लुका 8
8
इसुलाइ साहेता अद्देइ स्वानिन
1तइपाछा इसु परमेस्वरका राज्यका बारेमि असल रइबार प्रचार अद्दाइ रे सहर सहर रे गाउँ गाउँ गया। बार जना सिस्यालइ उनसित थ्या। 2कतिबइ जनि स्वानिन लइ उनसङ थिन्, जो भुत आत्मा रे रोगबटहइ निकि भयइ थिन्। तिनुन मध्ये मरियम मग्दलिनि भन्नेइ स्वानि थिन् जइबटहइ सात भुत निकल्याथ्या। 3हेरोद राजाका भन्डार्या खुजासकि स्वानि योअन्ना थिन् सङइ सुसन्ना रे अउर भउत स्वानिनलइ थिन्, जइले इसु रे उनरा सिस्यानलाइ आफनो धन दिइबर सयोग अरन्थिन्।
बि बुन्या किसानिको उखान
(मत्ति १३:१-९; मर्कुस ४:१-९)
4एक दिन भउत सहर सहरबटहइ मान्स जम्मा भयापाछा इसुले तिनुनलाइ एक उखान भुन्यो, 5“एक जनो मान्स गइबर आफना खेतनमि बि बुन लाग्यो। बि बुनज्या केइ बि बाटाका किनारमि पड्यो, रे मान्सनका खुट्टाले कुल्चियो, चणानले आइबर खाइदियो। 6थोक्काइ बि ढुङा भया जमिन पड्यो। ताँ उमद् त उमर्यो रे ओस नभया माटो भयाहुनाले त्यो बि सुकियो। 7कतिपइ बि काँडाका झ्याङ भया जमिनमि पण्यो, रे त्यो बि काँडा सङसङइ बडिबर आयो, काँडानले अरन्ज्या तइ बिलाइ बड् दिएन्। 8रे अउर कतिबइ बि मलिलो माटो भया जमिनमि पण्यो, रे लहलह बड्यो रे एक एक दानाबटहइ सउ सउ गुणा फल्यो।”
इति भुनिसक्या पाछा इसुले भुन्यो, “जइखि सुन्या कान छन्, तइले मेरा सिछ्यामि मनलाइबर सुणउ!”
उखानको अर्थ इसुले बतायो
(मत्ति १३:१०-२३; मर्कुस ४:१०-२०)
9इसुका सिस्यानले उनलाइ यो उखानको अर्थ कि हो, भनिबर सोध्यो। 10इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “तमुलाइ परमेस्वरको राज्यभित्रका कुरा जान्या ग्यान दिय्या छ। रे अउरलाइ यिन कुरडि उखान दिबर भुणिन्छ रे तिनुनले हेद्दा त हेद्दाहान् रे धेक्दाइन् सुन्न त सुन्नाहान् रे बुज्जाइन्।#यसइया ६:९-१०
11“यइ उखानको अर्थ हो, बि भन्या परमेस्वरको बचन हो। 12बाटाका किनारमि पड्या बि ले बुझाउछ कि तिनुनले बचन सुन्ना त सुन्नाहान् रे मनइनि राख्द सक्दाइन् क्यालाइकि बिस्वास अरिबर जनबाचउ भनि सइतान आउन्छ रे तिनरा मनबटहइ बचन टिपिबर लइजान्छ। 13ढुङेनि जमिनमि पड्या बि ले बुझाउन्छ कि तिनुन परमेस्वरको बचन सुनिबर खुसि होइबर लिनाहान् रे त्यो बचन निकेरि मनइनि राख्द् सक्दाइन्। तसो भया हुनतक तिनुनको बिस्वास केइ दिनकि निउति हुन्छ रे दुःख आउनज्या तिनुनको बिस्वास हराइबर जान्छ। 14काँडानका बिच पड्या बिले बुझाउन्छ कि तिनुनले परमेस्वरको बचन सुन्न त सुन्नाहान रे सन्सारको चिन्ता धनसम्पति रे सुख बिलासले अरनज्या बिस्वासलाइ बड् दिनइन् रे तिनुनबटहइ केइ फल फल्लइन्। 15रे मलिला माटामि पड्या बि ले बुझाउन्छ कि कति जनाले बचन सुन्नाहान् रे सुन्या अन्सार बचनलाइ निकेरि आफना मनइनि राख्दाहान रे आफना समयमि भउत फल फलाउनाहान्।
