KLAAGLIEDERE 1
1
Daar is niemand wat vir Jerusalem bystaan nie
1Ag, hoe verlate lê die stad
wat vol mense was!
Sy het soos 'n weduwee geword,
sy wat magtig was onder die nasies.
Sy wat heerskappy gevoer het oor ander
moet nou dwangarbeid doen.
2Onbedaarlik huil sy die hele nag,
die trane loop oor haar wange.
Niemand van haar vroeëre minnaars
is daar om haar te troos nie.
Al haar bondgenote het teen haar verraad gepleeg,
hulle het haar vyande geword.
3Juda se mense is weggevoer, hulle kry swaar, hulle is slawe,
hulle sit tussen vreemde nasies
waar hulle geen rusplek kry nie;
hulle agtervolgers het hulle ingehaal,
hulle in die noutes vasgekeer.
4Die paaie na Sion toe treur
omdat daar geen feesgangers is nie;
al haar poorte is verlate,
haar priesters sug,
haar jong vroue is bedroef,
sy het dit bitter.
5Haar teëstanders het haar heersers geword,
haar vyande lewe nou rustig.
Die Here het haar laat ly oor haar baie sonde;
haar kinders het ballinge geword,
deur die vyand weggevoer.
6Die prag van Sion het alles verdwyn.
Haar leiers het soos takbokke geword
wat geen weiveld vind nie,
hulle moes magteloos wegtrek voor hulle agtervolgers uit.
7In hierdie dae van haar ellende en verdrukking
dink Jerusalem aan al haar kosbare dinge van die verlede.
Toe haar volk in die hande van die vyand geval het,
was daar niemand wat haar gehelp het nie;
haar vyande het dit gesien,
hulle het gelag oor wat van haar geword het.
8Jerusalem het groot sonde gedoen,
dit het haar soos 'n onrein vrou laat word;
die mense het haar naaktheid gesien,
almal wat haar geëer het, verag haar nou.
Sy sug en draai weg.
9Haar onreinheid wys aan haar klere,
sy het nie gedink aan wat van haar sou word nie.
Sy het diep geval
en daar is niemand wat haar bystaan nie.
Sien tog my ellende raak, Here,
kyk wat matig die vyand hom aan!
10Die vyand het beslag gelê
op al haar waardevolle dinge;
sy moes aanskou hoe heidennasies
in haar heiligdom ingaan,
hulle vir wie U belet het
om in u gemeente te kom.
11Haar hele bevolking sug,
hulle soek brood,
hulle het hulle waardevolle besittings verruil
vir kos om aan die lewe te bly.
Kyk tog, Here, en sien tog raak
hoe verag ek is.
12Raak dit julle nie,
julle almal wat met die pad verbygaan?
Kyk tog self of daar 'n smart is soos die smart
wat oor my gekom het,
wat die Here my aangedoen het
die dag toe sy toorn losgebreek het.
13Hy het 'n vuur van bo af gestuur,
en dit het my liggaam verteer;
Hy het vir my voete 'n strik gestel,
my agteroor laat steier;
Hy het my verlate gemaak,
ongeneeslik siek.
14My sondes is saamgebind tot 'n juk,
hulle is saamgevleg deur die hand van die Here,
hulle is op my nek gesit,
en dit het my krag laat ingee.
Die Here het my oorgegee in die mag van mense
teen wie ek geen weerstand kon bied nie.
15Die Here het al my dapper manne as waardeloos beskou,
ten koste van my het Hy 'n feestyd uitgeroep
om 'n slagting onder my jongmanne aan te rig.
In 'n parskuip het die Here vir Juda fyngetrap.
16Dit is daarom dat ek so huil,
dat die trane uit my oë stroom.
Daar is geen trooster naby nie;
my bevolking is verslaan,
die vyand het die oorhand gekry.
17Sion steek haar hande uit om hulp,
maar daar is niemand wat haar bystaan nie.
Die Here het vir Jakob aan alle kante vyande ontbied.
Jerusalem het onder hulle soos 'n onrein vrou geword.
18Die Here het reg gedoen:
ek was ongehoorsaam aan sy woord.
Luister tog, alle volke,
aanskou my smart:
my jong vroue en jongmanne het ballinge geword.
19Ek het na my bondgenote geroep,
maar hulle het my in die steek gelaat.
My priesters en leiers het in die stad beswyk
toe hulle vir hulle kos gesoek het
om aan die lewe te bly.
20Kyk na my nood, Here!
Dit brand in my,
ek is verpletter
omdat ek so ongehoorsaam was;
buite maai die swaard af
en in die huise heers die pes.
21Hulle hoor my sug,
maar daar kom niemand om my by te staan nie;
al my vyande hoor hoe sleg dit met my gaan
en hulle is bly dat U dit gedoen het.
Laat tog die dag kom wat U aangekondig het,
dat hulle kan word soos ek is.
22Laat al hulle boosheid voor U kom,
en doen met hulle
soos U met my gedoen het oor al my sondes.
Ek sug gedurig,
my hart is gebreek.
Currently Selected:
KLAAGLIEDERE 1: AFR83
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983, 1992. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.
