Jenezy 31
31
Ny nandosiran’i Jakôba
1Ren’i Jakôba fa ny zanakalahin’i Labàna dia nanao vava hoe: «Lasan’i Jakôba avokoa izay nananan-draintsika; ary avy amin’ny ananan-draintsika no nahazoany izao fananany rehetra izao.» 2Hitan’i Jakôba fa niova taminy ka tsy tahaka ny taloha intsony ny endrik’i Labàna. 3Ary i Iaveh nilaza tamin’i Jakôba hoe: «Modia any amin’ny tanin’ny razanao sy any amin’ny havanao, fa homba anao Aho.» 4Ka dia nampilaza tamin-dRasela sy i Lià izy hankany aminy any an-tsaha, tany amin’ny biby fiompy.
5Dia hoy izy tamin’ireo: «Hitako fa niova tamiko fa tsy tahaka ny taloha intsony ny tarehin-drainareo; fa efa nomba ahy ny Andriamanitry ny raiko. 6Fantatrareo ny nanompoako an-drainareo tamin’ny heriko rehetra, 7sy ny namitahan-drainareo ahy, fa efa navadiny impolo izao ny karamako; nefa tsy navelan’Andriamanitra hahafaty antoka ahy izy. 8Fa raha nataony hoe: Ny ondry mara rehetra no ho karamanao, dia mara daholo ny terak’ondry; ary raha nataony hoe: ny sadika rehetra no ho karamanao, dia sadika avokoa ny terak’ondry. 9Koa Andriamanitra no naka ny ompin-drainareo, sy nanome izany ho ahy. 10Tamin’ny fotoana itadiavan’ny ondry hikambana, dia nanopy maso aho ka nahita tamin’ny nofy, fa sadika sy mara, ary sada avokoa ny lahy nikambana tamin’ny ondry vavy. 11Nisy Anjelin’Andriamanitra nilaza tamiko, tamin’ny nofy hoe: ‹Ry Jakôba!› Ka novaliako hoe: ‹Inty aho.› Dia hoy izy: 12‹Atopazo ny masonao ka jereo, fa sadika sy mara ary sada avokoa ny lahy mikambana amin’ny ondry vavy, satria hitako ny nataon’i Labàna taminao. 13Izaho no Andriamanitr’i Betela izay nanosoranao tsangam-bato sy nanaovanao voady. Ary ankehitriny, miaingà ianao, mialà amin’ity tany ity, ka modia any amin’ny tany nahaterahanao.› »
14Dia namaly i Rasela sy i Lià, ka nanao hoe: «Inona intsony moa no anjara sy lova ho anay ao an-tranon-drainay? 15Tsy efa nataony toy ny vahiny va izahay, fa efa namidiny, ary haniny ny volanay? 16Tsy izany ihany koa, fa ny harena rehetra nalain’Andriamanitra tamin-drainay, dia azonay, izahay sy ny zanakay. Koa ankehitriny ataovy izay nandidian’Andriamanitra anao.»
17Dia niainga i Jakôba. Nitaingina tamin’ny rameva ny zanany sy ny vadiny. 18Nentiny avokoa ny biby fiompy rehetra, mbamin’ny harena azony rehetra, dia ny biby fiompy nananany, izay azony tany. 19Nandeha nanety ny ondry kosa i Labàna, ka nangalarin-dRasela ny Terafiman-drainy#31,19 Terafima, sampy notahirizina tao an-trano.. 20Ary i Jakôba namitaka an’i Labàna Arameanina, fa tsy nampandrenesiny azy ity hitsoahany. 21Dia nitsoaka izy, dia izy mbamin’ny fananany rehetra, ka niainga izy, dia nita ny ony ary nanitsy nankany amin’ny tendrombohitra Galaada.
Nenjehin’i Labàna i Jakôba
22Tamin’ny andro fahatelo dia nisy nilaza tamin’i Labàna fa lasa nitsoaka i Jakôba. 23Ka nitondra ny rahalahiny homba azy izy, dia nanenjika azy lalan-kafitoana, ary nahatratra azy tao an-tendrombohitra Galaada. 24Fa Andriamanitra kosa tonga tamin’i Labàna Arameanina, tamin’ny nofy nony alina, ka nanao taminy hoe: «Tandremo, fa aza manisy teny soa na ratsy amin’i Jakôba.» 25Dia tratran’i Labàna i Jakôba. Ka i Jakôba moa efa niorin-day teo an- tendrombohitra, i Labàna koa nanorina ny azy mbamin’ny rahalahiny teo an-tendrombohitra Galaada.
