Geineasas 2
2
1CrĂochnaĂodh neamh agus talamh agus a gcĂłiriĂş go lĂ©ir ar an gcuma sin. 2Ar an seachtĂş lá chrĂochnaigh Dia an obair a rinne sĂ©. Scoir sĂ© ar an seachtĂş lá den obair go lĂ©ir a rinne sĂ©. 3Bheannaigh agus naomhaigh Dia an seachtĂş lá mar scoir sĂ© an lá sin den obair go lĂ©ir a rinne sĂ© sa chruthĂş. 4Sin iad cĂ©atĂşsa neimhe agus talĂşn nuair a cruthaĂodh iad.
An CruthĂş: An Dara hInsint: Parthas
Nuair a rinne an Tiarna Dia neamh agus talamh, 5nĂ raibh aon fhás fiáin fĂłs ar talamh, ná aon lus fiáin fĂłs ag pĂ©acadh, mar nĂor chuir an Tiarna Dia aon fhearthainn fĂłs ar an talamh agus nĂ raibh duine ann a shaothrĂłdh an talamh. 6BhĂ, más ea, fĂoruisce ag brĂşchtaĂl anĂos Ăłn talamh agus ag uisciĂş dromchla na talĂşn go lĂ©ir. 7Ansin chum an Tiarna Dia an duine de chrĂ© na talĂşn agus shĂ©id anáil na beatha ina pholláirĂ; ar an gcaoi sin rinne neach beo den duine. 8Phlandaigh an Tiarna Dia parthas in Éidin san oirthear agus chuir sĂ© ann an duine a chum sĂ©. 9Chuir an Tiarna Dia ag fás anĂos as an talamh gach uile chineál crainn is geal leis an tsĂşil agus is maith le hithe, crann na beatha mar an gcĂ©anna i lár an ghairdĂn agus crann fhios na maitheasa agus an oilc.
10BhĂ abhainn ag snĂ as Éidin amach ag uisciĂş an ghairdĂn, agus roinneadh ansiĂşd Ă agus rinne ceithre abhainn di. 11PĂseon a thugtar ar an gcĂ©ad abhainn dĂobhsan, agus is Ă sin a ghabhann timpeall tĂr Havalá go lĂ©ir mar a bhfuil an t‑ór. 12Is maith Ă© Ăłr na tĂre sin, agus tá bdellium ann agus Ăłinix. 13GĂohĂłn a thugtar ar an dara habhainn agus is Ă a ghabhann timpeall tĂr ChĂşis go lĂ©ir. 14An Tigris a thugtar ar an trĂĂş habhainn agus snĂonn sĂ lastoir den AisĂr. An Eofrataes an ceathrĂş habhainn.
15ThĂłg an Tiarna Dia an duine agus chuir i ngairdĂn Éidin Ă© chun Ă© a shaothrĂş agus aire a thabhairt dĂł. 16Thug an Tiarna Dia aithne don duine á rá: “Tá saorchead agat toradh a ithe de gach crann sa ghairdĂn, 17ach toradh de chrann fhios na maitheasa agus an oilc, nĂ Ăosfaidh tĂş mar an lá a Ăosfaidh tĂş de thoradh an chrainn sin, gheobhair bás, gheobhair sin.”
18Agus dĂşirt an Tiarna Dia: “NĂ maith Ă© an duine a bheith leis fĂ©in. DĂ©anfaidh mĂ© cĂ©ile cĂşnta a dhiongbhála dĂł.” 19Chum an Tiarna Dia dá bhrĂ sin as an talamh ainmhithe an mhachaire go lĂ©ir, Ă©anlaith an aeir go lĂ©ir, agus thug sĂ© i láthair an duine iad fĂ©achaint cen t‑ainm a thabharfadh sĂ© orthu: cibĂ© ainm a thabharfadh an duine ar gach dĂşil bheo, sin Ă© a bheadh mar ainm air. 20Thug an duine ainm ar an eallach go lĂ©ir, ar Ă©anlaith an aeir go lĂ©ir, agus ar na hainmhithe allta. Ach nĂ bhfuarthas cĂ©ile cĂşnta a dhiongbhála don duine. 21Chuir an Tiarna Dia suan trom ar an duine, agus, ina shuan dĂł, bhain sĂ© easna as agus chuir feoil ina timpeall. 22An easna a bhain an Tiarna Dia as an duine, rinne sĂ© bean aisti, agus thug chun an duine Ă.
23DĂşirt an duine ansin:
“Is cnámh de mo chnámha-sa à seo ar deireadh,
Agus is feoil de m'fheoilse Ă.
Tabharfar bean (Ăs-seá) uirthi
Mar gur baineadh as an bhfear (Ăs) Ă.”
24Uime sin, fágann an fear a athair agus a mháthair agus cloĂonn sĂ© lena bhean, agus dĂ©anann aon fheoil amháin dĂobh. 25BhĂodar araon lomnocht, an fear agus a bhean, ach gan aon náire orthu.
Currently Selected:
Geineasas 2: ABN
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
An BĂobla Naofa copyright © 1981 An Sagart. Ăšsáidtear le cead. Used by permission.
