Эхин 29
29
Энжын түлөө Лаваанда Яковай ажал хэлгэ
1Яков тэндэһээ зүүн тээшээ ошобо. 2Хээрэ талада тэрэ нэгэ худаг хараба. Хажуудань хонидой гурбан һүрэг хэбтэжэ байна. Эндэ мал уһалдаг газар байгаа. Худагай нүхэн мантан шулуугаар бүглөөтэй. 3Хонин һүрэгэй тэндэ суглараад ерэхэдэ, хонишод худагай таглаа-шулууе абажа, хонидоо уһалаад, һүүлдэнь шулуу һөөргэнь табидаг заншалтай.
4Яков хонишодые хараад:
– Аха дүүнэр, хаанаһаабта? – гэжэ асууба.
– Харраан хотоһообди, – гэжэ тэдэ харюусаба.
5– Тиигэбэл, таанар Нахоорой хүбүүн Лавааниие мэдэхэ гүт?
– Мэдэхэбди, – гэжэ тэдэ харюу үгэбэ.
6– Тэрэнэй бэе һайн гү? – гэжэ Яковай асуухада,
– Һайн. Харана гүт, тээ тэрэ Рахээл басаганиинь хонидтоёо ерэжэ ябана, – гэжэ хонишод харюусаба.
7– Үдэр үшөө дүүрээдүй. Малаа суглуулха саг үшөө ерээ үды. Хонидоо уһалаад, бэлшээридэнь туугыт, – гэжэ Яковай хэлэхэдэ,
8– Энэ худагай хүндэ шулуун таглаае абахада, олон хүнэй хүсэн хэрэгтэй. Ондоо һүрэгүүдэй ерэтэр хүлеэхэһөө ондоо арга үгы. Тиигээд хонидоо уһалхабди, – гэжэ тэдэ хэлэбэ.
9Хөөрэлдэһөөр байтарынь эсэгынгээ хонин һүрэг туугаад, тэдэ хонишодто Рахээлшье дүтэлбэ. 10Лаваан нагасынгаа басаган Рахээлэй хонидоо туугаад ерэхэдэнь, Яков худагта ошожо, шулуун таглаае хажуу тээшэнь болголсоод, хонидыень уһалба. 11Яковай сэдьхэл баяраар дэбэржэ, тэрэ Рахээлые таалаад, бэеэ барижа ядан уйлаба. 12«Эсэгыншни дүү басаган Рэбээккаагай хүбүүн гээшэб» гэжэ дуулгахадань, Рахээл энээн тухай эсэгэдээ хэлэхэеэ гүйжэ ошобо.
13Дүү басаганайнгаа хүбүүнэй ерэһэн тухай Лаваан дууламсаараа урдаһаань гүйн ошожо, тэбэрин-таалан, гэртээ абаашаба. Яковай тэрээндэ өөр тухайгаа хөөрэхэдэнь, 14Лаваан иигэжэ хэлэбэ:
– Ши яаха аргагүй яһа мяханайм таһархайш.
Яковай Лаваанайда байрлаһаар һара үнгэрөөд байхада, 15Лаваан тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ:
– Ши намда ехэ туһа хэнэш. Түрэлни гээд шамаар түлөөһэгүй ажал хүүлэжэ байхагүйб. Ямар түлөөһэн шамда хэрэгтэйб, хэлэ.
16Лаваан хоёр басагатай һэн: ехэ басаганиинь Лэһаа гэдэг, багань Рахээл гэжэ нэрэтэй. 17Лэһаа зохидхон һэн, зүгөөр Рахээл нюурааршье, бэеэршье тэгшэ сэбэр бэлэй. 18Яков Рахээлда дурлаһан ушарһаа Лаваанда иигэжэ хэлэбэ:
– Бага басаган Рахээлэйтнай түлөө би долоон жэл соо танда ажал хэхэб, удаань һамган болгожо абахаб.
19– Басагаяа танихагүй хари хүндэ үгэнхаар шамда үгэһэмни таатай. Манайда үлөөд, ажалла даа, – гэжэ Лаваан хэлэбэ.