26Ary hoy i Labàna tamin’i Jakôba: «Fa naninona ity ianao? Nandiso fisainana ahy ianao, sy nitondra ny zanako vavy toy ny babo azo tamin’ny sabatra. 27Nahoana no nitsoaka mangina ianao, sady namitaka ahy, fa tsy nampandre ahy akory, dia ho nalefako ianao tamin-kafaliana sy hira, ary tamin’ampongatapaka sy valiha? 28Tsy mba navelanao akory aho hanoroka ny zanako lahy aman-janako vavy! Marina raha tsy nanao toy ny adala mihitsy ianao. 29Manan-kery hanisy ratsy anareo ny tanako, saingy niteny tamiko ny Andriamanitry ny rainareo halina, nanao hoe: ‹Tandremo, fa aza manisy teny soa na ratsy amin’i Jakôba.› 30Ary ankehitriny, manina loatra ny tranon-drainao ianao ka nandeha, nefa ahoana no dia nangalaranao ny andriamanitro?»
31Dia namaly i Jakôba, ka nanao tamin’i Labàna hoe: «Izaho dia natahotra, fa nihevitra hoe: ‹Angamba hesoriny amiko ny zanany vavy.› 32Fa izay hahatratraranao ny andriamanitrao kosa, dia aoka tsy ho velona! Ka zahao, eto anatrehan’ny rahalahintsika, izay anao ato amiko, dia alao.» Tsy nahalala i Jakôba fa hoe i Rasela no nangalatra izany. 33Dia nidiran’i Labàna ny lain’i Jakôba sy ny lain’i Lià, ary ny an’ny ankiziny roa vavy, nefa tsy nahitany na inona na inona. Nivoaka avy ao an-dain’i Lià izy, dia niditra tao an-dain-dRasela. 34Nalain-dRasela kosa ny terafima dia nataony tao amin’ny laselin’ny rameva, ary nipetrahany teo amboniny. Dia nisava ny tao an-day rehetra i Labàna ka tsy nahita na inona na inona. 35Ary hoy i Rasela tamin-drainy: «Aoka tsy ho tezitra ny tompoko; fa tsy afa-mitsangana eto anatrehanao aho, satria azon’ny fombam-behivavy.» Dia nikaroka izy, tsy nahita ny terafima.
36Dia tezitra i Jakôba ka nanome tsiny an’i Labàna; ary niteny i Jakôba ka nanao tamin’i Labàna hoe: «Inona no heloko, inona no hadisoako, no dia efa milofo erỳ ianao manenjika ahy? 37Efa nisava ny entako rehetra ianao izay, ka inona no fanaka avy any an-tranonao hitanao tao? Asehoy eto anatrehan’ny rahalahiko sy ny rahalahinao izany hitsarany antsika mianaka. 38Roapolo taona izao no nitoerako tao aminao: ny ondry aman’osy vavinao tsy nisy namotsotra; ny ondry lahy ao amin’ny biby fiompinao tsy nohaniko. 39Ny voaviraviran’ny biby dia, tsy mba nentiko tany aminao; izaho no nivesatra ny faty antoka tamin’izany. Notakinao tamiko avokoa, na ny nangalarina andro na ny nangalarina alina. 40Ny antoandro aho matin’ny hainandro; ny alina matin’ny hatsiaka, ary ny torimaso nanalavitra ny masoko. 41Roapolo taona izao no nitoerako tao an-tranonao: ny efatra ambin’ny folo taona, nanompoako anao, hahazoako azy mirahavavy zanakao; ny enin-taona kosa, hahazoako tamin’ny biby fiompinao; ary ny karamako efa navadikao impolo. 42Raha tsy ny Andriamanitry ny raiko, dia ny Andriamanitr’i Abrahama sy Ilay atahoran’i Isaaka, no nomba ahy, tsy maintsy ho nampandehaninao maina tokoa aho ankehitriny. Nitsinjo ny fahoriako sy ny fisasaran’ny tanako Andriamanitra, ka nitsara antsika izy halina.»
Fihavanana nataon’i Jakôba tamin’i Labàna
43Dia namaly i Labàna ka nanao tamin’i Jakôba hoe: «Ireo zazavavy ireo dia zanako vavy, ireo zaza ireo dia zanako; ireo biby fiompy ireo, dia biby fiompiko, ary izao hitanao rehetra izao, dia ahy avokoa. Ka inona no hataoko anio amin’ireto zanako vavy ireto, amin’izy ireo sy amin’ny zanany naterany? 44Koa ankehitriny, avia hanao fanekem-pihavanana isika, dia izaho sy ianao, mba hisy vavolombelona amiko sy aminao.»
