YouVersion Logo
Search Icon

انجیل لوقا 14

14
ایلَه مِردی شفا دوعِه مَوقَدَسَه شَنبَه روجیکا
1ایلَه موقدسَه شَنبَه روجونکا کن عیسی غَذا هَردِرا فَریسیون فِرقَه ایلَه رَهبَری کَرا شَه بَه، آدَمِنی کن اَ جِگاکا مَند بین دیقَتینَه بَیکا چَم دَشتَشون بَه. 2عیسی نَ کا مِردی بَه کن چَی جَندَک پِفِرنَه آبَه بَه. 3عیسی شریعَتی قاضییِن وَفَریسیون فِرقَه عالیمونکا دَپرسِستَه: «شفا دوعه موقَدَسَه شَنبَه روجیکا شَرعا، دِرِسته یا نِه؟» 4اَمّا اَیِن دَمِریستین. چَی بَه دوملَه عیسی اَ مِردی بالی گَتِشَه و بَی شفا آداشَ و رَونَه آکَردِش. 5عیسی اَیِنِش واتَه: «کیه شِمَکا کن اَگَم چَی زوعَه یا گا موقَدَسَه شَنبَه روجیکا چالی دلهَ ویگِنِه، جَخت اَی بِرن بَمَروَرِ؟» 6اَیِن نِشاستِشون اِم گَفون جَوابی بِدَرِن.
7وَقتی عیسی اَوینیَه کن مِیمانِن چِنتَرَ مجلسی سَرنَگا بَنِشتینَه، ایلَه مَثَلی چَوونرا وَردشَه و واتش: 8«وَقتی کَسی بَته وَیواَوری را صَلا بژَنِه، مجلسی سَرَنگا کا مَنش، اِمی خونه کن شاید کَسی شِمَکا یال تَر نی صَلا ژَشون ببو. 9اَ تَرَکِه اَ کَسی کن شمَه دِ نَفَری صَلا ژَشَه بومَیه و بَه تِه باتیَه: ”اِشتِه جِگا اِم شخصی آدَ.“ اَموقه تِه خَجالَتینَه بَشیشَه و مجلسی بَرَنگاکا بَنِشتیشَه. 10بَلکَم هرزمان کَسی بَتِه صَلا ژِشَه، بش و مَجلِسی جیرتَرین جِگاکا بِنِش، تا اَموقه کن اِشتِه میزبان آمَه، بَته بِواجِه: ” رَفِق، بفَرما سَرَنگاکا بِنش.“ اَموقه گِردِ اَیِنی وَریکا کن بَتِنَه سِفرَ سَر نشتین سرافرازآشَبِن. 11اِمی خونه کن هر کم اِشتَن یال آکَرِ گِچ آرَبن و هر کم اِشتَن گِچ آکَرِ یال آرَب.»
12چَی بَه دوملَه عیسی اِشتَن صَلا اَژنی واتشَه: «وقتی ناهاریرا یا سوریرا کَسی صَلا بَژَش و یا مِیمانی بَگَتیش، اِشتِه رَفِقن یا برا اون یا خیشِن یا اِشتِه ثیروَت مَندَ خَمسوعَه اون صَلا مَژَن؛ تا نِکَرِ اَیِن نی بَتِه صَلا بَژَنِن و تِه اِشتَن کاری عوضی بیگِری. 13بَلکَم وَقتی کن مِیمانی بَداشَه گیدَلی اون و عَلیلِن و شلِن و ناوینا اون صَلا ِبژَن 14کن بَرَکَت بَگَتیشَه؛ اِمی خونه کن اَیِن نینَّشا اِشتِه کاری عَوَضی بَتِه بِدَرن، وتِه اِشتِه کاری عَوَضی، روجیکا کن صالِحَه آدَمِن زِندَ آبون ویشَگَت.»
