Luke 4:5-8

Wehłı̨ı̨ k'achı̨ Zezì ı̨dòo dagǫǫwà dagòɂǫǫ k'è nèyı̨ı̨htı̨ gà dıı nèk'e hazǫǫ̀ gòlaa sìı yeghàedaà ayį̀į̀là. Wehłı̨ı̨ yets'ǫ̀ hadı, “Dıı dèè wèdaat'ı̨ı̨ sìı hazǫǫ̀ wets'ǫ̀ k'àı̨woò anehłe ha. Wets'ǫ̀ k'aehwho ha seghàhòt'ǫ ne t'à amìı weghàehɂà ha dehwhǫǫ sìı weghàehɂà ha. Sets'ǫ̀ nàgòneehgè xè seghàsǫı̨dı nı̨dè eyı hazǫǫ̀ neghaelı̨ ha,” yèhdı. Zezì yets'ǫ̀ hadı, “Dıı hanì dek'eèhtł'è: ‘Nǫ̀htsı̨ naxıts'ǫ̀ K'àowo ededı̨ zǫ wets'ǫ̀ nàgòahgè ha, eyıts'ǫ ededı̨ zǫ wek'èaht'e ha hǫt'e,’ dek'eèhtł'è,” yèhdı.