KLAAGLIEDERE 1
1
Daar is niemand wat vir Jerusalem bystaan nie
1Ag, hoe verlate lê die stad
wat vol mense was!
Sy het soos 'n weduwee geword,
sy wat magtig was onder die nasies.
Sy wat heerskappy gevoer het oor ander
moet nou dwangarbeid doen.
2Onbedaarlik huil sy die hele nag,
die trane loop oor haar wange.
Niemand van haar vroeëre minnaars
is daar om haar te troos nie.
Al haar bondgenote het teen haar verraad gepleeg,
hulle het haar vyande geword.
3Juda se mense is weggevoer, hulle kry swaar, hulle is slawe,
hulle sit tussen vreemde nasies
waar hulle geen rusplek kry nie;
hulle agtervolgers het hulle ingehaal,
hulle in die noutes vasgekeer.
4Die paaie na Sion toe treur
omdat daar geen feesgangers is nie;
al haar poorte is verlate,
haar priesters sug,
haar jong vroue is bedroef,
sy het dit bitter.
5Haar teëstanders het haar heersers geword,
haar vyande lewe nou rustig.
Die Here het haar laat ly oor haar baie sonde;
haar kinders het ballinge geword,
deur die vyand weggevoer.
6Die prag van Sion het alles verdwyn.
Haar leiers het soos takbokke geword
wat geen weiveld vind nie,
hulle moes magteloos wegtrek voor hulle agtervolgers uit.
7In hierdie dae van haar ellende en verdrukking
dink Jerusalem aan al haar kosbare dinge van die verlede.
Toe haar volk in die hande van die vyand geval het,
was daar niemand wat haar gehelp het nie;
haar vyande het dit gesien,
hulle het gelag oor wat van haar geword het.
8Jerusalem het groot sonde gedoen,
dit het haar soos 'n onrein vrou laat word;
die mense het haar naaktheid gesien,
almal wat haar geëer het, verag haar nou.
Sy sug en draai weg.
9Haar onreinheid wys aan haar klere,
sy het nie gedink aan wat van haar sou word nie.
Sy het diep geval
en daar is niemand wat haar bystaan nie.
Sien tog my ellende raak, Here,
kyk wat matig die vyand hom aan!
10Die vyand het beslag gelê
op al haar waardevolle dinge;
sy moes aanskou hoe heidennasies
in haar heiligdom ingaan,
hulle vir wie U belet het
om in u gemeente te kom.
11Haar hele bevolking sug,
hulle soek brood,
hulle het hulle waardevolle besittings verruil
vir kos om aan die lewe te bly.
Kyk tog, Here, en sien tog raak
hoe verag ek is.
12Raak dit julle nie,
julle almal wat met die pad verbygaan?
Kyk tog self of daar 'n smart is soos die smart
wat oor my gekom het,
wat die Here my aangedoen het
die dag toe sy toorn losgebreek het.
13Hy het 'n vuur van bo af gestuur,
en dit het my liggaam verteer;
Hy het vir my voete 'n strik gestel,
my agteroor laat steier;
Hy het my verlate gemaak,
ongeneeslik siek.
14My sondes is saamgebind tot 'n juk,
hulle is saamgevleg deur die hand van die Here,
hulle is op my nek gesit,
en dit het my krag laat ingee.
Die Here het my oorgegee in die mag van mense
teen wie ek geen weerstand kon bied nie.
15Die Here het al my dapper manne as waardeloos beskou,
ten koste van my het Hy 'n feestyd uitgeroep
om 'n slagting onder my jongmanne aan te rig.
In 'n parskuip het die Here vir Juda fyngetrap.
16Dit is daarom dat ek so huil,
dat die trane uit my oë stroom.
Daar is geen trooster naby nie;
my bevolking is verslaan,
die vyand het die oorhand gekry.
17Sion steek haar hande uit om hulp,
maar daar is niemand wat haar bystaan nie.
Die Here het vir Jakob aan alle kante vyande ontbied.
Jerusalem het onder hulle soos 'n onrein vrou geword.
18Die Here het reg gedoen:
ek was ongehoorsaam aan sy woord.
Luister tog, alle volke,
aanskou my smart:
my jong vroue en jongmanne het ballinge geword.
19Ek het na my bondgenote geroep,
maar hulle het my in die steek gelaat.
My priesters en leiers het in die stad beswyk
toe hulle vir hulle kos gesoek het
om aan die lewe te bly.
20Kyk na my nood, Here!
Dit brand in my,
ek is verpletter
omdat ek so ongehoorsaam was;
buite maai die swaard af
en in die huise heers die pes.
21Hulle hoor my sug,
maar daar kom niemand om my by te staan nie;
al my vyande hoor hoe sleg dit met my gaan
en hulle is bly dat U dit gedoen het.
Laat tog die dag kom wat U aangekondig het,
dat hulle kan word soos ek is.
22Laat al hulle boosheid voor U kom,
en doen met hulle
soos U met my gedoen het oor al my sondes.
Ek sug gedurig,
my hart is gebreek.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983, 1992. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.