45Dia naka vato anankiray i Jakôba naoriny ho tsangam-bato, 46ka hoy izy tamin’ireo rahalahiny#31,46 Rahalahiny: Ireo olona nanaraka azy sy ireo naman’i Labàna no antsoiny amin’io teny io.: «Manangòna vato.» Dia naka vato izy ireo nataony fanataovana; ka nihinana teo ambonin’ny fanataovana izy rehetra. 47Iegara-Sahadotà no nataon’i Labàna anaran’ny fanataovana; fa Galaada kosa no nataon’i Jakôba anarany. 48Ary hoy i Labàna: «Ity fanataovana ity no vavolombelona amiko sy aminao anio.» Izany no nanaovana ny anarany hoe Galaada, 49dia atao hoe Mitsipà koa no anarany, satria hoy i Labàna: «I Iaveh hanao andry maso ahy sy ianao, rehefa tafasaraka tsy mifankahita isika. 50Raha ratsy fitondra ny zanako ianao, na maka vady hafa hirafy amin’ny zanako, tsy misy olombelona hanelanelana antsika; nefa tandremo fa Andriamanitra no ho vavolombelona amiko sy aminao.» 51Ary hoy koa i Labàna tamin’i Jakôba: «Indro ity fanataovana ity, indro ny tsangam-bato naoriko hanelanelana ahy sy ianao. 52Ity fanataovana ity no vavolombelona ary ity tsangam-bato ity no vavolombelona fa izaho tsy hihoatra any aminao, any ambadik’ity fanataovana ity; ianao tsy hihoatra aty amiko, aty ambadik’ity fanataovana ity, sy ity tsangam-bato ity, hanisy ratsy. 53Ary aoka ny Andriamanitr’i Abrahama sy Andriamanitr’i Nakôra ary Andriamanitry ny razan’ireo no hitsara antsika.» 54Dia nianiana tamin’Ilay atahoran’i Isaaka i Jakôba. Nanatitra sorona teo an-tendrombohitra i Jakôba, ka nanasa ny rahalahiny hihinan-kanina. Dia nihinana izy ireo, sy nipetraka teo an-tendrombohitra nandritra ny alina.
55Nony ampitso maraina i Labàna nanoroka ny zanany lahy aman-janany vavy, dia nitso-drano azy, vao lasa niverina ho any an-tranony.
Currently Selected:
Jenezy 31: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.
Jenezy 31
31
Ny nandosiran’i Jakôba
1Ren’i Jakôba fa ny zanakalahin’i Labàna dia nanao vava hoe: «Lasan’i Jakôba avokoa izay nananan-draintsika; ary avy amin’ny ananan-draintsika no nahazoany izao fananany rehetra izao.» 2Hitan’i Jakôba fa niova taminy ka tsy tahaka ny taloha intsony ny endrik’i Labàna. 3Ary i Iaveh nilaza tamin’i Jakôba hoe: «Modia any amin’ny tanin’ny razanao sy any amin’ny havanao, fa homba anao Aho.» 4Ka dia nampilaza tamin-dRasela sy i Lià izy hankany aminy any an-tsaha, tany amin’ny biby fiompy.
5Dia hoy izy tamin’ireo: «Hitako fa niova tamiko fa tsy tahaka ny taloha intsony ny tarehin-drainareo; fa efa nomba ahy ny Andriamanitry ny raiko. 6Fantatrareo ny nanompoako an-drainareo tamin’ny heriko rehetra, 7sy ny namitahan-drainareo ahy, fa efa navadiny impolo izao ny karamako; nefa tsy navelan’Andriamanitra hahafaty antoka ahy izy. 8Fa raha nataony hoe: Ny ondry mara rehetra no ho karamanao, dia mara daholo ny terak’ondry; ary raha nataony hoe: ny sadika rehetra no ho karamanao, dia sadika avokoa ny terak’ondry. 9Koa Andriamanitra no naka ny ompin-drainareo, sy nanome izany ho ahy. 10Tamin’ny fotoana itadiavan’ny ondry hikambana, dia nanopy maso aho ka nahita tamin’ny nofy, fa sadika sy mara, ary sada avokoa ny lahy nikambana tamin’ny ondry vavy. 11Nisy Anjelin’Andriamanitra nilaza tamiko, tamin’ny nofy hoe: ‹Ry Jakôba!› Ka novaliako hoe: ‹Inty aho.› Dia hoy izy: 12‹Atopazo ny masonao ka jereo, fa sadika sy mara ary sada avokoa ny lahy mikambana amin’ny ondry vavy, satria hitako ny nataon’i Labàna taminao. 13Izaho no Andriamanitr’i Betela izay nanosoranao tsangam-bato sy nanaovanao voady. Ary ankehitriny, miaingà ianao, mialà amin’ity tany ity, ka modia any amin’ny tany nahaterahanao.› »
14Dia namaly i Rasela sy i Lià, ka nanao hoe: «Inona intsony moa no anjara sy lova ho anay ao an-tranon-drainay? 15Tsy efa nataony toy ny vahiny va izahay, fa efa namidiny, ary haniny ny volanay? 16Tsy izany ihany koa, fa ny harena rehetra nalain’Andriamanitra tamin-drainay, dia azonay, izahay sy ny zanakay. Koa ankehitriny ataovy izay nandidian’Andriamanitra anao.»