बत्तिको उजालो
(मर्कुस ४:२१-२५)
16“कसइले लइ बत्ति बालिबर भाडाले ढाक्दइन् रे खाटका तल्तिर लइ राख्दाइन्। घर भित्र आउन्यानलाइ उजालो हउ भनिबर सप्पइले धेक्द्या ठउँरमि राख्दाहान्। 17इसेरि लुकाइबर राखिया कुरडि जि जति छन्, तन सप्पइ धेकिन्या छन् रे बुज्जाइलाइ असजि भया कुरा जि जति छन् तिन लइ थाँ हुन्या छन्। 18तबइलाइ तमुले सुन्या कुरा निकेरि ध्यान दिय क्यालाइकि जइसित छ, तइलाइ अज दिइन्या छ, रे जइसित आथिन् तइसित भयालइ खोसिन्या छ।”
इसुका इजा रे भाइन्
(मत्ति १२:४६-५०; मर्कुस ३:३१-३५)
19एक दिन इसुका इजा रे भाइन् उनलाइ भेट्टाकि आया। रे मान्सका भिडले अरनज्या तिनुनले उनलाइ भेट् सकेइन्। 20तिनुन मध्येको कसइले इसुखि भुन्यो, “तमरा इजा रे भाइ तमलाइ भेट्ट बाइर आइरइछन्।”
21इसुले तिनुनखि भुन्यो, “मेरि इजा रे भाइन् तिन हुन् जइले परमेस्वको बचन सुन्नाहान् रे पालन अद्दाछन््।”
इसुले हुरिबतासलाइ सान्त पाड्यो
(मत्ति ८:२३-२७; मर्कुस ४:३५-४१)
22एक दिन इसु सिस्यानसित डुङ्ङामि चड्या रे तिनुनलाइ भुन्यो, “हाम तालका पारिबाटा जानाउ।” उनुन गया। 23जान जानाइ इसु सिय्या रे अचानक तालमि ठुलो हुरिबतास आयो डुङ्ङामि पानि भरिन् लाग्यो रे तिनुन आपत्मि पड्या। 24तसो भयाहुतनक सिस्यानले इसुलाइ उठायो रे भुन्न लाग्या, “गुरुज्यु, गुरुज्यु, हाम त मरिजानाउ।” यो सुनिबर इसु उठ्या रे हुरिबतास रे छाललाइ हकार्यो। तन्जेइ हुरिबतास थामियो रे सान्त भयो।
25इसुले सिस्यानलाइ भुन्यो, “तमरो बिस्वास काँ छ?” तिनुन अचम्ममि पड्या, उनरो यसो सक्ति धेक्याहुनाले तिनुन एक अर्खामि कुरडि अद्लाग्या, “इन को हुन? इनले हकार्यापाछा त हुरिबतास रे छाल लइ तनरो भन्या मान्या रइछन्।”
भुत लाग्या मान्स निको भयो
(मत्ति ८:२८-३४; मर्कुस ५:२-२०)
26इसु रे उनरा सिस्यान गालिल तालका पारि गेरासेनसका छेत्रमि पुग्या। 27जबइ उनुन डुङ्ङाबटहइ ओरल्या तइ सहरको एक जनो मान्सलाइ उनुले भिट्यो जइलाइ भुत लाग्याथ्यो। त्यो मान्स भउत दिनबटहइ लत्ता लाउन्थेइन् रे घरमि नबसिबर च्याहानमि बसन्थ्यो। #८:२७ यहुदिनको च्याहान गुफानमि हुन्थ्यो। 28तइले इसुलाइ धेकिबर जोरले कला हाल्लोइ उनरा आगाडि घोप्टिबर भुन्यो, “हे इसु, माहान परमेस्वरका चेला तमरो मुसित कि काम? बिन्ति छ, मुलाइ दुःख जनदिय।” 29इसुले भुतलाइ तइ मान्सबटहइ निकल्या आग्या दियाहुनाले तइ मान्सले यसो भुन्या थ्यो। तइलाइ भुतले भउतफेर समाउन्थ्यो। साङलाले उइका हातखुट्टा बाद्यालइ भुतका सक्तिले साङला चुणिबर उजाड ठउँरमि भागन्थ्यो।
