछन्। 33तिनुनले उइलाइ कोर्राले हान्याछन्, मद्याछन, रे तेसरा दिनमि उ अज मर्याबटहइ जिउनो होइबर उठ्या छ।”
34रे सिस्यानले यिन कुराको अर्थ एकइलइ बुझेनन्। तिनुनकि निउति यो कुराको अर्थ लुकाइबर राखियो, रे इसुले भुन्या कुरा तिनुनका चेतमि आएन।
इसुले अन्धा मान्सलाइ धेक्द्या बनायो
(मत्ति २०:२९-३४; मर्कुस १०:४६-५२)
35उन यरिहोका नजिकइ पुग्या। ताँ एक जनो आखाँ नधेक्द्या मान्स बाटाका किनारमि बसिबर भिख माग्दाथ्यो। 36भउत मान्सको भिड आफना किनार बटहइ जान्नारया तइले सुण्याहुनाले “यो कि हुन्ना छ?” भनिबर तइले सोध्यो।
37मान्सनले तइलाइ भुन्यो, “नासरतका इसु इसइबटहइ जान्नाछन्।”
38तबइ त्यो यसो भनिबर कला हाल्ल लाग्यो, “हे इसु, दाउदका चेला, मुमि दया अर!”
39अगाडि अगाडि हिट्यानले तइलाइ चुप लाग् भनिबर हकार्यो, रे तइले “हे दाउदका चेला, मुमि दया अर!” भनिबर झिग कला हाल्ल लाग्यो।
40इसु कल्लिया रे तइलाइ आफु भया ठउँर ल्याउन्या आग्या अर्यो। त्यो नजिक आया पइतर उनुले तइलाइ सोद्यो, 41“तु कि चाहान्छइ? मु तेरि निउति कि अरु?”
तइले भुन्यो, “प्रभु, मु धेक्द सकु।”
42तबइ इसुले तइलाइ भुन्यो, “तु धेक्द्या होइजा। तेरा बिस्वासले तु लाइ निको पाण्या छ।”
43रे उन्जेइ त्यो मान्स धेक्द्या भयो, रे परमेस्वरको प्रसम्सा अद्दोइ त्यो उनरा पाछा लाग्यो। त्यो धेकिबर सप्पइ मान्सनले परमेस्वरको प्रसम्सा अर्यो।
Currently Selected:
लुका 18: DOTY
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
लुका 18
18
बिधुवा रे न्यायधिसको उखान
1तइपाछा इसुले सिस्यानलाइ सदाइँ प्रार्थना अरुन रे निरास नहोउन भन्या कारणले उनुले तिनुनलाइ एक उखान भुन्यो। 2“कसइ एक सहरमि परमेस्वरको डर नमान्या रे मान्सको वास्ता नअद्द्या एक जनो न्याधिस थ्यो। 3तसइ सहरमि एक बिधुवा थिइ। त्यो बेरबेरि न्यायधिसका वाँ आइबर भुणन्थि, ‘मेरा बादिका आगाडि मेरो न्याय अरिदिय।’ 4तन न्यायधिसले केइ समयसम्म त माणेइन, रे पाछा तनले आफना मनमि भुन्यो, ‘मु परमेस्वरको डर मान्नइन, रे मान्सनको वास्ता लइ अद्इन्। 5रे यइ बिधुवाले मुलाइ दिक्क लाया हुनाले मु तइको न्याय अरिदिनउ, नति त्यो जन्ज्याइ तनज्याइ आइबर मुलाइ दिक्क लाउनेइ छ!’”
6प्रभुले भुन्यो, “सुन, तन अधर्मि न्यायधिसले कि भुन्यो। 7तसेरि कि परमेस्वरले उनलाइ रातदिन पुकाद्या आफना चुनियाको न्याय अरिदिनाइन ब? कि उनुले तिनरि निउति ब्यालो अद्द्याछन्? 8मु तमुलाइ भुन्नउ, उनुले छिट्टाइ तिनुनको न्याय अरिदिन्या छन्। तबइलाइ मान्सको चेलो आउन्ज्या कि उनुले धर्तिमि बिस्वास भेटाउन्या छ?”
