Matvein jevanheli 3
3
Iisussa alottau työn
3–4
Iivana Kaštaja
(Mark. 1:1-8; Luk. 3:1-18; Iiv. 1:19-28)
1Niih aikoih tuli Iivana Kaštaja ta rupesi šanelomah ihmisillä Juutijan tyhjäššä muašša näin: 2«Jättäkkyä riähäššä elämini ta kiäntykkyä Jumalan puoleh, šentäh kun Taivahien Valtakunta on jo tullun lähellä!» 3Juuri Iivana oli še, keštä Jumalan viessintuoja Isaija šano näin:
– Karjujan iäni kuuluu tyhjäššä muašša:
«Raivakkua Hospotilla tie,
tašottakkua Hänellä polut!»
4Iivanalla oli verbl'udan karvašta luajittu vuate ta šen piällä vyötäröllä nahkavyö. Ruokana hänellä oltih rašvakatit ta villimehiläisien mesi. 5Hänen luokši tuli äijän rahvašta Jerusalimista, koko Juutijašta ta Jortanojoven lähišeutuloilta. 6Hyö šanottih omat riähät, ta Iivana kašto hiät Jortanošša.
7Vain kun Iivana näki, jotta monet farisseit#3:7 Farisseit oltih jevreiläini sekta. Heilä oltih tärkeitä puhtahuš- ta pyhyššiännöt. ta saddukeit#3:7 Pappi Sadokin jälkiläisinä saddukeit kuuluttih korkeimpah papistoh. tultih hänen luo kaššettavakši, hiän šano heilä: «Työ myrkkymavon šikiet! Ken teilä šano, jotta voitta piäššä pakoh Jumalan tulijua vihua? 8Anna tiän elämäštä näkyy, jotta jättijä riähäššä elämisen ta kiäntyjä Jumalan puoleh! 9Ei še auta teitä, jotta oletta Aprahamin lapšie. Mie šanon teilä, jotta Jumala voit näistä kivilöistäki luatie lapšie Aprahamilla. 10Kirveš on jo valmehena puun juurella. Joka puu, mih ei tule hyvyä marjua, kuatah ta lykätäh tuleh.»
11Šiitä Iivana pakasi kaikilla ta šano: «Mie kaššan tiät veješšä, šentäh kun työ tahotta jättyä riähäššä elämisen ta kiäntyö Jumalan puoleh. A Miun jälkeh tulou Toini, ken on milma väkövämpi. Mie en kelpua ni Hänen jalaččija kantamah. Hiän kaštau tiät Pyhäššä Henkeššä ta tulešša. 12Hänellä on kiäššä lapie. Šillä Hiän viskou puimapaikalla vil'l'at, jotta erottua jyvät ruumenista. Jyvät Hiän keryäy omah aittah, a ruumenet polttau tulešša, mi ei konšana šammu.»
Iisussa kaššetah
(Mark. 1:9-11; Luk. 3:21-22)
13Šiitä Iisussa tuli Galileijašta Jortanojovella Iivanan kaššettavakši. 14Iivana pijätteli Häntä ta šano: «Šiun še pitäis miut kaštua, a Šie tulet miun luo kaššettavakši!» 15Iisussa vaštasi hänellä: «Elä pane vaštah. Näin miän pitäy ruatua, jotta täyttäsimä Jumalan oikiemielisen tahon.» Šiitä Iivana myönty kaštamah Iisussan.
16Kaššannan jälkeh Iisussa šamašša nousi veještä. Šilloin taivahat avauvuttih, ta Iivana näki Jumalan Henken, kumpani laškeutu niin kuin kyyhkyni ta ašettu Iisussan piällä. 17Ta taivahista kuulu iäni: «Tämä on Miun armaš Poika, kumpaseh Mie olen mieltyn».
