កិច្ចការ 10

លោកកូនេ‌លាសប្រែចិត្តគំនិតជឿព្រះ‌អម្ចាស់

1នៅក្រុងសេសារា មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះកូនេ‌លាស ជានាយទាហានក្នុងកងវរ‌សេនាតូច រ៉ូម៉ាំងមួយឈ្មោះ «កងវរ‌សេនាតូចអ៊ីតា‌លី»។ 2គាត់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ទាំងមូល ជាអ្នកគោរពប្រណិ‌ប័តន៍ និងកោតខ្លាចព្រះ‌ជាម្ចាស់។ គាត់តែងចែកទានជាច្រើនឲ្យប្រជា‌ជន ព្រមទាំងទូល‌អង្វរព្រះ‌ជាម្ចាស់គ្រប់ពេលវេលា។ 3ថ្ងៃមួយ ប្រមាណជាម៉ោងបីរសៀល គាត់បាននិមិត្តឃើញទេវតា*មួយរូបរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់យ៉ាងច្បាស់ ទេវតានោះចូលមកផ្ទះគាត់ ហៅគាត់ថា៖ «លោកកូនេ‌លាសអើយ!»។ 4លោកកូនេ‌លាសសម្លឹងមើលទៅទេវតា ហើយមានប្រសាសន៍ទៅវិញ ទាំងភ័យខ្លាចថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ! តើលោកមានការអ្វី?»។ ទេវតាពោលមកគាត់ថា៖ «ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទ្រង់ព្រះ‌សណ្ដាប់ពាក្យទូល‌អង្វររបស់លោកហើយ ព្រះអង្គក៏ជ្រាបអំពីទានរបស់លោកដែរ ព្រះអង្គមិនភ្លេចទេ។ 5សុំលោកចាត់គេឲ្យទៅក្រុងយ៉ុប‌ប៉េឥឡូវនេះ អញ្ជើញបុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម៉ូន ហៅពេត្រុសមក។ 6គាត់ស្នាក់នៅផ្ទះអ្នកសម្លាប់ស្បែកម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម៉ូន ផ្ទះនោះនៅក្បែរមាត់សមុទ្រ»។

7កាលទេវតា*ដែលបាននិយាយជាមួយគាត់ចេញផុតទៅ លោកកូនេ‌លាសក៏ហៅអ្នកបម្រើពីរនាក់ និងទាហានម្នាក់ ដែលនៅក្រោមបញ្ជារបស់គាត់ជាយូរហើយ ហើយគោរពប្រណិ‌ប័តន៍ព្រះ‌ជាម្ចាស់ផងនោះ ឲ្យចូលមក។ 8លោកបានរៀបរាប់ហេតុ‌ការណ៍ទាំងអស់ប្រាប់ពួកគេ រួចចាត់ឲ្យទៅក្រុងយ៉ុប‌ប៉េ។

9នៅថ្ងៃបន្ទាប់ អ្នកទាំងនោះធ្វើដំណើរទៅជិតដល់ក្រុងយ៉ុប‌ប៉េ។ ប្រមាណជាថ្ងៃត្រង់ លោកពេត្រុសឡើងទៅអធិស្ឋាន*នៅលើដំបូលផ្ទះ ។ 10ពេលនោះ លោកឃ្លាន ចង់ពិសាបាយ។ កាលគេកំពុងតែរៀបចំម្ហូបចំណីជូនលោកពិសា លោកបានលង់ស្មារតី 11និមិត្តឃើញផ្ទៃមេឃបើកចំហ ឃើញវត្ថុម្យ៉ាងដូចកម្រាលតុមួយយ៉ាងធំ ដែលមានចងចុងជាយទាំងបួនជ្រុង ចុះពីលើមកដល់ដី។ 12នៅលើកម្រាលនោះ មានសត្វចតុប្បាទគ្រប់ប្រភេទ មានសត្វលូនវារ និងបក្សា‌បក្សី។ 13មានព្រះសូរសៀងបញ្ជាមកគាត់ថា៖ «ពេត្រុសអើយ! ចូរសម្លាប់សត្វទាំងនេះបរិភោគទៅ!»។ 14ប៉ុន្តែ លោកពេត្រុសទូលទៅវិញថា៖ «ទេ ព្រះ‌អម្ចាស់ ទូលបង្គំពុំដែលទទួលទានអ្វីដែលវិន័យហាមឃាត់ ឬមិនបរិសុទ្ធ*ទាល់តែសោះ»។ 15បន្ទាប់មក លោកពេត្រុសបានឮព្រះ‌សូរសៀងនោះជាលើកទីពីរថា៖ «អ្វីៗដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រោសឲ្យបរិសុទ្ធហើយ ចូរកុំចាត់ទុកថាវិន័យហាមឃាត់នោះឡើយ!»។ 16ហេតុ‌ការណ៍នេះកើតមានដល់ទៅបីដង នៅទីបំផុត វត្ថុនោះក៏ឡើងទៅលើមេឃវិញភ្លាមបាត់ទៅ។