फरिसि रे कर उठाउन्याको उखान
9आफुइमि भरोसा राख्द्या रे आफुइलाइ धर्मि सोच्या अउरलाइ तुच्छ मान्या कसइ कसइलाइ उनुले यो उखान सुनायो। 10“दुइ जना मान्स प्रार्थना अदाइलाइ मन्धिरमि गया एक जनो फरिसि रे अर्खो कर उठाउन्या। 11फरिसिले कल्लिबर मनमनइ इसेरि प्रार्थना अर्यो, ‘हे परमेस्वर, मु तमलाइ धन्यबाद दिनउ, मु अउर मान्सजसो धुताहा, अन्यायि, ब्यबिचारि या यइ कर उठाउन्या जसो लइ आथिन्। 12मु हप्तामि दुइबेर उबास बस्सउ, मुइले पाया सप्पइ चिजको दसाम्स मु तमलाइ दिनउ।’ 13रे कर उठाउन्या मान्स दुरइ कल्लिबर स्वर्गतिर आँखा लइ नउठाइ यसो भुन्नोइ आफनो छाति पिट्यो, ‘हे परमेस्वर, मु पापिमि दया अर!’ 14मु तमखि भुन्नउ, तइ फरिसि भन्ना बर कर उठाउन्या मान्स धर्मि ठहरिबर आफना घरतिर लाग्यो। क्यालाइकि जो आफु ठुलो हुन् खोजन्छ, त्यो होच्याइन्या छ। रे जइले आफ्लाइ होच्याउछ, त्यो उच्च पाडिन्या छ।”
इसु रे नाना बालखन
(मत्ति १९:१३-१५; मर्कुस १०:१३-१६)
15इसुले छोइबर आसिस दिउन् भनि मान्सनले बालखनलाइ उनरा वाँ लेइबर आया। रे सिस्यानले त्यो धेकिबर तिनुनलाइ हकार्यो। 16इसुले तिनुनलाइ आफुतिर बोलाइबर भुन्यो, “बालखनलाइ मेरा वाँ आउनदिय, तिनुनलाइ जनरोक क्यालाइकि परमेस्वरको राज्य इनइजसाको हो। 17साँच्चि मु तमखि भुन्नउ, जइले बालखइ जसेरि परमेस्वरका राज्यलाइ ग्रहण अदइन त्यो कसइ रितिले तइ भित्र पस्या आथिन्।”
धनि सासक
(मत्ति १९:१६-३०; मर्कुस १०:१७-३१)
18कसइ एक जनो सासकले इसुलाइ यसो भनिबर सोध्यो, “हे असल गुरु कभइ नमद्या जिबन पाउनाइलाइ मु क्या अरु?”
19इसुले तिनलाइ भुन्यो, “तम मुलाइ क्याकि असल मान्स भुनन्छउ? एक परमेस्वरबाहेक कोइ असल आथिन्। 20तम परमेस्वरले दिया आग्या जाणन्छउ, #प्रस्थान २०:१२-१६; ब्यबस्था ५:१६-२० ‘ब्यबिचार जनअर, हत्या जनअर, चोरि जनअर, झुटा गवाहि जनदिय, आफना बा रे इजालाइ आदर अर।’”
21तिनले भुन्यो, “यिन सप्पइ त मुइले नानाइ छन्ज्याबटहइ मान्नोइ आइरइछु।”
22यो सुनिबर इसुले तिनलाइ भुन्यो, “तमले अज एक काम अद्द बांकि छ। तमसङ भया जि जति छन् तिन सप्पइ बेचिबर गरिबनलाइ बाडिदिय, रे तमलाइ स्वर्गमि धन हुन्या छ। आस रे मेरा पाछा लाग्।” 23रे यिन कुरा सुनिबर तिन सासक उदास भया, क्यालाइकि तिन भउत धनि थ्या।
24रे इसुले तिनलाइ हेरिबर भुन्यो, “धनसम्पति हुन्यानलाइ परमेस्वरका राज्य भित्र जान भउत असजि छ! 25क्यालाइकि धनि मान्सलाइ परमेस्वरका राज्यमि जानाहइ त उँटलाइ सुयाका दुलाबटहइ छिद् सजि हुन्या छ।”
26रे सुन्यानले भुन्यो, “तबइ कइको उद्दार हुन सकन्छ ब?”