Currently Selected:
Matvein jevanheli 3: KAR11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Piiplijankiännöšinstituutti, Helsinki 2011
Matvein jevanheli 3
3
Iisussa alottau työn
3–4
Iivana Kaštaja
(Mark. 1:1-8; Luk. 3:1-18; Iiv. 1:19-28)
1Niih aikoih tuli Iivana Kaštaja ta rupesi šanelomah ihmisillä Juutijan tyhjäššä muašša näin: 2«Jättäkkyä riähäššä elämini ta kiäntykkyä Jumalan puoleh, šentäh kun Taivahien Valtakunta on jo tullun lähellä!» 3Juuri Iivana oli še, keštä Jumalan viessintuoja Isaija šano näin:
– Karjujan iäni kuuluu tyhjäššä muašša:
«Raivakkua Hospotilla tie,
tašottakkua Hänellä polut!»
4Iivanalla oli verbl'udan karvašta luajittu vuate ta šen piällä vyötäröllä nahkavyö. Ruokana hänellä oltih rašvakatit ta villimehiläisien mesi. 5Hänen luokši tuli äijän rahvašta Jerusalimista, koko Juutijašta ta Jortanojoven lähišeutuloilta. 6Hyö šanottih omat riähät, ta Iivana kašto hiät Jortanošša.
7Vain kun Iivana näki, jotta monet farisseit#3:7 Farisseit oltih jevreiläini sekta. Heilä oltih tärkeitä puhtahuš- ta pyhyššiännöt. ta saddukeit#3:7 Pappi Sadokin jälkiläisinä saddukeit kuuluttih korkeimpah papistoh. tultih hänen luo kaššettavakši, hiän šano heilä: «Työ myrkkymavon šikiet! Ken teilä šano, jotta voitta piäššä pakoh Jumalan tulijua vihua? 8Anna tiän elämäštä näkyy, jotta jättijä riähäššä elämisen ta kiäntyjä Jumalan puoleh! 9Ei še auta teitä, jotta oletta Aprahamin lapšie. Mie šanon teilä, jotta Jumala voit näistä kivilöistäki luatie lapšie Aprahamilla. 10Kirveš on jo valmehena puun juurella. Joka puu, mih ei tule hyvyä marjua, kuatah ta lykätäh tuleh.»
11Šiitä Iivana pakasi kaikilla ta šano: «Mie kaššan tiät veješšä, šentäh kun työ tahotta jättyä riähäššä elämisen ta kiäntyö Jumalan puoleh. A Miun jälkeh tulou Toini, ken on milma väkövämpi. Mie en kelpua ni Hänen jalaččija kantamah. Hiän kaštau tiät Pyhäššä Henkeššä ta tulešša. 12Hänellä on kiäššä lapie. Šillä Hiän viskou puimapaikalla vil'l'at, jotta erottua jyvät ruumenista. Jyvät Hiän keryäy omah aittah, a ruumenet polttau tulešša, mi ei konšana šammu.»
Iisussa kaššetah
(Mark. 1:9-11; Luk. 3:21-22)
13Šiitä Iisussa tuli Galileijašta Jortanojovella Iivanan kaššettavakši. 14Iivana pijätteli Häntä ta šano: «Šiun še pitäis miut kaštua, a Šie tulet miun luo kaššettavakši!» 15Iisussa vaštasi hänellä: «Elä pane vaštah. Näin miän pitäy ruatua, jotta täyttäsimä Jumalan oikiemielisen tahon.» Šiitä Iivana myönty kaštamah Iisussan.
16Kaššannan jälkeh Iisussa šamašša nousi veještä. Šilloin taivahat avauvuttih, ta Iivana näki Jumalan Henken, kumpani laškeutu niin kuin kyyhkyni ta ašettu Iisussan piällä. 17Ta taivahista kuulu iäni: «Tämä on Miun armaš Poika, kumpaseh Mie olen mieltyn».
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Piiplijankiännöšinstituutti, Helsinki 2011