30इसुले उइलाइ सोध्यो, “तेरो नाउँ कि हो?” उइले भुन्यो “भुतको हुल” क्यालाइकि उइभित्र भउत भुत पस्याथ्या।#८:३० ग्रिकमि “हुल” भनिया छ रे तइको अर्थ ६०००० सिपाइन भन्या हुन्छ।
31भुतले इसुलाइ बिन्ति अर्यो, “हामुलाइ गइला खाड्डामि जान्या आग्या जनदिय।”
32तइ नजिकइका डाँणामि एक हुल सुङर चद्दाथ्या। रे भुतले इसुसित तिन सुङर भित्र पस्सदिय भनिबर बिन्ति अर्यो इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “जा।” 33रे भुतको हुल तइ मान्सबटहइ निकलिबर सुङरका भित्र पस्या। तनज्याइ सुङरको हुल पंणबटहइ तल्तिर उछिट्टिबर तालइनि ढुब्बर मर्या।
34यसो धेकिबर सुङर चराउन्या भाग्या, रे त्यो कुरा तिनुनले गाउँ रे सहरमि बताइदियो। 35भउत मान्सन कि भयो भनिबर हेद्दाकि इसुका वाँ आया। पइलि भुतले सताया तइ मान्सलाइ अइले निको होइबर लत्ता लाइबर इसुका खुट्टाखि बसिरया तिनुनले धेक्यो। त्यो धेकिबर तिनुनले भउत डर मान्यो। 36तइ मान्सलाइ निको भया धेक्द्यानले सप्पइ कुरडि अउरनलाइ सुणायो। 37तइपाछा तइ ठउँरका सप्पइ मान्सले इसुलाइ याँबटहइ निजा, भनिबर बिन्ति अर्यो क्यालाइकि तिनुन भउत डरायाथ्या। तबइलाइ इसु फर्किबर जानालाइ डुङ्ङामि चड्या। 38तइबेला भुत निकल्या मान्सले इसुलाइ बिन्ति अर्यो, “हजुर मुलाइ लइ तमसित लइजा।”
रे इसुले उइलाइ भुन्यो, 39“तम आफना घरमि जाँ रे परमेस्वरले तमरि निउति अर्या कुरडि अउरनलाइ सुना।” इसुले तइ मान्सकि निउति अर्या कामका बारेमि तइ मान्सले सहरभरि भन्नोइ हिट्यो।
याइरसकि चेलि रे रगत बग्द्या स्वानि निकि भइ
(मत्ति ९:१८-२६; मर्कुस ५:२१-४३)
40इसु तालका पारिबाट आउन्ज्या भिडले उनलाइ स्वागत अर्यो, क्यालाइकि तिनुन उनलाइ पख्रइथ्या। 41केइ समयपाछा सभाघरका याइरस भन्या सासक आइबर इसुका खुट्टामि पड्या रे मेरा घरमि आइदिय भनिबर बिन्ति अर्यो। 42क्यालाइकि उनरि बार बर्सकि चेलि मद्दलागेइ थि। तनरो बिन्ति सुनिबर इसु तनसित जानलाग्या यो धेकिबर मान्सनले उनलाइ चारइतिर बटहइ घेद्द लाग्या।
43तइ हुलमि बार बर्सबटहइ रगत बगिबर दुःख पाएकि एक स्वानि थि। तिनले आफुसित भया धन आफु निको हुनालाइ खर्च अरिबर लइ केइले तिनलाइ निको पाड् सक्या थेइन्। 44तइ स्वानिले मान्सका भिडमि पाछाडिबटहइ आइबर इसुका लत्ताको किनार छोयो उनरा लत्ता छुनज्याइ तिनरो रगत बग्द्द निको भयो। 45इसुले सोध्यो, “मुलाइ कइले छोयो?” रे सप्पइले भुन्यो, “मुइले छोया आथिन्।” पत्रुसले भुन्यो, “गुरुज्यु, तमलाइ त मान्सनका भिडले घोचाल्ला छन्।”