20Иигэжэ Рахээлые абахын тула Яков долоон жэл соо Лаваанда ажал хэбэ. Рахээлдэ угаа ехээр дурлаһан Яковта тэрэ долоон жэлынь долоон үдэр мэтэ богонихоноор һанагдаа.
21Хэлсэһэн сагай дүүрэһэнэй удаа Яков Лаваанда иигэжэ хэлэбэ:
– Һамгыемни хадамлыт. Хэлсэһэн болзорнай хүсөө, би тэрэниие һамган болгон абахамни.
22Лаваан хамаг хүршэнүүдээ суглуулаад, найр хурим хэбэ.
23Харанхы боломсоор эсэгэнь Яковта нюураа бүтүүлһэн ехэ басаган Лэһаае хүтэлэн оруулжа, Яков тэрээнтэй унтаба. 24Лэһаагай зараса эхэнэр болгожо, Лаваан тэрээндээ Зилпаа гэжэ шэбэгшые үгөө һэн.
25Яков үглөөгүүр һэреэд, Лэһаагай хажуудань хэбтэжэ байхые харажархиба. Тиигээд тэрэ Лаваанда ошоод, иигэжэ хэлэбэ:
– Та намтай юу хэбэ гээшэбта? Рахээлые абахын түлөө би танда ажал хээ бэшэ һэн гүб? Юундэ намайе мэхэлбэт?
26Лаваан иимэ харюу үгэбэ:
– Манай нютагай заншалай ёһоор, бага басагаяа эгэшэһээнь урид хадамда үгэдэггүй. 27Түрэ найрай долоон хоногой болзор дүүрэхэдэнь, бидэ бага басагаяа шамда үгэхэбди, зүгөөр тэрэнэй түлөө ши намда үшөө долоон жэл ажаллахаш.
28Яков үгөөрнь болобо. Түрэ найрай долоон хоногой үнгэрхэдэ, Лаваан тэрээндэ Рахээл басагаяа һамган болгон үгэбэ.
29Рахээлдээ шэбэгшэ болгон эсэгэнь зараса эхэнэр Билһаа гэдэгые үгэбэ. 30Тиигээд Яков Рахээлтэй инаглан унтажа, эгэшэ Лэһаа гэгшэһээнь үлүүсэ дурлаа бэлэй.
Иигэжэ Яков үшөө долоон жэл Лаваанда ажал хэбэ.
Яковай хүбүүд ба басаган
31Лэһаада Яковай дурагүйе Эзэн хараад, тэрээндэ үри хүүгэдые үгэхэ, харин Рахээлдэ хүүгэдые үршөөхэгүй гэжэ шиидэбэ. 32Лэһаа хээлитэй боложо, хүбүү түрэбэ.
– Эзэн Бурхан минии гашуудал хаража, хүбүү хайрлаа. Үбгэмни мүнөө намда дуратай болохо бэзэ, – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Рэүбээн» («Хүбүүгээ хараһан» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.
33Лэһаа дахин хээлитэй боложо, дахин хүбүү түрэбэ.
– Үбгэнэймни намда дурагүйе Эзэн дуулажа, баһа нэгэ хүбүү үршөөбэ, – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Симеон» («Соносоо» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.
34Лэһаа дахин хээлитэй боложо, үшөө нэгэ хүбүү гаргаад, иигэжэ хэлэбэ ха:
– Үбгэндөө би гурбан хүбүү түрэжэ үгөөб, одоо тиимэһээ тэрэ намтай дүтэ холбоотой болонгүй яахаб, – гэжэ хэлээд, хүбүүндээ «Левий» («Холбоотой» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.
35Лэһаа дахин хээлитэй боложо, дахин хүбүү түрэбэ.
– Мүнөө Эзэниие магтахаб! – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Иуда» («Магтаал» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ. Тэрээнһээ хойшо Лэһаа хээлитэй болоогүй һэн.
Currently Selected:
Эхин 29: BurBBL2024
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, перевод, комментарии, 2024
© Российское Библейское Общество, перевод, комментарии, 2024
© Оформление. Институт перевода Библии, 2024