17Dia niainga i Jakôba. Nitaingina tamin’ny rameva ny zanany sy ny vadiny. 18Nentiny avokoa ny biby fiompy rehetra, mbamin’ny harena azony rehetra, dia ny biby fiompy nananany, izay azony tany. 19Nandeha nanety ny ondry kosa i Labàna, ka nangalarin-dRasela ny Terafiman-drainy#31,19 Terafima, sampy notahirizina tao an-trano.. 20Ary i Jakôba namitaka an’i Labàna Arameanina, fa tsy nampandrenesiny azy ity hitsoahany. 21Dia nitsoaka izy, dia izy mbamin’ny fananany rehetra, ka niainga izy, dia nita ny ony ary nanitsy nankany amin’ny tendrombohitra Galaada.
Nenjehin’i Labàna i Jakôba
22Tamin’ny andro fahatelo dia nisy nilaza tamin’i Labàna fa lasa nitsoaka i Jakôba. 23Ka nitondra ny rahalahiny homba azy izy, dia nanenjika azy lalan-kafitoana, ary nahatratra azy tao an-tendrombohitra Galaada. 24Fa Andriamanitra kosa tonga tamin’i Labàna Arameanina, tamin’ny nofy nony alina, ka nanao taminy hoe: «Tandremo, fa aza manisy teny soa na ratsy amin’i Jakôba.» 25Dia tratran’i Labàna i Jakôba. Ka i Jakôba moa efa niorin-day teo an- tendrombohitra, i Labàna koa nanorina ny azy mbamin’ny rahalahiny teo an-tendrombohitra Galaada.
26Ary hoy i Labàna tamin’i Jakôba: «Fa naninona ity ianao? Nandiso fisainana ahy ianao, sy nitondra ny zanako vavy toy ny babo azo tamin’ny sabatra. 27Nahoana no nitsoaka mangina ianao, sady namitaka ahy, fa tsy nampandre ahy akory, dia ho nalefako ianao tamin-kafaliana sy hira, ary tamin’ampongatapaka sy valiha? 28Tsy mba navelanao akory aho hanoroka ny zanako lahy aman-janako vavy! Marina raha tsy nanao toy ny adala mihitsy ianao. 29Manan-kery hanisy ratsy anareo ny tanako, saingy niteny tamiko ny Andriamanitry ny rainareo halina, nanao hoe: ‹Tandremo, fa aza manisy teny soa na ratsy amin’i Jakôba.› 30Ary ankehitriny, manina loatra ny tranon-drainao ianao ka nandeha, nefa ahoana no dia nangalaranao ny andriamanitro?»
31Dia namaly i Jakôba, ka nanao tamin’i Labàna hoe: «Izaho dia natahotra, fa nihevitra hoe: ‹Angamba hesoriny amiko ny zanany vavy.› 32Fa izay hahatratraranao ny andriamanitrao kosa, dia aoka tsy ho velona! Ka zahao, eto anatrehan’ny rahalahintsika, izay anao ato amiko, dia alao.» Tsy nahalala i Jakôba fa hoe i Rasela no nangalatra izany. 33Dia nidiran’i Labàna ny lain’i Jakôba sy ny lain’i Lià, ary ny an’ny ankiziny roa vavy, nefa tsy nahitany na inona na inona. Nivoaka avy ao an-dain’i Lià izy, dia niditra tao an-dain-dRasela. 34Nalain-dRasela kosa ny terafima dia nataony tao amin’ny laselin’ny rameva, ary nipetrahany teo amboniny. Dia nisava ny tao an-day rehetra i Labàna ka tsy nahita na inona na inona. 35Ary hoy i Rasela tamin-drainy: «Aoka tsy ho tezitra ny tompoko; fa tsy afa-mitsangana eto anatrehanao aho, satria azon’ny fombam-behivavy.» Dia nikaroka izy, tsy nahita ny terafima.