17លោកពេត្រុសកំពុងតែនឹកឆ្ងល់មិនដឹងជាត្រូវគិតដូចម្ដេច អំពីហេតុ‌ការណ៍ដែលលោកបាននិមិត្តឃើញនោះ ស្រាប់តែពួកអ្នកដែលលោកកូនេ‌លាសចាត់ឲ្យមក បានមកដល់មាត់ទ្វារ ទាំងសាកសួររកផ្ទះរបស់លោកស៊ីម៉ូន។ 18គេស្រែកសួរថា៖ «លោកស៊ីម៉ូនហៅពេត្រុសស្នាក់ក្នុងផ្ទះនេះឬទេ?»។ 19ពេលលោកពេត្រុសកំពុងរិះគិតអំពីហេតុ‌ការណ៍ ដែលលោកនិមិត្តឃើញនោះ ព្រះ‌វិញ្ញាណមានព្រះ‌បន្ទូលមកគាត់ថា៖ «មានបុរសបីនាក់កំពុងសួររកអ្នក 20ចូរចុះទៅក្រោមចេញដំណើរទៅជាមួយគេភ្លាមទៅ កុំរារែកឡើយ ដ្បិតយើងនេះហើយដែលបានចាត់គេឲ្យមក»។

21លោកពេត្រុសក៏ចុះទៅក្រោម មានប្រសាសន៍ទៅបុរសទាំងបីនាក់នោះថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងតែរក! តើអ្នកមកមានការអ្វី?»។ 22គេឆ្លើយថា៖ «លោកកូនេ‌លាស ជានាយទាហាន បានចាត់យើងឲ្យមក គាត់ជាមនុស្សសុចរិត គោរពកោតខ្លាចព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយជាមនុស្សម្នាក់ដែលប្រជា‌ជាតិយូដាសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។ ទេវតាដ៏វិសុទ្ធមួយរូបបានមកប្រាប់គាត់ឲ្យអញ្ជើញលោកទៅផ្ទះគាត់ ដើម្បីស្ដាប់លោកមានប្រសាសន៍»។ 23លោកពេត្រុសអញ្ជើញអ្នកទាំងនោះចូលក្នុងផ្ទះ ឲ្យស្នាក់នៅជាមួយ។

