1 KRONIEKE 16
16
Die feesviering met die inbring van die ark
(Vgl. 2 Sam. 6:17-19)
1Die Leviete het die ark van God ingebring en dit neergesit binne-in die tent wat Dawid daarvoor opgeslaan het. Daarna het hulle vir God brandoffers en maaltydoffers gebring. 2Nadat Dawid klaar 'n brandoffer en 'n maaltydoffer gebring het, het hy die volk geseën in die Naam van die Here. 3Hy het aan elke Israeliet, man en vrou, 'n ringbrood, 'n bietjie dadels en 'n tros rosyntjies laat uitdeel.
4Hy het ook van die Leviete aangewys om voor die ark van die Here diens te doen. Hulle moes die Here die God van Israel roem, loof en prys. 5Asaf was die leier, Sagaria was tweede in bevel. Verder was daar Jeïel, Semiramot, Jegiël, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom en Jeïel, almal met harpe en liere. Asaf het die simbale geslaan. 6Die priesters Benaja en Jagasiël het aanhoudend op die trompette geblaas voor die verbondsark van God uit.
Die lied “Loof die Here”
(Vgl. Ps. 105:1-15; 96:1-13; 106:47-48)
7Dit was op daardie selfde dag dat Dawid die eerste keer die “Loof die Here” deur Asaf en sy ampsgenote laat sing het:
8Loof die Here. Roep Hom aan!
Maak aan die nasies bekend wat Hy gedoen het.
9Sing liedere, sing tot sy eer,
vertel van al sy magtige dade.
10Roem sy heilige Naam,
laat dié wat die teenwoordigheid van die Here soek, bly wees.
11Soek hulp en beskerming by die Here,
soek gedurig sy teenwoordigheid.
12Julle moet dink aan die magtige dade wat Hy gedoen het,
aan sy wonders, aan die reddingsdade op sy bevel,
13julle, nageslag van Israel, sy dienaar,
nakomelinge van Jakob vir wie Hy uitverkies het.
14Hy, die Here, is ons God,
sy reddingsdade strek oor die hele aarde.
15Onthou, sy verbond is vir altyd,
die belofte wat Hy aan duisende geslagte toegesê het,
16die verbond wat Hy met Abraham gesluit het,
sy eed aan Isak.
17Hy het dit vir Jakob bevestig as 'n vaste toesegging,
vir Israel as verbond wat altyd sal bestaan.
18Hy het gesê:
“Ek gee Kanaän vir jou
as grondgebied en eiendom,
19al is julle maar min,
net 'n paar mense, en vreemdelinge in die land.”
20Toe hulle van volk na volk geswerf het,
van die gebied van die een volk na dié van 'n ander,
21het Hy niemand toegelaat om hulle te verdruk nie,
en het Hy selfs konings ter wille van hulle gewaarsku:
22“Moenie aan my gesalfdes raak nie,
moenie my profete kwaad aandoen nie!”
23Sing tot eer van die Here, almal op aarde!
Verkondig elke dag sy reddingsdade!
24Vertel die nasies van sy mag,
al die volke van sy magtige dade.
25Die Here is groot, al die lof kom Hom toe,
ontsagwekkend is Hy bo alle gode.
26Al die gode van die volke is niks:
dit is die Here wat die hemele gemaak het.
27Majesteit en luister straal van Hom uit,
krag en vreugde vul die plek waar Hy is.
28Prys die Here, alle volke,
prys die Here om sy eer en mag!
29Prys die Here om die eer van sy Naam!
Kom na Hom toe, bring vir Hom offers!
Buig voor die Here by sy heilige verskyning;
30betoon eerbied aan Hom, almal op aarde.
Die wêreld staan vas, dit wankel nie.
31Die hemele moet bly wees en die aarde moet juig,
hulle moet onder die nasies verkondig: “Die Here regeer.”
32Die see en alles daarin moet druis,
die veld en alles daarop moet jubel,
33die bome in die bos moet hulle verheug
voor die Here, want Hy kom om oor die aarde te heers.
34Loof die Here, want Hy is goed,
aan sy liefde is daar geen einde nie!
35Julle moet sê: “Red ons, o God, ons Verlosser,
maak ons bymekaar, red ons van die nasies,
dat ons u heilige Naam kan loof
en ons in u lof kan verheug.”
36Aan die Here die God van Israel kom die lof toe
van ewigheid tot ewigheid!
Toe het die hele volk gesê: “Amen! Prys die Here!”
37Dawid het vir Asaf en sy ampsgenote daar voor die verbondsark van die Here laat bly om voltyds voor die ark diens te doen soos dit van dag tot dag nodig sou wees; 38so ook vir Obed-Edom met sy ag en sestig ampsgenote. Obed-Edom seun van Jedutun en Gosa was poortwagte. 39Dawid het die priester Sadok met sy ampsgenote die priesters voor die tabernakel van die Here op die hoogte in Gibeon laat bly 40om gereeld soggens en saans vir die Here brandoffers te bring op die brandofferaltaar, soos dit voorgeskryf is in die wet van die Here wat Hy Israel beveel het. 41Saam met hulle het hy Heman en Jedutun en die ander manne wat gekeur en by name aangewys is, daar laat bly om die Here te loof: “Want aan sy liefde is daar geen einde nie.” 42Heman en Jedutun was in beheer van die trompette en simbale en die ander instrumente om die lied ter ere van God te begelei. Die volgelinge van Jedutun was by die poort.
43Hierna is almal huis toe, en Dawid het teruggegaan om sy gesin te seën.
Currently Selected:
1 KRONIEKE 16: AFR83
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983, 1992. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.