Geineasas 2
2
1CrĂochnaĂodh neamh agus talamh agus a gcĂłiriĂş go lĂ©ir ar an gcuma sin. 2Ar an seachtĂş lá chrĂochnaigh Dia an obair a rinne sĂ©. Scoir sĂ© ar an seachtĂş lá den obair go lĂ©ir a rinne sĂ©. 3Bheannaigh agus naomhaigh Dia an seachtĂş lá mar scoir sĂ© an lá sin den obair go lĂ©ir a rinne sĂ© sa chruthĂş. 4Sin iad cĂ©atĂşsa neimhe agus talĂşn nuair a cruthaĂodh iad.
An CruthĂş: An Dara hInsint: Parthas
Nuair a rinne an Tiarna Dia neamh agus talamh, 5nĂ raibh aon fhás fiáin fĂłs ar talamh, ná aon lus fiáin fĂłs ag pĂ©acadh, mar nĂor chuir an Tiarna Dia aon fhearthainn fĂłs ar an talamh agus nĂ raibh duine ann a shaothrĂłdh an talamh. 6BhĂ, más ea, fĂoruisce ag brĂşchtaĂl anĂos Ăłn talamh agus ag uisciĂş dromchla na talĂşn go lĂ©ir. 7Ansin chum an Tiarna Dia an duine de chrĂ© na talĂşn agus shĂ©id anáil na beatha ina pholláirĂ; ar an gcaoi sin rinne neach beo den duine. 8Phlandaigh an Tiarna Dia parthas in Éidin san oirthear agus chuir sĂ© ann an duine a chum sĂ©. 9Chuir an Tiarna Dia ag fás anĂos as an talamh gach uile chineál crainn is geal leis an tsĂşil agus is maith le hithe, crann na beatha mar an gcĂ©anna i lár an ghairdĂn agus crann fhios na maitheasa agus an oilc.
10BhĂ abhainn ag snĂ as Éidin amach ag uisciĂş an ghairdĂn, agus roinneadh ansiĂşd Ă agus rinne ceithre abhainn di. 11PĂseon a thugtar ar an gcĂ©ad abhainn dĂobhsan, agus is Ă sin a ghabhann timpeall tĂr Havalá go lĂ©ir mar a bhfuil an t‑ór. 12Is maith Ă© Ăłr na tĂre sin, agus tá bdellium ann agus Ăłinix. 13GĂohĂłn a thugtar ar an dara habhainn agus is Ă a ghabhann timpeall tĂr ChĂşis go lĂ©ir. 14An Tigris a thugtar ar an trĂĂş habhainn agus snĂonn sĂ lastoir den AisĂr. An Eofrataes an ceathrĂş habhainn.
15ThĂłg an Tiarna Dia an duine agus chuir i ngairdĂn Éidin Ă© chun Ă© a shaothrĂş agus aire a thabhairt dĂł. 16Thug an Tiarna Dia aithne don duine á rá: “Tá saorchead agat toradh a ithe de gach crann sa ghairdĂn, 17ach toradh de chrann fhios na maitheasa agus an oilc, nĂ Ăosfaidh tĂş mar an lá a Ăosfaidh tĂş de thoradh an chrainn sin, gheobhair bás, gheobhair sin.”
18Agus dĂşirt an Tiarna Dia: “NĂ maith Ă© an duine a bheith leis fĂ©in. DĂ©anfaidh mĂ© cĂ©ile cĂşnta a dhiongbhála dĂł.” 19Chum an Tiarna Dia dá bhrĂ sin as an talamh ainmhithe an mhachaire go lĂ©ir, Ă©anlaith an aeir go lĂ©ir, agus thug sĂ© i láthair an duine iad fĂ©achaint cen t‑ainm a thabharfadh sĂ© orthu: cibĂ© ainm a thabharfadh an duine ar gach dĂşil bheo, sin Ă© a bheadh mar ainm air. 20Thug an duine ainm ar an eallach go lĂ©ir, ar Ă©anlaith an aeir go lĂ©ir, agus ar na hainmhithe allta. Ach nĂ bhfuarthas cĂ©ile cĂşnta a dhiongbhála don duine. 21Chuir an Tiarna Dia suan trom ar an duine, agus, ina shuan dĂł, bhain sĂ© easna as agus chuir feoil ina timpeall. 22An easna a bhain an Tiarna Dia as an duine, rinne sĂ© bean aisti, agus thug chun an duine Ă.
23DĂşirt an duine ansin:
“Is cnámh de mo chnámha-sa à seo ar deireadh,
Agus is feoil de m'fheoilse Ă.
Tabharfar bean (Ăs-seá) uirthi
Mar gur baineadh as an bhfear (Ăs) Ă.”
24Uime sin, fágann an fear a athair agus a mháthair agus cloĂonn sĂ© lena bhean, agus dĂ©anann aon fheoil amháin dĂobh. 25BhĂodar araon lomnocht, an fear agus a bhean, ach gan aon náire orthu.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
An BĂobla Naofa copyright © 1981 An Sagart. Ăšsáidtear le cead. Used by permission.