46रे इसुले भुन्यो, “हइन्, कसइले मुलाइ छोएकोइ हो क्यालाइकि मुबटहइ सक्ति निकलिबर गया मुइले था पाया।” 47तइ स्वानिले आब मु लुक्दु सक्दइन् भन्या जानिबर डरले काम्दि आइ रे उनरा खुट्टामि पणि। तइले उनलाइ छोइबर निकि भएइ कुरडि सप्पइका आगाडि भुन्यो। 48इसुले तइलाइ भुन्यो, “ए चेलि, तेरा बिस्वासले तुलाइ निको पाड्या छ आब सान्तिसित जा।”
49इसुले यसो भुन्ना भुन्नाइ याइरसका घरबटहइ एक जनो मान्स आइबर याइरसलाइ भुन्यो, “हजुरकि चेलि त मरिगइ आब गुरुलाइ दुःख जनदिय।”
50रे यो कुरा सुनिबर इसुले याइरसलाइ भुन्यो, “हरेस जनखा, बिस्वास मात्तरइ अर, तमरि चेलि बाच्चेइ छ।”
51याइरसका घर पुग्या पइतर इसुले पत्रुस, याकुब, युहन्ना रे केटिका इजा-बालाइ बाहेक अउर कसइलाइ भित्र आउन दिएन्। 52केटि मर्याहुनाले ताँ जम्मा भया सप्प मान्स रुन्नाथ्या। इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “जनरो, उ त सिरइछ मरेइ आथिन्।”
53यो कुरा सुनिबर तिनुनले इसुको खिसि काट्यो क्यालाइकि तिनुनलाइ केटि मरेइ हो भनिबर पक्का थाँ थ्यो। 54रे इसुले केटिको हात समाइबर भुन्यो, “ए चेलि, उठ्।” 55केटिको आत्मा फर्किबर आयो रे त्यो उन्जेइ उठि, रे इसुले तइ केटिलाइ केइ खान्या कुरा दिय, भनिबर भुन्यो। 56केटिका इजा-बा अचम्ममि पड्या। रे इसुले तिनुनलाइ “यो कुरा कस्सइलाइ जनभन्या!” भनिबर कडा आग्या दियो।
Currently Selected:
लुका 8: DOTY
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
लुका 8
8
इसुलाइ साहेता अद्देइ स्वानिन
1तइपाछा इसु परमेस्वरका राज्यका बारेमि असल रइबार प्रचार अद्दाइ रे सहर सहर रे गाउँ गाउँ गया। बार जना सिस्यालइ उनसित थ्या। 2कतिबइ जनि स्वानिन लइ उनसङ थिन्, जो भुत आत्मा रे रोगबटहइ निकि भयइ थिन्। तिनुन मध्ये मरियम मग्दलिनि भन्नेइ स्वानि थिन् जइबटहइ सात भुत निकल्याथ्या। 3हेरोद राजाका भन्डार्या खुजासकि स्वानि योअन्ना थिन् सङइ सुसन्ना रे अउर भउत स्वानिनलइ थिन्, जइले इसु रे उनरा सिस्यानलाइ आफनो धन दिइबर सयोग अरन्थिन्।
बि बुन्या किसानिको उखान
(मत्ति १३:१-९; मर्कुस ४:१-९)
4एक दिन भउत सहर सहरबटहइ मान्स जम्मा भयापाछा इसुले तिनुनलाइ एक उखान भुन्यो, 5“एक जनो मान्स गइबर आफना खेतनमि बि बुन लाग्यो। बि बुनज्या केइ बि बाटाका किनारमि पड्यो, रे मान्सनका खुट्टाले कुल्चियो, चणानले आइबर खाइदियो। 6थोक्काइ बि ढुङा भया जमिन पड्यो। ताँ उमद् त उमर्यो रे ओस नभया माटो भयाहुनाले त्यो बि सुकियो। 7कतिपइ बि काँडाका झ्याङ भया जमिनमि पण्यो, रे त्यो बि काँडा सङसङइ बडिबर आयो, काँडानले अरन्ज्या तइ बिलाइ बड् दिएन्। 8रे अउर कतिबइ बि मलिलो माटो भया जमिनमि पण्यो, रे लहलह बड्यो रे एक एक दानाबटहइ सउ सउ गुणा फल्यो।”
इति भुनिसक्या पाछा इसुले भुन्यो, “जइखि सुन्या कान छन्, तइले मेरा सिछ्यामि मनलाइबर सुणउ!”