36Dia tezitra i Jakôba ka nanome tsiny an’i Labàna; ary niteny i Jakôba ka nanao tamin’i Labàna hoe: «Inona no heloko, inona no hadisoako, no dia efa milofo erỳ ianao manenjika ahy? 37Efa nisava ny entako rehetra ianao izay, ka inona no fanaka avy any an-tranonao hitanao tao? Asehoy eto anatrehan’ny rahalahiko sy ny rahalahinao izany hitsarany antsika mianaka. 38Roapolo taona izao no nitoerako tao aminao: ny ondry aman’osy vavinao tsy nisy namotsotra; ny ondry lahy ao amin’ny biby fiompinao tsy nohaniko. 39Ny voaviraviran’ny biby dia, tsy mba nentiko tany aminao; izaho no nivesatra ny faty antoka tamin’izany. Notakinao tamiko avokoa, na ny nangalarina andro na ny nangalarina alina. 40Ny antoandro aho matin’ny hainandro; ny alina matin’ny hatsiaka, ary ny torimaso nanalavitra ny masoko. 41Roapolo taona izao no nitoerako tao an-tranonao: ny efatra ambin’ny folo taona, nanompoako anao, hahazoako azy mirahavavy zanakao; ny enin-taona kosa, hahazoako tamin’ny biby fiompinao; ary ny karamako efa navadikao impolo. 42Raha tsy ny Andriamanitry ny raiko, dia ny Andriamanitr’i Abrahama sy Ilay atahoran’i Isaaka, no nomba ahy, tsy maintsy ho nampandehaninao maina tokoa aho ankehitriny. Nitsinjo ny fahoriako sy ny fisasaran’ny tanako Andriamanitra, ka nitsara antsika izy halina.»
Fihavanana nataon’i Jakôba tamin’i Labàna
43Dia namaly i Labàna ka nanao tamin’i Jakôba hoe: «Ireo zazavavy ireo dia zanako vavy, ireo zaza ireo dia zanako; ireo biby fiompy ireo, dia biby fiompiko, ary izao hitanao rehetra izao, dia ahy avokoa. Ka inona no hataoko anio amin’ireto zanako vavy ireto, amin’izy ireo sy amin’ny zanany naterany? 44Koa ankehitriny, avia hanao fanekem-pihavanana isika, dia izaho sy ianao, mba hisy vavolombelona amiko sy aminao.»
45Dia naka vato anankiray i Jakôba naoriny ho tsangam-bato, 46ka hoy izy tamin’ireo rahalahiny#31,46 Rahalahiny: Ireo olona nanaraka azy sy ireo naman’i Labàna no antsoiny amin’io teny io.: «Manangòna vato.» Dia naka vato izy ireo nataony fanataovana; ka nihinana teo ambonin’ny fanataovana izy rehetra. 47Iegara-Sahadotà no nataon’i Labàna anaran’ny fanataovana; fa Galaada kosa no nataon’i Jakôba anarany. 48Ary hoy i Labàna: «Ity fanataovana ity no vavolombelona amiko sy aminao anio.» Izany no nanaovana ny anarany hoe Galaada, 49dia atao hoe Mitsipà koa no anarany, satria hoy i Labàna: «I Iaveh hanao andry maso ahy sy ianao, rehefa tafasaraka tsy mifankahita isika. 50Raha ratsy fitondra ny zanako ianao, na maka vady hafa hirafy amin’ny zanako, tsy misy olombelona hanelanelana antsika; nefa tandremo fa Andriamanitra no ho vavolombelona amiko sy aminao.» 51Ary hoy koa i Labàna tamin’i Jakôba: «Indro ity fanataovana ity, indro ny tsangam-bato naoriko hanelanelana ahy sy ianao. 52Ity fanataovana ity no vavolombelona ary ity tsangam-bato ity no vavolombelona fa izaho tsy hihoatra any aminao, any ambadik’ity fanataovana ity; ianao tsy hihoatra aty amiko, aty ambadik’ity fanataovana ity, sy ity tsangam-bato ity, hanisy ratsy. 53Ary aoka ny Andriamanitr’i Abrahama sy Andriamanitr’i Nakôra ary Andriamanitry ny razan’ireo no hitsara antsika.» 54Dia nianiana tamin’Ilay atahoran’i Isaaka i Jakôba. Nanatitra sorona teo an-tendrombohitra i Jakôba, ka nanasa ny rahalahiny hihinan-kanina. Dia nihinana izy ireo, sy nipetraka teo an-tendrombohitra nandritra ny alina.
55Nony ampitso maraina i Labàna nanoroka ny zanany lahy aman-janany vavy, dia nitso-drano azy, vao lasa niverina ho any an-tranony.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.