15وَقتی ایله اَیِنیکا کن عیسی نَه همسفرَ بَه اِم گَفِنش دَرَستَه، عیساش واتَه: «خَشی اَ کَسی حالیرا کن خدا پادیشاهی دِلَکا نون بَردی.» 16عیسی جواب داشَه: «ایی نَفَر یاله مِیمانی ایی گَتِشَه و خَیلییِنِش صَلا ژَ. 17وَقتی سوری موقِه آرَستَه، اِشتَن پاسَری رَونَه آکردش تا اَیِنی کن صَلا ژَشونَه بِواجِه، ”بِفَرموعَه بِرَ اِمی خونه کن ایسَه گردِ چییِن آمادَ یَه.“ 18ولی اَیِن هر کَم رِقنَه ای اَوَرینهَ. اَولی واتشَه: ”زَمینی خرییَمهَ کن پی بشوم اَی بِوینِم. خاشتو خازِ بَکَمه چمن عوضری قِبول بِکَری.“ 19دیَری واتِش: ”پِنج گیتَه سیا مال خِرییَمهَ، و ایسَه کایمَه شِه تا اَوون وَرداوَرد بکَم. خاشتو خازِ بَکَم چمن عوضری قبول بکَری.“ 20اَیلَه نی واتِش: ”تازَ ژِنِم گَتَه یَه و اِمی خونه نِمَشا آمهِ.“ 21پس پاسَری آگَردِستَه و اِم چییون اِشتَن اَربابی خَبر داشه. چَی بَه دوملَه کَه اَرباب آسرَنگِستَه و اِشتَن پاسَریش واتَه: زو وشَهری کوچه و پس کوچَه را بش گیدَلیون و عَلیلون وناوینا اِن و شِلون بوعَه. 22پاسَری واتشَه: چمن سرور، اِشتِه دَستوری اَنجوم دامَه، ولی هَنوزَنی جِگاهِستهَ. 23اَرباب اَ پاسَریش واتَه: ” جَدَ اونرا و کوچَه اونرا بش و مردومی دیم پنواِنهَ چمن مِیمانیرا بوعهَ تا چمن کَه پورآبو. 24چون بَه شمَه باتیمَه کن هیچ‌ کِرَم اَینیکا کن صَلا ژَمون بَه، چمن مِیمانی سوری نینَّچَشت.“‌»
بهای عیسیکا پِیرَوی کَردِ
25وِرَ جماعتی عیسی نَه دَرِ بینَه. عیسی چَوون طَرَف آگَردِستَه و واتش: 26«هَر کم چمن وَر با و اِشتَن دَدَ و نَنَه و ژِن و خردَن و برا و خالا و حتی اِشتَن جانیکا مَگذِرِ، چمن شاگرد نیَشا بِه. 27و هر کم اِشتَن صَلیبی دوشی سَر مَدَراکِنه وچمن دومله نا، چمن شاگرد نیَشا بِه. 28شمَه کا کیه کن بَپیشَه ایلَه قَلَه سِی آکَرِ و اوَلیکا نِنشهِ تا چَی خَرجی حیساب بکَرِ و بِوینِه بَشایَه اَی تمون آکَرِ یا نِه؟ 29اِمی خونه کن اَگَم چَی هیمی دَکَرِ ولی چَی تَمون آکَرد کا دَمونِه، هر کم اَی بِوینه، دَسپَر بگَتیَه، 30باتی: ”ام آدَم ساختمانی سِی آکَردِ شروو کردَشَه، ولی چَی تمون آکَردِ کا دَمَندَ یَه!“ 31و یا کرَم پادیشایهَ کن دییَر پادیشا جَنگِستهِ را رَونَه ببو، بی‌ام کن اوَلیکا بِنشِه و فکر بکَر کن دَ هیزار سربازینَه بَشایَه کَسی رودَکَر بشو کن بیست هَزار سربازینه چَی جَنگستهِ را بومَیَه؟ 32و اَگَم بِوینِه کن نیَشا چَی رودَکَر مَندِ، تا وَقتی کن غَنیمی لَشکَر هَنوزَنی دوریکا مَندَ، اَ ایلَه قاصید روَنَه بَکَیَه تا بوینِه چِنتَه بَشانَه صلح کَردِ. 33هنتَرَ کِه، هیچ‌ کَم شِمَکا تا گردِ اِشتَن داراییکا دَست مَپِگِرِ، چمن شاگرد نیَنَّشا بِه.
34«نیمِک چاکَه، ولی اَگَم نیمِک اِشتَن سورگیری هیچ بَرکَرِ، چِنترَ بَبیَه اَی هَنی سورآکَردِ؟ 35اَ دِ، نِه خاکیرا خَرج بَشی و نِه بَشایَه کود آبو؛ بَلکَم فقط اَی پی فِر آدَی. هر‌کم کن چَی گوش دَرَرَست، دَرَسِه!»

Currently Selected:

انجیل لوقا 14: CTB

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in