उखानको अर्थ इसुले बतायो
(मत्ति १३:१०-२३; मर्कुस ४:१०-२०)
9इसुका सिस्यानले उनलाइ यो उखानको अर्थ कि हो, भनिबर सोध्यो। 10इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “तमुलाइ परमेस्वरको राज्यभित्रका कुरा जान्या ग्यान दिय्या छ। रे अउरलाइ यिन कुरडि उखान दिबर भुणिन्छ रे तिनुनले हेद्दा त हेद्दाहान् रे धेक्दाइन् सुन्न त सुन्नाहान् रे बुज्जाइन्।#यसइया ६:९-१०
11“यइ उखानको अर्थ हो, बि भन्या परमेस्वरको बचन हो। 12बाटाका किनारमि पड्या बि ले बुझाउछ कि तिनुनले बचन सुन्ना त सुन्नाहान् रे मनइनि राख्द सक्दाइन् क्यालाइकि बिस्वास अरिबर जनबाचउ भनि सइतान आउन्छ रे तिनरा मनबटहइ बचन टिपिबर लइजान्छ। 13ढुङेनि जमिनमि पड्या बि ले बुझाउन्छ कि तिनुन परमेस्वरको बचन सुनिबर खुसि होइबर लिनाहान् रे त्यो बचन निकेरि मनइनि राख्द् सक्दाइन्। तसो भया हुनतक तिनुनको बिस्वास केइ दिनकि निउति हुन्छ रे दुःख आउनज्या तिनुनको बिस्वास हराइबर जान्छ। 14काँडानका बिच पड्या बिले बुझाउन्छ कि तिनुनले परमेस्वरको बचन सुन्न त सुन्नाहान रे सन्सारको चिन्ता धनसम्पति रे सुख बिलासले अरनज्या बिस्वासलाइ बड् दिनइन् रे तिनुनबटहइ केइ फल फल्लइन्। 15रे मलिला माटामि पड्या बि ले बुझाउन्छ कि कति जनाले बचन सुन्नाहान् रे सुन्या अन्सार बचनलाइ निकेरि आफना मनइनि राख्दाहान रे आफना समयमि भउत फल फलाउनाहान्।
बत्तिको उजालो
(मर्कुस ४:२१-२५)
16“कसइले लइ बत्ति बालिबर भाडाले ढाक्दइन् रे खाटका तल्तिर लइ राख्दाइन्। घर भित्र आउन्यानलाइ उजालो हउ भनिबर सप्पइले धेक्द्या ठउँरमि राख्दाहान्। 17इसेरि लुकाइबर राखिया कुरडि जि जति छन्, तन सप्पइ धेकिन्या छन् रे बुज्जाइलाइ असजि भया कुरा जि जति छन् तिन लइ थाँ हुन्या छन्। 18तबइलाइ तमुले सुन्या कुरा निकेरि ध्यान दिय क्यालाइकि जइसित छ, तइलाइ अज दिइन्या छ, रे जइसित आथिन् तइसित भयालइ खोसिन्या छ।”
इसुका इजा रे भाइन्
(मत्ति १२:४६-५०; मर्कुस ३:३१-३५)
19एक दिन इसुका इजा रे भाइन् उनलाइ भेट्टाकि आया। रे मान्सका भिडले अरनज्या तिनुनले उनलाइ भेट् सकेइन्। 20तिनुन मध्येको कसइले इसुखि भुन्यो, “तमरा इजा रे भाइ तमलाइ भेट्ट बाइर आइरइछन्।”
21इसुले तिनुनखि भुन्यो, “मेरि इजा रे भाइन् तिन हुन् जइले परमेस्वको बचन सुन्नाहान् रे पालन अद्दाछन््।”
इसुले हुरिबतासलाइ सान्त पाड्यो
(मत्ति ८:२३-२७; मर्कुस ४:३५-४१)