ព្រឹកឡើង លោកក៏ចេញដំណើរទៅជាមួយគេ ទាំងមានបងប្អូនខ្លះនៅក្រុងយ៉ុប‌ប៉េជូនដំណើរទៅផង។ 24នៅថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀត លោកបានទៅដល់ក្រុងសេសារា។ រីឯលោកកូនេ‌លាសវិញ គាត់បានអញ្ជើញញាតិ‌សន្ដាន និងមិត្តជិត‌ដិតមកផ្ទះរបស់គាត់ ហើយទន្ទឹងរង់‌ចាំពួកលោកពេត្រុស។ 25ពេលលោកពេត្រុសមកដល់ លោកកូនេ‌លាសចេញទៅទទួល ក្រាបចុះទៀបជើងលោក។ 26ប៉ុន្តែ លោកពេត្រុសចាប់គាត់ឲ្យក្រោកឡើង ទាំងពោលថា៖ «អញ្ជើញក្រោកឡើង ខ្ញុំក៏ជាមនុស្សដែរទេតើ!»។ 27លោកដើរចូលទៅខាងក្នុងបណ្ដើរ សន្ទនាជាមួយលោកកូនេ‌លាសបណ្ដើរ។ ដោយលោកឃើញមនុស្សជាច្រើននៅជុំគ្នា 28លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «បងប្អូនជ្រាបឬទេ វិន័យ*របស់សាសនាយូដាហាមមិនឲ្យសាសន៍យូដាទាក់ទងជាមួយជនបរទេស ឬក៏ចូលទៅក្នុងផ្ទះរបស់គេឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានបង្ហាញខ្ញុំឲ្យដឹងថា មិនត្រូវប្រកាន់នរណាម្នាក់ថាជាមនុស្សដែលវិន័យហាមឃាត់មិនឲ្យទាក់ទង ឬជាមនុស្សមិនបរិសុទ្ធនោះឡើយ។ 29ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមកភ្លាម ឥតមានជំទាស់អ្វីសោះ នៅពេលដែលបងប្អូនហៅខ្ញុំមក។ ឥឡូវនេះ សុំប្រាប់ខ្ញុំមើល៍ បងប្អូនហៅខ្ញុំមកមានការអ្វី?»។

30លោកកូនេ‌លាសមានប្រសាសន៍ថា៖ «កាលពីបីថ្ងៃមុន ពេលខ្ញុំកំពុងអធិស្ឋាន*ក្នុងផ្ទះខ្ញុំ នៅម៉ោងបីរសៀល មានបុរសម្នាក់ស្លៀកសម្លៀក‌បំពាក់ភ្លឺត្រចះ‌ត្រចង់មកឈរនៅមុខខ្ញុំ ហើយពោលថា 31“លោកកូនេ‌លាសអើយ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទ្រង់ព្រះ‌សណ្ដាប់ពាក្យទូល‌អង្វររបស់លោកហើយ រីឯទានរបស់លោកក៏ព្រះអង្គមិនភ្លេចដែរ។ 32ឥឡូវនេះ ចូរចាត់គេឲ្យទៅហៅបុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម៉ូន ហៅពេត្រុស នៅក្រុងយ៉ុប‌ប៉េមក។ គាត់ស្នាក់នៅផ្ទះរបស់លោកស៊ីម៉ូនជាអ្នកសម្លាប់ស្បែក ផ្ទះនោះស្ថិតនៅមាត់សមុទ្រ”។ 33ខ្ញុំក៏បានចាត់គេឲ្យទៅអញ្ជើញលោកភ្លាម លោកមកដូច្នេះជាការប្រពៃណាស់។ ឥឡូវនេះ យើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាស្ថិតនៅទីនេះចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌ជាម្ចាស់ រង់‌ចាំស្ដាប់សេចក្ដីទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះ‌អម្ចាស់បានបង្គាប់មកលោក»។

សុន្ទរ‌កថារបស់លោកពេត្រុសនៅផ្ទះលោកកូនេ‌លាស

34 ពេលនោះ លោកពេត្រុសចាប់ផ្ដើមមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានយល់យ៉ាងច្បាស់ហើយថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់រាប់រកមនុស្សទួទៅឥតរើសមុខឡើយ 35ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន អ្នកណាក៏ដោយឲ្យតែគោរពកោតខ្លាចព្រះអង្គ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត* ព្រះអង្គមុខជាគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យនឹងអ្នកនោះមិនខាន។ 36ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះ‌បន្ទូលមកឲ្យជន‌ជាតិអ៊ីស្រា‌អែល ដោយនាំដំណឹង‌ល្អ*មកប្រាប់គេ អំពីសេចក្ដីសុខ‌សាន្ត តាមរយៈព្រះ‌យេស៊ូគ្រិស្ត* គឺព្រះ‌យេស៊ូនេះហើយ ដែលជាព្រះ‌អម្ចាស់លើមនុស្សទាំងអស់។