27उनुले भुन्यो, “मान्सनले अद्द नसक्द्या काम, परमेस्वरले अद्द सक्दाहान।”
28तबइ पत्रुसले भुन्यो, “सुण, आफ्नाघरबार छाडिबर हाम तमरा पाछा लाग्रइछु।”
29तबइ उनुले तिनुनलाइ भुन्यो, “साँच्चि मु तमखि भुन्नउ जइले घर, स्वानि, दाइ भाइ, इजा-बा रे चेला-चेलिलाइ परमेस्वरका राज्यकि निउति त्यागन्छ, 30तइले इसइ जिबनमि बर्ता फल पाउन्या छ रे आउन्या युगमि लइ कभइ नमद्या जिबन पाउन्या छ।”
इसुलाइ माद्या बिसयमि
(मत्ति २०:१७-१९; मर्कुस १०:३२-३४)
31इसुले बारइ सिस्यानलाइ अलगइ लइजाबर भुन्यो, “हेर, हाम यरुसलेमतिर जान्ना छु, रे मान्सको चेलाका बिसयमि अगमबक्तानले लेख्या हरेक कुरा पुरा हुन्याछन्। 32क्यालाइकि उ अउरजातिनका हातमि सुम्पिन्या छ, रे तिनुनले उइको खिसि अद्या छन, अत्याचार अद्या छन् रे थुक्द्याछन्। 33तिनुनले उइलाइ कोर्राले हान्याछन्, मद्याछन, रे तेसरा दिनमि उ अज मर्याबटहइ जिउनो होइबर उठ्या छ।”
34रे सिस्यानले यिन कुराको अर्थ एकइलइ बुझेनन्। तिनुनकि निउति यो कुराको अर्थ लुकाइबर राखियो, रे इसुले भुन्या कुरा तिनुनका चेतमि आएन।
इसुले अन्धा मान्सलाइ धेक्द्या बनायो
(मत्ति २०:२९-३४; मर्कुस १०:४६-५२)
35उन यरिहोका नजिकइ पुग्या। ताँ एक जनो आखाँ नधेक्द्या मान्स बाटाका किनारमि बसिबर भिख माग्दाथ्यो। 36भउत मान्सको भिड आफना किनार बटहइ जान्नारया तइले सुण्याहुनाले “यो कि हुन्ना छ?” भनिबर तइले सोध्यो।
37मान्सनले तइलाइ भुन्यो, “नासरतका इसु इसइबटहइ जान्नाछन्।”
38तबइ त्यो यसो भनिबर कला हाल्ल लाग्यो, “हे इसु, दाउदका चेला, मुमि दया अर!”
39अगाडि अगाडि हिट्यानले तइलाइ चुप लाग् भनिबर हकार्यो, रे तइले “हे दाउदका चेला, मुमि दया अर!” भनिबर झिग कला हाल्ल लाग्यो।
40इसु कल्लिया रे तइलाइ आफु भया ठउँर ल्याउन्या आग्या अर्यो। त्यो नजिक आया पइतर उनुले तइलाइ सोद्यो, 41“तु कि चाहान्छइ? मु तेरि निउति कि अरु?”
तइले भुन्यो, “प्रभु, मु धेक्द सकु।”
42तबइ इसुले तइलाइ भुन्यो, “तु धेक्द्या होइजा। तेरा बिस्वासले तु लाइ निको पाण्या छ।”
43रे उन्जेइ त्यो मान्स धेक्द्या भयो, रे परमेस्वरको प्रसम्सा अद्दोइ त्यो उनरा पाछा लाग्यो। त्यो धेकिबर सप्पइ मान्सनले परमेस्वरको प्रसम्सा अर्यो।
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.