22एक दिन इसु सिस्यानसित डुङ्ङामि चड्या रे तिनुनलाइ भुन्यो, “हाम तालका पारिबाटा जानाउ।” उनुन गया। 23जान जानाइ इसु सिय्या रे अचानक तालमि ठुलो हुरिबतास आयो डुङ्ङामि पानि भरिन् लाग्यो रे तिनुन आपत्मि पड्या। 24तसो भयाहुतनक सिस्यानले इसुलाइ उठायो रे भुन्न लाग्या, “गुरुज्यु, गुरुज्यु, हाम त मरिजानाउ।” यो सुनिबर इसु उठ्या रे हुरिबतास रे छाललाइ हकार्यो। तन्जेइ हुरिबतास थामियो रे सान्त भयो।
25इसुले सिस्यानलाइ भुन्यो, “तमरो बिस्वास काँ छ?” तिनुन अचम्ममि पड्या, उनरो यसो सक्ति धेक्याहुनाले तिनुन एक अर्खामि कुरडि अद्लाग्या, “इन को हुन? इनले हकार्यापाछा त हुरिबतास रे छाल लइ तनरो भन्या मान्या रइछन्।”
भुत लाग्या मान्स निको भयो
(मत्ति ८:२८-३४; मर्कुस ५:२-२०)
26इसु रे उनरा सिस्यान गालिल तालका पारि गेरासेनसका छेत्रमि पुग्या। 27जबइ उनुन डुङ्ङाबटहइ ओरल्या तइ सहरको एक जनो मान्सलाइ उनुले भिट्यो जइलाइ भुत लाग्याथ्यो। त्यो मान्स भउत दिनबटहइ लत्ता लाउन्थेइन् रे घरमि नबसिबर च्याहानमि बसन्थ्यो। #८:२७ यहुदिनको च्याहान गुफानमि हुन्थ्यो। 28तइले इसुलाइ धेकिबर जोरले कला हाल्लोइ उनरा आगाडि घोप्टिबर भुन्यो, “हे इसु, माहान परमेस्वरका चेला तमरो मुसित कि काम? बिन्ति छ, मुलाइ दुःख जनदिय।” 29इसुले भुतलाइ तइ मान्सबटहइ निकल्या आग्या दियाहुनाले तइ मान्सले यसो भुन्या थ्यो। तइलाइ भुतले भउतफेर समाउन्थ्यो। साङलाले उइका हातखुट्टा बाद्यालइ भुतका सक्तिले साङला चुणिबर उजाड ठउँरमि भागन्थ्यो।
30इसुले उइलाइ सोध्यो, “तेरो नाउँ कि हो?” उइले भुन्यो “भुतको हुल” क्यालाइकि उइभित्र भउत भुत पस्याथ्या।#८:३० ग्रिकमि “हुल” भनिया छ रे तइको अर्थ ६०००० सिपाइन भन्या हुन्छ।
31भुतले इसुलाइ बिन्ति अर्यो, “हामुलाइ गइला खाड्डामि जान्या आग्या जनदिय।”
32तइ नजिकइका डाँणामि एक हुल सुङर चद्दाथ्या। रे भुतले इसुसित तिन सुङर भित्र पस्सदिय भनिबर बिन्ति अर्यो इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “जा।” 33रे भुतको हुल तइ मान्सबटहइ निकलिबर सुङरका भित्र पस्या। तनज्याइ सुङरको हुल पंणबटहइ तल्तिर उछिट्टिबर तालइनि ढुब्बर मर्या।
34यसो धेकिबर सुङर चराउन्या भाग्या, रे त्यो कुरा तिनुनले गाउँ रे सहरमि बताइदियो। 35भउत मान्सन कि भयो भनिबर हेद्दाकि इसुका वाँ आया। पइलि भुतले सताया तइ मान्सलाइ अइले निको होइबर लत्ता लाइबर इसुका खुट्टाखि बसिरया तिनुनले धेक्यो। त्यो धेकिबर तिनुनले भउत डर मान्यो। 36तइ मान्सलाइ निको भया धेक्द्यानले सप्पइ कुरडि अउरनलाइ सुणायो। 37तइपाछा तइ ठउँरका सप्पइ मान्सले इसुलाइ याँबटहइ निजा, भनिबर बिन्ति अर्यो क्यालाइकि तिनुन भउत डरायाथ्या। तबइलाइ इसु फर्किबर जानालाइ डुङ्ङामि चड्या। 38तइबेला भुत निकल्या मान्सले इसुलाइ बिन्ति अर्यो, “हजुर मुलाइ लइ तमसित लइजा।”