37បងប្អូនជ្រាបហេតុ‌ការណ៍ដែលកើតឡើងនៅស្រុកយូដាទាំងមូលស្រាប់ហើយ ជាហេតុ‌ការណ៍ដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅស្រុកកាលី‌ឡេ គឺបន្ទាប់ពីពេលដែលលោកយ៉ូហានបានប្រកាសឲ្យបណ្ដា‌ជនទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ 38បងប្អូនបានជ្រាបថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានចាក់ព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ* និងឫទ្ធា‌នុភាព អភិសេកព្រះ‌យេស៊ូ ជាអ្នកភូមិណាសា‌រ៉ែត។ បងប្អូនក៏ជ្រាបដែរថាព្រះ‌យេស៊ូបានយាងពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ទាំងប្រព្រឹត្តអំពើល្អ និងប្រោសអស់អ្នកដែលត្រូវមារ*សង្កត់‌សង្កិនឲ្យជា ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់គង់ជាមួយព្រះអង្គ។ 39យើងជាបន្ទាល់អំពីកិច្ចការទាំងអស់ដែលព្រះអង្គបានធ្វើ នៅក្នុងដែនដីរបស់ជន‌ជាតិយូដា និងនៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម។ ពួកគេបាននាំគ្នាធ្វើគុតព្រះអង្គ ដោយព្យួរនៅលើឈើ។ 40ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រោសព្រះអង្គឲ្យមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី និងប្រោសប្រទានឲ្យព្រះអង្គបង្ហាញខ្លួន 41ដល់អស់អ្នកដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសជាមុនឲ្យធ្វើជាបន្ទាល់ បានឃើញ គឺយើងហ្នឹងហើយជាបន្ទាល់ដែលបានបរិភោគជាមួយព្រះអង្គ ក្រោយពេលព្រះអង្គមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ពុំបានឲ្យព្រះ‌យេស៊ូបង្ហាញខ្លួនឲ្យប្រជា‌រាស្ដ្រទាំងមូលឃើញទេ។ 42ព្រះ‌យេស៊ូបានបញ្ជាឲ្យយើងធ្វើជាបន្ទាល់ប្រកាសប្រាប់ប្រជា‌ជនថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានតែង‌តាំងព្រះអង្គឲ្យវិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សរស់ និងមនុស្សស្លាប់។ 43ព្យាការី*ទាំងប៉ុន្មានសុទ្ធតែបានផ្ដល់សក្ខីភាពអំពីព្រះ‌យេស៊ូថា អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះអង្គ នឹងទទួលការលើក‌លែងទោសឲ្យរួចពីបាប ដោយ‌សារព្រះ‌នាមព្រះអង្គ»។

ជន‌ជាតិដទៃបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ

44លោកពេត្រុសកំពុងមានប្រសាសន៍នៅឡើយ ស្រាប់តែព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ*យាងចុះមកសណ្ឋិតលើអស់អ្នកដែលស្ដាប់ព្រះ‌បន្ទូល។ 45ពួកអ្នកជឿជាសាសន៍យូដា ដែលមកជាមួយលោកពេត្រុស ងឿង‌ឆ្ងល់ណាស់ ដោយព្រះ‌ជាម្ចាស់បានចាក់បង្ហូរព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធប្រទានឲ្យសាសន៍ដទៃដែរ 46ព្រោះគេបានឮសាសន៍ដទៃទាំងនោះនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ* ព្រមទាំងលើកតម្កើងព្រះ‌ជាម្ចាស់ផង។ 47ពេលនោះ លោកពេត្រុសមានប្រសាសន៍ថា៖ «គ្មាននរណាអាចឃាត់យើងមិនឲ្យធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូនអស់អ្នក ដែលបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដូចជាយើងបានទទួលដែរនោះទេ!»។ 48លោកក៏បញ្ជាឲ្យគេធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូនអ្នកទាំងនោះ ក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌យេស៊ូគ្រិស្ត*។ បន្ទាប់មក ពួកគេសុំឲ្យលោកស្នាក់នៅជាមួយគេបានយូរថ្ងៃបន្ដិចទៀត។

Currently Selected:

កិច្ចការ 10: គខប

Highlight

Copy