1 KRONIEKE 16
16
Die feesviering met die inbring van die ark
(Vgl. 2 Sam. 6:17-19)
1Die Leviete het die ark van God ingebring en dit neergesit binne-in die tent wat Dawid daarvoor opgeslaan het. Daarna het hulle vir God brandoffers en maaltydoffers gebring. 2Nadat Dawid klaar 'n brandoffer en 'n maaltydoffer gebring het, het hy die volk geseën in die Naam van die Here. 3Hy het aan elke Israeliet, man en vrou, 'n ringbrood, 'n bietjie dadels en 'n tros rosyntjies laat uitdeel.
4Hy het ook van die Leviete aangewys om voor die ark van die Here diens te doen. Hulle moes die Here die God van Israel roem, loof en prys. 5Asaf was die leier, Sagaria was tweede in bevel. Verder was daar Jeïel, Semiramot, Jegiël, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom en Jeïel, almal met harpe en liere. Asaf het die simbale geslaan. 6Die priesters Benaja en Jagasiël het aanhoudend op die trompette geblaas voor die verbondsark van God uit.
Die lied “Loof die Here”
(Vgl. Ps. 105:1-15; 96:1-13; 106:47-48)
7Dit was op daardie selfde dag dat Dawid die eerste keer die “Loof die Here” deur Asaf en sy ampsgenote laat sing het:
8Loof die Here. Roep Hom aan!
Maak aan die nasies bekend wat Hy gedoen het.
9Sing liedere, sing tot sy eer,
vertel van al sy magtige dade.
10Roem sy heilige Naam,
laat dié wat die teenwoordigheid van die Here soek, bly wees.
11Soek hulp en beskerming by die Here,
soek gedurig sy teenwoordigheid.
12Julle moet dink aan die magtige dade wat Hy gedoen het,
aan sy wonders, aan die reddingsdade op sy bevel,
13julle, nageslag van Israel, sy dienaar,
nakomelinge van Jakob vir wie Hy uitverkies het.
14Hy, die Here, is ons God,
sy reddingsdade strek oor die hele aarde.
15Onthou, sy verbond is vir altyd,
die belofte wat Hy aan duisende geslagte toegesê het,
16die verbond wat Hy met Abraham gesluit het,
sy eed aan Isak.
17Hy het dit vir Jakob bevestig as 'n vaste toesegging,
vir Israel as verbond wat altyd sal bestaan.
18Hy het gesê:
“Ek gee Kanaän vir jou
as grondgebied en eiendom,
19al is julle maar min,
net 'n paar mense, en vreemdelinge in die land.”
20Toe hulle van volk na volk geswerf het,
van die gebied van die een volk na dié van 'n ander,
21het Hy niemand toegelaat om hulle te verdruk nie,
en het Hy selfs konings ter wille van hulle gewaarsku:
22“Moenie aan my gesalfdes raak nie,
moenie my profete kwaad aandoen nie!”
23Sing tot eer van die Here, almal op aarde!
Verkondig elke dag sy reddingsdade!
24Vertel die nasies van sy mag,
al die volke van sy magtige dade.
25Die Here is groot, al die lof kom Hom toe,
ontsagwekkend is Hy bo alle gode.
26Al die gode van die volke is niks:
dit is die Here wat die hemele gemaak het.
27Majesteit en luister straal van Hom uit,
krag en vreugde vul die plek waar Hy is.
28Prys die Here, alle volke,
prys die Here om sy eer en mag!
29Prys die Here om die eer van sy Naam!
Kom na Hom toe, bring vir Hom offers!
Buig voor die Here by sy heilige verskyning;
30betoon eerbied aan Hom, almal op aarde.
Die wêreld staan vas, dit wankel nie.
31Die hemele moet bly wees en die aarde moet juig,
hulle moet onder die nasies verkondig: “Die Here regeer.”
32Die see en alles daarin moet druis,
die veld en alles daarop moet jubel,
33die bome in die bos moet hulle verheug
voor die Here, want Hy kom om oor die aarde te heers.
34Loof die Here, want Hy is goed,
aan sy liefde is daar geen einde nie!
35Julle moet sê: “Red ons, o God, ons Verlosser,
maak ons bymekaar, red ons van die nasies,
dat ons u heilige Naam kan loof
en ons in u lof kan verheug.”
36Aan die Here die God van Israel kom die lof toe
van ewigheid tot ewigheid!
Toe het die hele volk gesê: “Amen! Prys die Here!”
37Dawid het vir Asaf en sy ampsgenote daar voor die verbondsark van die Here laat bly om voltyds voor die ark diens te doen soos dit van dag tot dag nodig sou wees; 38so ook vir Obed-Edom met sy ag en sestig ampsgenote. Obed-Edom seun van Jedutun en Gosa was poortwagte. 39Dawid het die priester Sadok met sy ampsgenote die priesters voor die tabernakel van die Here op die hoogte in Gibeon laat bly 40om gereeld soggens en saans vir die Here brandoffers te bring op die brandofferaltaar, soos dit voorgeskryf is in die wet van die Here wat Hy Israel beveel het. 41Saam met hulle het hy Heman en Jedutun en die ander manne wat gekeur en by name aangewys is, daar laat bly om die Here te loof: “Want aan sy liefde is daar geen einde nie.” 42Heman en Jedutun was in beheer van die trompette en simbale en die ander instrumente om die lied ter ere van God te begelei. Die volgelinge van Jedutun was by die poort.
43Hierna is almal huis toe, en Dawid het teruggegaan om sy gesin te seën.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983, 1992. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.