रे इसुले उइलाइ भुन्यो, 39“तम आफना घरमि जाँ रे परमेस्वरले तमरि निउति अर्या कुरडि अउरनलाइ सुना।” इसुले तइ मान्सकि निउति अर्या कामका बारेमि तइ मान्सले सहरभरि भन्नोइ हिट्यो।
याइरसकि चेलि रे रगत बग्द्या स्वानि निकि भइ
(मत्ति ९:१८-२६; मर्कुस ५:२१-४३)
40इसु तालका पारिबाट आउन्ज्या भिडले उनलाइ स्वागत अर्यो, क्यालाइकि तिनुन उनलाइ पख्रइथ्या। 41केइ समयपाछा सभाघरका याइरस भन्या सासक आइबर इसुका खुट्टामि पड्या रे मेरा घरमि आइदिय भनिबर बिन्ति अर्यो। 42क्यालाइकि उनरि बार बर्सकि चेलि मद्दलागेइ थि। तनरो बिन्ति सुनिबर इसु तनसित जानलाग्या यो धेकिबर मान्सनले उनलाइ चारइतिर बटहइ घेद्द लाग्या।
43तइ हुलमि बार बर्सबटहइ रगत बगिबर दुःख पाएकि एक स्वानि थि। तिनले आफुसित भया धन आफु निको हुनालाइ खर्च अरिबर लइ केइले तिनलाइ निको पाड् सक्या थेइन्। 44तइ स्वानिले मान्सका भिडमि पाछाडिबटहइ आइबर इसुका लत्ताको किनार छोयो उनरा लत्ता छुनज्याइ तिनरो रगत बग्द्द निको भयो। 45इसुले सोध्यो, “मुलाइ कइले छोयो?” रे सप्पइले भुन्यो, “मुइले छोया आथिन्।” पत्रुसले भुन्यो, “गुरुज्यु, तमलाइ त मान्सनका भिडले घोचाल्ला छन्।”
46रे इसुले भुन्यो, “हइन्, कसइले मुलाइ छोएकोइ हो क्यालाइकि मुबटहइ सक्ति निकलिबर गया मुइले था पाया।” 47तइ स्वानिले आब मु लुक्दु सक्दइन् भन्या जानिबर डरले काम्दि आइ रे उनरा खुट्टामि पणि। तइले उनलाइ छोइबर निकि भएइ कुरडि सप्पइका आगाडि भुन्यो। 48इसुले तइलाइ भुन्यो, “ए चेलि, तेरा बिस्वासले तुलाइ निको पाड्या छ आब सान्तिसित जा।”
49इसुले यसो भुन्ना भुन्नाइ याइरसका घरबटहइ एक जनो मान्स आइबर याइरसलाइ भुन्यो, “हजुरकि चेलि त मरिगइ आब गुरुलाइ दुःख जनदिय।”
50रे यो कुरा सुनिबर इसुले याइरसलाइ भुन्यो, “हरेस जनखा, बिस्वास मात्तरइ अर, तमरि चेलि बाच्चेइ छ।”
51याइरसका घर पुग्या पइतर इसुले पत्रुस, याकुब, युहन्ना रे केटिका इजा-बालाइ बाहेक अउर कसइलाइ भित्र आउन दिएन्। 52केटि मर्याहुनाले ताँ जम्मा भया सप्प मान्स रुन्नाथ्या। इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “जनरो, उ त सिरइछ मरेइ आथिन्।”
53यो कुरा सुनिबर तिनुनले इसुको खिसि काट्यो क्यालाइकि तिनुनलाइ केटि मरेइ हो भनिबर पक्का थाँ थ्यो। 54रे इसुले केटिको हात समाइबर भुन्यो, “ए चेलि, उठ्।” 55केटिको आत्मा फर्किबर आयो रे त्यो उन्जेइ उठि, रे इसुले तइ केटिलाइ केइ खान्या कुरा दिय, भनिबर भुन्यो। 56केटिका इजा-बा अचम्ममि पड्या। रे इसुले तिनुनलाइ “यो कुरा कस्सइलाइ जनभन्या!” भनिबर कडा आग्या दियो।
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.